Ustalenie czy nieodpłatne przekazanie na rzecz Skarbu Państwa PWI i praw związanych (i ich nośników) oraz demonstratorów i prototypów powstałych w zwi... - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Ustalenie czy nieodpłatne przekazanie na rzecz Skarbu Państwa PWI i praw związanych (i ich nośników) oraz demonstratorów i prototypów powstałych w związku z realizacją projektu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 173/21 (data wpływu prawomocnego wyroku 14 czerwca 2024 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 kwietnia 2024 r. sygn. akt I FSK 1836/21 (data wpływu 20 maja 2024 r.) i
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 października 2020 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Skarbu Państwa PWI i praw związanych (i ich nośników) oraz demonstratorów i prototypów powstałych w związku z realizacją projektu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2020 r. (data wpływu 2 grudnia 2020 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Państwa Instytut jest instytutem działającym w ramach Sieci Badawczej i czynnym podatnikiem VAT. Głównym celem funkcjonowania Wnioskodawcy są zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe.
Środki finansowe na bieżące funkcjonowanie Państwa Instytutu pozyskiwane są głównie z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w przedmiocie produkcji i ekspertyz związanych z szeroko pojętą branżą. Wnioskodawca zrealizował projekt na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa w ramach konkursu.
W tym celu zawarta została umowa o wykonanie i finansowanie tego projektu (zwana dalej umową o finansowanie) z Wnioskodawcą jako liderem konsorcjum realizującego projekt (pozostali konsorcjanci to uczelnia wyższa i spółka prawa handlowego).
Konsorcjum zatem jest stroną umowy, dotyczącej prowadzenia przez Wnioskodawcę badań naukowych i prac rozwojowych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87, z późn. zm.) na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, finansowanych w zasadniczej części ze środków uzyskanych z …..
Umowa wprost wskazuje, iż projekt obejmuje wyłącznie realizację badań naukowych i prac rozwojowych. Umowy zawierane przez … na dofinansowanie przedmiotowych projektów stanowią realizację zadań ustawowych, którymi jest między innymi zarządzanie realizacją badań naukowych lub prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa oraz ich finansowanie lub współfinansowanie. Na mocy zawartych umów … zobowiązuje się do wsparcia finansowego prowadzonych przez Wnioskodawcę badań naukowych i prac rozwojowych poprzez pokrycie wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę i Partnerów Konsorcjum. Wsparcie finansowe jest udzielane przez …. ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z późn. zm). Finansowanie to może dotyczyć wszystkich kosztów kwalifikowanych związanych z danym projektem lub też części kosztów kwalifikowanych. W przypadku finansowania częściowego koszty kwalifikowane niefinansowane przez … są pokrywane przez poszczególnych partnerów w drodze wkładu własnego. Środki finansowe otrzymane od ….nie mogą być wydatkowane na inne cele niż określone w umowie.
Badania naukowe oraz prace rozwojowe, do wykonania których zobowiązuje się Wnioskodawca, mają być wykonywane w ramach następujących po sobie etapów, przy czym zgodnie z ustalonym harmonogramem, każdy z etapów składa się z kilku odrębnych zadań. Z kolei każde zadanie jest wykonywane przez jeden lub kilka różnych podmiotów uczestniczących w projekcie.
Z zapisów umowy o finansowanie wynika, że umowa ta określa zasady udzielenia przez … finansowania realizacji Projektu w ramach Konkursu. Projekt obejmuje realizację badań naukowych i prac rozwojowych. W umowie o finansowanie określono wysokość finansowania. Choć harmonogram realizacji projektu był szczegółowo rozpisany i nakierunkowany na osiągnięcie zakładanych efektów, to jednak ze względu na charakter przedmiotu umowy (badania naukowe i prace rozwojowe), wypłaty kolejnych rat uzależnione były od pozytywnego przebiegu prac dotychczasowych (w formie pozytywnych kontroli i audytów).
Kwestie płatności były ściśle powiązane z uprawnieniami kontrolnymi, z kolei te uprawnienia dawały znaczną swobodę we wstrzymywaniu płatności i żądaniu ich zwrotu (z powodów takich, jak choćby: niezrealizowanie bądź zmiana zakresu rzeczowego projektu, niecelowość projektu, brak raportów lub nieskładanie ich w terminie, stwierdzenia rozbieżności pomiędzy przebiegiem realizacji projektu, a opisem projektu).
Tak jednoznaczne uprawnienia nie stanowiły jedynie przejawu swobody kontraktowej stron, ale przede wszystkim stanowiły wydźwięk oczywistego założenia, tj. możliwości nieosiągnięcia zakładanych celów badawczych i rozwojowych.
W wyżej opisany kontekst sytuacyjny wpisuje się wprost następujący zapis umowny:
Na uzasadniony wniosek Lidera, dopuszcza się odroczenie terminu spłaty należności z tytułu zwrotu, rozłożenie spłaty na raty lub umorzenie należności, jeżeli niepowodzenie Projektu związane było z wysokim ryzykiem naukowym wynikającym z realizacji badań.
Strony zatem wprost przewidziały, że prace i finansowanie mogą w pewnym momencie skończyć się w związku z niezadowalającym przebiegiem badań. Wynika to z natury badań naukowych i prac rozwojowych, które mimo prawidłowego sposobu prowadzenia zgodnie z należytą starannością - nie muszą zakończyć się wynikiem pozytywnym.
Co ważne, wypłata finansowania w związku z danym projektem jest uzależniona od otrzymania przez … dotacji celowej z budżetu państwa, o której mowa w …..
Zgodnie z brzmieniem § 7 umowy o finansowanie, koszty ponoszone w danym projekcie kwalifikują się do objęcia wsparciem finansowym przez …. pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:
1.są niezbędne do zrealizowania celów Projektu;
2.są zgodne z Kosztorysem Projektu stanowiącym Załącznik 3 do Umowy, z uwzględnieniem § 10 ust. 4 pkt 1 Umowy;
3.są zgodne z kosztami realizacji etapów badań naukowych i prac rozwojowych określonych w Harmonogramie wykonania Projektu;
4.są zaksięgowane i udokumentowane zgodnie z przepisami o rachunkowości oraz przyjętą polityką rachunkowości u Wykonawcy;
5.zostały poniesione zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki finansowej, w szczególności najkorzystniejszej relacji nakładów do rezultatów.
Wszystkie koszty kwalifikowalne muszą być ponoszone z zachowaniem zasad uczciwej konkurencji, jawności i przejrzystości oraz przy braku konfliktu interesów, rozumianego jako brak bezstronności i obiektywizmu w związku z wykonaniem umowy o finansowanie.
Naliczony podatek od towarów i usług może być kosztem kwalifikowalnym, jeśli zgodnie z odrębnymi przepisami liderowi konsorcjum lub pozostałym członkom konsorcjum nie przysługuje prawo do jego zwrotu lub odliczenia oraz jeśli podatek ten został naliczony w związku z poniesionymi kosztami kwalifikowalnymi.
W umowie o finansowanie pierwotnie określono, iż wszelkie Prawa Własności Intelektualnej (dalej: PWI), które uda się wytworzyć w toku realizacji projektu, Konsorcjum przekaże nieodpłatnie (na podstawie odrębnej umowy), Uprawnionemu (Skarb Państwa).
Postanowienia te zmieniono aneksem do umowy, zgodnie z którym: właścicielem wynalazków, wzorów użytkowych i wzorów przemysłowych oraz autorskich praw majątkowych powstałych w wyniku wykonania Projektu jest Skarb Państwa (niezależnie zatem od samej czynności przekazania). Samo przekazanie nie jest zatem obecnie koniecznie do nabycia ww. praw przez uprawnionego (Skarb Państwa).
Skarb Państwa jest uprawniony do nieograniczonego czasowo, terytorialnie lub w inny sposób korzystania oraz rozporządzania wynalazkami, wzorami użytkowymi i wzorami przemysłowymi oraz autorskimi prawami majątkowymi powstałymi w wyniku wykonania Projektu, w tym Skarbowi Państwa przysługuje prawo do uzyskania patentu na wynalazki, prawa ochronnego na wzory użytkowe, jak również prawa z rejestracji wzorów przemysłowych oraz prawo do korzystania z i rozporządzania autorskimi prawami majątkowymi do utworów powstałych w wyniku wykonywania Projektu na wszelkich znanych na dzień zakończenia Projektu polach eksploatacji oraz prawo wykonywania zależnych praw autorskich do utworów z możliwością przenoszenia tych praw na osoby trzecie bez zgody twórców.
Niezwłocznie po powstaniu przedmiotu PWI Wnioskodawca zobowiązany jest powiadomić o tym Skarb Państwa. Przedmioty PWI zostaną przekazane Skarbowi Państwa, z inicjatywy Wnioskodawcy lub na wezwanie Skarbu Państwa.
Wnioskodawca zobowiązany jest przekazać wszelką dokumentację, materiały i informacje dotyczące przedmiotów PWI, a w szczególności ich podstawowe założenia, opis techniczny, specyfikację oraz wizualizacje, kody źródłowe, wynikowe, maszynowe i inne, dokumentację projektową, techniczną i eksploatacyjną. W przypadku, gdy przedmioty PWI zostaną przekazane Skarbowi Państwa na nośnikach, na których je utrwalono, w szczególności nośnikach elektronicznych (płytach CD, DVD, tzw. Pendrive, itp.), wraz z przekazaniem Skarbowi Państwa danego nośnika, przechodzi na Skarb Państwa bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia (tj. w ramach otrzymanego na podstawie umowy przez Wnioskodawcę finansowania) prawo własności tego nośnika. Wnioskodawca przeniesie na Skarb Państwa własność prototypów oraz demonstratorów powstałych w wyniku wykonania Projektu, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia (tj. w ramach otrzymanego na podstawie Umowy przez Wnioskodawcę Finansowania), wyłącznie na wyraźne żądanie Skarbu Państwa zgłoszone w terminie czterech miesięcy od dnia doręczenia Skarbowi Państwa wykazu PWI i praw związanych.
Wnioskodawca oraz pozostali Partnerzy zobowiązują się także udzielić Skarbowi Państwa licencji na korzystanie z przedmiotów praw związanych na następujących warunkach:
1.licencja będzie licencją pełną, nieograniczoną terytorialnie ani czasowo;
2.licencja zostanie udzielona w zakresie niezbędnym do swobodnego korzystania oraz rozporządzania prawami objętymi zakresem art. 32 ust. 3 Ustawy;
3.licencja zostanie udzielona bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia (tj. w ramach otrzymanego na podstawie Umowy przez Wnioskodawcę i pozostałych partnerów finansowania);
4.licencja zostanie udzielona z chwilą przekazania przez Wnioskodawcę przedmiotów PWI, chyba że Skarb Państwa wyrazi zgodę na przedłużenie wskazanego terminu;
5.rozwiązanie umowy licencyjnej będzie możliwe z zachowaniem 15-letniego okresu wypowiedzenia, chyba że Skarb Państwa wyrazi zgodę na skrócenie okresu wypowiedzenia.
Z założenia, z uwzględnieniem definicji ustawowych badań naukowych i prac rozwojowych, końcowym efektem realizowanego projektu miało być pozyskanie prototypów lub modeli systemów albo podsystemów technologii wraz z dokumentacją techniczną i eksploatacyjną, mających praktyczne wykorzystanie w obszarze obronności i bezpieczeństwa państwa lub w gospodarce, a także osiągnięcie korzyści społecznych, w tym przedmiotów praw własności intelektualnej, w szczególności: utworów, ewentualnie znaków towarowych, wynalazków lub rozwiązań noszących znamiona wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych.
Ostatecznie należy przyjąć, że projekt został zrealizowany. Wytworzono zatem:
W grupie PWI:
….
W grupie prototypów i demonstratorów:
…
Właścicielem wynalazków, wzorów użytkowych i wzorów przemysłowych oraz autorskich praw majątkowych powstałych w wyniku wykonania projektu jest Skarb Państwa reprezentowany przez właściwą jednostkę.
Bezpośrednim beneficjentem własności prototypów oraz demonstratorów powstałych w wyniku wykonania Projektu jest Skarb Państwa. Własność prototypów oraz demonstratorów powstałych w wyniku wykonania Projektu przenoszona jest na Skarb Państwa bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia, tj. w ramach finansowania otrzymanego na podstawie Umowy przez Wykonawcę oraz Współwykonawców.
Niezależnie od tego Uczestnicy projektów dofinansowanych przez …, w tym w ramach analizowanego stanu faktycznego - Wnioskodawca, widzą swój interes gospodarczy w ich realizacji, poprzez możliwość późniejszego wykorzystania zdobytej wiedzy, doświadczenia, umiejętności, know-how w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, polegającej na dostawie towarów i usług,
Konsorcjanci, w tym Wnioskodawca, zostali wezwani do fizycznego i formalnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa, zarówno PWI, ich nośników, jak i demonstratorów oraz prototypów.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż w ramach realizacji projektu Wnioskodawca nie świadczył żadnych usług czy dostaw. Realizowane w ramach realizacji projektu czynności polegały natomiast na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych. Po zrealizowaniu projektu, Wnioskodawca jest natomiast zobowiązany do opisanego we wniosku przekazania jego efektów (PWI, prototypy, demonstratory).
W okresie 23.12.2014 - 22.03.2018 realizowany był projekt pt.: „….”, w ramach konkursu ogłoszonego przez …. Wnioskodawca …. był liderem konsorcjum, w skład którego wchodziła Uczelnia oraz przedsiębiorstwo ….. W ramach realizowanego projektu każdy z konsorcjantów wytworzył autorskie prawa majątkowe. Wnioskodawca opracował autorskie prawa majątkowe w postaci Tabel rozmiarów mężczyzn i kobiet wraz z bazą pomiarów.
Wnioskodawca i pozostali członkowie konsorcjum realizowali projekt na rzecz ….. W Aneksie do umowy zastąpiono pierwotną wersję umowy na:
pkt 1. (...)
pkt 5. (...)
Dotacja przekazywana dla konsorcjum projektu, wypłacana w transzach po zakończeniu każdego z etapów harmonogramu, przez ….przeznaczona była dla zespołu naukowców konsorcjum na wsparcie badań naukowych i prac rozwojowych zmierzających do wytworzenia przedmiotów zadeklarowanych w celach projektu. Wsparcie finansowe obejmowało koszty kwalifikowane lub części kosztów kwalifikowanych związanych bezpośrednio z przedmiotowym projektem. Otrzymana dotacja stanowiła finansowanie lub dofinansowanie jedynie na działania wykonywane przez konsorcjum podczas realizacji przedmiotowego projektu. Ponownie należy podkreślić, że Wnioskodawca w ramach realizacji projektu nie świadczył żadnych usług czy dostaw na rzecz jakiegokolwiek podmiotu. Natomiast po zrealizowaniu projektu, Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie umowy do przekazania efektów prac na rzecz ich właściciela (Skarb Państwa). Otrzymanie dofinansowania nie było zatem wynagrodzeniem za żadną czynność, dostawę czy usługę.
Wydatki ponoszone przez konsorcjum przedmiotowego projektu w trakcie jego realizacji to:
-wynagrodzenia pracowników adekwatne do wykazanej liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu w oparciu o umowę o pracę, umowę o dzieło lub umowę zlecenie,
-zakup aparatury lub elementów do jej wytworzenia,
-usługi zewnętrzne związane z prawidłową realizacją projektu,
-pozostałe koszty operacyjne związane z realizacją projektu (np. - koszty delegacji, doubezpieczenie systemu skanerów, prowizje bankowe i opłaty bankowe konta projektu, materiały promocyjne, koszty uczestnictwa w seminariach i konferencjach.
Jeśli chodzi o ogólne zasady wydatkowania dotacji, należy wskazać:
Przyznana dotacja na podstawie podpisanej umowy … projektu z … przeznaczona została zgodnie z § 7 umowy - Koszty kwalifikowane, który mówi:
…..
Przykładowo można natomiast wskazać następujące usługi i dostaw, na finansowanie których przeznaczono dotację:
-usługa konsultacyjna z antropologami,
-usługa konfekcjonowania wyrobów,
-zakup wzrostomierza i wagi,
-zakup stanowisk badawczych do zbierania i analizy danych
Przyznana kwota zgodnie z umową z … przeznaczona była wyłącznie na pokrycie kosztów partnerów konsorcjum w związku z realizowanym projektem.
Realizacja projektu była ściśle uzależniona od przyznanej przez ….. dotacji. W przypadku nieprzyznania dotacji, przedmiotowy projekt nie byłby realizowany.
Odnosząc się do pytania nr 1 i 2 ponownie należy wskazać, że w ramach przedmiotowego projektu Wnioskodawca nie świadczył żadnych usług czy dostaw. Po jego wykonaniu zobowiązany był jedynie do przekazania efektów projektu do podmiotu będącego ich właścicielem (Skarb Państwa).
Otrzymana dotacja z …. miała oczywiście pośredni (pomocniczy) wpływ na szacowanie wartości przygotowywanych do przekazania PWI, prototypów i demonstratorów.
W trakcie realizacji przedmiotowego projektu Lider projektu w imieniu swoim i partnerów konsorcjum zobowiązany był do składania sprawozdania finansowego i merytorycznego do …., po każdym zrealizowanym etapie projektu. Pozytywna ocena przekazanego sprawozdania była podstawą do złożenia przez Lidera wniosku o wypłatę kolejnej transzy na realizację działań w następnych etapach projektu. Po zakończonym projekcie przekazano do …. Raport Końcowy finansowy i merytoryczny z realizacji całego projektu.
W przypadku niezrealizowania projektu bądź niewydatkowania wszystkich przekazanych przez … środków realizatorzy projektu zobligowani byli do zwrotu środków wraz z ustawowymi odsetkami zgodnie z punktem ….:
3.Ocena raportu końcowego przeprowadzona przez Centrum stanowi podstawę do uznania Umowy za: (…)
Powyższe kwestie opisano także szeroko w pierwotnym brzmieniu wniosku:
„Kwestie płatności były ściśle powiązane z uprawnieniami kontrolnymi Centrum, z kolei te uprawnienia dawały znaczną swobodę we wstrzymywaniu płatności i żądaniu ich zwrotu (z powodów takich jak choćby: niezrealizowanie bądź zmiana zakresu rzeczowego projektu, niecelowość projektu, brak raportów lub nieskładanie ich w terminie, stwierdzenia rozbieżności pomiędzy przebiegiem realizacji projektu, a opisem projektu).”
Przeniesienie na rzecz Skarbu Państwa PWI i praw związanych, w tym demonstratorów i prototypów, partnerzy konsorcjum nie otrzymują żadnych należności, czy świadczeń zgodnie z punktem…:
Lider oraz członkowie konsorcjum przeniosą na Skarb Państwa własność prototypów oraz demonstratorów powstałych w wyniku wykonania Projektu, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia (tj. w ramach otrzymanego na podstawie Umowy przez Lidera oraz członków konsorcjum Finansowania), wyłącznie na wyraźne żądanie Skarbu Państwa zgłoszone w terminie czterech miesięcy od dnia doręczenia Skarbowi Państwa wykazu, o którym mowa w ust. 3.
Pytanie
Czy planowane nieodpłatne przekazanie PWI i praw związanych (i ich nośników) oraz demonstratorów i prototypów Skarbowi Państwa, będzie opodatkowane z tytułu VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Planowana czynność (przekazanie nieodpłatne) nie będzie opodatkowana z tytułu VAT, w związku z faktem, iż planowane przekazanie nie będzie przekazaniem odpłatnym, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy (a tym samym nie będzie żadną z czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy), a także w związku z faktem, iż otrzymana dotacja, o której mowa, nie może być uznana za zapłatę za efekty projektu w rozumieniu art. 29a ustawy.
Świadczenie ze strony .... pokrywa tylko koszty związane z realizacją projektu, a zatem ma charakter zakupowo-kosztowy. Zawarta umowa z .... nie przewiduje, że otrzymane dofinansowanie stanowi dopłatę do ceny oferowanych przez Wnioskodawcę i partnerów konsorcjum towarów lub usług. Dotacja z Centrum nie została przewidziana w Umowie ani w umowie konsorcjum jako wynagrodzenie za czynności opodatkowane VAT. Dofinansowanie ma na celu pokrycie wskazanych wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę i innych współwykonawców - również i z tych względów nie może być uznana za wynagrodzenie.
Umowa nie zawiera zapisów o cenie, ale jedynie zapisy o maksymalnym dofinansowaniu. Oznacza to, że Wnioskodawca nie wie w momencie podpisania umowy, czy otrzymane środki wystarczą na wykonanie objętych projektem prac, czy też prace zostaną zrealizowane mniejszymi kosztami (i niewydatkowana część dofinansowania będzie podlegała zwrotowi).
W umowie brak zatem wskazania konkretnej ceny. Otrzymana kwota nie stanowi również wynagrodzenia za jakąkolwiek usługę świadczoną przez lidera konsorcjum na rzecz ..... Intencją stron nie było świadczenie jakichkolwiek usług na rzecz .... w zamian za wynagrodzenie w postaci otrzymanego dofinansowania.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika z kolei, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Powyższy przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112, z którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia zatem, czy dane dotacje są czy nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem.
Tym samym, podstawę opodatkowania podatkiem VAT zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) – nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Okoliczność, że dotacja - np. pokrywająca część ogólnych kosztów podatnika - pozwoliła na zmniejszenie ceny świadczonych usług, nie jest powodem, aby włączać takie dotacje do podstawy opodatkowania, jeśli nie dotyczą one konkretnych czynności opodatkowanych. W praktyce niemal zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na stosowane przez niego ceny. Fakt ten jednak nie ma znaczenia dla uznania, czy dofinansowanie powinno zwiększyć podstawę opodatkowania - aby otrzymana dotacja zwiększała podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta została dokonana w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. X, Wolters Kluwer 2016). [za: I SA/Gd 958/18, Dofinansowanie z NCBiR jako niestanowiące dotacji. - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, LEX nr 2588995]
Jak już zatem wskazano, w opisie stanu faktycznego - otrzymane z .... finansowanie dotyczy wsparcia działalności nakierunkowanej na osiągnięcie zakładanych w projekcie efektów. Co jednak zwłaszcza istotne, zarówno finansujący, jak i konsorcjanci, z założenia nie mogą wiedzieć, czy efekty te zostaną osiągnięte. Jedynym bezwzględnym celem (obowiązkiem) jest samo prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych.
Mając to na uwadze strony przewidziały mechanizmy, które pozwalają na przerwanie realizacji projektu, bez negatywnych konsekwencji dla konsorcjantów.
Ostatecznie jak zauważa, Sąd w wyżej cytowanym orzeczeniu:
W tych okolicznościach, w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym sprawy oraz w świetle powyższych wywodów uznać należy, iż dofinansowanie przekazane przez ... ma za zadanie sfinansować prowadzone przez lidera i członków konsorcjum prace rozwojowe i badania naukowe na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa. Tym samym dofinansowanie pokrywa koszty lub ich część, z nimi związane. Nie stanowi ono dotacji, subwencji ani innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Wobec tego, iż właścicielem autorskich praw majątkowych powstałych w wyniku wykonania projektu, o którym mowa w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest Skarb Państwa, a przeniesienie autorskich praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez .... nastąpi nieodpłatnie, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż dofinansowanie stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi.
Korzystne wyroki sądowe (prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po oddaleniu skargi złożonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez KIS) uzyskał również podatnik w związku z postawieniem KIS następującego pytania (z założeniem korzystniej dla podatnika odpowiedzi):
11. Czy nieodpłatne przekazanie przez lidera i pozostałych uczestników konsorcjum na rzecz Skarbu Państwa całości autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac rozwojowych lub badań naukowych powstałych w związku z realizacją projektu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
Sądy zaaprobowały następujące stanowisko: Dodali, że uczestnictwo w projektach finansowanych przez NCBiR jest związane z działalnością gospodarczą, prowadzoną przez poszczególnych Wnioskodawców. Uczestnicy projektów dofinansowanych przez NCBiR widzą swój interes gospodarczy w ich realizacji poprzez możliwość późniejszego wykorzystania zdobytej wiedzy, umiejętności, know-how w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, polegającej na dostawie towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców, w przedmiotowym stanie faktycznym nie spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT. Nieodpłatne przekazanie przez lidera i pozostałych uczestników konsorcjum na rzecz Skarbu Państwa całości autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac rozwojowych lub badań naukowych powstałych w związku z realizacją projektu będzie dokonywane dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez lidera konsorcjum oraz pozostałych uczestników konsorcjum. W konsekwencji nie będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie wiązało się po ich stronie z koniecznością określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT (pyt. 12). Nie będzie również nakładało na członków konsorcjum obowiązku wystawienia faktury VAT zgodnie z przepisami ustawy VAT (pyt. 13), jak też nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu po stronie lidera i pozostałych uczestników konsorcjum (pyt. 14).
Reasumując - w ocenie Wnioskodawcy, z ww. względów należy uznać, że otrzymane dofinansowanie nie stanowiło zapłaty, a tym samym przekazanie nastąpi nieodpłatnie, bez obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 11 grudnia 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT1-1.4012.773.2020.2.MSU, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Państwu 14 grudnia 2020 r.
Skarga na interpretację indywidualną
13 stycznia 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skarga wpłynęła do mnie 20 stycznia 2021 r.
Wnieśli Państwo o:
1.uwzględnienie niniejszej skargi i uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości,
2.zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 173/21.
27 lipca 2021 r. wniosłem skargę kasacyjną od wyroku WSA w Łodzi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 3 kwietnia 2024 r. sygn. akt I FSK 1836/21 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął 20 maja 2024 r.
14 czerwca 2024 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 173/21 wraz z aktami sprawy.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 3 kwietnia 2024 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
·uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznaczam, że interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 173/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 kwietnia 2024 r. sygn. akt I FSK 1836/21.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższego wynika, że definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi (bezpośredniego beneficjenta).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
WSA w Łodzi w wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu wskazał, iż ustawodawca nie skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 11 Dyrektywy 2006/112 i nie ustanowił na gruncie prawa podatkowego konsorcjum jako podatnika podatku VAT. Oznacza to zatem, że partnerzy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami tego podatku, którzy działając w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami tego podatku, którzy działając w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o VAT.
Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika z kolei, że:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a - 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Przywołana regulacja stanowi z kolei odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112, z którego wynika, że:
W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia zatem, czy dane dotacje są czy nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem. Tym samym, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności (czy też kosztów realizacji konkretnego zadania) - nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
WSA w Łodzi podkreślił, że również z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług, czy dostawą towaru jako „bezpośredniego” ma istotne znaczenie dla opodatkowania.
W uzasadnieniu wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Office des Produits Wallons ASBL v. Belgian State TSUE podkreślił, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Do uznania dotacji (subwencji itp.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). TSUE opowiedział się więc za tym, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą. Dotacje podmiotowe, czy przeznaczone na pokrycie kosztów działalności - chociaż mogą mieć w ostatecznym rozrachunku jakiś wpływ na cenę świadczonych usług lub dostarczanych towarów - nie są zatem uwzględniane w podstawie opodatkowania. Zauważyć także wypada, że dotacje zawsze w jakiś sposób wpływają na cenę świadczonych usług czy towarów dostarczanych przez podatnika. Do podstawy opodatkowania wlicza się jednakże tylko te dotacje (dofinansowania), które są w bezpośredni sposób związane z podstawą opodatkowania. Okoliczność, że dotacja - np. pokrywająca część ogólnych kosztów podatnika - pozwoliła na zmniejszenie ceny świadczonych usług, nie jest powodem, aby włączać takie dotacje do podstawy opodatkowania, jeśli nie dotyczą one konkretnych czynności opodatkowanych.
Kwestię bezpośredniego związku dofinansowania z ceną danej transakcji TSUE analizował także w wyroku C-462/02 Komisja przeciw Szwecji. TSUE wskazał, że aby subwencja stanowiła element wynagrodzenia powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu. TSUE stwierdził, że prawo do otrzymywania subwencji jest przyznawane beneficjentowi, skoro tylko ten ostatni dokona transakcji podlegającej opodatkowaniu. Ponadto należy zbadać, czy nabywcy towarów lub usługobiorcy czerpią zysk z subwencji przyznanej jej beneficjentowi. Niezbędne jest bowiem, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący ceny, jakiej ten ostatni żąda. Należy zatem zbadać, czy okoliczność, że subwencja jest przyznawana sprzedawcy lub świadczącemu usługi, pozwala mu obiektywnie na sprzedaż towarów lub świadczenie usług po cenie niższej od tej, której by żądał, gdyby nie otrzymał subwencji. Powinno być w każdym razie możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego, które stanowi subwencja. Nie ma konieczności, by kwota subwencji odpowiadała dokładnie zmniejszeniu ceny dostarczonego towaru lub wykonanej usługi. Wystarczy, by korelacja istniejąca między tym zmniejszeniem a wspomnianą wyżej subwencją, która może mieć charakter ryczałtowy, była istotna.
W praktyce niemal zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na stosowane przez niego ceny. Fakt ten jednak nie ma znaczenia dla uznania, czy dofinansowanie powinno zwiększyć podstawę opodatkowania - aby otrzymana dotacja zwiększała podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta została dokonana w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług (zob. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. X, Wolters Kluwer 2016).
Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zdarzenia przyszłego wynika, że Państwo jako lider konsorcjum oraz pozostali członkowie tego konsorcjum są stronami umowy zawartej z …. dotyczącej prowadzenia przez te podmioty badań naukowych i prac rozwojowych w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, finansowanych ze środków ... … występuje jako strona finansująca na podstawie umów zawartych z ww. liderem i członkami konsorcjum, na podstawie których podmioty te są zobowiązane wykonać określone w projekcie prace. Wykonawcy otrzymują środki pieniężne, które mają pokryć koszty ponoszone w związku z pracami objętymi projektem. W związku z otrzymaniem dofinansowania lider i członkowie konsorcjum zobowiązują się przenieść na Skarb Państwa całość autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszelkich efektów prowadzonych prac lub badań naukowych odbywać się będzie w całości nieodpłatnie.
WSA w Łodzi uznał, że z przywołanych wyżej względów i w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego uznać należy, że dofinansowanie przekazane przez … ma za zadanie sfinansować prowadzone przez lidera i członków konsorcjum prace rozwojowe i badania naukowe na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa. Tym samym dofinansowanie pokrywa koszty z nimi związane. Nie stanowi ono zatem dotacji, subwencji ani innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Ponieważ właścicielem autorskich praw majątkowych powstałych w wyniku wykonania projektu, o którym mowa w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest Skarb Państwa, a przeniesienie autorskich praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa nastąpi nieodpłatnie, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż dofinansowanie stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi.
Ponadto w orzeczeniu tym WSA podkreślił, że o bezpośrednim związaniu dotacji z ceną można by mówić jedynie wtedy, gdyby Skarb Państwa nabywał, po określonej cenie, wyniki badań strony skarżącej, lub/i płacił, określoną cenę, za samo prowadzenie tychże badań. Następnie, po uzyskaniu dofinansowania z …, cena, za jaką ostatecznie swoją usługę strona sprzedałaby Skarbowi Państwa, zależałaby od kwoty dotacji.
Reasumując WSA w Łodzi wskazał, że dofinansowanie z …. pokrywa jedynie koszty związane z realizacją projektu i nie stanowi dotacji, subwencji ani innej dopłaty o podobnym charakterze, mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez Państwa Instytut. Omawiane dofinansowanie nie jest również wynagrodzeniem za świadczone usługi, ponieważ przeniesienie praw autorskich do wyników projektu lub uprawnienia do nieograniczonego z nich korzystania ma nastąpić na rzecz Skarbu Państwa nieodpłatnie. Nie można dopatrzeć się więc bezpośredniego związku dofinansowania z ceną świadczeń. Taki bezpośredni związek zachodziłby jedynie wówczas, gdyby cena, za jaką swoją usługę lub towar wnioskodawcy sprzedadzą nabywcom, zależała od kwoty dotacji. Z wniosku o interpretację nie wynika, aby istniało powiązanie kwoty dofinansowania z ewentualnym, konkretnym wynikiem prac badawczych, które wskazywałoby na to, że dofinansowanie to stanowi dopłatę do ceny praw powstałych w toku prac badawczych, jako pokrycie części ich wartości lub rekompensatę z powodu obniżenia ceny.
Tym samym, według WSA w Łodzi, otrzymane dofinansowanie na realizację projektu pochodzące ze środków … nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Również NSA w wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu wskazał, że przedmiotowa dotacja nie będzie stanowiła elementu podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
NSA podkreślił, że dofinansowanie z … nie ma charakteru wynagrodzenia za świadczone usługi. Ponadto właścicielami praw własności intelektualnej z mocy prawa zostaje Skarb Państwa. Według NSA, nie można więc dopatrzeć się bezpośredniego związku dofinansowania z ceną świadczeń. Taki bezpośredni związek miałby miejsce wtedy, gdyby cena, za jaką swoją usługę lub towar Partnerzy sprzedawać będą nabywcom, była zależna od kwoty dotacji. Z okoliczności przedstawionych przez Instytut nie wynika, aby istniało powiązanie kwoty dofinansowania z ewentualnym, konkretnym wynikiem prac badawczych i rozwojowych, które mogłoby stanowić podstawę do przyjęcia, że dofinansowanie to stanowi dopłatę do ceny praw powstałych w toku realizacji projektu naukowo-badawczego, jako pokrycie części ich wartości lub rekompensatę z powodu obniżenia ceny.
W wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu, NSA wskazał, że w sytuacji, gdy dofinansowanie przekazane przez … ma za zadanie sfinansować prowadzone przez lidera i Partnerów prace służące do realizacji projektu na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, zaś lider i partnerzy nie mogą przeznaczać otrzymanych transz dofinansowania na cele inne, niż związane z projektem, to zasadny jest wniosek, że dofinansowanie pokrywa jedynie koszty związane z projektem.
Zatem analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz wydanego w niniejszej sprawie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 173/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 kwietnia 2024 r. I FSK 1836/21 pozwala na stwierdzenie, że przedmiotowa dotacja otrzymana od …. przez lidera konsorcjum nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczeń i nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi/dostawę towarów oraz nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym świadczenia wykonywane w ramach projektu sfinansowane dotacją, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji planowane nieodpłatne przekazanie PWI i praw związanych (i ich nośników) oraz demonstratorów i prototypów Skarbowi Państwa, nie będzie opodatkowane podatkiem VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji z 11 grudnia 2020 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.773.2020.2.MSU.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).