Możliwość korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. ustawy dla świadczonych usług. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.202.1.KFK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.202.1.KFK

Temat interpretacji

Możliwość korzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. ustawy dla świadczonych usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na postawie art. 113 ust. 1-12 ustawy, w związku z wykonywaniem audytów (…).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od lutego bieżącego roku wykonuje Pan usługi (…), prowadząc działalność nierejestrowaną. Jest Pan zwolniony z VAT.

Chciałby Pan założyć działalność gospodarczą i rozszerzyć zakres oferowanych usług o wykonywanie audytów (…). Składa Pan wniosek o interpretację przepisów dotyczących rozliczenia audytów (…) oraz zwolnienia wykonywanej przez Pana usługi z obowiązku pobierania podatku VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz zasadami funkcjonowania programu (…), audyty (…) są istotnym elementem oceny efektywności i poprawy jakości powietrza w Polsce. Wskazują również na to przepisy unijne. Istnieje pewna niejasność, czy usługa ta powinna być traktowana jako doradztwo (GTU 12), czy podlega przepisom o VAT (w tym zwolnieniu).

Wnosi Pan o podanie informacji, czy prowadzenie przez Pana działalności gospodarczej w zakresie audytów (…) podlegać będzie zwolnieniu z VAT, tak jak wykonywanie świadectw (…), jeżeli nie będzie Pan prowadził doradztwa.

Wykonywana przez Pana usługa polegać będzie na przygotowaniu (…). Nie polega to na doradztwie, ani wskazywaniu klientowi gotowych rozwiązań. Pana usługa ma jedynie charakter ocenny.

Zakres prac uzgadnia się wcześniej z inwestorem i firmą wykonawczą, to inwestor deklaruje przed sporządzeniem audytu, jakie prace termomodernizacyjne chce wykonać na swojej nieruchomości. Nie będzie Pan świadczył doradztwa w ramach wykonywania audytu, jedynie oceniał zaproponowane rozwiązanie, pod kątem (…).

W związku z tym, nie spełnia Pan przesłanek z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Ponadto, wartość dokonywanej przez Pana sprzedaży nie przekroczy limitów, o których mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy zgodnie z art. 113 ust. 1-12 ustawy o VAT zachodzi możliwość skorzystania przez Pana z prawa do zwolnienia z podatku VAT w zakresie wykonywania audytów (…), jeżeli działalność ta nie będzie działalnością doradczą i nie dojdzie do przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zwolnienie z VAT potwierdzają następujące interpretacje: z dnia 19 kwietnia 2010 r., IBPP/443-238/10/BM oraz z dnia 19 grudnia 2017 r., 0111-KDIB-1.4012.671.2017 roku oraz z dnia 14 grudnia 2023 r., 0013-KDIPT1-1.4012.644.2023.2.MGO. Mimo to nadal istnieją rozbieżności w interpretacjach.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Krajowej Informacji Skarbowej – działalność związana z wykonywaniem świadectw (…), niebędąca doradztwem technicznym, daje prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1-12 ustawy o VAT, o ile wartość sprzedaży nie przekroczy określonego limitu.

Audyt (…) wykonywany będzie zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury z dnia 17 marca 2009 roku oraz w ramach programu (…). Nie jest doradztwem, a kompleksową oceną efektywności (…), w tym także zmniejszenia zużycia energii. Po dokonanym audycie sporządzany jest raport, który dla inwestora jest jedynie wskazówką. Jako PKD dla audytu (…) wskazuje się oznaczenia: (…), usługa audytu (…) nie wyczerpuje jednak znamion doradztwa technicznego. Polega jedynie na dokonywaniu pomiarów i analizy technicznej, rozwiązań wskazanych przez klienta. Na ich podstawie inwestor samodzielnie podejmuje decyzję, jakie kroki podejmie.

Audyty (…) to przede wszystkim opracowania inżynierskie, które polegają na analizie, z określeniem parametrów technicznych konstrukcji i instalacji budynku oraz parametry techniczne źródła ciepła i/lub klimatyzacji, zasilającego budynek lub część budynku.

Analizy te polegają na weryfikacji stanu rzeczywistego obiektów, instalacji i urządzeń i porównaniu ich stanu do parametrów określonych w obecnie obowiązujących przepisach. Zalecenia analizy nie mają charakteru doradczego (porada, doradzenie sposobu postępowania), a mają charakter zdecydowanie nakazowy (wybrane przez oceniającego optymalne rozwiązanie inżynierskie do osiągnięcia wymaganego celu – dostosowanie do określonych przepisów lub stanu technicznego).

Biorąc pod uwagę założenia programu (…) oraz dobro ogółu obywateli, do usługi audytu (…) powinna mieć dostęp jak największa ilość osób. Cena (w tym zwolnienie Pana z obowiązku pobierania podatku VAT) niewątpliwie przyczyni się do szerszego korzystania z usług audytowych oraz zachęci obywateli do wprowadzania zmian termomodernizacyjnych. Zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT – Pana zdaniem – audyt (…) powinien być zwolniony z podatku, pod warunkiem, że nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a taka sytuacja nie będzie miała miejsca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ze wskazanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że dla ustalenia, czy osoba dokonująca dostawy towarów lub świadczenia usług jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024r., poz. 236):

Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Od lutego bieżącego roku wykonuje Pan usługi sporządzania (…), prowadząc działalność nierejestrowaną. Jest Pan zwolniony z VAT.

Należy zauważyć, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy zawarta w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym przez podatnika rozumie się każdą osobę prowadzącą samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast ust. 2 ww. artykułu dyrektywy definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy stanowią o realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT, wynikającej zarówno z przedmiotowego opodatkowania tym podatkiem, który obejmuje wszelkie dostawy towarów i usług za wynagrodzeniem, jak i zakresu podmiotowego z uwagi na szeroko zakreślony krąg podmiotów uznawanych za podatników VAT.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ma szerszy wymiar niż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Jednakże należy podkreślić, że definicja działalności gospodarczej ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny, oparty na przepisach dyrektywy i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów krajowych np. przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, gdyż mogłoby to spowodować naruszenia funkcjonalności systemu VAT.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, działalnością gospodarczą o której mowa  w art. 15 ust. 2 ustawy jest również działalność nierejestrowa. Oznacza to, że prowadząc obecnie działalność w tej formie co do zasady jest Pan podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2. Zatem wykonywane usługi w zakresie sporządzania (…) podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednak osoba prowadząca działalność nierejestrową jak i osoba prowadząca działalność gospodarczą zgłoszoną do CEIDG może być zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Regulacje w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia dla niektórych grup podatników zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi w ww. przepisie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu, termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Z opisu sprawy wynika, że od lutego bieżącego roku wykonuje Pan usługi (…), prowadząc działalność nierejestrowaną. Przy wykonywaniu (…) korzysta Pan ze zwolnienia z VAT. Chciałby Pan rozszerzyć zakres oferowanych usług o wykonywanie audytów (…). Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz zasadami funkcjonowania programu (…), audyty (…) są istotnym elementem oceny efektywności i poprawy jakości powietrza w Polsce.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy zgodnie z art. 113 ust. 1-12 ustawy zachodzi możliwość skorzystania przez Pana z prawa do zwolnienia z podatku VAT w zakresie wykonywania audytów (…), jeżeli działalność ta nie będzie działalnością doradczą i nie dojdzie do przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W nawiązaniu do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy wskazać, że w analizowanej sprawie istotny jest charakter opisanych czynności wykonywanych w ramach Pana działalności gospodarczej, który nie wskazuje aby świadczył Pan usługi doradcze. Wykonywane przez Pana usługi polegać będą – jak Pan podkreślił we wniosku – na przygotowaniu raportu z oceną skuteczności prac, które inwestor musi wykonać, aby otrzymać dofinansowanie. Nie polega to na doradztwie, ani wskazywaniu klientowi gotowych rozwiązań. Zakres prac uzgadnia się wcześniej z inwestorem i firmą wykonawczą, to inwestor deklaruje przed sporządzeniem audytu, jakie prace termomodernizacyjne chce wykonać na swojej nieruchomości. Pana usługi będą miały jedynie charakter oceny. Nie będzie Pan świadczył doradztwa w ramach wykonywania audytu, jedynie oceniał zaproponowane rozwiązanie, pod kątem (…).

Tym samym, wykonywanie audytów (…) nie będzie działaniem w zakresie doradztwa. Ponadto, nie będzie Pan wykonywał innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Zatem, świadczenie ww. usług nie wykluczy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z regulacji ustawy wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może być objęta sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W konsekwencji, wykonując usługi audytów (…) będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem treści art. 113 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego 2024 wartość Pana sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy przekroczy wyliczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwotę 200 000 zł – wówczas stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy ww. zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia straci Pan również, gdy zacznie Pan wykonywać którąkolwiek czynność, o której mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanego pytania i przedstawionego pytania. Inne kwestie przedstawione w opisie zadrzenia przyszłego, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).