Uznanie dłużnej spółki za podatnika podatku VAT oraz zastosowania do dostawy działki w drodze licytacji komorniczej zwolnienia na podstawie art. 43 us... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.168.2024.2.MSU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.168.2024.2.MSU

Temat interpretacji

Uznanie dłużnej spółki za podatnika podatku VAT oraz zastosowania do dostawy działki w drodze licytacji komorniczej zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 marca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania dłużnej spółki za podatnika podatku VAT oraz zastosowania do dostawy działki nr 1 w drodze licytacji komorniczej zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 maja 2024 r. (data wpływu) oraz 10 maja 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w …. (Wnioskodawca) prowadzi z wniosku wierzyciela …. postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi: …. sp. z o.o. (REGON: …) w sprawie o sygn. akt KM …..

Na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W toku podejmowanych czynności egzekucyjnych planuje Pani sprzedaż, w trybie określonym w art. 972 i nast. ustawy Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 poz. 1822), nieruchomości gruntowej: niezabudowanej działki nr 1, o powierzchni … ha, położonej w miejscowości …, Gmina …, powiat … wraz ze złożem kruszywa naturalnego. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta o nr …..

Nieruchomość stanowi własność ….Spółki z o.o. (REGON: ….) i została nabyta na podstawie Aktu notarialnego Repertorium A nr …. w dniu …2015 r. od osoby fizycznej. W treści aktu stwierdzono, że sprzedaż ww. nieruchomości na rzecz .…. sp. z o.o. nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług. Spółka dłużna była od dnia 08.05.2015 r. do dnia 02.02.2024 r. zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Obecnie figuruje w US jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Pierwotnie teren ten stanowiły grunty niskich klas bonitacyjnych IVa, IVb, V, VI i nieużytki, które wyłączone zostały z eksploatacji i zaliczone zostały do zasobów nieprzemysłowych. Ustalono, że obecnie przedmiotowa nieruchomość, tj. działka nr 1, znajduje się na obszarze, dla którego na dzień dzisiejszy obowiązuje SUiKZP uchwalone Uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia …2019r. w sprawie uchwalenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy …”.

Nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym na rysunku planu symbolem …. stanowiącym strefę inwestycyjną produkcyjno-usługową. Ustalono również, że w chwili obecnej opracowywany jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu inwestycyjnego w obrębach … i … (Uchwała Rady Miasta i Gminy … o przystąpieniu do sporządzenia planu: …. z dnia … 2023r.). Działka 1 stanowi część Zakładu „…” zajmującego się wydobyciem piasku i żwiru - zgodnie z informacjami w zakresie zmiany zasobów złoża nie prowadzono wydobycia w latach 2022 i 2023. Nieruchomość zlokalizowana jest częściowo w granicach obszaru i terenu „…”, który wyznaczony został na powierzchni …ha na działkach 2, 3, 4 i 1. Działka nr 1 stanowi tylko fragment Zakładu „…”.

Działalność górnicza prowadzona jest na podstawie koncesji udzielonej Decyzją Marszałka Województwa … nr … z dnia …2015 r. W brzmieniu ustalonym decyzją Marszałka Województwa … nr … z dnia …2015 i decyzją Marszałka Województwa … nr … z dnia …2019 r. na wydobywanie kruszywa naturalnego ze złoża „…” w obszarze górniczym „…” i „….”. Koncesja jest ważna do dnia …… i została pierwotnie wydana na rzecz …sp. z o.o. ul. …, …., ale następnie przeniesiona na rzecz …. Sp. z o.o. Następnie w dniu …2019 r. koncesja została przeniesiona na rzecz dzierżawcy – …. sp. z o.o. NIP: ….. Działka jest porośnięta trawą, chwastami i samosiejkami drzew, na jej terenie znajduje się zbiornik wodny powstały po wydobyciu piasku. Działka nie jest uzbrojona w żadne elementy infrastruktury technicznej, jest od kilku lat nieużytkowana i nie są prowadzone żadne prace wydobywcze. W dziale III księgi wieczystej wpisane jest prawo dzierżawy nieruchomości do dnia ….2028 r. na rzecz: …. Sp. z o.o. NIP: …. – brak informacji na temat warunków umowy dzierżawy. Ponadto ustalono, że spółka dłużna zawarła również inna umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości w dniu …2017 r. na czas nieokreślony z Przedsiębiorstwem Handlowo-Usługowym „…” . NIP: ….. Czynsz dzierżawny wynikający z umowy dzierżawy został określony na kwotę … zł brutto miesięcznie, a spółka dłużna według oświadczenia dzierżawcy nie wystawia faktur z tego tytułu. Spółka dłużna nie złożyła odpowiedzi na wezwania (dwukrotnie wysłane) do złożenia oświadczeń w sprawie VAT: 1. Czy przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez dłużnika na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej? 2. Czy nieruchomość była wykorzystywana do celów prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej (w tym również była wynajmowana bądź wydzierżawiana podmiotom trzecim i czy pobierano z tego tytułu czynsz dzierżawny)? Do jakich celów była wykorzystywana nieruchomość przez dłużnika? 3. Czy dłużnik w dacie nabycia nieruchomości był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym? 4. Jeżeli dłużnik nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to czy wartość sprzedaży zrealizowanej przez niego przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwotę 200 000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku)? 5. Czy dłużnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku VAT? 6. Czy nieruchomość była wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, do jakiej działalności i na jakiej podstawie zwolnionej z VAT? 7. Czy nieruchomość została uwzględniona przez dłużnika w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej? 8. Właściwym dla mnie dla rozliczeń z tytuł podatku od towarów i usług - VAT jest urząd skarbowy (adres i nazwa urzędu skarbowego).

W uzupełnieniu wniosku na pytanie Organu:

Czy na dzień sprzedaży w trybie egzekucji nieruchomość gruntowa,  t.j. działka nr 1 będzie znajdowała się na obszarze, dla którego:

a)będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie będzie przeznaczenie tej działki wg ww. planu?

czy

b)zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?

wskazała Pani, iż pismem z dnia ….2024 r. Burmistrz Gminy … poinformował, że  uchwała nr … Rady Miejskiej w … z dnia …2023 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla  terenu inwestycyjnego w obrębach … i …. nie jest obecnie realizowana i nie jest w stanie określić przewidywanego terminu zakończenia prac z tym związanych oraz  nie toczy się obecnie postępowanie administracyjne dotyczące wydania decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr 1 obręb ….

Pytanie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Czy spółkę dłużną należy uznać za podatnika podatku VAT i sprzedaż nieruchomości (działka nr 1) w formie wskazanej w przepisie art. 972 i nast. ustawy Kodeks postępowania cywilnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT czy należy zastosować art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - uprawniający do zwolnienia z opodatkowania?

Pani stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Pani zdaniem, spółkę dłużną należy uznać za podatnika podatku VAT i sprzedaż ww. działki w formie wskazanej w przepisie art. 972 i nast. ustawy Kodeks postępowania cywilnego będzie podlegała opodatkowaniu, lecz zastosowanie znajdzie tu przepis art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług uprawniający do zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się prawo do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towaru, w myśl art. 2 ust. 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Zatem sprzedaż gruntu należy traktować w kategorii dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Przyjmuje się ponadto, że pojęcie tereny budowlane obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, czy zabudowy zagrodowej.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a spółka dłużna będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania spółki dłużnej za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działki nr 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Biorąc jednak pod uwagę treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczącą zwolnienia z opodatkowania dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane uznać należy, że wystąpi w tym przypadku zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani w uzupełnieniu wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w  szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, stwierdzenia wymaga, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i  usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Uznanie, czy dany podmiot w  odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazania wymaga, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z okoliczności sprawy wynika, że w toku podejmowanych czynności egzekucyjnych planuje Pani sprzedaż, w trybie określonym w art. 972 i nast. ustawy Kodeks postępowania cywilnego, nieruchomości gruntowej: niezabudowanej działki nr 1, o powierzchni … ha, położonej w miejscowości …, Gmina …, powiat … wraz ze złożem kruszywa naturalnego. Nieruchomość stanowi własność … Spółki z  o.o. Spółka dłużna była od dnia 08.05.2015 r. do dnia 02.02.2024 r. zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Obecnie figuruje w US jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży działki niezabudowanej nr 1, należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w  rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku będzie dotyczyło składników należących do przedsiębiorstwa dłużnika.

W konsekwencji dostawa przez Panią w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym  niezabudowanej działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z  art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 cyt. ustawy:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu wyjaśnienia wymaga, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Jak wynika z przedstawionych przez Panią okoliczności Burmistrz Gminy … poinformował Panią, że uchwała nr …. Rady Miejskiej w … z ….2023  r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu inwestycyjnego w obrębach … i …. nie jest obecnie realizowana i nie jest w stanie określić przewidywanego terminu zakończenia prac z tym związanych oraz nie toczy się obecnie postępowanie administracyjne dotyczące wydania decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr 1 obręb ….

Tym samym skoro niezabudowana działka nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano dla niej decyzji o  warunkach zabudowy, to działka ta nie spełnia definicji terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem sprzedaż niezabudowanej działki nr 1 w drodze licytacji komorniczej w trybie określonym w art. 972 i nast. ustawy Kodeks postępowania cywilnego będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z  art. 7 ust. 1 ustawy jako odpłatna dostawa towarów. W sytuacji,  gdy na dzień sprzedaży działka ta nie będzie objęta  miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jej sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z  art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację oparto o okoliczności podane przez Panią w opisie sprawy, mianowicie że przedmiotowa działka stanowi własność …. z o.o. i jest nieruchomością niezabudowaną. Powyższe przyjęto jako element opisu sprawy. W związku z  powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).