Czy udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy udzielanie pożyczek przez Państwa (Pożyczkodawca) na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 kwietnia 2024 r. (wpływ 25 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

 1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

(…)

(…)

NIP: (…)

dalej jako „Pożyczkodawca”

 2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

(…)

(…)

NIP: (…)

dalej jako „Pożyczkobiorca”

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (…) sp. z o. o. (dalej określana jako „Pożyczkodawca”) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Zgodnie z umową spółki podstawowy przedmiot działalności Pożyczkodawcy to PKD (…) (…). Natomiast pozostały przedmiot działalności Pożyczkodawcy wskazany w umowie spółki to:

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…),

- PKD (…) (…).

(…) sp. z o. o. sp. k. (dalej określana jako „Pożyczkobiorca”) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Zgodnie z umową spółki podstawowy przedmiot działalności Pożyczkobiorcy to PKD (…) (…).

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pożyczkodawca ma zamiar zawierać umowy pożyczki z Pożyczkobiorcą. Przedmiotem tych umów będzie udzielania pożyczek pieniężnych przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy. Kwota każdej pożyczki będzie wyższa niż (…) zł. Środki pieniężne przeznaczone na udzielanie pożyczek będą pochodziły ze środków uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez Pożyczkodawcę (w szczególności z działalności w zakresie (…)). Środki pieniężne przeznaczone na udzielanie pożyczek będą się znajdowały na polskim rachunku bankowym Pożyczkodawcy. Środki pieniężne będą przekazywane z rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy.

Z tytułu udzielania pożyczek Pożyczkodawcy będzie przysługiwało od Pożyczkobiorcy wynagrodzenie w formie odsetek. Wysokość odsetek będzie ustalana w oparciu o stawkę procentową określaną jako suma stawki WIBOR3M oraz marży. Poza odsetkami Pożyczkodawcy nie będzie przysługiwało od Pożyczkobiorcy inne wynagrodzenie z tytułu udzielania pożyczek. Każda umowa pożyczki będzie wskazywała okres na który zostanie zawarta. Okres ten nie będzie dłuższy niż 5 lat. Ponadto umowa pożyczki będzie określała termin płatności odsetek. Odsetki będą naliczane za okresy roczne i płatne do określonego dnia następnego roku.

Środki pieniężne uzyskane przez Pożyczkobiorcę z tytułu pożyczki będą przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie realizacji inwestycji (…).

Do momentu złożenia niniejszego wniosku Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca nie zawarli jeszcze żadnej umowy pożyczki. Dodatkowo należy jednak wskazać, że ciągu ostatnich czterech lat Pożyczkodawca zawarł kilka umów pożyczek na podstawie których udzielił pożyczek pieniężnych innym podmiotom powiązanym.

Pożyczkodawca nie będzie korzystał z rozwiązania polegającego na rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT w przypadku świadczenia niektórych usług finansowych na rzecz innych podatników VAT (art. 43 ust. 22 – 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług).

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytania jak we wniosku)

  1. Czy udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Ad 1

Zasady opodatkowania podatkiem VAT określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem VAT podlega „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów rozumie się „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług rozumie się „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7”.

Art. 15 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Natomiast art. 15 ust. 2 u.p.t.u. stanowi, że „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u. zwalnia się od podatku VAT „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jeśli łącznie spełniają one dwa warunki – przedmiotowy i podmiotowy. Warunek przedmiotowy oznacza, że czynności te mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (art. 5 ust. 1 u.p.t.u.). Warunek podmiotowy oznacza, że czynności te są wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT (art. 15 ust. 1 u.p.t.u.).

Warunek przedmiotowy w omawianym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniony, ponieważ udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług, a więc jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Udzielanie pożyczek niewątpliwie mieści się w zakresie świadczenia usług. Jednocześnie jest to odpłatne świadczenie usług, ponieważ Pożyczkodawcy przysługuje od Pożyczkobiorcy wynagrodzenie z tytułu udzielania pożyczki w postaci odsetek.

Również warunek podmiotowy w omawianym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniony, ponieważ Pożyczkodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikiem VAT jest każda osoba prawna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, zaś zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. przez działalność gospodarcza rozumie się m.in. wszelką działalność usługodawców. Pożyczkodawca, w związku z udzielaniem pożyczek, będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ będzie prowadził działalność gospodarczą polegająca na świadczeniu usług udzielania pożyczek. Będzie to działalność zgodna z przedmiotem działalności Pożyczkodawcy, ponieważ w ramach PKD 64.9 Pozostała finansowa działalność usługowa, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych mieści się również działalność w zakresie udzielania pożyczek.

W związku z powyższym udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku VAT, które będzie wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT. Świadczenie usług udzielania pożyczek będzie zatem zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u.

Powyższe stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 listopada 2023 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.700.2023.2.MSO), w której stwierdzono: „W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu”.

Reasumując, w zakresie odpowiedzi na pytanie pierwsze należy stwierdzić, że udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, że udzielanie pożyczek przez Państwa (Pożyczkodawca) na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u., jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą kwestii czy udzielanie pożyczek przez Państwa (Pożyczkodawca) na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielania pożyczek spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielania przez Państwa (Pożyczkodawca) odpłatnych pożyczek pieniężnych rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielania przez Państwa (Pożyczkodawca) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy, będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, skoro nie wybrali Państwo opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT - usługa udzielania przez Państwa (Pożyczkodawca) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z którym udzielanie pożyczek przez Państwa (Pożyczkodawca) na rzecz Pożyczkobiorcy, na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, które będzie zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u., jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.