Wniesienie Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek nie będzie podlegało opodatk... - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.201.2024.4.IZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.201.2024.4.IZ

Temat interpretacji

Wniesienie Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, czy wniesienie Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7maja 2024 r. (wpływ 7 maja 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca w dniu 13 października 2023 roku jako Fundator złożył oświadczenie – (…) Fundacji Rodzinnej z siedzibą w Polsce (dalej Fundacja). Wnioskodawca zgłosił wniosek o wpis Fundacji do rejestru fundacji rodzinnych, jednak Fundacja nie została do dnia sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wpisana do rejestru. Do tego dnia nie zostało także wydane postanowienie sądu rejestrowego odmawiające jej zarejestrowania.

Fundacja funkcjonuje więc jako fundacja rodzinna w organizacji i reprezentowana jest przez Wnioskodawcę jako fundatora. Fundacja została utworzona i zostanie zarejestrowana zgodnie z ustawą o fundacjach rodzinnych z dnia 26 stycznia 2023 r.

Wnioskodawca jest zarówno fundatorem oraz beneficjentem Fundacji.

Po dniu wpisu Fundacji do rejestru fundacji rodzinnych, tj. na etapie jej funkcjonowania, Wnioskodawca zamierza wnieść do Fundacji posiadane składniki majątkowe w postaci akcji w Spółce Akcyjnej z siedzibą w Polsce (dalej Spółka Akcyjna), będącej spółką publiczną („Składniki majątkowe lub Akcjeʺ).

Akcje są majątkiem prywatnym Wnioskodawcy, który otrzymał od Spółki Akcyjnej w ramach programu motywacyjnego dla pracowników Spółki Akcyjnej. Wnosząc Akcje do Fundacji Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wniesienie Składników majątkowych nastąpi na fundusz założycielski Fundacji lub w formie darowizny na pozostały majątek Fundacji. W efekcie Fundacja stanie się właścicielem Akcji a tym samym akcjonariuszem Spółki Akcyjnej.

Wnioskodawca jako fundator Fundacji oraz beneficjent, wnosząc do niej Akcje nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby mu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji majątku w postaci Składników majątkowych lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane pytania:

1.Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą, a jeżeli tak to:

  • od kiedy, bądź w jakim okresie działalność była prowadzona?
  • czy jest to/była działalność w zakresie obrotu papierami wartościowymi, działalność maklerska bądź brokerska, proszę podać jej zakres?
  • czy nabycie, posiadanie akcji Spółki Akcyjnej było/jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem Pana działalności gospodarczej?
  • czy uczestniczy/uczestniczył Pan w zarządzaniu Spółką Akcyjną, której Akcje zamierza Pan wnieść na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej/darować na pozostały majątek Fundacji?

Odp. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie uczestniczy/uczestniczył w zarządzaniu Spółką Akcyjną, której Akcje zamierza wnieść na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej/darować na pozostały majątek Fundacji.

2. Czy jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a jeżeli tak to od kiedy z jakiego tytułu?

Odp. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3. Czy wniesienie akcji do Fundacji będzie miało charakter odpłatny, a jeżeli tak, w jakiej formie otrzyma Pan wynagrodzenie np. pieniądze, świadczenie wzajemne na Pana rzecz)?

Odp. Wniesienie akcji do Fundacji będzie miało charakter nieodpłatny, tzn. Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenie z tego tytułu, czy to w pieniądzu czy też innych świadczeniach wzajemnych. Wnioskodawca może posiadane Akcje przekazać Fundacji także darowizną.

Pytanie

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Wnioskodawcę Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o fundacji rodzinnej, fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej.

Stosowanie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów.

W myśl art. 17 Ustawy o fundacji rodzinnej, fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100.000 zł.

Ponadto, zgodnie z art. 20 ww. ustawy, fundacja rodzinna nie może zwracać fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Z cytowanych przepisów Ustawy o fundacji rodzinnej wynika, że Fundacja rodzinna tworzona jest w celu gromadzenia majątku rodzinnego, zarządzania nim oraz zabezpieczenia potrzeb finansowych jej beneficjentów.

W uzasadnieniu do projektu Ustawy o fundacji rodzinnej wskazano m.in., że: „Skutki podatkowe w zakresie VAT transakcji i zdarzeń dokonywanych w związku z wprowadzeniem do systemu prawnego fundacji rodzinnej będą określane w konkretnych stanach faktycznych w oparciu o istniejące krajowe przepisy o VAT z uwzględnieniem regulacji wynikających z dyrektywy VAT i innych przepisów unijnych. Ustawa nie wprowadza zmian w tym zakresieʺ.

Z powyższego wynika, że zdarzenia dotyczące Fundacji rodzinnej powinny być analizowane z uwzględnieniem m.in. krajowych przepisów o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ww. ustawy. Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie przy tym wynika, że dostawa towarów w i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem VAT wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał w charakterze podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ww. ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wskazane przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów, bądź świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz uwzględniając okoliczność, iż:

  • Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej ani innej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT;
  • Akcje są majątkiem prywatnym wnioskodawcy, który otrzymał on od Spółki Akcyjnej w ramach programu motywacyjnego dla pracowników.
  • Akcje stanowią składnik majątku prywatnego wnioskodawcy, a wniesienie Akcji do Fundacji rodzinnej stanowić będzie realizację prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym wnioskodawcy,
  • Wnioskodawca wnosząc do Fundacji rodzinnej Akcje nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby wnioskodawcy tytuł prawny do wniesionego do Fundacji rodzinnej majątku w postaci Akcji lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu,
  • wniesienie Akcji do Fundacji rodzinnej nie będzie wiązało się również z żadną odpłatnością (w postaci wynagrodzenia lub świadczenia wzajemnego za wniesienie Akcji) ze strony Fundacji rodzinnej na rzecz Wnioskodawcy

- należy, w ocenie Wnioskodawcy przyjąć, iż czynność wniesienia majątku w postaci Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji lub w formie darowizny na jej pozostały majątek nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Wnioskodawca jako podmiot dokonujący tej czynności nie uzyska statusu podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do ww. czynności.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej majątek pozostały nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko w odniesieniu do neutralności na gruncie VAT wniesienia majątku na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 września 2023 r., znak: 0114- KDIP1-3.4012.371.2023.3.PRM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…), w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W tym miejscu trzeba wskazać, że papiery wartościowe to dokumenty gwarantujące posiadanie określonego prawa majątkowego. Jednym z rodzajów papierów wartościowych są akacje, łączące w sobie prawa o charakterze majątkowym i niemajątkowym. Oznacza to, że obrót akcjami, tj. np. ich sprzedaż, zamiana, wniesienie do innego podmiotu, darowizna , w wyniku których następuje przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W pewnych, ściśle określonych przypadkach, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy wniesienie przez Pana Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu dodać trzeba, że działalność fundacji rodzinnej uregulowana została przepisami ustawy z 21 lutego 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o fundacji rodzinnej:

Fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej.

Stosowanie do art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej:

Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów.

W myśl art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej:

Fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100.000 zł.

Ponadto, zgodnie z art. 20 ww. ustawy:

Fundacja rodzinna nie może zwracać fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Aby dana czynność stanowiąca dostawę towarów rozumieniu art. 7, czy świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV z 20 czerwca 1991 r. i C-155/94 Wellcome Trust Ltd z 20 czerwca 1996 r. oraz w sprawie C-80/95 Harnas & Helm CV z 6 lutego 1997 r., TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem, należy stwierdzić, że co do zasady, powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.

Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dotyczy to sytuacji, gdy:

  • posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
  • sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
  • posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły. Aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności. Podkreślić należy, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego, działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

W orzeczeniu TSUE z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych.

Natomiast w wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że „zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej”.

W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (także orzeczenie TSUE z 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od omawianej zasady, sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką – WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Op 176/10, stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan w posiadaniu Akcji, które otrzymał od Spółki Akcyjnej w ramach programu motywacyjnego dla pracowników Spółki Akcyjnej. Nie uczestniczy/uczestniczył Pan w zarządzaniu Spółką Akcyjną, o której otrzymał Akcje. Nigdy nie prowadził Pan żadnej działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Akcje są Pana majątkiem prywatnym. Planuje Pan wnieść posiadane Akcje na fundusz założycielski Fundacji lub przekazać je w formie darowizny na pozostały majątek Fundacji. W efekcie Fundacja stanie się właścicielem Akcji, a tym samym akcjonariuszem Spółki Akcyjnej. Czynność wniesienia akcji do Fundacji/darowizna będzie miała charakter nieodpłatny. Nie otrzyma Pan żadnego wynagrodzenia, czy to w pieniądzu czy też w innych świadczeniach wzajemnych. Jako fundator Fundacji oraz beneficjent nie otrzyma Pan w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby Panu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji majątku w postaci składników majątkowych lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów, oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że w sprawie nie są spełnione przesłanki pozwalając uznać wniesienia przez Pana Akcji na fundusz założycielski Fundacji lub przekazania ich w formie darowizny na pozostały majątek Fundacji za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji uznać Pana za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniesienie przez Pana Akcji na fundusz założycielski Fundacji lub przekazanie ich w formie darowizny na pozostały majątek Fundacji będzie czynnością dokonaną w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a nie przejawem prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji, wniesienie przez Pana Akcji na fundusz założycielski Fundacji lub przekazanie ich w formie darowizny na pozostały majątek Fundacji nie będzie wypełniało dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko, że wniesienie Akcji na pokrycie funduszu założycielskiego Fundacji rodzinnej lub w formie darowizny na jej pozostały majątek nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie rozstrzygnięcia w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pana pełnomocnik Pan Krzysztof Swadźba wskazał, że rezygnuje z doręczania pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z art. 39¹ § 1d ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000, ze zm.) w związku z art. 158 ustawy z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285).

Zgodnie jednak z art. 35e ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 615 ze zm.):

Wyrażenie i wycofanie zgody następuje na koncie w e-Urzędzie Skarbowym.

W związku z powyższym, skoro zgoda w kanale e-Urząd Skarbowy nie została odwołana, wszelka korespondencja w tej sprawie będzie do pełnomocnika kierowana za pośrednictwem konta e-Urząd Skarbowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).