Uznanie realizowanej transakcji za eksport towarów opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.345.2024.2.RM
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Uznanie realizowanej transakcji za eksport towarów opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 lipca 2024 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 2 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania realizowanej transakcji za eksport towarów opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 sierpnia 2024 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 13 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od 31 października 2024 roku wejdą w życie nowe uregulowania prawne, które spowodują m.in. zlikwidowanie uproszczeń w procedurze wywozu towarów poza UE. Ministerstwo Finansów opublikowało „Wytyczne w sprawie miejsc uznanych i wyznaczonych do przedstawienia towaru, w tym do czasowego składowania”.
Wprowadzone zmiany dotyczą w szczególności miejsc uznanych dla wywozu, w związku z planowanym wdrożeniem 31 października 2024 roku systemu AES/ECS2 PLUS oraz w związku z końcem okresu przejściowego dla pozwoleń na wpis do rejestru zgłaszającego realizowanych w wywozie na zasadzie procedury w miejscu. Oznacza to, że z dniem 30 października 2024 r. tracą ważność wszystkie pozwolenia na procedurę uproszczoną w miejscu przez zgłaszającego do procedury wywozu. Powyższa zmiana będzie miała ogromny wpływ na funkcjonowanie firmy zwłaszcza w przypadku przesyłek wysyłanych drogą lotniczą przez firmy kurierskie, gdyż dokonanie odpraw celnych znacznie się wydłuży w czasie, a to wygeneruje większe koszty oraz wydłuży czas na dostarczenie przesyłek do końcowego odbiorcy.
W związku z powyższym, Spółka przeprowadziła konsultacje z przedstawicielami firmy kurierskiej A., z którą stale współpracuje, w celu ustalenia sposobu rozwiązania powyższej sytuacji. Przedstawiciele A. zaproponowali Spółce rozwiązanie polegające na tym, że w przypadku przesyłek o wartości nie przekraczającej 1000 EUR lub gdy ich masa netto nie przekracza 1 000 kg, firma kurierska A. będzie robić jedno zgłoszenie kurierskie (zbiorcze) w zwykłej procedurze wywozu. Firma kurierska A. uważa takie rozwiązanie za prawidłowe, ponieważ zgodnie z przepisami celnymi, w przypadku przesyłek przewożonych przez operatorów pocztowych innych niż operator publiczny, zawierających towary niepodlegające należnościom celnym wywozowym, których łączna wartość w jednej przesyłce nie przekracza równowartości 1.000 EUR, może być dokonana zbiorczo w jednym zgłoszeniu celnym. Takie rozwiązanie zostało uregulowane w § 23 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 września 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1184 tekst jednolity).
Takie postępowanie oznacza, że na jednym zgłoszeniu będzie zgłaszanych kilka lub kilkanaście przesyłek, a co za tym idzie kilka lub kilkanaście faktur, a zgłaszającym i odbiorcą będzie firma A. W zgłoszeniu wywozowym jako nadawca będzie widniał A. zaś w polu 31 zgłoszenia (opis towaru) będzie zapis „przesyłki kurierskie”. Po dokonaniu wywozu i potwierdzeniu przez urząd celny wyprowadzenia, że towar opuścił teren UE, zostanie wygenerowane potwierdzenie wywozu (w Polsce nazywane „komunikatem IE-599”), ale Spółka go nie otrzyma. Jedynym podmiotem, który będzie w posiadaniu tego komunikatu, czyli potwierdzenia wywozu będzie firma kurierska A., ponieważ to ona dokonała eksportu w imieniu Spółki i widnieje w zgłoszeniu wywozowym jako „Nadawca”.
W związku z powyższym Spółka otrzyma dokument od A. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”, który będzie zawierał następujące informacje:
- nr listu przewozowego (nadany przez firmę kurierską) odpowiadający numerowi faktury wystawionej do danej przesyłki,
- nr zgłoszenia wywozowego wraz z informacją, że towar opuścił teren UE.
Potwierdzenie wywozu (w Polsce komunikat IE-599) jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu w formie xml.
W związku z powyższym, Spółka nie będzie posiadać potwierdzenia wywozu przewidzianego w art. 334 Rozporządzenia Wykonawczego nr 2447/2015 z dnia 24 listopada 2025 r. do Unijnego Kodeksu Celnego, ponieważ w komunikacie IE-599 wygenerowanym z systemu AES jako nadawca będzie widniała firma kurierska A. Natomiast dokument, który Spółka otrzyma od firmy kurierskiej A., będzie potwierdzał, że przesyłki zlecone do wywozu opuściły obszar celny UE. Według Spółki, ten dokument otrzymany od firmy kurierskiej A. może służyć jako dokument potwierdzający, że towar opuścił obszar UE i może posłużyć jako dokument umożliwiający zastosowanie preferencyjnej stawki 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Czyli dokument otrzymany od firmy kurierskiej A. potwierdzi eksport towarów, gdyż dokument potwierdzający wywóz towaru tzn. komunikat IE-599 będzie dostępny do kontroli w firmie A. przy zgłoszeniu celnym kurierskim wywozowym.
Spółka, pomimo nieposiadania komunikatu IE-599 dokumentuje sprzedaż poprzez skompletowanie wszystkich dokumentów do wywozu, takich jak zamówienie, faktura, list przewozowy o konkretnym numerze, potwierdzenie płatności oraz potwierdzenie dostarczenia towaru do klienta, uzyskane od firmy kurierskiej A.
Spółka uważa, że dokument otrzymany od firmy kurierskiej A., tj. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej” wraz z powyżej wskazaną dokumentacją, tj. zamówieniem, fakturą, listem przewozowym, potwierdzeniem płatności za towar, wystarczą żeby udowodnić wyprowadzenie towaru poza obszar UE, a co za tym idzie Spółka będzie mogła skorzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ww. ustawy. Dodatkowo zgłoszenie celne kurierskie potwierdzające wywóz towaru będzie w kurierskiej firmie A., wraz z komunikatem IE-599.
Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, eksport towarów - to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 6 ww. ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
W związku z powyższym Spółka chciałaby potwierdzić, że w przypadku otrzymania dokumentu, tj. „Potwierdzenia odprawy kurierskiej” i skompletowania go wraz z zamówieniem, fakturą, listem przewozowym, potwierdzeniem płatności oraz potwierdzeniem dostarczenia towaru uzyskanym od firmy kurierskiej pozwolą Spółce na skorzystanie z preferencyjnej, obniżonej 0% stawki podatku VAT od eksportu towaru.
W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania:
1)czy w przypadku transakcji objętej wnioskiem, w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Państwa na rzecz nabywcy nastąpi wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej,
2)czy wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych,
3)czy firma A. przekaże Państwu skan/kopię komunikatu IE-599 potwierdzającego wywóz sprzedanych przez Państwa towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej,
4)czy dokumenty jakie będą Państwo posiadać w związku z dokonaną transakcją będą pozwalały na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu,
5)czy ww. dokumenty będą Państwo posiadali w terminie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 lub art. 41 ust. 7 ustawy,
wskazali Państwo, następująco:
Ad 1
W przypadku transakcji wskazanej we wniosku, tzn. dostawy towarów dokonanej przez Spółkę, nastąpi wywóz poza terytorium Unii Europejskiej na rzecz nabywcy. Wywóz zostanie dokonany przez Spółkę, za pomocą wynajętej przez nią firmy kurierskiej.
Ad 2
Spółka zakłada, że wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych, jednakże Spółka nie będzie stroną w postępowaniu w celu uzyskania IE-599, także nie może mieć pełnej pewności.
Ad 3
Firma kurierska będzie posiadała dokument IE-599, jednakże nie przekaże go Spółce. Firma kurierska dokona eksportu w imieniu Spółki i to firma kurierska będzie widniała w zgłoszeniu wywozowym jako „Nadawca”. Dlatego firma kurierska przekaże Spółce dokument „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”, który będzie zawierał następujące informacje:
- nr listu przewozowego (nadany przez firmę kurierską) odpowiadający numerowi faktury wystawionej do danej przesyłki,
- nr zgłoszenia wywozowego wraz z informacją, że towar opuścił teren UE.
Ad 4
Dokument, który Spółka dostanie od firmy kurierskiej, tzn. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej” będzie posiadał numer faktury sprzedaży i numer listu przewozowego, przez co towar będący przedmiotem dostawy i wywozu będzie identyfikowany.
Ad 5
Spółka będzie posiadała wyżej wskazany dokument w terminie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 lub art. 41 ust. 7 ustawy.
Pytanie
Czy w Spółce, wysłany towar poprzez firmę kurierską może stanowić eksport, o którym mówi art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie czy Spółce będzie przysługiwało zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, eksport towarów ?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółka może zastosować 0% stawkę VAT we wskazanych transakcjach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy czym, według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (pkt 1),
Przez terytorium państwa trzeciego - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (pkt 5).
W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:
Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:
Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy:
Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.
Jednocześnie art. 41 ust. 9 ustawy, stanowi, że:
Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.
Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Z wniosku wynika, że Spółka współpracuje z firmą kurierską A. W związku z planowaną likwidacją uproszczeń w procedurze wywozu towarów poza UE, firma A. zaproponowała rozwiązanie, zgodnie z którym, w przypadku przesyłek o wartości nie przekraczającej 1000 EUR lub przesyłek, których masa netto nie przekracza 1 000 kg, A. będzie robić jedno zbiorcze zgłoszenie kurierskie w zwykłej procedurze wywozu, co w ocenie tej firmy jest zgodne z § 23 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 września 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1184). Po dokonaniu wywozu i potwierdzeniu przez urząd celny wyprowadzenia, że towar opuścił teren UE, zostanie wygenerowane potwierdzenie wywozu IE-599. Przy czym, A. będzie jedynym podmiotem, który będzie posiadał ten komunikat. Spółka otrzyma od A. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy transakcja objęta wnioskiem stanowi eksport towarów oraz czy na podstawie przedstawionych we wniosku dokumentów mogą go Państwo opodatkować stawką VAT w wysokości 0%.
Państwa zdaniem, zgromadzona dokumentacja, tj. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej” wraz z zamówieniem, fakturą, listem przewozowym i potwierdzeniem płatności za towar są wystarczające dla udowodnienia wyprowadzenia towaru poza obszar UE, a w konsekwencji do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 6 ustawy.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że aby uznać daną czynność za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:
- ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
- wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.
Wskazali Państwo, że wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej nastąpi w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Spółkę na rzecz nabywcy oraz, że wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Zatem, należy uznać, że transakcja objęta wnioskiem stanowi eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy.
Odnosząc się do wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonywanych dostaw z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki VAT 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku VAT 0% - muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.
W wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.
Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).
Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.
Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”
Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.
W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES).
Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518, System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Dodatkowo należy zaznaczyć, że komunikat IE-599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.
Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:
- elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
- wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
- elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jest zapewniona jego autentyczność.
Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki VAT 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.
Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.
W analizowanej sprawie, pomimo zrealizowanej dostawy eksportowej nie będą Państwo posiadać komunikatu IE-599. Wynika to z faktu, że wywozu towarów poza terytorium UE będzie dokonywała firma kurierska, która w odniesieniu do wskazanej grupy przesyłek, zamierza robić jedno zbiorcze zgłoszenie kurierskie (w przypadku przesyłek o wartości nie przekraczającej 1000 EUR lub przesyłek, których masa netto nie przekracza 1 000 kg). Na jednym zgłoszeniu będzie wskazanych kilka lub kilkanaście przesyłek (a w konsekwencji kilka lub kilkanaście faktur). W komunikacie IE-599 wygenerowanym z systemu AES, jako nadawca będzie widniała firma kurierska (firma A. będzie zgłaszającym i odbiorcą). Komunikat IE-599 będzie dostępny do kontroli w firmie A. przy zgłoszeniu celnym kurierskim. Przy czym, w odpowiedzi na pytanie, czy A. przekaże Państwu skan/kopię komunikatu IE-599 potwierdzającego wywóz sprzedanych przez Państwa towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej, wskazali Państwo jednoznacznie, że A. nie przekaże Spółce tego dokumentu. Firma kurierska przekaże Spółce jedynie dokument „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”, który będzie zawierał nr listu przewozowego (nadany przez firmę kurierską) odpowiadający numerowi faktury wystawionej do danej przesyłki oraz nr zgłoszenia wywozowego wraz z informacją, że towar opuścił teren UE. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej” będą w Państwa dyspozycji w terminie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 lub art. 41 ust. 7 ustawy.
Wskazali Państwo również, że pomimo braku komunikatu IE-599, Spółka gromadzi wszystkie dokumenty do wywozu, tj. zamówienie, fakturę, list przewozowy o konkretnym numerze, potwierdzenie płatności oraz uzyskane od firmy kurierskiej A. potwierdzenie dostarczenia towaru do klienta.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że żaden z dokumentów wskazanych przez Państwa, tj. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”, zamówienie, faktura, list przewozowy o konkretnym numerze, potwierdzenie płatności oraz potwierdzenie dostarczenia towaru do klienta uzyskane od firmy kurierskiej A. nie ma charakteru urzędowego. Dokumenty te mają jedynie charakter informacyjny.
Tym samym, dokumenty wskazane we wniosku, tj. „Potwierdzenie odprawy kurierskiej”, zamówienie, faktura, list przewozowy o konkretnym numerze, potwierdzenie płatności oraz potwierdzenie dostarczenia towaru do klienta uzyskane od firmy kurierskiej A. nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie ww. dokumentów nie będą mieli Państwo prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów.
Tym samym, stanowisko, z którego wynika, że w przypadku posiadania „Potwierdzenia odprawy kurierskiej” i skompletowania go wraz z zamówieniem, fakturą, listem przewozowym, potwierdzeniem płatności oraz potwierdzeniem dostarczenia towaru uzyskanym od firmy kurierskiej będą Państwo uprawnieni do opodatkowania eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0% należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).