Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Jako emeryt pobiera świadczenie emerytalne z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Jednocześnie jest wspólnikiem spółki jawnej, która jest zgłoszona do rejestru czynnych podatników VAT, a jej głównym przedmiotem działalności jest Sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (PKD: 47.30.Z). Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o VAT. W ... roku Wnioskodawca w drodze darowizny otrzymał od swojego ojca działkę rolną niezabudowaną - użytek rolny. Całkowita powierzchnia działki rolnej wynosi ... ha. Jest to grunt rolny IV klasy. Do roku ... Wnioskodawca na działce prowadził sad, z którego czerpał dochód. W ... roku drzewa owocowe zostały wyrwane, a Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy gruntów, nie była również wykorzystywana jako środek trwały w działalności gospodarczej, a tym samym nie została wpisana do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca nie wystąpił o warunki zabudowy. Część przedmiotowej nieruchomości o wielkości ... ha Wnioskodawca podzielił na 10 działek, które zamierza zbyć odpłatnie w najbliższym czasie. Pozostałą część gruntu w przyszłości również zamierza podzielić w celu zbycia. Dla działek przewidziano Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego. W chwili obecnej działki nie są uzbrojone, jednakże Wnioskodawca planuje uzbroić je przed ewentualną sprzedażą. Wnioskodawca nie planuje przedsięwziąć żadnych czynności mających na celu zwiększenie atrakcyjności działek, nie zamierza ogłaszać się w prasie, radiu, czy telewizji, poza wyjątkiem zamieszczenia informacji na lokalnych grupach społecznościowych w Internecie. Przedmiotowa nieruchomość zawsze stanowiła składnik majątku prywatnego, nie jest objęta wspólnością małżeńską. Wnioskodawca nie zamierza ponosić nakładów finansowych w celu podniesienia wartości i atrakcyjności działek. Nie zamierza również podejmować współpracy z podmiotami specjalizującymi się w obrocie nieruchomościami, ani udzielać pełnomocnictwa do działania w swoim imieniu, w sprawach dotyczących działek. Wnioskodawca poza przedmiotową nieruchomością posiada jeszcze inne nieruchomości stanowiące majątek prywatny, jednak one nie są przeznaczone do sprzedaży.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan odpowiednio:

Na pytanie nr 1: „Czy znane już są numery ewidencyjne działek objętych zakresem pytania we wniosku? Jeżeli tak, proszę wskazać te numery.”, wskazał Pan: „Numery ewidencyjne działek objętych zakresem pytania są już znane, tj.: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.”

Na pytanie nr 2: „Kto wystąpił o podział części przedmiotowej nieruchomości na 10 działek?”, wskazał Pan: „Sam wystąpiłem o podział części przedmiotowej nieruchomości na 10 działek.”

Na pytanie nr 3: „Czy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący dla terenu, na którym znajdują się działki objęte zakresem pytania, został uchwalony na Pana wniosek?”, wskazał Pan: „Tak, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący dla terenu objętego zakresem pytania został uchwalony na mój wniosek, w ... roku.”

Na pytanie nr 4: „Jakie jest przeznaczenie działek objętych zakresem pytania według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?”, wskazał Pan: „W załączeniu przesyłam wypis z planu zagospodarowania przestrzennego z dnia ... roku wydany przez Burmistrza ....”

Na pytanie nr 5: „W związku z podaniem, że „Do roku ... Wnioskodawca na działce prowadził sad, z którego czerpał dochód.” proszę o wskazanie:

a)czy z tego tytułu był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

b)czy z tego tytułu był Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)?

c)czy sprzedaż owoców z sadu była opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

d)czy ww. sprzedaż miała charakter stały?

e)jaka była skala sprzedaży owoców (np. setki kilogramów, tona, kilka, kilkadziesiąt ton)?”,

wskazał Pan:

a)„Nie byłem zarejestrowany do rejestru czynnych podatników podatku od towarów i usług.

b)Nie, nie byłem.

c)Sprzedaż owoców nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

d)Sprzedaż miała charakter sezonowy.

e)Kilka ton.”

Na pytanie nr 6: „W związku ze stwierdzeniem, że „W chwili obecnej działki nie są uzbrojone, jednak że Wnioskodawca planuje uzbroić je przed ewentualną sprzedażą.” prosimy o wskazanie jakie sieci, urządzenia zamierza Pan zrealizować w ramach „uzbrojenia” działek?”, wskazał Pan: „Z uwagi na położenie działek jestem zmuszony do wydzielenia drogi do wszystkich działek i utwardzenia gruntu. Taki podział nieruchomości obliguje mnie również do zrealizowania sieci wodociągowej oraz przyłącza prądu, ponieważ technicznie nie jest możliwe, aby każdy nabywca robił to we własnym zakresie.”

Na pytanie nr 7: „Czy przed sprzedażą działek, będących przedmiotem wniosku, zawrze Pan z przyszłym nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży ww. działek?”, wskazał Pan: „Niewykluczone, że będę zmuszony do zawarcia umowy przedwstępnej ze względu na potrzeby przyszłego nabywcy, np. w sytuacji kiedy będzie to niezbędne do podpisania umowy kredytowej. Z własnej inicjatywy nie planuję zawierać umów przedwstępnych, będzie zależeć to od nabywcy. Z uwagi na usytuowanie działek są to czynności niezbędne, które muszę wykonać.”

Na pytanie nr 8: „Jeśli zawrze Pan z przyszłym nabywcą umowę przedwstępną, to należy wskazać:

a)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym nabywcą, będą ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?

b)czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostaną ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?”,

wskazał Pan:

a)„Na Sprzedającym będzie ciążyć przeniesienie prawa własności oraz wydanie nieruchomości, jak również zakres czynność wynikający z odpowiedzi na pytanie nr 7. Na Kupującym będzie ciążyć zapłata ustalonej ceny.

b)Na tym etapie nie jest możliwe wskazanie jednoznacznej odpowiedzi, ale takim warunkiem może być uzyskanie kredytu przez Kupującego.”

Pytanie

Czy sprzedaż niezabudowanych nieruchomości gruntowych w opisanych warunkach będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów dokonana przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż składnika majątku prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca, nie będzie podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży działek, a odpłatne zbycie nieruchomości nie podlega pod przepisy ustawy VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości towarem są rzeczowe składniki majątkowe nabyte z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży (również towary w drodze). Do towarów zalicza się produkty gotowe własnej produkcji, znajdujące się w jej punktach sprzedaży detalicznej, o ile nie można wyodrębnić tych produktów od towarów pochodzących z zakupów.

Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość nabył ponad … lat temu, bez zamiaru dalszej odsprzedaży w chwili nabycia (nie wystąpił cel inwestycyjny), a nieruchomość przez cały ten czas znajdowała się w majątku osobistym, nie była wynajmowana ani dzierżawiona, co w ocenie Wnioskodawcy wyklucza opodatkowanie danej czynności podatkiem VAT, a jedynie daje możliwość zakwalifikowania jej jako sprzedaż swojego majątku prywatnego, w ramach prawa własności, bez względu na to, czy poszczególne działki zostaną sprzedane jednemu nabywcy lub wielu. Ilość, wielkość transakcji oraz jej czas trwania nie mogą być kryterium rozróżnienia pomiędzy prowadzeniem działalności gospodarczej, a jej nie prowadzeniem. Ciężko jest przewidzieć, w jakim okresie czasu i ile działek uda się Wnioskodawcy sprzedać, co wskazuje na incydentalny charakter czynności, okazjonalne transakcje (nieregularne).

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza wyrok z dnia 19 marca 2008 r. WSA w Gliwicach, III SA/GI 161/08: „Majątek taki nabywany, bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można też pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Mając na uwadze powyższe, stwierdzono, że ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”. Ponad to, należy stwierdzić, że zgodnie z zapisami ustawy prawo przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest każda działalność prowadzona w sposób zorganizowany, ciągły, zarobkowy oraz prowadzona we własnym imieniu i w sposób profesjonalny.

Wnioskodawca nie zamierza korzystać z usług specjalistów w zakresie obrotu nieruchomościami, w zakresie usług marketingowych, nie zamierza również wydzielać dróg wewnętrznych ani nie zamierza świadczyć usług w zakresie zbliżonym do usług deweloperskich. Co pozwala na uznać działania Wnioskodawcy jako rozporządzaniem prawem własności. Wyrok NSA z 6 lipca 2018 r., I FSK 1986/16 wskazuje: „Przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. To, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.

Zatem jeżeli działki nie zostały nabyte w celu dalszego inwestowania i nie były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej, ich sprzedaż należy traktować jako wykonywanie prawa własności w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a w konsekwencji do ich sprzedaży nie mają zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach tej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że w ... roku otrzymał Pan w drodze darowizny działkę rolną niezabudowaną. Do roku ... prowadził Pan na działce sad, z którego czerpał Pan dochód (sprzedaż owoców miała charakter sezonowy, sprzedał Pan kilka ton owoców). Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy gruntów, nie była również wykorzystywana jako środek trwały w działalności gospodarczej. Nie występował Pan o warunki zabudowy. Część przedmiotowej nieruchomości podzielił Pan na 10 działek (tj. działki nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10), które zamierza Pan zbyć odpłatnie w najbliższym czasie. Podział nastąpił na Pana wniosek. Pozostałą część gruntu w przyszłości również zamierza Pan podzielić w celu zbycia. Dla działek przewidziano miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który został uchwalony w ... roku na Pana wniosek. Wskazał Pan, że przed sprzedażą zamierza Pan „uzbroić” działki - wydzielić drogi do wszystkich działek i utwardzić grunt, zrealizować sieć wodociągową oraz przyłącza prądu. Przy sprzedaży nie zamierza Pan ogłaszać się w prasie, radiu, czy telewizji, poza wyjątkiem zamieszczenia informacji na lokalnych grupach społecznościowych w Internecie. Nie wyklucza Pan zawarcia umowy przedwstępnej ze względu na potrzeby przyszłego nabywcy, np. w sytuacji kiedy będzie to niezbędne do podpisania umowy kredytowej.

Odnosząc się do kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 należy ustalić, czy w świetle przedstawionych informacji, w celu sprzedaży przedmiotowych działek, podjął/podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, działania te mogą skutkować koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług lub też sprzedaż ta może nastąpić w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa przy uwzględnieniu przytoczonego orzeczenia TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie wystąpią okoliczności, które wskazują, że sprzedaż przez Pana działek, będących przedmiotem wniosku, należy uznać za działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Podjął Pan i zamierza Pan podjąć szereg konkretnych czynności, które mają doprowadzić do zbycia nowo powstałych działek, wskazujących na charakter handlowy tych transakcji. Ciąg aktywnych działań, jakie Pan podjął i zamierza podjąć ma charakter czynności właściwych dla profesjonalnej działalności handlowca, gdyż w celu sprzedaży przedmiotowych działek dokonał Pan podziału częśći nieruchomości na 10 działek (tj. działek nr: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10). Wystąpił Pan dla terenu, na którym znajdują się działki o ustanowienie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto zamierza Pan uatrakcyjnić ww. działki poprzez wykonanie drogi dojazdowej, którą następnie planuje Pan utwardzić, zrealizować sieć wodociągową oraz przyłącza prądu. Wskazane wyżej działania mają niewątpliwie charakter świadomych działań, nastawionych na sprzedaż działek wielu nabywcom, nie zaś rozporządzanie własnym majątkiem. Skala przedsięwzięcia i jego zorganizowany charakter wskazuje, że nie jest to ciąg zdarzeń typowy dla działań podejmowanych przez osoby fizyczne w zakresie zarządzania majątkiem osobistym – prywatnym.

Powyższe stanowi zatem zaplanowany, zorganizowany ciąg działań nakierowany na sprzedaż działek.

Działania podjęte przez Pana – wbrew Pana stanowisku – świadczą o zorganizowanym charakterze sprzedaży. Opisana sytuacja bezsprzecznie świadczy o zamiarze wykonywania czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Fakt podziału nieruchomości gruntowej przed jej sprzedażą na działki oraz podejmowanie działań w celu nadania wydzielonym działkom charakteru rynkowo atrakcyjnego wskazują, że działa Pan z zamiarem uzyskania w ten sposób stałych dochodów.

Takie aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z powyższym, działania podejmowane przez Pana nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem dostawy przedmiotowych działek nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy zatem stwierdzić, iż całokształt działań, jakie Pan podjął/podejmie w odniesieniu do działek objętych zakresem pytania przez cały okres ich posiadania spowoduje, że sprzedaż ww. działek będzie dostawą dokonywaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan w związku z ww. sprzedażą działek będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem nie jestem uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydaję jedynie w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku.

W odniesieniu do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).