Podatek od towarów i usług dotyczący opodatkowania czynności przekazania Nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników i dokonania k... - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.203.2024.1.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.203.2024.1.MC

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług dotyczący opodatkowania czynności przekazania Nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników i dokonania korekty VAT w związku z tą transakcją.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·opodatkowania oraz obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania Nieruchomości, w ramach wycofania z majątku Spółki i następnie nieodpłatnego przekazania jej do prywatnych majątków Wspólników,

·braku obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu budowy Budynku w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników,

·obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) i (…) (dalej jako: „Wspólnicy”) prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (…) (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W skład majątku Spółki (tj. majątku Wspólników w ramach spółki cywilnej) wchodzi m.in. nieruchomość zabudowana, położona w (…) (dalej jako: „Nieruchomość”).

Nieruchomość składa się z jednej działki o numerze (…). Nieruchomość została nabyta na podstawie umowy sprzedaży i wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki (…) 2011 r. Z tytułu nabycia Nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca dokonał odliczenia całości podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości. Spółka od momentu nabycia wykorzystuje i do momentu przekazania Nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników będzie wykorzystywać Nieruchomość wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Spółka wybudowała na Nieruchomości budynek usługowy, który został oddany do użytkowania w 2014 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki (…) 2014 r. (dalej jako: „Budynek”). Wartość początkowa Budynku przekracza 15 000 zł. Od poniesionych nakładów na budowę Budynku Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka dokonała odliczenia całości podatku naliczonego w związku z dokonanymi nakładami na budowę Budynku.

Od momentu wprowadzenia Budynku do ewidencji środków trwałych Spółka ponosiła szereg nakładów zwiększających wartość początkową Budynku. Nakłady na Budynek zostały oddane do używania w następujących latach: 1, 2, 3, 4, 5. Wartość nakładów na Budynek w każdym wskazanym roku przekroczyła 15 000 zł. Łączna wartość poniesionych nakładów była niższa niż 30% wartości początkowej Budynku. W związku z poniesionymi nakładami Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W celu oddzielenia majątku w postaci środków trwałych od majątku związanego z operacyjną działalnością przedsiębiorstwa Wspólnicy mocą uchwały zamierzają wycofać Nieruchomość ze Spółki. W wyniku powyższego wycofania Nieruchomości nastąpi zniesienie współwłasności łącznej oraz jej przekształcenie na współwłasność ułamkową (po 1/2 udziału w Nieruchomości dla każdego ze wspólników) i przesunięcie własności udziałów w Nieruchomości do majątków osobistych Wspólników, tj. majątków niezwiązanych z prowadzoną działalnością w formie spółki cywilnej.

Wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątków osobistych Wspólników nastąpi nieodpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty zysku. Wycofanie nie będzie wiązało się z obowiązkiem dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki. Czynność ta nie będzie stanowić formy uregulowania przez Spółkę jakichkolwiek zobowiązań wobec Wspólników.

Przekazanie Nieruchomości do majątków prywatnych nastąpi w wykonaniu jednomyślnej uchwały wspólników zaplanowanej na 2024 r. W celu wykonania uchwały zawarta zostanie umowa nienazwana dotycząca zmiany rodzaju własności Nieruchomości z prawa wspólności łącznej Wspólników spółki cywilnej na prawo własności w częściach ułamkowych i przesunięcie takiego udziału na rzecz Wspólników.

Spółka nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego od Wspólników z tytułu zawarcia opisanej umowy. Wspólnicy otrzymają Nieruchomość wycofaną z majątku Spółki do majątków prywatnych o wartości nie wyższej niż ich udział w Spółce. W związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i przekazaniem jej do majątków prywatnych Wspólników, nie nastąpi zmniejszenie wkładów Wspólników w Spółce – wielkość wkładów pozostanie na poziomie niezmienionym. Wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki i przekazaniem jej do majątków prywatnych Wspólników nie będzie miało wpływu na bieżące uprawnienia Wspólników Spółki.

Pytania

1.Czy wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatne przekazanie jej do prywatnych majątków Wspólników będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów i czy spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania nieruchomości?

2.Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników Wnioskodawca będzie miał obowiązek skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu budowy Budynku?

3.Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników Wnioskodawca będzie miał obowiązek skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek?

Państwa stanowisko w sprawie

1. W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie Wspólnikom Nieruchomości będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku, ponieważ czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

2. W ocenie Wnioskodawcy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego z tytułu budowy Budynku.

3. W ocenie Wnioskodawcy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w 2014 r., natomiast w zakresie podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w latach 2, 3, 4 i 5 taki obowiązek w stosunku do Wnioskodawcy powstanie.

Ad 1.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny,

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy czym, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się – w świetle art. 2 pkt 14a ustawy – wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że planowane przekazanie Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej Nieruchomości jak również w związku z budową posadowionego na niej Budynku. W związku z prawem do odliczenia podatku VAT nieodpłatne przekazanie Nieruchomości stanowić będzie de facto odpłatną dostawę budynku, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji powyższego będzie to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1.wybudowaniu lub

2.ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli. Jednakże wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W opisanym zdarzeniu przyszłym do pierwszego zasiedlenia doszło w 2014 r. (w tym roku oddano Budynek do użytkowania), czyli ponad 2 lata temu. Na tę okoliczność nie miały wpływu nakłady ponoszone przez Spółkę w latach 1-3, 4, 5, gdyż wartość nakładów ulepszeniowych nie przekroczyła 30% wartości początkowej Budynku.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z gruntem, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W związku z powyższym w odniesieniu do Nieruchomości zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że Nieruchomość jest zabudowana Budynkiem, a od momentu, w którym doszło do pierwszego zasiedlenia Budynku, minął okres 2 lat. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu, na którym Budynek jest posadowiony. Bowiem jeżeli przedmiotem dostawy jest grunt wraz z budynkiem lub budowlą, trwale z gruntem związaną, to zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, a więc należy dla całości (grunt oraz budynek, grunt oraz budowla trwale z gruntem związana) zastosować stawkę właściwą dla budynku/budowli.

Ad 2.

W sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty, zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami opodatkowanymi na niedające prawa do odliczenia), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Zatem dla stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z budową Budynku, w pierwszej kolejności koniecznym jest stwierdzenie czy czynność nieodpłatnego przekazania Budynku wspólnikom będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT czy też będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Jak już wskazano, zdaniem Wnioskodawcy czynność nieodpłatnego przekazania Budynku będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskodawca dokonał odliczenia całości podatku naliczonego w związku z dokonanymi nakładami na budowę Budynku, gdyż Budynek był przez niego wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Przekazanie Nieruchomości w ramach czynności zwolnionych z podatku VAT spowoduje zmianę przeznaczenia tego składnika majątkowego.

W związku z powyższym należy rozważyć kwestię korekty odliczonego podatku VAT. W myśl przepisu art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku nieruchomości korekty dokonuje się w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym została ona oddana do użytkowania.

W niniejszej sprawie jest to rok 2014 – rok ten stanowi pierwszy rok okresu korekty. Oznacza to, że okres korekty podatku odliczonego, związanego z budową Budynku, minął z końcem 2023 r.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT z tytułu odliczenia podatku naliczonego związanego z budową Budynku, gdyż w tym przypadku upłynął 10-letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ustawy o VAT.

Ad 3.

Jak już wskazywano w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty, zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że z chwilą ulepszenia środka trwałego – dla potrzeb dokonania korekty – mamy do czynienia z nowym środkiem trwałym. W przypadku, gdy wartość poniesionych ulepszeń przekracza kwotę 15.000 zł, podatek naliczony, związany z poniesionymi wydatkami, powinien być skorygowany na zasadach określonych w art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w związku z planowanym przekazaniem Nieruchomości na cele prywatne Wspólników (zdaniem Wnioskodawcy będzie to czynność zwolniona z VAT) dojdzie do zmiany przeznaczenia Budynku – od roku w którym wycofana zostanie Nieruchomość należy traktować poniesione wydatki na Nakłady jako niezwiązane z czynnościami opodatkowanymi. Do każdego z Nakładów należy zastosować 10-letni okres korekty, gdyż roczna wartość poniesionych i oddanych do używania nakładów w każdym z lat od 1-3, 4, 5 przekroczyła 15.000 zł.

W zakresie ulepszeń oddanych do używania w 2014 r. okres do dokonania korekty podatku odliczonego związanego z nakładami na Budynek minął z końcem 2023 r. W związku z powyższym Spółka nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w 1 r.

Natomiast w zakresie ulepszeń oddanych do używania w latach 2, 3, 4 i 5 okres do dokonania korekty podatku odliczonego nie minął. Wobec powyższego Spółka będzie miała obowiązek dokonania korekty podatku VAT w zakresie nakładów oddanych do używania w latach 2, 3, 4 i 5.

W związku z powyższym okres korekty dla czynności przekazania nieruchomości do majątku prywatnego w roku 2024 wynosi:

a)dla nakładów oddanych do używania w 2 r. obejmuje lata 2015-2024 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

b)dla nakładów oddanych do używania w 3 r. obejmuje lata 2016-2025 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

c)dla nakładów oddanych do używania w 4 r. obejmuje lata 2020-2029 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

d)dla nakładów oddanych do używania w 5 r. obejmuje lata 2021-2030 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 14a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości – rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przedstawionym opisie sprawy przedmiotem Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności jest ustalenie, czy wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatne przekazanie jej do prywatnych majątków Wspólników będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów i czy spowoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wszystkie warunki wynikające z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy będą spełnione, bowiem dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik – Spółka prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, przekazywana Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki, i stanowiła środki trwałe prowadzonej działalności.

Jak wynika z opisu sprawy, z tytułu nabycia Nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonali Państwo odliczenia całości podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości. Nieruchomość wykorzystywana była/jest wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Spółka wybudowała na Nieruchomości budynek usługowy, który został oddany do użytkowania w 2014 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Wartość początkowa Budynku przekracza 15 000 zł. Od poniesionych nakładów na budowę Budynku Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka dokonała odliczenia całości podatku naliczonego w związku z dokonanymi nakładami na budowę Budynku.

Zatem należy stwierdzić, że wycofanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej Państwa Spółki i przekazanie jej do majątku prywatnego wspólników Spółki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88, dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają dokonanie dostawy od przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (władztwo ekonomiczne).

Jak wskazali Państwo we wniosku, to Spółka, która co prawda nie posiada osobowości prawnej, lecz na gruncie podatku VAT posiada podmiotowość (jest podatnikiem), zakupiła Nieruchomość i wybudowała na niej budynek, odliczyła podatek VAT z tym związany, Spółka wykorzystywała tą Nieruchomość do swej działalności gospodarczej i to w ewidencji środków trwałych Spółki się Ona znajdowała. Oznacza to, że prawo do dysponowania jak właściciel do Nieruchomości przysługuje Spółce. Dlatego też przeniesienie na majątek wspólników Spółki Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów, bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Jak zostało wywiedzione wyżej, z tytułu nieodpłatnego przekazania Nieruchomości do majątków prywatnych wspólników, Spółka będzie działała jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Jednak przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.):

Budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Przykładowo, pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku oddany zostanie on w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, wtedy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Odnosząc się więc do Państwa wątpliwości, czy w analizowanej sprawie, dla czynności bezpłatnego przekazania Nieruchomości z Państwa Spółki do majątków prywatnych wspólników, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do Nieruchomości, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, Spółka wybudowała na Nieruchomości budynek usługowy, który został oddany do użytkowania w 2014 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Wartość początkowa Budynku przekracza 15 000 zł.

Zatem, doszło już do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku, wykorzystywanego w prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy.

Opisana we wniosku czynność nie będzie więc dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynku a momentem przedmiotowej czynności (nieodpłatnego przekazania) upłynął okres dłuższy niż dwa lata. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, dalsza analiza zwolnień dla opisanej czynności bezpłatnego przekazania Nieruchomości (budynku) z Państwa działalności gospodarczej do majątków prywatnych wspólników – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

Podsumowując, stwierdzam iż, wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatne przekazanie jej do prywatnych majątków Wspólników będzie stanowiło dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z tym, po Państwa stronie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT. Czynność ta jednak będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu budowy Budynku oraz z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanego wyżej przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Na mocy art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym, związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi, faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

W przypadku, w którym podatnik zmienia przeznaczenie środka trwałego nabytego (wytworzonego) dla celów działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (lub mieszanej) i zaczyna go używać wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania, ma on zasadniczo obowiązek skorygować odliczony podatek od towarów i usług, jeżeli taki został odliczony. Analogicznie powinien postąpić podatnik w sytuacji zbycia takiego środka trwałego, jeżeli przy jego nabyciu (wytworzeniu) odliczył podatek naliczony, a przy zbyciu zastosuje zwolnienie z tego podatku.

Przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – w przypadku nieruchomości o wartości początkowej powyżej 15.000 zł – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, lub niepodlegającej opodatkowaniu, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast, jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26 października 2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011 r., str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – dotyczącą pojęcia „nieruchomość”. Zmiany w tym zakresie obowiązują od dnia 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a.każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b.każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c.każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d.każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług odsyłają do przepisów o podatku dochodowym dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.), dalej: „ustawa o podatku dochodowym”:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16a ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym:

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,

2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający – zwane także środkami trwałymi;

4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556) w grupowaniu o symbolu ex 30.11 ,,Statki i konstrukcje pływające”, przy czym oznaczenie ,,ex” oznacza, że zakres wyrobów i usług jest węższy niż określony w grupowaniu.

W odniesieniu do korekty 10-letniej dotyczącej nieruchomości i następującej w tym okresie zmiany przeznaczenia oraz zbycia środka trwałego ze zwolnieniem od podatku, należy wskazać, że ich skutkiem jest obowiązek dokonania w roku zbycia korekty odliczenia za wszystkie z pozostałych 10 lat okresu korekty, tak jakby w każdym z pozostałych lat odliczenie nie przysługiwało w ogóle.

Jak wynika z okoliczności sprawy Budynek, który jest przedmiotem wniosku, po wybudowaniu został zaliczony do środków trwałych w Państwa działalności gospodarczej. Spółka odliczyła podatek naliczony od wydatków związanych z jego budową. Budynek po wycofaniu z działalności Spółki i bezpłatnym przekazaniu do majątków prywatnych wspólników − jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1 − będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, co oznacza, że dojdzie do zmiany jego przeznaczenia. Ponadto, jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, do przekazania dojdzie po upływie 10 lat od oddania Budynku do użytkowania, bowiem jak wskazano w opisie sprawy – został oddany do użytkowania w 2014 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki (…) 2014 r.

Zatem, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku VAT z tytułu odliczenia podatku naliczonego związanego z budową Budynku, gdyż w tym przypadku upłynął 10-letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Spółka nie będzie miała obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu budowy Budynku w związku z wycofaniem go z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż upłynął już 10-letni okres na dokonanie korekty.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe.

Inaczej będzie się kształtować sytuacja dotycząca Państwa wątpliwości co do obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku Spółki i następnie nieodpłatnym przekazaniem jej do prywatnych majątków Wspólników.

Jak wskazano w opisie sprawy, od momentu wprowadzenia Budynku do ewidencji środków trwałych Spółka ponosiła szereg nakładów zwiększających wartość początkową Budynku. Nakłady na Budynek zostały oddane do używania w następujących latach: 1, 2, 3, 4, 5. Wartość nakładów na Budynek w każdym wskazanym roku przekroczyła 15 000 zł. Łączna wartość poniesionych nakładów była niższa niż 30% wartości początkowej Budynku. W związku z poniesionymi nakładami Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy oraz opis sprawy, należy stwierdzić, iż w zakresie ulepszeń oddanych do używania w 1 r. okres do dokonania korekty podatku od towarów i usług odliczonego – związanego z nakładami na Budynek – minął z końcem 2023 r. W związku z powyższym, Spółka nie będzie miała możliwości dokonania korekty podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w 1 r.

Natomiast, w zakresie ulepszeń oddanych do używania w latach 2, 3, 4 i 5, okres do dokonania korekty podatku odliczonego jeszcze nie minął. Wobec powyższego, Spółka będzie miała obowiązek dokonania korekty podatku VAT w zakresie nakładów oddanych do używania w latach 2, 3, 4 i 5, z uwzględnieniem proporcji określonej w przepisach – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W związku z powyższym – jak Państwo wskazali we wniosku – okres korekty dla czynności przekazania nieruchomości do majątku prywatnego w roku 2024 wynosi:

a)dla nakładów oddanych do używania w 2 r. obejmuje lata 2015-2024 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

b)dla nakładów oddanych do używania w 3 r. obejmuje lata 2016-2025 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

c)dla nakładów oddanych do używania w 4 r. obejmuje lata 2020-2029 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego;

d)dla nakładów oddanych do używania w 5 r. obejmuje lata 2021-2030 i dotyczy podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającego na ten okres, wynosząc (…) VAT naliczonego.

Zatem, będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków, dokonanych w zakresie ulepszeń Budynku oddanych do używania w latach 2, 3, 4 i 5, na zasadach wynikających z art. 91 ustawy oraz będą Państwo zobligowani do skorygowania podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi dostawa − bezpłatne przekazanie Budynku.

Korekty tej należy dokonać jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy).

Natomiast nie będą mieli Państwo obowiązku dokonania korekty podatku VAT odliczonego z tytułu nakładów poniesionych na Budynek w 1 r. z uwagi na fakt, iż okres do dokonania korekty podatku od towarów i usług odliczonego – związanego z nakładami na Budynek – minął z końcem 2023 r.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).