Uznanie, że faktura wystawiona na nabywcę stanowi podstawę do odliczenia podatku VAT i prawo do odliczenia podatku VAT z ww. faktur.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że faktura wystawiona na nabywcę: … , gdzie płatnikiem jest … , NIP …, stanowi podstawę do odliczenia podatku VAT i prawa do odliczenia podatku VAT z ww. faktur oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 września 2024 r. (wpływ 4 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą …, NIP … . Jest Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan między innymi zarejestrowane numery PKD:

a)85.51.Z - Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych,

b)85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Posiada Pan pozwolenie na broń do celów sportowych, na broń sportową do celów kolekcjonerskich oraz uprawnienia prowadzącego strzelanie, w przyszłości będzie posiadał uprawnienia instruktora strzelectwa w zakresie broni sportowej, bojowej oraz dynamicznej wydanej przez … .

W związku z powyższym będzie Pan prowadził odpłatną działalność szkoleniową w zakresie swoich uprawnień instruktorskich oraz organizował eventy strzeleckie. Do realizacji powyższych celów będzie Pan wynajmował strzelnice od podmiotów trzecich. Powyżej wymienione czynności (organizacja szkoleń oraz eventów) będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nabywa Pan broń i amunicję na swoje nazwisko, z uwagi na fakt, iż zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osobę fizyczną, a nie podmioty gospodarcze. W związku z tym na fakturze jako NABYWCA wpisana jest osoba fizyczna posiadająca stosowne zezwolenie (czyli Pan), a jako płatnik występuje Pana jednoosobowa działalność gospodarcza …, NIP … . Zakup zarówno broni, jak i amunicji dokonywany jest bezpośrednio od dostawców. O sposobie nabycia, ilości, jakości, momencie zakupu i sposobie wykorzystania broni i amunicji zawsze decyduje Pan osobiście, a koszty związane z nabyciem ww. towarów są ponoszone w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Zakupiona broń i amunicja będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach Pana działalności gospodarczej.

Faktury dokumentujące zakup ww. towarów zawierają dane określone w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano:

·w zakresie podatku od towarów i usług:

a)Na pytanie tut. Organu o treści: „Czy faktury za zakupioną broń, amunicję i istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, o których mowa we wniosku, będą potwierdzały czynności faktycznie dokonane, tzn. czy będą odzwierciedlały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych związanych z ich nabyciem?”, podał Pan, że tak.

b)Na pytanie o treści: „Do jakich czynności będzie Pan wykorzystywał wszystkie zakupione towary i usługi objęte pytaniem nr 2 wniosku, w szczególności ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiory specjalistyczne, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, tj. czy do czynności:

-opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

-zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

-niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”,

podał Pan, że do opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

·w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

a)Na pytanie: „Od kiedy prowadzi Pan działalność gospodarczą?”, podał Pan, że od 2021-06-01.

b)Na pytanie: „Jaki jest pełen zakres prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?”, podał Pan: 62.01.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 63.99.Z, 71.11.Z, 71.12.Z, 71.20.B, 72.19.Z, 85.51.Z, 85.59.B.

c)Na pytanie: „Od kiedy będzie Pan prowadził działalność szkoleniową oraz działalność w zakresie organizacji eventów strzeleckich? Prosimy, żeby podał Pan przybliżoną datę.”, podał Pan - październik 2024 r.

d)Na pytanie: „Czy osiągnął już Pan przychody z tytułu działalności szkoleniowej oraz organizacji eventów strzeleckich?”, podał Pan, że nie.

e)Na pytanie: „Jaką formę opodatkowania wybrał Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej?”, podał Pan, że podatek liniowy 19%.

f)Na pytanie: „Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?”, podał Pan, że tak.

g)Na pytanie: „Jaki rodzaj dokumentacji podatkowej prowadzi Pan dla celów działalności gospodarczej?”, podał Pan, że podatkowa księga przychodów i rozchodów.

h)Na pytanie: „Jaką metodą rozliczane są przez Pana w ramach działalności gospodarczej koszty uzyskania przychodów: metodą uproszczoną (tj. w dacie poniesienia kosztu), czy metodą memoriałową?”, podał Pan - metoda uproszczona (kasowa).

i)Na pytanie: „Od kiedy jest Pan uczestnikiem kursu na Instruktora …? Kiedy kurs się kończy? Kiedy odbędzie się egzamin?”, podał Pan, że jest Instruktorem … , kurs zakończył się.

j)Na pytanie: „Na czym będzie polegać Pana działalność szkoleniowa w zakresie uzyskanych przez Pana uprawnień instruktorskich oraz organizacji eventów strzeleckich? Prosimy, żeby Pan je opisał.”, podał Pan:

-szkolenie w zakresie podnoszenia umiejętności posługiwania bronią palną,

-szkolenie w zakresie bezpieczeństwa obsługi broni palnej,

-dowolne inne szkolenia związane z używaniem broni palnej, które wymyśli Pan w przyszłości,

-popularyzacja broni palnej na spotkaniach firmowych,

-popularyzacja broni palnej na piknikach rodzinnych,

-popularyzacja broni palnej na dowolnych innych spotkaniach,

-prezentacja broni palnej (jednostki własne i użyczone).

k)Na pytanie: „Jakiego rodzaju przychody będzie Pan osiągał, tj. co będzie źródłem Pana przychodów w odniesieniu do:

-działalności polegającej na działalności szkoleniowej,

-organizacji eventów strzeleckich?”,

podał Pan, że zajęcia na strzelnicy - przychód z prowadzenia zajęć rozliczany standardowo w tej branży, czyli w zależności od ilości strzałów i czasu spędzonego pod Pana opieką. Każda broń/kaliber ma inną cenę. Jest to raczej przychód operacyjny ze sprzedaży usług.

l)Na pytanie: „O jakich „wydatkach (związanych z działalnością, polegającą na przeprowadzaniu szkoleń oraz organizowaniu eventów strzeleckich)”, które chciałby Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jest mowa w pytaniu nr 3? (…), podał Pan, że w pytaniu nr 3 jest mowa o wydatkach na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia.

m)Na pytanie: „Kiedy poniósł Pan powyższe wydatki? Które ze wskazanych we wniosku wydatków zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?”, podał Pan: … .

Zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie wskazane we wniosku wydatki.

n)Na pytanie: „Jaki jest związek powyższych wydatków z uzyskiwanymi przez Pana, w okresie którego ma dotyczyć wniosek, przychodami lub ich zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów?”, podał Pan, że powyższe wydatki przyczyniają się do podniesienia jakości usług (a często w ogóle je umożliwiają) co wypływa bezpośrednio na wielkość osiągniętego przychodu.

o)Na pytanie: „Czy wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku nie przewyższa kwoty 10 000 zł?”, podał Pan, że wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku może przewyższyć kwotę 10 000 zł.

Pytania

1.Czy faktura wystawiona na NABYWCA: …, PŁATNIK: … , NIP … stanowi podstawę do odliczenia naliczonego podatku VAT o odpowiednią kwotę na fakturze?

Uważa Pan, że tak, wystawiona faktura stanowi podstawę odliczenia podatku VAT.

2.Czy jednoosobowa działalność gospodarcza …, NIP… , jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie szkoleń i eventów strzeleckich może odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych, tj. wynikający z faktur za zakupioną broń, amunicję i istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Uzasadnienie pytania 1 i 2

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawionych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT:

Faktura powinna zawierać m.in.:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem; (...).

Zatem, zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawną faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy o VAT mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Brak wskazania NIP przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 347 s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa - stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy - konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financien, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Jak wynika z okoliczności sprawy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Będzie Pan prowadził działalność m.in. w zakresie usług szkoleniowych w broni palnej. Nabywa Pan broń i amunicję na swoje nazwisko, z uwagi na fakt, iż zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osobę fizyczną, a nie podmioty gospodarcze. W związku z tym na fakturze jako nabywca wpisana jest osoba fizyczna posiadająca stosowne zezwolenie, a jako płatnik występuje Pana jednoosobowa działalność gospodarcza. Zakup zarówno broni jak i amunicji dokonywany jest bezpośrednio od dostawców. O sposobie nabycia, ilości, jakości, momencie zakupu i sposobie wykorzystania broni i amunicji zawsze decyduje Pan osobiście, a koszty związane z nabyciem ww. towarów zawsze ponosi …, NIP …. Klienci strzelnicy szkoleniowo-sportowej uiszczają opłatę za korzystanie z broni i za zużytą amunicje na strzelnicy. Wnioskodawca wykorzystuje zakupioną broń i amunicję do prowadzenia działalności gospodarczej, całość zakupionych ww. towarów wykorzystywana jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące zakup broni i amunicji potwierdzają czynności faktycznie dokonane, tzn. zakup jest dokonany i wykorzystywany do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Faktycznym nabywcą broni i amunicji jest firma …, NIP … . Faktury dokumentujące zakup ww. towarów zawierają dane określone w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podał Pan:

·w zakresie pytania nr 1 wniosku: faktura wystawiona na NABYWCA: …, PŁATNIK …, NIP … stanowi podstawę do odliczenia naliczonego podatku VAT,

·w zakresie pytania nr 2 wniosku: jednoosobowa działalność …, NIP … , jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie szkoleń i eventów strzeleckich może odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych, tj. wynikający z faktur za zakupioną broń, amunicję oraz istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług  jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jaki i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawionych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy:

Zatem, zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 347 s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa - stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy - konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financien, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Jak wynika z okoliczności sprawy prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą …, NIP … . Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Posiada Pan pozwolenie na broń do celów sportowych, na broń sportową do celów kolekcjonerskich oraz uprawnienia prowadzącego strzelanie, w przyszłości będzie posiadał Pan uprawnienia instruktora strzelectwa w zakresie broni sportowej, bojowej oraz dynamicznej wydanej przez … . W związku z powyższym będzie Pan prowadził odpłatną działalność szkoleniową w zakresie swoich uprawnień instruktorskich oraz organizował eventy strzeleckie. Do realizacji powyższych celów będzie Pan wynajmował strzelnice od podmiotów trzecich. Powyżej wymienione czynności (organizacja szkoleń oraz eventów) będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nabywa Pan broń i amunicję na swoje nazwisko, z uwagi na fakt, iż zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osobę fizyczną, a nie podmioty gospodarcze. W związku z tym na fakturze jako NABYWCA wpisana jest osoba fizyczna posiadająca stosowne zezwolenie (czyli Pan), a jako płatnik występuje Pana jednoosobowa działalność gospodarcza …, NIP … . Zakup zarówno broni, jak i amunicji dokonywany jest bezpośrednio od dostawców. O sposobie nabycia, ilości, jakości, momencie zakupu i sposobie wykorzystania broni i amunicji zawsze decyduje Pan osobiście, a koszty związane z nabyciem ww. towarów są ponoszone w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Zakupiona broń i amunicja będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach Pana działalności gospodarczej. Wszystkie zakupione towary i usługi objęte pytaniem nr 2 wniosku, w szczególności ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiory specjalistyczne, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, będzie wykorzystywał Pan do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące zakup ww. towarów zawierają dane określone w art. 106e ust. 1 ustawy.

Ponadto - jak podał Pan w uzupełnieniu wniosku - faktury za zakupioną broń, amunicję i istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, o których mowa we wniosku, będą potwierdzały czynności faktycznie dokonane, tzn. będą odzwierciedlały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych związanych z ich nabyciem.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro faktury, o których mowa we wniosku, będą odzwierciedlały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, to okoliczność wystawienia ich na Pana jako nabywcę …, gdzie płatnikiem jest podmiot: … NIP …, nie pozbawia Pana prawa do odliczenia podatku VAT. Ponadto - jak wynika z okoliczności sprawy - wszystkie zakupione towary i usługi, w szczególności zakupioną broń, amunicję oraz istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, będzie wykorzystywał Pan do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za zakupioną broń, amunicję i istotne części broni i amunicji, ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem Pana stanowisko do pytań nr 1 i 2 wniosku w zakresie podatku od towarów i usług należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).