Zwolnienie od podatku przeniesienia własności nieruchomości, tj. budowli wraz z przynależnymi do placu z kostki betonowej urządzeniami budowlanymi w zamian za odszkodowanie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zwolnienia od podatku przeniesienia własności nieruchomości, tj. budowli wraz z przynależnymi do placu z kostki betonowej urządzeniami budowlanymi, znajdujących się na działkach nr 1/6 i nr 2/6 w zamian za odszkodowanie. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 kwietnia 2024 r. (wpływ 8 kwietnia 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 6 maja 2024 r. (wpływ 7 maja 2024 r.) i z 9 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu (...). Jest czynnym podatnikiem VAT. W 2018 r. Spółka nabyła działki zabudowane o numerach ewidencyjnych 1 (pow. 0,0852 ha) oraz 2 (pow. 0,0739 ha) położone w (…).

Działki zabudowane były budynkiem biurowo-usługowym, przed budynkiem znajdował się plac z kostki betonowej, chodnik z płyt betonowych, całość posesji ogrodzona ogrodzeniem stalowym i panelowym, ponadto na działce znajdowały się słupki oświetleniowe i brama stalowa wjazdowa. Przy nabyciu odliczono podatek od towarów i usług. Nieruchomość nabyta była na potrzeby opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej.

W związku z realizacją inwestycji drogowej wydana została decyzja Wojewody (...) z 29 sierpnia 2023 r., znak (…), której nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Skutkiem decyzji, Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść własność części posiadanych nieruchomości na rzecz Gminy (...).

Działka o numerze 1 podzielona została na działkę o numerze 1/6 (o pow. 0,0127 ha), która zajęta będzie pod inwestycję drogową oraz działkę o numerze 1/5 (o pow. 0,0725 ha), która pozostanie u Wnioskodawcy.

Działka oznaczona numerem 2 podzielona została na działkę o numerze 2/6 (o pow. 0,0147 ha), która zajęta będzie pod inwestycję drogową oraz działkę o numerze 2/5 (o pow. 0,0592 ha), która pozostanie własnością Wnioskodawcy.

Nowo wydzielone działki, tj. działka o numerze 1/6 oraz działka o numerze 2/6 (zwane łącznie dalej „Nieruchomościami”) zostaną przejęte od Wnioskodawcy za odszkodowaniem przez Gminę (...). Przejmowane działki są zabudowane placem z kostki betonowej, chodnikiem z płyt betonowych, ogrodzeniem stalowym i panelowym, bramą stalową wjazdową oraz masztem z instalacją do monitoringu. Zabudowania zostały wskazane w przeprowadzonym przez rzeczoznawcę majątkowego operacie szacunkowym, przygotowanym dla potrzeb prowadzonego postępowania, w celu określenia wysokości odszkodowania.

Wnioskodawca od dnia nabycia użytkował całą nieruchomość na potrzeby opodatkowanej działalności gospodarczej. W ciągu ostatnich pięciu lat nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych na elementy infrastruktury budowalnej, znajdującej się wokół budynku biurowo-usługowego, w szczególności na chodnik i plac parkingowy znajdujący się na działkach nr 1/6 oraz nr 2/6.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie placu z kostki betonowej, chodnika z płyt betonowych, ogrodzenia stalowego i panelowego, bramy stalowej wjazdowej oraz masztu z instalacją do monitoringu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Doprecyzowanie opisu sprawy (wynikające z pisma z 6 maja 2024 r., sprostowanego pismem z 9 maja 2024 r.)

Wskazali Państwo, że:

-plac z kostki betonowej – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6,

-chodnik z płyt betonowych – znajduje się na działce nr 1/6,

-ogrodzenie stalowe i panelowe – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6,

-brama stalowa wjazdowa – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6,

-maszt z instalacją monitoringu – znajduje się na działce nr 2/6.

Plac z kostki betonowej znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6, mających być przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie i jest wykorzystywany jako parking.

Parkingi są wymienione w załączniku do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U.2023.682 t.j. z dnia 2023.04.12) jako obiekt budowlany w kategorii XXII – place składowe, postojowe, składowiska odpadów, parkingi. W rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, wskazany plac z kostki betonowej stanowi budowlę.

Chodnik z płyt betonowych wykorzystywany jest jako dojście do budynku biurowo -usługowego i znajduje się na działce nr 1/6, w tym również na tej części, która ma być przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie. Charakterystycznym parametrem chodnika jest długość zatem spełnia on definicję obiektu liniowego, o którym mowa w art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, tym samym mieści się w pojęciu budowli, określonym w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Ogrodzenia zostały wskazane w pojęciu urządzeń budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane. Ogrodzenie stalowe i panelowe oraz brama stalowa jako część ogrodzenia posadowione są na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6, w tym na częściach działek będących przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie. Stanowią one urządzenia budowlane, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane i związane są z placem z kostki betonowej.

W załączniku do ustawy Prawo budowlane w kategorii XXIX wymieniono następujące obiekty budowlane: wolno stojące kominy i maszty oraz części budowlane elektrowni wiatrowych. Maszt z instalacją monitoringu stanowi zatem budowlę, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Pytanie

Czy przeniesienie własności wskazanych Nieruchomości (tj. działki nr 1/6 oraz działki nr 2/6) w zamian za odszkodowanie w opisanym stanie faktycznym korzysta ze zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Warunkiem uznania, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest co do zasady jej „odpłatność” co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. Za odpłatność należy uznać również otrzymane odszkodowanie.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa). W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, gdzie odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów.

Drugim warunkiem uznania, że dana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest fakt, że jest ona realizowana przez „podatnika” w rozumieniu ustawy i wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że przeniesienie własności Nieruchomości, tj. działek o numerach ewidencyjnych 1/6 oraz 2/6 położonych w (…), na rzecz Gminy (...), w zamian za odszkodowanie, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega otrzymane odszkodowanie, lecz dostawa towarów, którą są wskazane Nieruchomości. Dostawa towaru, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zakup zabudowanych działek będących przedmiotem dostawy miał miejsce w 2018 r. Od pięciu lat nie były ponoszone nakłady o charakterze ulepszeniowym, zatem należy uznać, iż przeniesienie własności tych Nieruchomości nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, a między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynęło więcej niż dwa lata.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem w świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budowli” zatem w tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3a ww. ustawy, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W świetle powyższych przepisów zabudowania takie jak place, chodniki znajdujące się na działkach będących przedmiotem dostawy stanowią budowle w rozumieniu prawa budowlanego. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w analizowanej sytuacji dojdzie do odpłatnej dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej, na której posadowione są budowle. Przedmiotem dostawy nie będzie zatem niezabudowany teren budowlany lecz nieruchomość zabudowana, która skonkretyzuje się w podatku od towarów i usług z dniem otrzymania odszkodowania, a stawka podatku VAT zależeć będzie od opodatkowania budowli trwale z gruntem związanej (tu: place i chodniki).

Z uwagi na to, iż Spółka nie dokonywała od 5 lat żadnych dodatkowych nakładów o charakterze ulepszeniowym na budowle posadowione na działkach będących przedmiotem dostawy, a odpłatna dostawa nastąpi po upływie dwóch lat od pierwszego jej zasiedlenia, dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, że dostawa ta będzie zwolniona od podatku, również zbycie gruntu (działek o nr 1/6 oraz nr 2/6), na którym posadowione są budowle – w myśl art. 29a ust. 8 ustawy – będzie objęta zwolnieniem od podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, natomiast odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344 ze zm.):

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Zasadne jest również wskazanie, że na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 311):

Przepis art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wskazuje, że:

Według art. 11i ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Na mocy art. 11i ust. 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Fakt, że w przypadku wydawania decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej zostały w całości wyłączone przepisy określone w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oznacza w szczególności, że ustalenie lokalizacji drogi w ramach zezwolenia na realizację inwestycji drogowej może nastąpić niezależnie od tego, czy dla terenu, przez który ma przebiegać ta inwestycja, obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz niezależnie od treści postanowień takiego planu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Jak stanowi art. 12 ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Według regulacji art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Analiza przywołanych regulacji prowadzi do wniosku, że w przypadku realizacji inwestycji drogowych w trybie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zastępuje decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Według art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

Z powołanych przepisów wynika, że istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa do nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który np. wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Jeśli zatem wywłaszczenie lub przymusowa sprzedaż następuje za wynagrodzeniem, to wówczas stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, natomiast odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności w zamian za wynagrodzenie pełniące funkcję odszkodowania.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu (...). Są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W 2018 r. nabyli Państwo działki zabudowane nr 1 oraz nr 2. Działki zabudowane były budynkiem biurowo-usługowym, przed budynkiem znajdował się plac z kostki betonowej, chodnik z płyt betonowych, całość posesji ogrodzona była ogrodzeniem stalowym i panelowym. Ponadto, na działce znajdowały się słupki oświetleniowe i brama stalowa wjazdowa. Przy nabyciu odliczono podatek od towarów i usług. Nieruchomość nabyta była na potrzeby opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej. W związku z realizacją inwestycji drogowej wydana została decyzja Wojewody z 2023 r., której nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Skutkiem decyzji, są Państwo zobowiązani przenieść własność części posiadanych nieruchomości na rzecz Gminy.

Działka nr 1 podzielona została na działkę nr 1/6, która zajęta będzie pod inwestycję drogową oraz działkę nr 1/5, która pozostanie Państwa własnością.

Działka oznaczona nr 2 podzielona została na działkę nr 2/6, która zajęta będzie pod inwestycję drogową oraz działkę nr 2/5, która pozostanie Państwa własnością.

Nowo wydzielone działki, tj. działka nr 1/6 oraz działka nr 2/6 (Nieruchomości) zostaną przejęte od Państwa za odszkodowaniem przez Gminę. Przejmowane działki są zabudowane placem z kostki betonowej, chodnikiem z płyt betonowych, ogrodzeniem stalowym i panelowym, bramą stalową wjazdową oraz masztem z instalacją do monitoringu. Zabudowania zostały wskazane w przeprowadzonym przez rzeczoznawcę majątkowego operacie szacunkowym, przygotowanym dla potrzeb prowadzonego postępowania, w celu określenia wysokości odszkodowania.

Od dnia nabycia użytkowali Państwo całą nieruchomość na potrzeby opodatkowanej działalności gospodarczej. W ciągu ostatnich pięciu lat nie ponosili Państwo żadnych nakładów inwestycyjnych na elementy infrastruktury budowalnej znajdującej się wokół budynku biurowo-usługowego, w szczególności na chodnik i plac parkingowy znajdujący się na działkach nr 1/6 oraz nr 2/6. Nie ponosili Państwo również wydatków na ulepszenie placu z kostki betonowej, chodnika z płyt betonowych, ogrodzenia stalowego i panelowego, bramy stalowej wjazdowej oraz masztu z instalacją do monitoringu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Wskazali Państwo, że:

-plac z kostki betonowej – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz działce nr 2/6,

-chodnik z płyt betonowych – znajduje się na działce nr 1/6,

-ogrodzenie stalowe i panelowe – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz działce nr 2/6,

-brama stalowa wjazdowa – znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz działce nr 2/6,

-maszt z instalacją monitoringu – znajduje się na działce nr 2/6.

Plac z kostki betonowej znajduje się na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6 mających być przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie i jest wykorzystywany jako parking. Plac z kostki betonowej stanowi budowlę.

Chodnik z płyt betonowych wykorzystywany jest jako dojście do budynku biurowo -usługowego i znajduje się na działce nr 1/6, w tym również na tej części, która ma być przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie. Chodnik spełnia definicję obiektu liniowego, i tym samym mieści się w pojęciu budowli, określonym w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Ogrodzenia zostały wskazane w pojęciu urządzeń budowlanych, o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane. Ogrodzenie stalowe i panelowe oraz brama stalowa jako część ogrodzenia posadowione są na obu działkach, tj. działce nr 1/6 oraz nr 2/6, w tym na częściach działek będących przedmiotem przeniesienia prawa własności w zamian za odszkodowanie. Stanowią one urządzenia budowlane, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane i związane są z placem z kostki betonowej.

Maszt z instalacją monitoringu stanowi budowlę, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy przeniesienie własności Nieruchomości zabudowanych (tj. działki nr 1/6 oraz działki nr 2/6) w zamian za odszkodowanie będzie korzystać ze zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że przeniesienie prawa własności Nieruchomości (tj. działek nr 1/6 i nr 2/6 zabudowanych budowlami: placem z kostki betonowej, chodnikiem z płyt betonowych, masztem z instalacją monitoringu oraz urządzaniami budowlanymi: ogrodzeniem stalowym i panelowym, bramą wjazdową stalową), na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a Państwo dla tej czynności będą działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W tym przypadku, odszkodowanie pełnić będzie funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku/budowli lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.

Ponadto, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Należy również zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego ze wskazanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli i ich części prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, zauważyć należy, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W tym miejscu należy wskazać na przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), zwanej dalej „ustawą Prawo budowlane”.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Według art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

W świetle art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Na mocy art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Należy wskazać, że urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle, zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą lub zwolnienie od podatku dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT lub zwolnienia od podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z okoliczności sprawy wynika, że na podstawie decyzji Wojewody z 2023 r., której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, zobowiązani będą Państwo, w zamian za odszkodowanie, przenieść własność Nieruchomości stanowiącej działkę nr 1/6 oraz działkę nr 2/6, które zajęte będą pod inwestycję drogową. Przejmowane działki są zabudowane:

-placem z kostki betonowej, który znajduje się na działkach nr 1/6 oraz 2/6, stanowiącym budowlę w myśl ustawy Prawo budowlane,

-chodnikiem z płyt betonowych, który znajduje się na działce nr 1/6, stanowiącym budowlę w myśl ustawy Prawo budowlane,

-ogrodzeniem stalowym i panelowym, które znajduje się na działkach nr 1/6 oraz nr 2/6, stanowiącym urządzenie budowlane w myśl ustawy Prawo budowlane, które związane jest z placem z kostki betonowej,

-bramą wjazdową stalową, która znajduje się na działkach nr 1/6 oraz nr 2/6, stanowiącą urządzenie budowlane w myśl ustawy Prawo budowlane, która związana jest z placem z kostki betonowej,

-masztem z instalacją monitoringu, który znajduje się na działce nr 2/6, stanowiącym budowlę w myśl ustawy Prawo budowlane.

Wskazali Państwo również, że nie ponosili wydatków na ulepszenie ww. obiektów znajdujących się na przejmowanych działkach (tj. działce nr 1/6 oraz działce nr 2/6), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa budowli znajdujących się na:

1)działce nr 1/6, tj.:

-placu z kostki betonowej wraz z przynależnymi do niego urządzeniami budowlanymi (ogrodzenie stalowe i panelowe oraz brama wjazdowa stalowa);

-chodnika z płyt betonowych,

2)działce nr 2/6, tj.:

-placu z kostki betonowej wraz z przynależnymi do niego urządzeniami budowlanymi (ogrodzenie stalowe i panelowe oraz brama wjazdowa stalowa);

-masztu z instalacją monitoringu,

nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą ww. obiektów upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto wskazali Państwo, że nie ponosili wydatków na ulepszenie ww. obiektów znajdujących się na przejmowanych działkach (tj. działce nr 1/6 oraz działce nr 2/6), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. W konsekwencji zostaną spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku dla ww. dostawy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntów (tj. działek nr 1/6 i nr 2/6), na których znajdują się ww. budowle i urządzenia budowlane, również będzie zwolniona od podatku VAT.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że skoro dostawa przedmiotowych budowli wraz z przynależnymi do placu z kostki betonowej urządzeniami budowlanymi, znajdujących się na działkach nr 1/6 i nr 2/6, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia tej dostawy wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Podsumowując, przeniesienie własności wskazanych Nieruchomości, tj.:

‒placu z kostki betonowej wraz z przynależnymi do niego urządzeniami budowlanymi, (ogrodzeniem stalowym i panelowym oraz bramą wjazdową stalową),

‒chodnika z płyt betonowych,

wraz z gruntem, na którym są posadowione, tj. działką nr 1/6, oraz

‒   placu z kostki betonowej wraz z przynależnymi do niego urządzeniami budowlanymi, (ogrodzeniem stalowym i panelowym oraz bramą wjazdową stalową),

‒   masztu z instalacją monitoringu

wraz z gruntem, na którym są posadowione, tj. działką nr 2/6, w zamian za odszkodowanie, będzie stanowić dostawę towarów, która korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).