Kompleksowa usługa udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w jego czasie jego artystycznego wykonania nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT kompleksowej usługi udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w jego czasie jego artystycznego wykonania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z o.o. pod nazwą … (dalej: „Wnioskodawca”). Zakres działalności Wnioskodawcy obejmuje kompleksową oprawę artystyczną różnorodnych wydarzeń, takich jak wesela, studniówki, bale, imprezy firmowe, gale, wydarzenia kulturalno-rozrywkowe, bankiety i inne podobne uroczystości.

Świadczone usługi mogą obejmować prowadzenie imprez przez wodzireja, oprawę muzyczną DJ-a, występy muzyczne i wokalne (saksofonisty, akordeonisty, wokalisty, skrzypka itp.), jak również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia i nagłośnienia. Pierwszym etapem realizacji usługi jest opracowanie indywidualnego scenariusza imprezy, który następnie jest przedstawiany potencjalnemu kontrahentowi.

Wnioskodawca ustala szczegółowy zakres zamówionej oprawy artystycznej, a po jego zaakceptowaniu przeprowadza wywiad z kontrahentem. Wywiad ten obejmuje m.in. charakter przyjęcia (np. wesele, impreza firmowa), miejscowe zwyczaje, preferencje muzyczne uczestników oraz specyfikę miejsca realizacji usługi, co jest niezbędne do odpowiedniego doboru oświetlenia. Na podstawie uzyskanych informacji, Wnioskodawca tworzy scenariusz imprezy, który zawiera elementy słowne, muzyczne, choreograficzne i literackie, odpowiednio uporządkowane. Autorski scenariusz Wnioskodawcy może obejmować elementy integracyjne, konkursy, wytyczne dotyczące realizacji konkretnych choreografii, aranżacje świetlne dostosowane do oczekiwań Zleceniodawcy, nagłośnienie oraz uwzględnienie lokalnych zwyczajów. Przyjęcie może zawierać elementy improwizacyjne, odpowiadające na reakcje uczestników.

Usługa oprawy artystycznej obejmuje zazwyczaj udział DJ-a i wodzireja (możliwa jest ich funkcjonalna integracja), a także, opcjonalnie, występy muzyków grających na żywo, odpowiednie oświetlenie i nagłośnienie. Role podczas przyjęcia mogą być podzielone w następujący sposób: - Wodzirej realizuje autorski scenariusz, prowadzi komunikację z uczestnikami, zapewnia oprawę słowną oraz animacje artystyczne.

˗DJ dobiera i odtwarza utwory muzyczne zgodnie z wytycznymi scenariusza, tworząc mixy na żywo.

˗Muzycy grają na żywo, np. na saksofonie lub akordeonie, zgodnie ze scenariuszem.

˗Oświetlenie miejsca przyjęcia jest aranżowane zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy, a nagłośnienie dostosowane akustycznie. Możliwe jest również tworzenie efektów specjalnych, jak sztuczne iskry, bańki mydlane czy ciężki dym.

Całość działań zespołu jest koordynowana przez wcześniej opracowany scenariusz. Każdy członek zespołu posiada ustalony rodzaj stroju, np. garnitur lub smoking, zgodnie z wymogami realizacji. Wnioskodawca, współpracuje również z innymi wykonawcami na podstawie umów zlecenia, zapewniając im odpowiednią oprawę artystyczną zgodnie ze scenariuszem.

Wnioskodawca w osobie udziałowca lub inna wyznaczona osoba pełni funkcję wodzireja. Wnioskodawca w osobie udziałowca posiada specjalistyczne wykształcenie kierunkowe a także odpowiednie doświadczenie w zakresie oprawy artystycznej i tworzenia scenariuszy. Wynagrodzenie jest ustalane jako łączne honorarium, wypłacane za udzielenie licencji na majątkowe prawa autorskie do scenariusza oraz za artystyczne wykonania podczas imprezy. Wnioskodawca każdorazowo opracowuje scenariusz przyjęcia i realizuje go samodzielnie lub w ramach zespołu, którego może być częścią. Świadczone usługi stanowią usługi kulturalne.

Znaczenie pojęcia „usług kulturalnych” można ustalić w oparciu o wykładnię językową, zgodnie z którą pod terminem „usługi kulturalne”, kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Ponadto zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.), działalność kulturalna, polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Usługi kulturalne występują wówczas, gdy ma miejsce ich bezpośredniość w zakresie ich odbioru. Służyć mają społeczeństwu w celu przekazywania i szerzenia materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogółu wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości.

Ponadto w tym miejscu należy podkreślić, że kwestia określenia usług kultury została również przedstawiona w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 987/16 (orzeczenie prawomocne), w którym powołano także inne orzeczenia, np. NSA z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie I FSK 1988/13, NSA z 13 marca 2014 r. w sprawie I FSK 584/13, NSA z 4 marca 2014 r. w sprawie I FSK 535/13 i z 14 maja 2015 r. w sprawie I FSK 318/14, WSA w Bydgoszczy z 22 grudnia 2014 r. w sprawie I SA/Łd 1174/14. Z przywołanego orzecznictwa wynika, że istotne jest aby usługi kulturalne miały charakter działalności twórczej, charakteryzowały się indywidualnością, a ich wykonywanie odbywało się w interesie publicznym, gdyż celem wprowadzenia zwolnienia usług kulturalnych było obniżenie kosztów dostępu do kultury i dziedzictwa narodowego.

Mając na uwadze powyższe, świadcząc usługi objęte przedmiotem wniosku, Wnioskodawca tworzy scenariusz imprezy, który ma między innymi na celu kultywowanie lokalnych zwyczajów, jednakże każdorazowo jest dostosowany do odbiorcy.

Przyjęcia (a w szczególności przyjęcia weselne) mogą być uznane za element polskiego dziedzictwa, wobec czego przygotowanie konkretnej aranżacji, na którą składa się kompozycja elementów słownych, muzycznych, choreograficznych i literackich oraz uszeregowanie ich we właściwej kolejności, a następnie ich konkretyzacja poprzez elementy integracyjne, konkursy, wytyczne co do realizacji konkretnych choreografii, oprawy, aranżacji świetlnej dostosowanej do oczekiwań Zleceniodawcy, która ma na celu ich artystyczną oprawę powinno przemawiać za ich kwalifikacją jako usługi kulturalne. Świadcząc usługi, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca działa jako indywidualny twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.).

Świadczone usługi, mają przede wszystkim: (i) indywidualny i niepowtarzalny charakter, (ii) są wynikiem wizji twórczej Wnioskodawcy, (iii) zostaje do nich udzielona licencja oraz (iv) zostanie wypłacone honorarium, wobec czego spełnione zostają przesłanki do uznania ich za „utwory” na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. dalej: „dalej: „Ustawa Opap”). Zgodnie z treścią powyższej regulacji „przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)”.

Ustawodawca zatem określił w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Wobec czego utwór powinien łącznie spełniać następujące przesłanki: 1. stanowi przejaw działalności człowieka (twórcy); 2. stanowi przejaw działalności twórczej; 3. ma indywidualny charakter. Ponadto w myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy - utwory to:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), 2. (...) 3. muzyczne i słowno-muzyczne, 4. sceniczne, sceniczno- muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, 5. audiowizualne (w tym filmowe). Użyte w art. 1 ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym, a przesłanka ta jest spełniona w przedmiotowym stanie faktycznym, gdyż mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Natomiast przepis art. 8 ust. 2 ustawy Opap stanowi, że „domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu, lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu”.

Pytanie

Czy kompleksowa usługa udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w jego czasie jego artystycznego wykonania, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy zakres oferowanych świadczeń powinien zostać zakwalifikowany, jako usługi których przeważającym przedmiotem jest działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych o kodzie PKD 90.01Z, a więc kompleksowa usługa udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w jego czasie jego artystycznego wykonania, które będą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ustawodawca jednak przewidział również szczególne przypadki zgodnie, z którymi konkretne rodzaje usług świadczone przez ściśle określone rodzaje podmiotów podlegać będą zwolnieniu z VAT. Kolejno zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Przywołana regulacja wskazuje na zwolnienie od VAT w przypadku spełnienia dwóch niezależnych warunków tj. (i) podmiotowego oraz (ii) przedmiotowego, co oznacza, że zwolnieniu podlegać będzie ściśle określony krąg podmiotów, które świadczyć będą określone usługi. Z uwagi na brak definicji legalnych pojęcia utworu oraz artysty w ustawie VAT, niezbędne jest odwołanie się do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem należy zauważyć, iż stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 880 z późn. zm.; dalej: „Ustawa Opap”) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Kolejno zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ustawy Opap przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słownomuzyczne; sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

Wobec czego w naszej ocenie zasadne jest uznanie, iż zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym przygotowany indywidualnie scenariusz utrwalony w formie słownej oraz jego artystyczne wykonanie w specjalnie przygotowanej aranżacji stanowić będą utwór w rozumieniu powyższych regulacji. Podobne cechy w odniesieniu do przedmiotowej regulacji wyróżnione zostały między innymi w uzasadnieniu wyroku NSA z 11 czerwca 2015 r., I FSK 1988/13. Kolejno zgodnie z art. 8 ust. 1-3 cyt. ustawy Opap, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy Opap każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy Opap, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

W Państwa ocenie zgodnie z powyższymi regulacjami jako twórcę uznać można każdą osobę prowadzącą działalność twórczą, czyli działalność, której efektem będzie powstanie utworu w ww. rozumieniu, a więc również Pana. W opisanym stanie faktycznym zarówno Pan, jak i współpracujące z nim osoby realizują opracowany indywidualnie scenariusz, który ma zapewnić konkretny odbiór artystyczny zaprezentowanego przedstawienia/oprawy. Właściwe będzie również uznanie za przedmiot prawa autorskiego stworzony przez Pana scenariusz według, którego prowadzone jest przyjęcie.

Jednocześnie pragną Państwo wskazać, iż podobne stanowisko zostało wyrażone w:

˗Piśmie z dnia 18 kwietnia 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.892.2018.3.RH;

˗Piśmie z dnia 22 marca 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2 4012.830.2018.2.MGO;

˗Piśmie z dnia 6 lipca 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.335.2018.3.RG;

˗Piśmie z dnia 30 listopada 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111- KDIB3-2.4012.566.2017.1.MN.

Mając na uwadze powyższe za zasadne jest uznanie, iż świadczona przez Państwa kompleksowa usługa udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w jego czasie jego artystycznego wykonania, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13). W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną.

Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Hipoteza normy prawnej zawarta w powyższym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 będzie zatem obejmować wyłącznie podmioty expressis verbis w nim ujęte.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kulturalnych zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawodawca - w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy - wymienia usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

I tak, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Tak sformułowana treść przepisów określających zwolnienie od podatku, gdzie szczególnie akcentowana jest „indywidualność twórców i artystów wykonawców”, w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim pozwala stwierdzić, że intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem. Powyższego przymiotu twórcy, czy artysty wykonawcy z pewnością nie można przypisać np. spółkom.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zakres Państwa działalności obejmuje kompleksową oprawę artystyczną różnorodnych wydarzeń, takich jak wesela, studniówki, bale, imprezy firmowe, gale, wydarzenia kulturalno- rozrywkowe, bankiety i inne podobne uroczystości.

Świadczone usługi mogą obejmować prowadzenie imprez przez wodzireja, oprawę muzyczną DJ-a, występy muzyczne i wokalne (saksofonisty, akordeonisty, wokalisty, skrzypka itp.), jak również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia i nagłośnienia. Pierwszym etapem realizacji usługi jest opracowanie indywidualnego scenariusza imprezy, który następnie jest przedstawiany potencjalnemu kontrahentowi.

Ustalają Państwo szczegółowy zakres zamówionej oprawy artystycznej, a po jego zaakceptowaniu przeprowadzają wywiad z kontrahentem. Na podstawie uzyskanych informacji, tworzą Państwo scenariusz imprezy, który zawiera elementy słowne, muzyczne, choreograficzne i literackie, odpowiednio uporządkowane. Państwa autorski scenariusz może obejmować elementy integracyjne, konkursy, wytyczne dotyczące realizacji konkretnych choreografii, aranżacje świetlne dostosowane do oczekiwań Zleceniodawcy, nagłośnienie oraz uwzględnienie lokalnych zwyczajów. Przyjęcie może zawierać elementy improwizacyjne, odpowiadające na reakcje uczestników.

Usługa oprawy artystycznej obejmuje zazwyczaj udział DJ-a i wodzireja (możliwa jest ich funkcjonalna integracja), a także, opcjonalnie, występy muzyków grających na żywo, odpowiednie oświetlenie i nagłośnienie. Role podczas przyjęcia mogą być podzielone w następujący sposób:

˗Wodzirej realizuje autorski scenariusz, prowadzi komunikację z uczestnikami, zapewnia oprawę słowną oraz animacje artystyczne.

˗DJ dobiera i odtwarza utwory muzyczne zgodnie z wytycznymi scenariusza, tworząc mixy na żywo.

˗Muzycy grają na żywo, np. na saksofonie lub akordeonie, zgodnie ze scenariuszem.

˗Oświetlenie miejsca przyjęcia jest aranżowane zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy, a nagłośnienie dostosowane akustycznie. Możliwe jest również tworzenie efektów specjalnych, jak sztuczne iskry, bańki mydlane czy ciężki dym.

Całość działań zespołu jest koordynowana przez wcześniej opracowany scenariusz. Każdy członek zespołu posiada ustalony rodzaj stroju, np. garnitur lub smoking, zgodnie z wymogami realizacji. Państwo, współpracują również z innymi wykonawcami na podstawie umów zlecenia, zapewniając im odpowiednią oprawę artystyczną zgodnie ze scenariuszem.

Państwa wątpliwości budzi interpretacja przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy podatku od towarów i usług, w odniesieniu do świadczonej przez Państwa kompleksowej usługi udzielenia licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w czasie jego artystycznego wykonania. 

Należy zauważyć, że aby skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT wymagane jest posiadanie statusu indywidualnego twórcy lub artysty wykonawcy. Państwo (Spółka) natomiast w zakresie Państwa działalności nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy gdyż, jako podmiot gospodarczy nie posiadają Państwo statusu indywidualnego twórcy lub artysty wykonawcy. Status taki może być przyznany wyłącznie personalnie konkretnej osobie, a nie spółce, która ze swojej istoty jest podmiotem zbiorowym. A zatem tylko i wyłącznie usługi świadczone przez osoby fizyczne posiadające status indywidualnego twórcy lub artysty wykonawcy objęte będą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro prowadzą Państwo działalność gospodarczą, w zakresie kompleksowej oprawy artystycznej różnorodnych wydarzeń, takich jak wesela, studniówki, bale, imprezy firmowe, gale, wydarzenia kulturalno-rozrywkowe, bankiety i inne podobne uroczystości, w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to tym samym nie mogą Państwo być uznani za indywidualnego twórcę lub artystę wykonawcę. Zatem nie są Państwo podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że nie są Państwo (Spółka) podmiotem (twórcą i artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, to świadczona przez Państwa (Spółkę) kompleksowa usługa udzielania licencji na majątkowe prawo autorskie do utworu w postaci opracowanego scenariusza przyjęcia oraz na dokonanie w czasie jego artystycznego wykonania nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Należy ponadto wskazać, że ww. interpretacje indywidualne dotyczą odmiennych niż w analizowanej sprawie opisów stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, gdyż odnoszą się świadczenia usług oprawy artystyczno-muzycznej imprez przez osoby fizyczne a nie spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Zatem nie mogą mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Natomiast odnośnie powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, iż wyroki sądów, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.