Prawo do odliczenia części podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia części podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją pn. „(…)”.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2024 r. (wpływ 16 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto X. (dalej Miasto) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej podatek VAT) jako podatnik czynny. Miasto, będące organem władzy publicznej, realizuje zadania nałożone na nie przepisami prawa, w tym w szczególności ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2024 r., poz.609; dalej ustawa o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Miasta należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, obejmujących sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W obszarze ww. zadań własnych Miasto X. realizuje zadanie inwestycyjne pod nazwą „(…)”. W ramach wskazanego zadania Miasto zawarło umowę z Wykonawcą, powierzając mu do wykonania zamówienie stanowiące realizację przedmiotowego zadania inwestycyjnego.

Przedmiotem niniejszej umowy jest:

1. Wykonanie kompleksowej dokumentacji projektowej dla zagospodarowania terenu obejmującej:

a) Budowę plaży północnej nad stawem Y. wraz z obiektem kubaturowym obsługi plaży,

b) Budowę parkingu przy ul. Z.,

c) Budowę ścieżki pieszo - rowerowej od (...) do (...) położonego przy ul. X (z wyłączeniem nieruchomości oznaczonej jako działka nr xxx).

2. Wykonanie robót budowlanych i instalacyjnych wszystkich branż, realizację zagospodarowania terenu zgodnie z projektem oraz dostawę i montaż urządzeń, elementów wyposażenia, a także wykonanie wszelkich prac i czynności niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania obiektów,

3. Pełnienie nadzoru autorskiego nad realizacją robót budowlanych w zakresie opracowanej dokumentacji projektowej.

Zakres obowiązków Wykonawcy związanych z realizacją Umowy obejmuje również:

1. Zarządzanie i koordynację prac i robót w każdej fazie realizacji Umowy,

2. Zapewnienie sobie na własny koszt i ryzyko zaplecza budowy w tym przyłączy mediów, począwszy od daty przekazania Wykonawcy terenu budowy aż do dnia zwrotu Zamawiającemu terenu budowy,

3. Zapewnienie objęcia stałego sprawowania funkcji kierownika Budowy,

4. Zapewnienie wykwalifikowanego personelu

5. Bezwzględnego przestrzegania przepisów BHP w trakcie prowadzenia robót,

6. Zapewnienie odpowiedniego sprzętu dla potrzeb wykonania zamówienia odpowiadającego wymogom jakościowym w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

7. Uczestniczenie w spotkaniach z Zamawiającym.

Ponadto Wykonawca zobowiązany jest do wykonania wszelkich czynności, chociażby niewymienionych wyraźnie w treści umowy, bezpośrednio i pośrednio związanych z realizacją zadania inwestycyjnego, wymaganych do prawidłowej i terminowej realizacji umowy zgodnie z zasadami wiedzy technicznej.

W związku z tak szerokim zakresem prac oraz kompleksową realizacją warunków umowy zleconych Wykonawcy również w zakresie umocowania go do wykonywania czynności niewymienionych w umowie a niezbędnych do jej należytego wykonania oraz jako zabezpieczenie dla Zamawiającego, odpłatność została ustalona przez strony w formie ryczałtu.

Wobec powyższego za wykonanie przedmiotu umowy w ustalonym i wymaganym zakresie Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe w rozumieniu art.632 § 1 kodeksu cywilnego, zgodnie ze złożoną ofertą w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Faktury wystawiane będą przez Wykonawcę po wykonaniu poszczególnych punktów realizacji umowy a w przypadku prac budowlanych ustala się sposób rozliczenia w okresach miesięcznych.

W ramach zrealizowanego zadania Miasto udostępni mieszkańcom zadbane kąpielisko przy północnym brzegu stawu Y., z zapleczem sanitarnym oraz pomieszczeniami dla ratowników wodnych WOPR, uporządkuje sposób parkowania w okolicy poprzez budowę parkingu dostosowanego dla potrzeb samochodów osobowych jak również autokarów a także udostępni ścieżki dla rowerzystów i pieszych.

Przeznaczeniem majątku Miasta powstałym w wyniku zakończenia inwestycji pod nazwą „(…)” jest w części realizacja celów statutowych niezwiązanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT do których będą należeć: bezpłatne udostępnienie mieszkańcom terenów zieleni zorganizowanej wraz z infrastrukturą towarzyszącą tj. parkingiem, plażą, boiskami, ścieżką rowerową, placami zabaw.

W drugiej części przeznaczenie infrastruktury będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych związanych z udostępnianiem stanowisk dla mobilnej obsługi gastronomicznej oraz przeznaczonych do ewentualnego wydzierżawienia pod stałe punkty gastronomiczne wraz z zapewnieniem dostarczenia niezbędnych mediów.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Na pytanie Organu „Czy w związku z nabywaniem towarów i usług będących przedmiotem Państwa pytania otrzymują/będą otrzymywali Państwo faktury, w których Miasto X. figuruje/będzie figurowało jako nabywca towarów i usług?”, odpowiedzieli Państwo „Tak, w związku z nabywaniem towarów i usług będących przedmiotem pytania w fakturach wystawianych w ramach inwestycji, Miasto X. figuruje jako nabywca.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy mają Państwo możliwość przypisania towarów i usług nabywanych w związku z planowaną inwestycją w całości do Państwa działalności gospodarczej?”, odpowiedzieli Państwo „Miasto X. nie ma możliwości przypisania w całości towarów i usług nabytych w związku z realizowaną inwestycją do działalności gospodarczej. Realizowana inwestycja częściowo będzie służyła realizacji zadań własnych miasta ale również będzie realizowana w jej zakresie działalność gospodarcza polegająca na odpłatnym udostępnianiu miejsc pod mobilne punkty gastronomiczne.”

Pytanie

Czy w związku z realizowaną inwestycją Miasto X. będzie miało prawo do częściowego odliczenia podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Włodarze Miasta X mają świadomość, że na jakość życia w mieście składa się między innymi możliwość wypoczynku poza domem. Miejscami, gdzie mieszkańcy miast mogą aktywnie i biernie odpoczywać, są m.in. obiekty sportowe (baseny, kluby fitness, hale sportowe), obiekty kulturalne (kino, teatr, muzeum) oraz zieleń miejska parki, skwery, ogrody, ogrody dydaktyczne itp. Mając powyższe na uwadze Miasto X. podejmuje w ramach zadań własnych działania zmierzające do rewitalizacji posiadanych w swoich zasobach terenów zielonych celem ich uatrakcyjnienia, umożliwienia uprawiania w tych miejscach różnych form popularnej obecnie aktywności fizycznej i spędzania wolnego czasu. Rewitalizacja terenów zielonych pod nazwą „(…)” jest obszarem służącym zaspokajaniu potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Tereny te są nieodpłatnie dostępne dla każdego mieszkańca jak również gościa Miasta X.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług jako organu władzy publicznej oraz urzędu obsługującego ten organ w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały powołane.

Wobec powyższego nakłady ponoszone przez Miasto w ramach ww. zadania w przedstawionym powyżej zakresie, nie są związane z jej działalnością opodatkowaną i nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w dokumentach zakupu.

Ostatnie lata pokazują znaczny wzrost aktywności fizycznej mieszkańców dużych miast. Świadczy o tym duża ilość klientów klubów sportowych, basenów, siłowni wewnętrznych i zewnętrznych, wszechobecność rowerzystów, rolkarzy i osób na hulajnogach, biegaczy oraz osób spędzających czas na wolnym powietrzu w obszarach zieleni miejskiej w ramach spotkań piknikowych. Wpływa to znacznie na obecność tych osób w parkach, na terenach rekreacyjnych, ścieżkach pieszych i rowerowych. W okresie letnim miasta są organizatorami różnego rodzaju imprez plenerowych promujących miedzy innymi ich aktywność w zakresie realizacji zadań własnych a także promujących lokalnych przedsiębiorców. Ta aktywność przekłada się na obecność tych właśnie przedsiębiorców oraz osób prowadzących działalność gastronomiczną oferujących napoje i posiłki różnego rodzaju. W ostatnim czasie popularne stało się spożywanie posiłków z tzw. Foodtracków. Na terenie xxx również przewidziano możliwość prowadzenia okresowej lub stałej sprzedaży produktów gastronomicznych z ustawionych mobilnych lub stałych punktów sprzedaży. Tym samym przewidziano wynajem powierzchni wraz z udostępnieniem mediów niezbędnych do pracy tych punktów. Za wynajem powierzchni Miasto będzie pobierało opłaty, wystawiając faktury opodatkowane podatkiem VAT. W tym wypadku Miasto będzie występowało jako podatnik podatku VAT realizując czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wynajmy powierzchni pod punkty gastronomiczne mogą być okresowe i/lub stałe oraz umiejscawiane w różnych miejscach strefy parkingowej i na pozostałym terenie xxx w zależności od potrzeb związanych z poszczególnymi imprezami i prowadzonymi aktywnościami. Wobec powyższego Miasto nie ma możliwości dokładnego określenia i przyporządkowania wydatków związanych z nabyciem towarów i usług dotyczących wszelkich prac budowlanych przeprowadzonych na terenie xxx w ramach ww. zadania inwestycyjnego, jako wykorzystywanych do poszczególnych rodzajów działalności tj. związanych z zawartymi umowami cywilnoprawnymi czyli działalności opodatkowanej jak i czynnościami innymi niż działalność gospodarcza czy niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z przedstawionym stanem Miasto stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo zastosowania zapisów art. 86 ust. 2a, dot. częściowego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących przedmiotowej inwestycji. Z treści powołanego artykułu wynika, że „W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.” Miasto jako sposób wyliczania ww. proporcji stosuje wzór określony w obwieszczeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. 2021 poz.999).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Według art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

 1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

 2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

 1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

 2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

 3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

 4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Jak stanowi art. 86 ust. 2d ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2h ustawy:

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Stosownie do § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

 1) określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

 2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia:

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy – przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatną działalność statutową.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za  podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w  zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i realizują Państwo zadanie inwestycyjne pod nazwą „(…)”. Przeznaczeniem Państwa majątku powstałym w wyniku zakończenia inwestycji jest w części realizacja celów statutowych niezwiązanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, do których będzie należeć bezpłatne udostępnienie mieszkańcom terenów zieleni zorganizowanej wraz z infrastrukturą towarzyszącą tj. parkingiem, plażą, boiskami, ścieżką rowerową, placami zabaw. W drugiej części przeznaczenie infrastruktury będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych związanych z udostępnianiem stanowisk dla mobilnej obsługi gastronomicznej oraz przeznaczonych do ewentualnego wydzierżawienia pod stałe punkty gastronomiczne wraz z zapewnieniem dostarczenia niezbędnych mediów.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia części podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jak i do działalności innej niż gospodarcza (niepodlegającej VAT), należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z planowaną inwestycją pn. „(…)” jedynie w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem. Natomiast, w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nie mają Państwo możliwości przypisania w całości towarów i usług nabytych w związku z realizowaną inwestycją do działalności gospodarczej. Realizowana inwestycja częściowo będzie służyła realizacji zadań własnych miasta ale również będzie realizowana w jej zakresie działalność gospodarcza polegająca na odpłatnym udostępnianiu miejsc pod mobilne punkty gastronomiczne oraz wydzierżawianiu pod stałe punkty gastronomiczne. Zatem w analizowanej sprawie kwotę podatku naliczonego winni Państwo obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, na zasadach wskazanych w art. 86 ust. 2a ustawy oraz rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Podsumowując, mają Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z planowaną inwestycją pn. „(…)” w takiej części, w jakiej inwestycja będzie służyła Państwu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.