Ustalenie, czy planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych wpłynął 24 stycznia 2024 r.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie wystosowane w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - pismem z 19 marca 2024 r. (data wpływu 19 marca 2024 r.), w którym dodatkowo sformułowali Państwo pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczące ustalenia, czy planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oraz pismem z 20 maja 2024 r. (data wpływu 20 maja 2024 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie skierowane do Państwa w zakresie podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej też „Sprzedawca”, „Spółka”) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji, posiada osobowość prawną. Na Wnioskodawcy ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski (innymi słowy, Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym). Wnioskodawca jest także zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług (VAT) czynny.

Wnioskodawca został postawiony w stan likwidacji z dniem 1 stycznia 2024 r. i w związku z tym dąży do upłynnienia majątku. Sprzedawca przeprowadza czynności likwidacyjne na podstawie art. 282 KSH.

Sprzedawca należy do grupy kapitałowej skupiającej spółki z branży hutniczo-złomowej oraz produkcyjnej. Spółki należące do grupy kapitałowej prowadzą działalności w następujących dziedzinach: handel oraz przerób złomu stalowego i złomu metali nieżelaznych, sprzedaż wyrobów hutniczych, produkcja zbrojeń budowlanych, produkcja konstrukcji stalowych, odlewnia metali.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, co znajduje potwierdzenie w Krajowym Rejestrze Sądowym („KRS”) jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca jest właścicielem przedsiębiorstwa tj. zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmującego całokształt prowadzonej przez Sprzedawcę działalności, w skład którego wchodzą m.in.:

1) nieruchomości położone w (…) (w tym budynki, budowle oraz inne urządzenia wzniesione na tych nieruchomościach),

2) wyposażenie i maszyny znajdujące się w obiektach wskazanych w pkt 1 powyżej lub ich obrębie;

3) akcje spółki giełdowej;

4) udziały w spółce z o.o.

5) umowy najmu/dzierżawy;

6) pracownicy (umowy o pracę);

7) prawa majątkowe, tj. m.in. do zarejestrowanych znaków towarowych („Przedsiębiorstwo").

Wnioskodawca podpisał list intencyjny ze spółką powiązaną („Nabywca”), dotyczący sprzedaży na rzecz Nabywcy Przedsiębiorstwa.

Zgodnie z zawartymi w liście intencyjnym postanowieniami, Wnioskodawca, po uprzednim zaspokojeniu wszystkich jego wierzycieli, niebędących podmiotami powiązanymi ze Sprzedawcą, dokona umownej kompensaty wierzytelności wobec nabywcy o zapłatę pozostałej ceny za sprzedaż przedsiębiorstwa z przyszłą wierzytelnością Nabywcy wobec Sprzedawcy o wypłatę dywidendy likwidacyjnej (art. 286 § 2 KSH) w okresie jeszcze przed podziałem majątku likwidacyjnego, a następnie przed złożeniem wniosku do KRS o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców KRS, a w toku procesu likwidacyjnego, po pokryciu zobowiązań Wnioskodawcy i dokonaniu kompensaty, majątek zostanie podzielony pomiędzy pozostałych wspólników zgodnie z art. 286 § 2 KSH.

W uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2024 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych:

- zadali Państwo pytanie z zakresu podatku od towarów i usług,

- wyrazili Państwo swoje stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług,

- wskazali Państwo w odpowiedzi na zadane w ww. wezwaniu pytania, że:

1) Przedmiotem wskazanej we wniosku umowy sprzedaży będzie całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o CIT. Przedmiotem planowanej sprzedaży nie będzie oddział, zakład ani żadna organizacyjnie wyodrębniona część przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. W działalności Wnioskodawcy brak jest tak rozumianej (wyodrębnionej) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiot umowy będzie obejmować wszystkie składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, również te, które nie zostały wprost wskazane w treści umowy sprzedaży (np. w wyniku omyłki czy przeoczenia).

Wnioskodawca wskazuje, że z zakresu transakcji wyłączone zostaną należności Wnioskodawcy względem jej wspólników innych niż nabywca przedsiębiorstwa, wynikające np. z tytułu najmu, dzierżawy czy zbycia majątku. W celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń należności Wnioskodawcy względem jej wspólników zostaną rozliczone poprzez umowne potrącenie (kompensata) na zasadach opisanych w  odpowiedzi na pytanie nr 2 poniżej. W przeciwnym wypadku, nabywca przedsiębiorstwa (BSK Return S.A.) musiałby dokonywać rozliczeń ze wspólnikami Wnioskodawcy za okresy poprzedzające nabycie przedsiębiorstwa.

2) Przedmiotem ww. umowy sprzedaży będzie przedsiębiorstwo, które obejmować będzie całokształt prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem należności względem jej wspólników (odpowiedź na pytanie nr 1 powyżej). Wnioskodawca wskazuje, że zbycie przedsiębiorstwa nie oznacza, że w kasie jak i na rachunku bankowym Wnioskodawcy nie pozostaną środki pieniężne. Środki pieniężne zostaną wydane wspólnikom w ramach zakończenia likwidacji Wnioskodawcy.

W majątku Wnioskodawcy pozostanie również należność z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, wynikająca z zastosowanego modelu zapłaty ceny, tj. umowne potrącenie z wydaniem majątku w ramach likwidacji. Należność z tytułu zapłaty ceny za przedsiębiorstwo nie będzie jednak stanowić elementu samego zbywanego przedsiębiorstwa, ponieważ na moment transakcji nie będzie jeszcze istnieć. Zastosowanie wskazanego modelu (tj. umowne potrącenie) wynika z konieczności uniknięcia dokonywania istotnych przelewów w krótkim odstępie czasu, tj. najpierw w  ramach zapłaty całej ceny za przedsiębiorstwo a następnie przelewu z tytułu wydania gotówki w ramach wydania majątku likwidacyjnego.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, w majątku Wnioskodawcy pozostaną również inne należności (np. z tytułu czynszu dzierżawnego), ale wyłącznie względem jej wspólników. Również w tym zakresie dokonanie umownego potrącenia na moment zakończenia likwidacji i wydania majątku likwidacyjnego zapobiega dodatkowemu obiegowi gotówki.

3) Przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe, wobec czego Spółka nie jest w stanie wskazać dokładnego brzmienia postanowień umownych w zakresie zapłaty ceny za przedsiębiorstwo przez nabywcę. Pewne jest, że część ceny zostanie zapłacona w formie przekazania środków pieniężnych (przelewem na rachunek bankowy), a część ceny zostanie rozliczona poprzez kompensatę wzajemnych zobowiązań/wierzytelności w zakresie ustalonym przez strony, przy zawieraniu umowy. Kompensata umowna na etapie wydania majątku likwidacyjnego oznacza potrącenie wzajemnych zobowiązań/wierzytelności z tytułu zbycia przedsiębiorstwa oraz wydania majątku likwidacyjnego.

W ocenie Wnioskodawcy dokładne brzmienie umowy pozostaje bez znaczenia dla niniejszej sprawy, ponieważ jakkolwiek będzie ono brzmiało, to będzie oddawało sens opisany powyżej.

W uzupełnieniu wniosku z 20 maja 2024 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie z zakresu podatku od towarów i usług wskazali Państwo, że:

1) Przedsiębiorstwo Spółki w likwidacji nadal prowadzi działalność gospodarczą, oraz będzie taką działalność prowadzić na dzień sprzedaży. Ze względu na charakter działalności, jest ona wykonywana w sposób ciągły, i tak też będzie wykonywana aż do momenty sprzedaży.

2) Nabywca będzie kontynuował prowadzoną działalność [W odpowiedzi na pytanie Organu brzmiące: Czy Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Państwa działalność? - przypis Organu].

Pytanie w zakresie podatku VAT sformułowane w piśmie z 19 marca 2024 r.

Czy planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku VAT sformułowane w piśmie z 19 marca 2024 r.

W ocenie Wnioskodawcy, planowana sprzedaż Przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z opodatkowania VAT wyłączono jednak czynności określone w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów". Zbycie obejmuje zatem wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie prawa własności w formie wkładu niepieniężnego - aportu.

Tym samym wskazać należy, iż planowana przez Spółkę sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie stanowiła transakcję zbycia przedsiębiorstwa a w konsekwencji - planowana transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą VAT”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. Określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

 1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5. koncesje, licencje i zezwolenia;

 6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8. tajemnice przedsiębiorstwa;

 9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines, Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Z opisu zdarzenia przyszłego oraz uzupełnień wniosku wynika, że Spółka (Wnioskodawca) została postawiona w stan likwidacji 1 stycznia 2024 r. i w związku z tym dąży do upłynnienia majątku. Sprzedawca przeprowadza czynności likwidacyjne na podstawie art. 282 KSH.

Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej skupiającej spółki z branży hutniczo-złomowej oraz produkcyjnej. Spółki należące do grupy kapitałowej prowadzą działalności w następujących dziedzinach: handel oraz przerób złomu stalowego i złomu metali nieżelaznych, sprzedaż wyrobów hutniczych, produkcja zbrojeń budowlanych, produkcja konstrukcji stalowych, odlewnia metali.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca jest właścicielem przedsiębiorstwa tj. zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmującego całokształt prowadzonej przez Sprzedawcę działalności, w skład którego wchodzą m.in.:

1) nieruchomości położone w (…) (w tym budynki, budowle oraz inne urządzenia wzniesione na tych nieruchomościach),

2) wyposażenie i maszyny znajdujące się w obiektach wskazanych w pkt 1 powyżej lub ich obrębie;

3) akcje spółki giełdowej;

4) udziały w spółce z o.o.;

5) umowy najmu/dzierżawy;

6) pracownicy (umowy o pracę);

7) prawa majątkowe, tj. m.in. do zarejestrowanych znaków towarowych („Przedsiębiorstwo").

Wnioskodawca, po uprzednim zaspokojeniu wszystkich jego wierzycieli, niebędących podmiotami powiązanymi ze Sprzedawcą, dokona umownej kompensaty wierzytelności wobec nabywcy o zapłatę pozostałej ceny za sprzedaż przedsiębiorstwa z przyszłą wierzytelnością Nabywcy wobec Sprzedawcy o wypłatę dywidendy likwidacyjnej (art. 286 § 2 KSH) w okresie jeszcze przed podziałem majątku likwidacyjnego, a następnie przed złożeniem wniosku do KRS o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców KRS, a w toku procesu likwidacyjnego, po pokryciu zobowiązań Wnioskodawcy i dokonaniu kompensaty, majątek zostanie podzielony pomiędzy pozostałych wspólników zgodnie z art. 286 § 2 KSH.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Przedsiębiorstwa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady - zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W przedmiotowej sprawie jednoznacznie wskazali Państwo, że przedmiotem planowanej transakcja sprzedaży będzie całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Nie będzie nim oddział, zakład ani żadna organizacyjnie wyodrębniona część przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę ponieważ w działalności Wnioskodawcy brak jest tak rozumianej (wyodrębnionej) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiot umowy będzie obejmować wszystkie składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, również te, które nie zostały wprost wskazane w treści umowy sprzedaży (np. w wyniku omyłki czy przeoczenia).

Z zakresu transakcji wyłączone zostaną natomiast należności Wnioskodawcy względem jej wspólników, innych niż nabywca przedsiębiorstwa, wynikające np. z tytułu najmu, dzierżawy czy zbycia majątku. W celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń należności Wnioskodawcy względem jej wspólników zostaną rozliczone poprzez umowne potrącenie (kompensata).

Wskazali Państwo, że zbycie przedsiębiorstwa nie oznacza, że w kasie jak i na rachunku bankowym Wnioskodawcy nie pozostaną środki pieniężne. Środki pieniężne zostaną wydane wspólnikom w ramach zakończenia likwidacji Wnioskodawcy.

W majątku Wnioskodawcy pozostanie również należność z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, wynikająca z zastosowanego modelu zapłaty ceny, tj. umowne potrącenie z wydaniem majątku w ramach likwidacji. Należność z tytułu zapłaty ceny za przedsiębiorstwo nie będzie jednak stanowić elementu samego zbywanego przedsiębiorstwa, ponieważ na moment transakcji nie będzie jeszcze istnieć. Wskazali Państwo, że zastosowanie wskazanego modelu (tj. umowne potrącenie) wynika z konieczności uniknięcia dokonywania istotnych przelewów w krótkim odstępie czasu, tj. najpierw w ramach zapłaty całej ceny za przedsiębiorstwo a następnie przelewu z tytułu wydania gotówki w ramach wydania majątku likwidacyjnego.

W majątku Wnioskodawcy pozostaną również inne należności (np. z tytułu czynszu dzierżawnego), ale wyłącznie względem jej wspólników.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Przedsiębiorstwo Spółki w likwidacji nadal prowadzi działalność gospodarczą, oraz będzie taką działalność prowadzić na dzień sprzedaży. Ze względu na charakter działalności, jest ona wykonywana w sposób ciągły, i tak też będzie wykonywana aż do momenty sprzedaży.

Podane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że przedmiotem planowanej sprzedaży będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, a jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Spółkę działalność.

Należy zatem stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku zostały spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych Spółki będących przedmiotem planowanej transakcji (sprzedaży), za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zatem, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na tej podstawie wyłączona będzie z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30  sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.