Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek/udziałów w działkach. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.142.2024.4.NF

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.142.2024.4.NF

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek/udziałów w działkach.

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek nr 1 i 2 – bez dokonania podziału (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2);

·braku opodatkowania podatkiem VAT części działek powstałych po podziale działek nr 1 i 2 (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4);

·niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 3 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 6) oraz

·braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 5 (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 8).

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2024 r. (wpływ 10 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

J.M. (zwana dalej „Wnioskodawczynią”) uzyskuje dochody z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sklepu spożywczo-przemysłowego oraz prowadzi działalność rolniczą na działkach 1, 2 oraz 5. Wnioskodawczyni w zakresie działalności rolniczej jest rolnikiem ryczałtowym, natomiast w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Wnioskodawczyni (…) 2021 r. nabyła w drodze darowizny od swojego ojca działkę nr 1 o pow. (…) ha (zwana dalej „Działką nr 1”). Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (zwanego dalej „MPZP”) przeznaczenie Działki nr 1: w części usługi, przemysł, ulica dojazdowa, ulica zbiorcza, zieleń niska. Ponadto, część tej Działki znajduje się w paśmie infrastruktury technicznej z otuliną 50 m (tzn. w strefie 50 m nie można budować). Działka 1 w MPZP oznaczona jest symbolami: (...).

Działkę nr 1 ojciec Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od rodziców w roku 1981. Miała wówczas charakter rolny. (…)

(…) 2021 r. Wnioskodawczyni nabyła także w drodze darowizny od swoich rodziców działkę nr 2 pow. (…) ha (zwana dalej „Działką nr 2”). Działka nr 2 wg MPZP to (...). Działka nr 2 w MPZP jest oznaczona symbolami: ZN – tereny zieleni niskiej, Z – ulica zbiorcza, D – ulica dojazdowa. Nadto część Działki nr 2, tak jak Działki nr 1, znajduje się w pasie infrastruktury technicznej z otuliną 50 m.

Działkę nr 2 ojciec Wnioskodawczyni nabył na powiększenie gospodarstwa od wywłaszczonych rolników, którzy również odzyskali ją na zasadzie zwrotu, gdyż cel wykupu nie został zrealizowany (jak w przypadku Działki nr 1).

Obecnie Wnioskodawczyni uprawia Działki nr 1 i nr 2 rolniczo.

Działki nr 1 i nr 2 są położone obok siebie.

Z uwagi na to, że przez Działki nr 1 i nr 2 po przekątnej jest planowana droga Wnioskodawczyni bierze pod uwagę, że podmiot zainteresowany kupnem tych Działek zażąda od niej ich podziału, ponieważ będzie zainteresowany nabyciem tych Działek tylko do drogi, a nie po obydwu stronach drogi. W wyniku tego wydzielenia nie zmieni się przeznaczenie wydzielonych Działek.

Wnioskodawczyni 11 października 2021 r. nabyła w drodze darowizny od swojego ojca udział w wysokości (…) we współwłasności trzech działek stanowiących wspólnotę gruntową:

·działka nr 3 o pow. (…) ha (zwana dalej „Działką nr 3”), przeznaczenie w MPZP drogi dojazdowe;

·działka nr 4 o pow. (…) ha (zwana dalej „Działką nr 4”), przeznaczenie w MPZP – tereny przemysłowe, bazy składy, hurtownie, magazyny, usługi. Część tej działki znajduje się w strefie ograniczonego użytkowania terenu;

·działka nr 5 o pow. (…) ha (zwana dalej „Działką nr 5”), przeznaczenie w MPZP – oznaczona symbolem (...) i przeznaczona jest pod tereny produkcji przemysłowej, baz i składów; ponadto część Działki nr 5 znajduje się w paśmie infrastruktury technicznej z otuliną 50 m. Przebiega tam gazociąg w gruncie.

Działki nr 3 i nr 4 są położone obok siebie.

(…) 2022 r. Wnioskodawczyni sprzedała swój udział w Działkach 3 i nr 4 jednemu nabywcy (przedsiębiorcy), na podstawie jednej umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego, ponieważ prowadzenie produkcji rolnej na nim wiązałoby się z dużymi nakładami na rekultywację gruntu, gdyż ten grunt przez wiele lat nie był użytkowany.

Ojciec Wnioskodawczyni nabył udział w Działkach nr 3, nr 4 i nr 5 w wyniku ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta (…). (…) osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej podjęły uchwałę o przekształceniu wspólnoty gruntowej we współwłasność w częściach ułamkowych.

Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie będzie dokonywać żadnych czynności mających podnieść atrakcyjność Działek opisanych w stanie faktycznym, tzn. nie wnioskowała o zmianę ich przeznaczenia, ich nie uzbroiła, nie dokonywała ich podziału (oraz nie będzie dokonywać tych czynności w przyszłości; ewentualnie tylko bierze pod uwagę dokonanie podziału w przypadku, o którym mowa w stanie faktycznym z uwagi na planowaną drogę, która ma przebiegać przez Działki nr 1 i nr 2). Wnioskodawczyni nigdy nie wynajmowała, nie dzierżawiła ani nie oddała w użytkowanie odpłatne lub nieodpłatne innemu podmiotowi Działek będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawczyni także tych Działek nie wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie wprowadziła ich do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawczyni dotychczas w swoim życiu sprzedała tylko swój udział w Działkach nr 3 i nr 4.

Działki nr 3 i nr 4 w chwili sprzedaży przez Wnioskodawczynię udziałów w tych Działkach były niezabudowane. Natomiast Działki nr 1, nr 2 i nr 5 w chwili ich sprzedaży przez Wnioskodawczynię będą niezabudowane (są również niezabudowane w chwili obecnej).

Wnioskodawczyni niedawno zawarła związek małżeński. Ze swoim mężem zawarła umowę o rozdzielności majątkowej. Działki nr 1, nr 2 i nr 5 stanowią jej majątek odrębny i będą również nim do dnia ich sprzedaży. Działki nr 3 i nr 4 Wnioskodawczyni zbyła przed zawarciem związku małżeńskiego. Wnioskodawczyni zamierza nabyć do majątku osobistego dom na terytorium (…) w ciągu trzech lat w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż Działek nr 3 i nr 4 oraz od końca roku podatkowego, w którym nastąpi sprzedaż Działek nr 1, nr 2 i nr 5. Wnioskodawczyni zamierza w tym domu mieszkać.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.Poszczególne Działki (udziały w Działkach), których sprzedaży dotyczy wniosek, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię na cele prywatne (osobiste). Przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży, były i będą wykorzystywane na cele rolnicze, do produkcji rolnej.

2.W odniesieniu do Działek będących przedmiotem sprzedaży Wnioskodawczyni nie ponosiła oraz nie będzie ponosiła do dnia sprzedaży jakiekolwiek nakładów w celu ich uatrakcyjnienia, np.: uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej i elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy, ogrodzenie, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej, wystąpienie o warunki zabudowy oraz innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności Działek lub działki. Być może Wnioskodawczyni wystąpi o podział działek nr 1 i 2, ale tylko na żądaniepotencjalnego zainteresowanego, gdy pozostała część tych działek będzie dla niego nieużyteczna. W ocenie Wnioskodawczyni trudno w tym przypadku mówić o nakładach w celu uatrakcyjnienia tych działek. Co najwyżej można mówić o wydzieleniu części działek zbędnych nabywcy do jego celów inwestycyjnych. Ponadto koszty wydzielenia tych części działek nie będą duże.

3.Wnioskodawczyni nie zamieszczała ani nie zamierza zamieszczać ogłoszenia o sprzedaży Działek w środkach masowego przekazu, tj. w radiu, telewizji, prasie lub sieci internetowej.

4.Do momentu sprzedaży dla Działek będących przedmiotem dostaw nie została ani nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

5.Wnioskodawczyni dotychczas nie zawarła z przyszłym/przyszłymi nabywcą/nabywcami działki/działek (udziałów w działce/działkach) umowy przedwstępnej sprzedaży. Wnioskodawczyni bierze pod uwagę zawarcie takiej umowy jedynie z podmiotem zainteresowanym nabyciem działek nr 1 i nr 2. W takim przypadku umowa będzie:

a)przewidywać jedynie obowiązek dokonania przez Wnioskodawczynię podziału działek i zbycia wydzielonych działek na rzecz drugiej strony umowy (nabywcy) oraz obowiązek kupna przez drugą stronę umowy, (ta umowa nie będzie zawierać postanowień w zakresie uzyskania zgód, pozwoleń, opinii itp.);

b)jak wyżej, na Wnioskodawczyni będzie ciążył obowiązek dokonania podziału działek i zbycia wydzielonych działek na rzecz drugiej strony umowy (nabywcy), natomiast na drugiej stronie umowy (nabywcy) obowiązek kupna wydzielonych części działek; oczywiście ta umowa będzie przewidywać prawo do dochodzenia zawarcia umowy przyrzeczonej przez jej strony;

c)po zawarciu ewentualnej umowy przedwstępnej strona kupująca na nieruchomościach mających być przedmiotem sprzedaży nie będzie dokonywała inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą jej atrakcyjność, jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi;

d)strona kupująca nie poniesie i nie będzie ponosić jakiekolwiek nakładów finansowych związanych z nieruchomościami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej;

e)ewentualna umowa przedwstępna nie będzie przewidywała oddania działek w dzierżawę.

6.Wnioskodawczyni – z uwagi na częste wyjazdy z Polski – udzieliła pełnomocnictwa swojemu ojcu do Jej reprezentowania. To pełnomocnictwo jest m.in. do zbywania nieruchomości, w tym zawierania przedwstępnych umów, reprezentowania mocodawczyni przed wszelkimi podmiotami we wszelkich sprawach związanych z geodezyjnym podziałem lub scalaniem nieruchomości, reprezentowania przed wszelkimi organami administracji rządowej i samorządowej itp. Pełnomocnictwo zostało udzielone pod warunkiem, że wszelkie należności przysługujące Wnioskodawczyni z tytułu umów zawartych przez pełnomocnika rozliczane będą przelewem na Jej rachunek bankowy. Ojciec Wnioskodawczyni nie zajmuje się obrotem nieruchomościami itp. (prowadzi działalność rolniczą i działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa produktów zwierzęcych). Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie udzieli pełnomocnictwa innej osobie niż Jej ojciec.

7.Wnioskodawczyni nie posiada, poza opisanymi we wniosku Działkami, innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

8.W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego sprzedaży działek nr 1 i nr 2, w przypadku w którym na dzień sprzedaży dojdzie do podziału tych działek, Wnioskodawczyni informuje:

a)z wnioskiem o podział tych działek wystąpi Wnioskodawczyni lub Jej ojciec w Jej imieniu na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami;

b)dla wydzielonej części działek nr 1 i nr 2 na dzień ich sprzedaży będzie obowiązywał MPZP, który będzie określał przeznaczenie jak dla całych tych działek; przeznaczenie będzie dopuszczało posadowienie na tych działkach budowli lub urządzenia budowlanego w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a dla działki nr 1 także budynków;

c)dla wydzielonej części działek nr 13 i nr 2 na dzień ich sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;

d)Wnioskodawczyni lub Jej ojciec w jej imieniu, w związku z ewentualną koniecznością wydzielenia części działek nr 1 i nr 2, złoży wniosek o dokonanie tego podziału do właściwego urzędu wraz z niezbędnymi dokumentami;

e)ewentualne dokonanie podziału działek nr 1 i nr 2 będzie konsekwencją podpisania umowy przedwstępnej z podmiotem zainteresowanym nabyciem tej części nieruchomości.

9.Działki (udziały w Działkach) nie były ani nie będą przez Wnioskodawczynię do dnia sprzedaży oddane w najem, dzierżawę lub do używania na podstawie innych umów mających odpłatny charakter.

10.Działki (udziały w Działkach) nie były ani nie będą przez Wnioskodawczynię do dnia sprzedaży wykorzystywane do działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawczyni jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

11.Działki (udziały w działkach), których sprzedaży dotyczy wniosek, były/są/będą przez Wnioskodawczynię wykorzystywane od chwili wejścia w ich posiadanie do dnia sprzedaży na cele rolnicze zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

12.W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego sprzedaży działek nr 1 i 2 oraz udziału w działce nr 5 Wnioskodawczynie informuje:

a)przeznaczenie ww. poszczególnych działek na dzień sprzedaży, wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP), będzie dopuszczało posadowienie na tych działkach budowli lub urządzenia budowlanego w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, a na działkach nr 1 i 5 budynków w rozumieniu tej ustawy.

b)W MPZP dla ww. działek, nie będą wyznaczone – na moment sprzedaży – linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu.

c)Na obszarze oznaczonym w MPZP symbolem:

·tereny usług,

·tereny produkcji przemysłowej,

·tereny zieleni niskiej,

·ulica dojazdowa,

·ulica zbiorcza,

·ulica zbiorcza,

możliwe będzie posadowienie budynków, budowli lub urządzeń budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

13.Gazociąg przebiega również przez działki nr 4 i nr 3. Jest to inny gazociąg niż ten, który przebiega przez działkę nr 5 (jest to działka oddalona od działek nr 4 i nr 3 około 500 m). Te gazociągi nie stanowią własności ani współwłasności Wnioskodawczyni (są własnością przedsiębiorstwa, które doprowadza lub odprowadza płyny) i nie będą (ani nie były) przedmiotem dostaw, o które zadano pytania we wniosku wydanie interpretacji. Gazociągi są odrębnym przedmiotem własności, na podstawie art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Pytania

1.Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię Działek nr 1 i nr 2 (bez dokonania podziału, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)

2.Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę części Działek nr 1 i 2 (po dokonanym podziale, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4)

3.Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Działkach nr 3 i 4 podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 6)

4.Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w Działce nr 5 będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 8)

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej powstanie tylko jeżeli zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki – podmiotowa i przedmiotowa; co oznacza, że dostawa musi być dokonana przez podmiot zakwalifikowany na gruncie ustawy o VAT jako podatnik VAT, a czynność nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą (interpretacja z 13 maja 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP1-3.4012.114.2021.2.MPE). Tak więc osoba, która weszła w posiadanie nieruchomości w drodze dziedziczenia, darowizny, czy też nabyła nieruchomość w celu zamieszkania, bądź też – tak jak w niniejszej sprawie – uzyskała nieruchomość na podstawie decyzji o zwrocie uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, a następnie dokonała odpłatnego jej zbycia – nie może być traktowana jak osoba prowadząca działalność gospodarczą, bowiem jest to normalne rozporządzanie majątkiem prywatnym.

W sprawie uznania osoby fizycznej za podatnika VAT wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE” lub „Trybunał”). Trybunał w wyroku z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C 180/10 i C 181/10 stwierdził, że aby osoba fizyczna, sprzedająca nieruchomość w ramach zarządu majątkiem prywatnym, mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT, musi podejmować w ramach tej transakcji aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców (w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138).

NSA w wyroku z 3 marca 2015 r., o sygn. I FSK 1859/13 przyjął, że uznanie osoby fizycznej, sprzedającej działki budowlane, za podmiot działający w tym zakresie w charakterze podatnika VAT, wymaga ustalenia, czy jej działalność przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji). Sąd wskazał, że działalność osoby fizycznej w ramach sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, będzie miała charakter zawodowy, gdy podejmie ona takie czynności jak: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Ponadto kolejnymi wyznacznikami profesjonalnej formy działalności sprzedawcy może być: doprowadzenie z własnej inicjatywy do podziału zakupionego niezabudowanego gruntu rolnego, podjęcie czynności w celu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, wybudowanie sieci wodno–kanalizacyjnej, dostępnej dla wydzielonych działek, podjęcie działań informacyjnych o sprzedaży działek. Jednocześnie NSA podkreślił, że działania sprzedającego muszą być oceniane sumarycznie i kompleksowo, a także w odniesieniu do działań podmiotów profesjonalnie zajmujących się danym obrotem.

Jak wynika z orzecznictwa, podatek od towarów i usług może również powstać wtedy, gdy właściciel wcześniej wykorzystywał nieruchomość w swojej działalności gospodarczej, np. w ramach najmu lub dzierżawy. Jednak Wnioskodawczyni nigdy nie wykorzystywała Działek do tych celów.

W niniejszej sprawie poza kwestią wątpliwości jest fakt, że Wnioskodawczyni nie może być uznana w myśl ustawy o VAT za przedsiębiorcę, zajmującego się profesjonalnie i zawodowo obrotem nieruchomościami.

W roku 2010 Naczelny Sąd Administracyjny wystąpił do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniami prejudycjalnymi dotyczącymi statusu podmiotu sprzedającego grunty, który to podmiot nie miał formalnie zarejestrowanej działalności gospodarczej. NSA zadał m.in. pytanie, czy osoba fizyczna, która na nieruchomości gruntowej prowadziła działalność rolniczą, a następnie z uwagi na zmianę planów zagospodarowania przestrzennego, która nastąpiła z przyczyn niezależnych od woli tej osoby, zakończyła tę działalność i przekwalifikowała majątek na majątek prywatny, dokonała jego podziału na mniejsze części (nieruchomości gruntowe przeznaczone pod zabudowę letniskową) i rozpoczęła jego zbywanie, jest z tego tytułu podatnikiem VAT. W odpowiedzi Trybunał stwierdził m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej, kiedy dokonuje sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

W ocenie Wnioskodawczyni w Jej sytuacji, przedstawionej w zdarzeniu przyszłym, nie zachodzą okoliczności do uznania Jej za podatnika VAT, w konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawczynię Działek nr 1 i 2 (bez dokonania podziału, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym) nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawczyni w Jej sytuacji, przedstawionej w zdarzeniu przyszłym, nie zachodzą okoliczności do uznania Jej za podatnika VAT, w konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawczynię części Działek nr 1 i 2 (po dokonanym podziale, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym) nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług – zgodnie z argumentacją przedstawioną w ad 1.

Ad 3

W ocenie Wnioskodawczyni w Jej sytuacji, przedstawionej w stanie faktycznym, nie zachodzą okoliczności do uznania Jej za podatnika VAT, w konsekwencji sprzedaż przez Nią udziałów w Działkach nr 3 i nr 4 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z argumentacją przedstawioną w ad 1.

Ad 4

W ocenie Wnioskodawczyni w Jej sytuacji, przedstawionej w stanie faktycznym, nie zachodzą okoliczności do uznania Jej za podatnika VAT, w konsekwencji sprzedaż przez Nią udziału w Działce nr 5 nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług – zgodnie z argumentacją przedstawioną w ad 1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

I tak, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy:

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Z treści art. 2 pkt 15 ustawy wynika natomiast, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej  z następujących transakcji: (…); dostawa terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (…).

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza,  tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie  z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Jednakże co ważne, wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C–291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. H.E., który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 3 i 4 (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 6), a także braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek nr 1 i 2 – bez dokonania podziału, części działek powstałych po podziale działek nr 1 i 2  oraz sprzedaży udziału w działce nr 5 (pytania oznaczone we wniosku jako nr 2, 4 i 8).

W odpowiedzi na powyższe należy – w pierwszej kolejności – ocenić, czy w związku z dokonaną/planowaną sprzedażą ww. działek/udziałów w działkach działa/będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak  i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego,  tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielem działek o nr. 1, 2 oraz posiada Pani udziały w działce nr 5. Dokonała Pani sprzedaży udziałów w działkach o nr. 3 i 4. Nieruchomości te (nazywane dalej Działkami) nabyła Pani w darowiźnie od swojego ojca. Wskazała Pani, że poszczególne Działki (udziały w Działkach) były wykorzystywane przez Panią na cele rolnicze, do produkcji rolnej, z tytułu której jest Pani rolnikiem ryczałtowym. Działki (udziały w Działkach) nie były ani nie będą do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Panią na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Ponadto, nie były, ani nie będą do dnia sprzedaży, oddane w najem, dzierżawę lub do używania na podstawie innych umów mających odpłatny charakter.

Nie ponosiła, ani nie będzie Pani ponosiła do dnia sprzedaży jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia Działek, takich jak np.: uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej i elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy, ogrodzenie, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej, wystąpienie o warunki zabudowy oraz innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności Działek lub działki. Nie zamieszczała, ani nie zamierza Pani zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży Działek w środkach masowego przekazu.

Ewentualnie dokona Pani podziału działek nr 1 i nr 2. Podział ten będzie podyktowany faktem, że planowane jest, aby przez działki przebiegała droga. Natomiast, podmiot zainteresowany kupnem Działek będzie zainteresowany nabyciem tych Działek tylko do drogi, a nie po obydwu stronach. Przy sprzedaży tych działek (1 i 2) bierze Pani pod uwagę zawarcie umowy przedwstępnej. Jednak poza zwartą umową przedwstępną nie zamierza Pani udzielić nabywcy pełnomocnictwa.

Jedyne pełnomocnictwo, którego Pani udzieli to te, udzielone Pani ojcu.

Kwestię pełnomocnictw regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W świetle art. 95 Kodeksu cywilnego:

§ 1.Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

§ 2.Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W oparciu o art. 96 Kodeksu cywilnego:

Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Według art. 99 Kodeksu cywilnego:

§ 1.Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

§ 2.Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonywa w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Na podstawie art. 109 Kodeksu cywilnego:

Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Tezę taką potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2017 r. sygn. akt I FSK 2033/15, wyrażony na gruncie podobnego aczkolwiek nie identycznego stanu faktycznego, w którym stwierdził: „Fakt, że zasadnicza aktywność w zakresie planowanego procesu inwestycyjnego spoczywać będzie na spółce jest bez znaczenia dla uznania go za podatnika, skoro spółka – jako jego pełnomocnik – jest jedynie jego reprezentantem w tych czynnościach, działając w jego imieniu i na jego rzecz, czyli w jego interesie majątkowym. Podejmowanie aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 VATU za pośrednictwem pełnomocnika nie zwalnia mocodawcy, w którego imieniu i na rzecz działa pełnomocnik, od przymiotu bycia podatnikiem VAT w rozumieniu tych przepisów”.

Udzieliła Pani pełnomocnictwa swojemu ojcu do reprezentowania Pani z uwagi na częste wyjazdy z Polski. Opis sprawy nie wskazuje, aby Pani ojciec jako pełnomocnik, podjął działania mające na celu uatrakcyjnienie działki, które wywołałyby skutki bezpośrednio w Pani sferze prawnej.

Zatem, z treści wniosku nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pani – w związku z dokonaną i planowaną sprzedażą Działek (udziałów w Działkach) – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

W analizowanej sprawie brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności  w związku ze sprzedażą Działek (udziałów w Działkach), która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków  w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając  Działki (udział w Działkach) będące przedmiotem wniosku, korzystała/będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy.

Zatem w przedmiotowej sprawie, w związku ze sprzedażą Działek (udziałów w Działkach), nie działała/nie będzie Pani działała w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż Działek (udziałów w Działkach) należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania przepisy ustawy nie mają/nie będą miały zastosowania.

Skoro sprzedaż działki nr 1 i nr 2 – bez dokonania podziału, części działek nr 1 i 2 (po dokonanym podziale) oraz udziału w działce nr 5 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym w odniesieniu do planowanej dostawy działek/udziałów w działce nie znajdą zastosowania zwolnienia od podatku VAT przewidziane w ustawie. Bowiem, zwolnienia od podatku VAT dotyczą wyłącznie tych czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a taka sytuacja nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Podsumowując, stwierdzam, że:

·sprzedaż przez Panią działek nr 1 i nr 2 (bez dokonania podziału) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2),

·sprzedaż przez Panią części działek nr 1 i nr 2 (po dokonanym podziale) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4),

·sprzedaż przez Panią udziałów w działkach nr 3 i nr 4 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 6) oraz

·sprzedaż przez Panią udziału w działce nr 5 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 8).

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku jako nr 2, 4, 6 i 8 uznałem jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k–14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43–300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).