Opodatkowanie dotacji przyznanej na finansowanie kosztów usunięcia azbestu na nieruchomościach mieszkańców Gminy.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 3 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 930/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt – 12 lutego 2024 r.) i Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1767/19 (data wpływu orzeczenia – 23 listopada 2023 r.); i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii opodatkowania dotacji przyznanej na finansowanie kosztów usunięcia azbestu na nieruchomościach mieszkańców Gminy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) w ramach podpisanej umowy dotacji Nr (...) z 30 maja 2018 r. z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) na dofinansowanie przedsięwzięcia pn.: (…) realizuje postanowienia uchwalonego przez Radę Ministrów wieloletniego (…) oraz Uchwały Nr (…) w sprawie przyjęcia (…)”. Program określa harmonogram usuwania azbestu w ww. latach oraz zasady dofinansowania zadań związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy (…). Źródłem dofinansowania w ramach programu są również środki pozyskane z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…). Dofinansowaniu podlegają prace związane z realizacją przedsięwzięć dotyczących usuwania, unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości położonych w granicach administracyjnych Gminy (...), polegające na (…).

Gmina zgodnie ze złożonym wnioskiem tę dotację otrzymuje na:

1)demontaż, pakowanie, transport, unieszkodliwianie eternitu pochodzącego z nieruchomości należących do osób fizycznych na wartość (…) zł,

2)pakowanie, transport, unieszkodliwianie eternitu pochodzącego z nieruchomości należących do osób fizycznych na wartość (…) zł.

Wysokość dofinansowania nie jest bezpośrednio uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie, gdyż dofinansowanie zostało przeznaczone na całość wydatków, które są w całości wydatkami kwalifikowalnymi.

Zadanie realizowane jest na podstawie wniosków mieszkańców Gminy wraz z wymaganymi załącznikami, tj. zgłoszenie robót budowlanych w Starostwie Powiatowym - zmiana pokrycia dachu z eternitu na blachę (tylko przy demontażu eternitu z dachu) złożonymi do Burmistrza (…). Finansowanie dotyczy obiektów budowlanych, które nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, których właścicielami są osoby fizyczne, posiadające tytuł prawny do nieruchomości.

Usuwany azbest to płyty eternitu faliste lub płaskie pochodzące z demontażu z budynków gospodarczych i mieszkalnych, których powierzchnia nie przekracza 300 m². Ponad 90% usuwanego eternitu jest składowane na posesjach po zdemontowaniu ich z dachów budynków. Brak jest możliwości przyporządkowania z jakich budynków usuwany był azbest.

Kwota dotacji wynosi 100% kosztów kwalifikowanych zadania (całkowity koszt realizacji zadania). Mieszkańcy nie ponoszą żadnych kosztów związanych z zadaniem i nie dokonują wpłat do Gminy. Gmina nie zawiera umów z mieszkańcami na realizację ww. zadania.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Z wykonawcą przedmiotowej usługi została zawarta umowa 17 maja 2018 r. zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych. Z tytułu nabycia usługi Gmina otrzyma od wykonawcy fakturę VAT.

Z tytułu realizacji powyższego programu Gmina jest kontrolowana i rozliczana, o czym świadczy przeprowadzona kontrola w 2014 r. przez Najwyższą Izbę Kontroli.

Pytanie

Czy Gmina powinna odprowadzić podatek VAT należny od otrzymanych środków z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (...) w wysokości 100% poniesionych kosztów na realizację zadania pn.: (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina (...) stoi na stanowisku, że otrzymana dotacja z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) nie jest dopłatą do ceny i nie będzie służyć działalności opodatkowanej.  W związku z powyższym nie będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT należnego od otrzymanej dotacji.

Planowane przedsięwzięcie będzie realizowane w ramach zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, z zakresu ochrony środowiska i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Zadanie usuwania wyrobów azbestowych z terenu Gminy jest realizowane przez podmiot wyłoniony w trybie przewidzianym w ustawie Prawo zamówień publicznych i zawiera podatek VAT. Gmina za usuwanie wyrobów zawierających azbest nie pobiera opłat.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm. ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Gmina nie świadczy na rzecz mieszkańca odpłatnej dostawy towaru lub usługi, a jedynie realizuje zadania własne.

W myśl art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy)

Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług mówi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z powołanego powyżej art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko to, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną nie tylko od nabywcy, usługobiorcy ale również od osoby trzeciej z tytułu dostawy towaru lub wykonania usługi. Ponadto regulacja ta wskazuje, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT w związku z realizacją przedsięwzięcia mającego na celu usuwanie z terenu Gminy wyrobów zawierających azbest. Powyższe wynika z faktu, iż w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. związek pomiędzy nabytymi towarami i usługami a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Realizowane przedsięwzięcie odnoszące się do zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym nie będzie bowiem wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ramach realizowanego projektu nie będzie generowany żaden obrót i Gmina nie będzie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu z nim związanych, zatem Wnioskodawca nie będzie w tym zakresie wykonywał działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Przedsięwzięcie mające formę zorganizowanego usuwania wyrobów zawierających azbest nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną Gminy, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT należnego od otrzymanej dotacji.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowana jest stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni, są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 17 października 2018 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP4.4012.441.2018.1.MP, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 18 października 2018 r.  

Skarga na interpretację indywidualną

14 listopada 2018 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Skarga wpłynęła do mnie 20 listopada 2018 r.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji prawa podatkowego w całości,

2)zasądzenie na rzecz Skarżącej kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił skarżoną interpretację indywidualną – wyrokiem z 3 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 930/18.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 25 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1767/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 25 października 2023 r.

Odpis prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy wpłynął 12 lutego 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnego rozstrzygnięcia bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 3 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 930/18 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1767/19.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Według art. 8 ust. 2a ustawy:

Zauważyć należy, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Wskazać również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia, odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Przepis ten wyjaśnia, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie znajdują też zastosowanie przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 799 ze zm.).

Na podstawie art. 400 ust. 2 ww. ustawy Prawo ochrony środowiska:

Zgodnie z art. 400b ust. 2 i 2a ww. ustawy:

Stosownie do art. 403 ust. 2 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo zadanie pn.: (…) w ramach uchwalonego przez Radę Ministrów (…). Program określa harmonogram usuwania azbestu oraz zasady dofinansowania zadań związanych z usuwaniem i unieszkodliwianiem wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy. Otrzymują Państwo dofinansowanie na prace związane z realizacją przedsięwzięć dotyczących usuwania i unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości położonych w granicach administracyjnych Gminy. Wysokość dofinansowania nie jest uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie, gdyż dofinansowanie przeznaczone jest na całość wydatków związanych z tym projektem. Nie będą Państwo pobierać żadnych opłat od mieszkańców – mieszkańcy nie ponoszą żadnych kosztów związanych z zadaniem. Pomiędzy Państwem, a mieszkańcami nie będą zawierane umowy w celu realizacji ww. czynności. Zadanie realizowane jest na podstawie wniosków mieszkańców wraz z wymaganymi załącznikami.

Z wykonawcą przedmiotowej usługi została zawarta umowa zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych. Z tytułu nabycia usługi otrzymają Państwo od wykonawcy fakturę VAT.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania dotacji przyznanej na finansowanie kosztów usunięcia azbestu na nieruchomościach mieszkańców.

Dokonując oceny Państwa stanowiska w analizowanej sprawie, należy mieć na uwadze rozstrzygnięcia zawarte w zapadłych w niniejszej sprawie wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 930/18 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 października 2023 r., sygn. akt I FSK 1767/19.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy realizacja opisanego zadania obejmującego demontaż, transport oraz unieszkodliwienie wyrobów zawierających azbest z terenu Gminy – będzie wykonywana przez Państwa w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W wyroku z 3 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził, że w przedstawionych we wniosku realiach, Gmina realizując opisany projekt nie wykonuje czynności opodatkowanych i nie występuje w charakterze podatnika VAT. A co więcej:

WSA wskazał też, że:

W analizowanej sprawie WSA stwierdził, że:

WSA w Lublinie wskazał też, że:

Powyższe potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 października 2023 r., sygn. akt I FSK 1767/19. NSA odwołał się w swoim orzeczeniu do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie L.) dotyczącej inwestycji realizowanych w zakresie usuwania azbestu.

W wyroku tym TSUE rozstrzygnął, że:

Trybunał wskazał, że:

W omawianym wyroku w sprawie C-616/21 Trybunał przypomniał, że:

TSUE zwrócił uwagę na trzy przesłanki, które uznał za istotne dla oceny świadczenia realizowanego przez gminę L. na rzecz jej mieszkańców:

Podsumowując Trybunał uznał, że:

Ponadto w pkt 50 wyroku Trybunał wskazał:

oraz w pkt 51:

Ostatecznie z wyroku TSUE w sprawie C-616/21 wynika, że okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.

Rozpatrując Państwa wątpliwości należy zatem uwzględnić ww. wyrok w sprawie C-616/21. Aby ocenić, czy czynności związane z usuwaniem azbestu będą realizowane przez Państwa w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, kluczowe jest zidentyfikowanie realizowanych czynności w ramach projektu pod kątem ich opodatkowania w myśl przesłanek wskazanych w ww. wyroku, tj. m.in.:

• brak zarobkowego charakteru podejmowanych czynności – czynności te nie mają na celu osiągnięcia stałego dochodu,
• brak równorzędnego (albo jakiegokolwiek) ekwiwalentu ekonomicznego ze strony ostatecznego beneficjenta inwestycji (mieszkańca Gminy),
• zgoda mieszkańca na wykonanie usługi usunięcia wyrobów zawierających azbest,
• uzyskanie dofinansowania,
• zlecenie zrealizowania inwestycji wyspecjalizowanemu podmiotowi trzeciemu.

W przedmiotowej sprawie ww. przesłanki są spełnione, ponieważ:

• są Państwo czynnym podatnikiem VAT;
• projekt ma charakter proekologiczny, ponieważ jego celem jest unieszkodliwianie wyrobów zawierających azbest;
• na realizację ww. projektu otrzymają Państwo dotację z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, która stanowić będzie 100% kosztów kwalifikowanych zadania (całkowity koszt realizacji zadania);
• podmioty, na rzecz których ww. zadanie będzie wykonane, nie ponoszą żadnych kosztów z tego tytułu (mieszkańcy nie dokonują wpłat do Gminy), zatem czynności w zakresie usuwania azbestu nie będą miały charakteru zarobkowego;
• udział mieszkańców Gminy w przedsięwzięciu jest dobrowolny – mieszkańcy składają wnioski wraz z wymaganymi załącznikami;
• z wykonawcą przedmiotowej usługi została zawarta umowa zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych;
• z tytułu nabycia usługi otrzymają Państwo od wykonawcy fakturę.

W konsekwencji, Państwa działania w związku z realizacją ww. projektu polegającego na usuwaniu wyrobów zawierających azbest od mieszkańców Gminy, nie będą stanowić dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizując ww. projekt nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, czynności realizowane w ramach zadania pn.: (…) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Co istotne, dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.

W analizowanej sprawie nie wystąpi związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem ze środków WFOŚiGW na realizację zadania pn.: (…) a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak bowiem wskazano wyżej, w zakresie realizacji ww. projektu nie będą Państwo wykonywali działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Państwa działania w związku z realizacją ww. zadania polegającego na odbiorze, transporcie i unieszkodliwianiu wyrobów zawierających azbest nie będą stanowić dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, dofinansowanie ze środków WFOŚiGW na realizację opisanego zadania nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym, ww. dotacja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U.  z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).