Ewidencjonowanie opłaty SUP (single use plastic) na paragonie fiskalnym oraz sposób jej opodatkowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii ewidencjonowania opłaty SUP (single use plastic) na paragonie fiskalnym oraz sposobu jej opodatkowania.

Ww. wniosek uzupełnili Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 16 kwietnia 2024 r. (data wpływu 16 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Prowadzi on księgi rachunkowe w oparciu o ustawę o rachunkowości. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i jest zobowiązany do ewidencjonowania swojej sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących.

Wnioskodawca sprzedając (…) pakuje je w plastikowe opakowania.

Równocześnie na paragonach fiskalnych opłaty za opakowania, pobierane jako opłaty SUP (single use plastic) są ewidencjonowane jako osobne pozycje, a nie wliczane w cenę oferowanych produktów i opodatkowane stawką właściwą dla opakowań.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym dopuszczalne jest, aby Wnioskodawca ewidencjonował opłaty SUP (single use plastic) jako odrębną pozycję na paragonie fiskalnym oraz opodatkowywał je stawką właściwą dla opakowania?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym postępowanie polegające na tym, że ewidencjonuje on opłaty SUP (single use plastic) jako odrębną pozycję na paragonie fiskalnym oraz opodatkowuje je stawką dla opakowania jest prawidłowe.

Stosownie do treści przepisu art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach.

Jak wynika z załącznika nr 6, do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegających zmniejszaniu stosowania zalicza się:

1. kubki na napoje, w tym ich pokrywki i wieczka;

2. pojemniki na żywność, w tym pojemniki takie jak pudełka, z pokrywką lub bez, stosowane w celu umieszczania w nich żywności, która jest:

a) przeznaczona do bezpośredniego spożycia, na miejscu lub na wynos,

b) zazwyczaj spożywana bezpośrednio z pojemnika oraz

c) gotowa do spożycia bez dalszej obróbki, takiej jak przyrządzanie, gotowanie czy podgrzewanie

   -w tym pojemniki na żywność typu fast food lub na inne posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia, z wyjątkiem pojemników na napoje, talerzy oraz paczek i owijek zawierających żywność.

Z kolei treść § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 z późn. zm.) stanowi jedynie, że paragon fiskalny wystawia się w sposób zapewniający czytelną treść, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

W związku z powyższym nie istnieją przepisy prawa, które zakazywałyby ewidencjonowania przez Wnioskodawcę opłaty SUP (single use plastic) jako odrębną pozycję na paragonie fiskalnym oraz opodatkowywanie jej stawką jak dla opakowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powołanego przepisu wynika m.in., że do wydatków (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania zalicza się podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku. Wymienione ww. przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania zwiększają wydatki – podatki, cła, opłaty i inne należności, na przykład o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy.

Natomiast art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie (…). Są Państwo podatnikiem podatku VAT i są Państwo zobowiązani do ewidencjonowania swojej sprzedaży przy pomocy kas rejestrujących. Sprzedając swoje wyroby pakują je Państwo w plastikowe opakowania.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ewidencjonowania opłaty SUP (single use plastic) jako odrębnej pozycji na paragonie oraz opodatkowywania jej stawką właściwą dla opakowania.

W odniesieniu do przedstawionego problemu należy wskazać na ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1903 ze zm.), która została zmieniona ustawą z dnia 14 kwietnia 2023 r. o zmianie ustawy dotyczącej obowiązków przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 877 ze zm.), z której wynika, że od 1 stycznia 2024 r. pobranie opłaty od opakowań jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z treścią art. 3b ww. ustawy zwanej dalej ustawą o opłacie produktowej:

 1) Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej „opłatą”.

 2) Do pobrania opłaty jest również obowiązany przedsiębiorca pakujący i oferujący – za pomocą urządzenia vendingowego, w tym umieszczonego także w miejscach innych niż jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomiczne - napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami.

 3) Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do zapewnienia dostępności opakowań alternatywnych do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami, wytworzonych z materiałów innych niż tworzywa sztuczne, w tym innych niż tworzywa sztuczne ulegające biodegradacji, lub dostępności opakowań wielokrotnego użytku (ustęp ten wchodzi w życie od 1 lipca 2024 r.).

 4) Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ust. 1-3 sprawuje Inspekcja Handlowa na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1706).

Z załącznika nr 6 do ustawy o opłacie produktowej wynika, że:

Produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegające zmniejszaniu stosowania.

Do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegających zmniejszaniu stosowania zalicza się:

1) kubki na napoje, w tym ich pokrywki i wieczka;

2) pojemniki na żywność, w tym pojemniki takie jak pudełka, z pokrywką lub bez, stosowane w celu umieszczania w nich żywności, która jest:

a) przeznaczona do bezpośredniego spożycia, na miejscu lub na wynos,

b) zazwyczaj spożywana bezpośrednio z pojemnika oraz

c) gotowa do spożycia bez dalszej obróbki, takiej jak przyrządzanie, gotowanie czy podgrzewanie

   - w tym pojemniki na żywność typu fast food lub na inne posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia, z wyjątkiem pojemników na napoje, talerzy oraz paczek i owijek zawierających żywność.

Obowiązek uiszczenia opłaty produktowej jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Z opisu sprawy wynika, że sprzedając (…) pakują je Państwo w plastikowe opakowania. W takich okolicznościach, należy wskazać, że opłata produktowa będzie miała bezpośredni związek z ceną towaru dostarczonego nabywcy, będzie stanowiła element wynagrodzenia za ten towar, a zatem powinna ona być wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego towaru.

Tym samym ustalając cenę za sprzedawany towar, powinni Państwo w cenie tej uwzględnić opłatę produktową, której obowiązek pobrania i wysokość wynika z odrębnych przepisów. Oznacza to, że opłata produktowa powiększa podstawę opodatkowania z tytułu dostawy wyrobów, od której mają Państwo obowiązek naliczenia podatku VAT. Zatem opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu (wyrobu), a stawka podatku powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu (wyrobu). Należy w tym miejscu wskazać, że podstawa opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w powiązaniu z art. 29a ust. 6 ustawy nie obejmuje kwoty podatku.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących ewidencjonowania pobieranej opłaty produktowej jako osobnej pozycji na paragonie, należy wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl ww. art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1) wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Wymogi m.in. co do treści paragonu fiskalnego regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 957), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas on-line.

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Zgodnie z § 25 ust. 1 pkt 6, 8 i 10 rozporządzenia:

W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację.

Ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku.

Wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów.

W myśl § 8 pkt 1 rozporządzenia:

Paragon fiskalny wystawia się w sposób zapewniający czytelną treść, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Zgodnie z § 22 pkt 9 lit. a) rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1759 ze zm.):

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej zawierające w szczególności kolejno pozycje blok danych z pozycjami transakcji zawierający, w szczególności kolejne pozycje sprzedaży zawierające co najmniej:

   - nazwę towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację,

   - ilość towaru lub usługi,

   - jednostkę miary, o ile występuje,

   - cenę jednostkową towaru lub usługi,

   - wartość sumaryczną towaru lub usługi,

   - oznaczenie literowe stawki podatku, zwolnienia od podatku albo bez oznaczenia w przypadku sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu - dla kasy biletowej oraz kasy, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. a,

   - opis towaru lub usługi, mogący zawierać elementy tekstowe, kody kreskowe i dwuwymiarowe, o ile występuje; kody kreskowe i dwuwymiarowe dla postaci elektronicznej zapisuje się w postaci tekstowej,

   - wartość ulgi w przypadku biletu ulgowego - dla kasy biletowej,

   - wartość opłaty po uwzględnieniu zniżek i refundacji, o ile występują - dla kasy, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. b,

   - opust, narzut lub obniżkę do pozycji sprzedaży, o ile występuje.

W myśl § 22 pkt 11 i 12 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej zawierające w szczególności kolejno pozycje łączne wartości sprzedaży brutto według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku po uwzględnieniu opustów, narzutów, obniżek i rozliczeń zaliczek.

Wysokość podatku należnego według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem „PTU”, oznaczeniem literowym stawki podatku po uwzględnieniu opustów, narzutów, obniżek i rozliczeń zaliczek oraz wartością procentową stawki podatku.

Natomiast stosownie do § 3 ust. 1 pkt 9 lit. a) z załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas on-line:

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo tylko w postaci elektronicznej zawierające (...) blok danych z pozycjami transakcji zawierający w szczególności kolejne pozycje sprzedaży zawierające co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację (...).

Jak wynika z powyższych przepisów podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji wystawia paragon na warunkach opisanych w ww. przepisach.

Paragon jest dokumentem sformalizowanym i musi być wystawiony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna ww. dokumentu zachodzi, jeżeli odzwierciedla on w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Paragon pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego niezwykle ważne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jego elementów.

W analizowanej sprawie, jak wskazano powyżej, w związku z faktem, iż wartość opłaty produktowej stanowi element podstawy opodatkowania z tytułu wynagrodzenia za towar (produkt, wyrób), to należy wskazać, że pobrana opłata produktowa powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną towaru (produktu, wyrobu). Nie należy zatem wyodrębniać samej kwoty opłaty produktowej na paragonie. Skoro opłata produktowa nie stanowi sama w sobie wynagrodzenia, lecz pobierana jest łącznie jako wynagrodzenie za wyrób wydany w opakowaniu jednorazowym, z tych też przyczyn powinna być wykazywana w jednej pozycji na paragonie wraz z ceną wyrobu.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, na wystawianych przez Państwa paragonach, w części, która odzwierciedla cenę produktu, w świetle przepisów prawa, powinna widnieć tylko jedna pozycja, obejmująca oprócz ceny towaru również opłatę produktową.

Podsumowując, opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu (…), a stawka podatku powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu. Pobrana opłata powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną danego produktu w jednej pozycji na paragonie.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z  2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.