Czy planowane wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od to... - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.46.2024.2.MPU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.46.2024.2.MPU

Temat interpretacji

Czy planowane wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 1 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia czy planowane przez Pana wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, czy u Pana powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku, wpłynął 1 lutego 2024 r. Uzupełnił go Pan pismem z 12 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (wraz z uzupełnieniem)

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan hurtową sprzedażą (…) (…) i artykułów (…). Z uwagi na współpracę z wieloma importerami z całej Polski, oferuje Pan szeroki asortyment obejmujący (…) (…), (…), (…) (…) oraz (…). Asortyment Pana obejmuje (…) i (…) (…), a także (…) ((…) i (…)). Ponadto, oferuje Pan wiele artykułów dla (…) takich jak (…), (…), (…), (…), (…) oraz (…).

Prowadzi Pan sprzedaż hurtową zarówno stacjonarną, jak i wysyłkową oferowanych produktów.

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu i wypracowanym kontaktom handlowym, może Pan oferować swoje produkty w cenach porównywalnych z cenami importerów.

Planuje Pan wnieść wkład niepieniężny (aport) do spółki (X.) (dalej: Nabywca). Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nabywcy będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Pana działalności gospodarczej, w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące Pana przedsiębiorstwo, tj. (…),

2) środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia Pana działalności gospodarczej, tj.:

- (…),

- (…),

- (…),

- nawierzchnia z kostki,

- panele ogrodzeniowe,

- samochody (…),

- samochód osobowe,

- urządzenie medyczne

3) zapasy i towary, m.in.:

- (…),

- artykuły (…),

- (…),

- (…),

- (…),

4) pozostałe artykuły (…)

5) prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów, w szczególności w zakresie:

- najmu nieruchomości,

- świadczenie usług księgowych,

- świadczenie usług płatniczych w postaci płatności mobilnych BLIK,

- współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji opłacanych kartami płatniczymi,

- usług dystrybucji energii elektrycznej,

- usług telekomunikacyjnych,

- zaopatrzenia w wodę,

- odbioru odpadów komunalnych,

- leasingu samochodu,

- leasingu instalacji fotowoltaicznej,

- ubezpieczenia,

6) prawa i obowiązki wynikające umów o pracę zawartych z pracownikami oraz umowy o zarządzenie pracowniczym planem kapitałowym,

7) licencja na oprogramowanie komputerowe,

8) wiedza, doświadczenie i informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, w szczególności kontakty handlowe,

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

(dalej: Składniki Majątku).

Wykorzystuje Pan w ramach prowadzonej działalności budynek usługowy na podstawie umowy najmu nieruchomości. Prawa i obowiązki wynikające z tej umowy najmu stanowią Składniki Majątku, które będą przedmiotem aportu do Nabywcy.

Może okazać się, że przeniesienie praw i obowiązków wynikających z niektórych umów stanowiących Składniki Majątku będzie wymagać zgody odpowiednich podmiotów (kontrahentów). W takim przypadku, przeniesienie tych umów nastąpi pod warunkiem uzyskania koniecznych zgód. Jeżeli, którykolwiek z kontrahentów nie wyrazi zgody na przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków wynikających z umów stanowiących Składniki Majątku, to Nabywca będzie dążył do zawarcia nowych umów o porównywalnych warunkach z tymi samymi kontrahentami lub nowych umów z innymi kontrahentami.

Ponadto, aport Składników Majątku będzie wiązać się z przeniesieniem do Nabywcy obecnych Pana pracowników. Pracownicy zostaną przeniesieni do Nabywcy w związku z przejściem całego Pana zakładu pracy na Nabywcę zgodnie art. 231 ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1465).

Przenoszone w ramach aportu Składniki Majątku stanowią całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Po wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci Składników Majątku do Nabywcy, nie będzie posiadać Pan składników majątku umożliwiających prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej, tj. (…) sprzedaży (…) (…) i artykułów (…).

Jednocześnie, po przeniesieniu do Nabywcy w drodze aportu Składników Majątku, Nabywca będzie mógł kontynuować prowadzoną uprzednio przez Pana działalność gospodarczą przy użyciu otrzymanych Składników Majątku. Działalność gospodarcza, którą zamierza prowadzić Nabywca będzie oparta w całości o Składniki Majątku otrzymane w drodze aportu.

Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie w całości i wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem aportu, tj. Składników Majątku. Nabywca nie będzie musiał posiadać innych niż Składniki Majątku składników majątkowych do kontynuowania Pana działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że Pana działalność, którą będzie kontynuować Nabywca jest działalnością handlową, to w toku prowadzenia działalności przez Nabywcę za pomocą Składników Majątku będzie w przyszłości, po dokonaniu aportu, dochodziło do naturalnej rotacji towarów i zapasów (np. z powodu ich sprzedaży i zakupu nowych towarów w celu ich odsprzedaży), wymiany niektórych środków trwałych na nowe z powodu ich naturalnego zużycia oraz nabywania lub wytwarzania nowych składników majątku w związku z inwestycjami i rozwojem działalności. Niemniej jednak, zmiany te będą miały charakter typowy dla bieżącego funkcjonowania przedsiębiorstwa i będą następowały stopniowo - na dzień aportu działalność Nabywcy będzie w całości oparta o otrzymane Składniki Majątku.

Z gospodarczego punktu widzenia, prowadzenie działalności przez Nabywcę po otrzymaniu aportu będzie stanowiło w pełnym zakresie kontynuację działalności prowadzonej przez Pana przed wniesieniem aportu. Wynika to z okoliczności, że przed wniesieniem aportu Nabywca nie posiadał składników majątku pozwalających na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (majątek Nabywcy składał się jedynie z wkładów pieniężnych). Dopiero po wniesieniu aportu Nabywca będzie miał możliwość kontynuowania Pana działalności za pomocą nabytych Składników Majątku i będzie tę działalność kontynuował w pełnym zakresie.

Pytanie

Czy planowane przez Pana wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, czy u Pana powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku?

Pana stanowisko w sprawie

Wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Składników Majątku do Nabywcy nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, u Pana nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku.

Uzasadnienie

W Pana ocenie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do dostawy przedsiębiorstwa w myśl przepisów ustawy o VAT. W konsekwencji, zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych oraz praktyką organów podatkowych do zdefiniowania pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT należy zastosować definicję z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm., dalej: KC).

Zgodnie z art. 551 KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

  2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

  3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

  4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

  5) koncesje, licencje i zezwolenia;

  6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

  7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

  8) tajemnice przedsiębiorstwa;

  9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast, zgodnie z art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Powyższe oznacza, że przedsiębiorstwo nie jest tylko samym zbiorem składników niematerialnych i materialnych. Dopiero wystąpienie czynnika organizacyjnego, opartego na kryterium funkcjonalności i celowości zestawienia tych składników, pozwala uznać taki zbiór za przedsiębiorstwo. Zatem, przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników majątkowych, które tworzą całość gospodarczą umożliwiającą prowadzenie działalności gospodarczej.

Tym samym, przy ocenie, czy przedmiotem danej transakcji jest przedsiębiorstwo należy brać pod uwagę odpowiednie zorganizowanie, a więc organizacyjne, funkcjonalne i celowościowe powiązanie składników majątku.

Co więcej, definicja przedsiębiorstwa zawiera tylko przykładowy katalog elementów (składników) obejmujących przedsiębiorstwo. Potwierdza to użycie przez ustawodawcę w art. 551 KC sformułowania „w szczególności”. Oznacza to, że przedsiębiorstwo może obejmować (i) także inne, niewymienione w art. 551 KC składniki, (ii) jak również tylko niektóre ze składników wymienionych w art. 551 KC. Wobec tego, brak któregokolwiek ze składników wymienionych w art. 551 KC nie dyskwalifikuje danej transakcji jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą, która nie wymaga uzyskania koncesji, to jego przedsiębiorstwo nadal stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 KC, pomimo że koncesja jest wymieniona jako składnik przedsiębiorstwa definiowanego w tym przepisie.

W celu dokonania prawidłowej wykładni art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy mieć na uwadze również przepisy Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t.j. Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm., dalej: Dyrektywa).

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Oznacza to, że również Dyrektywa wprowadza (analogiczne jak ustawa o VAT) możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Ponadto, Trybunału Sprawiedliwości w postanowieniu z 16 stycznia 2023 r. (sprawa C-729/21, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi) wskazał, że: „Art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, który przewiduje, iż „przekazanie całości lub części majątku” nie podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, bez uzależnienia jego stosowania od warunku, by odbiorca był następcą prawnym przekazującego”.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, wskazuje Pan, że Składniki Majątku, które zostaną wniesione jako wkład niepieniężny (aport) do Nabywcy stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 KC.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy będą Składniki Majątku, czyli:

   - składniki majątku, które zostały wymienione wprost w art. 551 KC, tj.:

- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo, tj. (…),

- własność ruchomości, w tym środków trwałych (m.in. hale (…), samochody (…)) oraz towarów (m.in. (…), artykuły (…), (…) (…)),

- prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu nieruchomości,

- licencja na oprogramowanie komputerowe,

- informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa,

- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,

   - składniki majątku, które nie zostały wymienione w art. 551 KC, tj.: prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów (np. umowy o świadczenie usług księgowych, umów o leasingu, umowy o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej), wiedzę, doświadczenie i kontakty handlowe, a także prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy.

Powyższe Składniki Majątku stanowią całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, tj. (…) sprzedaży (…) (…) i artykułów (…). Po wniesieniu Składników Majątku do Nabywcy, nie będzie posiadać Pan składników majątku umożliwiających prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej. Natomiast, Nabywca będzie kontynuował prowadzoną uprzednio przez Pana działalność gospodarczą przy użyciu otrzymanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, tj. Składników Majątku.

Przedmiotem aportu będą zatem kluczowe elementy, które umożliwiają kontynuowanie Pana działalności gospodarczej, czyli ruchomości (środki trwałe takie jak samochody (…) oraz (…) (…) służące do prowadzenia Pana działalności  gospodarczej, a także towary takie jak (…) oraz artykuły (…), które Pan oferuje do  sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) oraz pozostałe składniki Pana przedsiębiorstwa, czyli m.in. prawa i obowiązku wynikające z umów, wiedza, kontakty handlowe, a także kapitał ludzki, tj. pracownicy.

W związku z tym, Składniki Majątku stanowią zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, które tworzą całość gospodarczą umożliwiającą prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem, Składniki Majątku będące przedmiotem aportu stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 KC.

Reasumując, skoro przedmiotem aportu będą Składniki Majątku stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 KC, to planowane wniesienie aportu do Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Pana zdaniem, planowane przez Pana wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Składników Majątku do Nabywcy nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, u Pana nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360, ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”).

Jak stanowi art. 551 Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 551 K.C. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Ponieważ, jak wskazano wyżej, ustawa o podatku od towarów i usług nie określa w swej treści definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego.

Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było przedmiot sprzedaży uznać za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy jest Pan osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan (…) sprzedażą (…) (…) i artykułów (…). Planuje Pan wnieść wkład niepieniężny (aport) do spółki komandytowej tj. Nabywcy. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nabywcy będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Pana działalności gospodarczej.

Planowany przez Pana aport do Spółki obejmie:

1) oznaczenie indywidualizujące Pana przedsiębiorstwo, tj. (…),

2) środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia Pana działalności gospodarczej, tj.:

- (…) (…),

- (…),

- (…),

- nawierzchnia z kostki,

- panele ogrodzeniowe,

- samochody (…),

- samochód (…),

- urządzenie medyczne

3) zapasy i towary, m.in.:

- (…),

- artykuły (…),

- (…) (…),

- (…) (…)

- (…),

- pozostałe artykuły (…)

4) prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów, w szczególności w zakresie:

- najmu nieruchomości,

- świadczenie usług księgowych,

- świadczenie usług płatniczych w postaci płatności mobilnych BLIK,

- współpracy w zakresie obsługi i rozliczania transakcji opłacanych kartami płatniczymi,

- usług dystrybucji energii elektrycznej,

- usług telekomunikacyjnych,

- zaopatrzenia w wodę,

- odbioru odpadów komunalnych,

- leasingu samochodu,

- leasingu instalacji fotowoltaicznej,

- ubezpieczenia,

5) prawa i obowiązki wynikające umów o pracę zawartych z pracownikami oraz umowy o zarządzenie pracowniczym planem kapitałowym,

6) licencja na oprogramowanie komputerowe,

7) wiedza, doświadczenie i informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, w szczególności kontakty handlowe,

8) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu nieruchomości - budynku usługowego wykorzystywanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią Składniki Majątku i będą przedmiotem aportu do Nabywcy.

Wskazał Pan, że może okazać się, że przeniesienie praw i obowiązków wynikających z niektórych umów stanowiących Składniki Majątku będzie wymagać zgody odpowiednich podmiotów (kontrahentów). W takim przypadku, przeniesienie tych umów nastąpi pod warunkiem uzyskania koniecznych zgód. Jeżeli, którykolwiek z kontrahentów nie wyrazi zgody na przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków wynikających z umów stanowiących Składniki Majątku, to Nabywca będzie dążył do zawarcia nowych umów o porównywalnych warunkach z tymi samymi kontrahentami lub nowych umów z innymi kontrahentami.

W przedmiotowej sprawie jednoznacznie wskazał Pan też, że planowana transakcja ma polegać na dokonaniu aportu (wkładu niepieniężnego) Składników Majątku (materialnych i niematerialnych) przeznaczonych do prowadzenia Pana działalności gospodarczej, które stanowią całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Ponadto po ich wniesieniu do Nabywcy, nie będzie Pan posiadać składników majątku umożliwiających prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej, tj. (…) sprzedaży (…) (…) i artykułów (…).

Również, aport Składników Majątku będzie wiązać się z przeniesieniem do Nabywcy obecnych Pana pracowników. Pracownicy zostaną przeniesieni do Nabywcy w związku z przejściem całego Pana zakładu pracy na Nabywcę zgodnie art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).

Nabywca będzie kontynuował prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie w całości i wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem aportu, tj. Składników Majątku. Nabywca nie będzie musiał posiadać innych niż Składniki Majątku składników majątkowych do kontynuowania Pana działalności gospodarczej.

Przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy planowane przez Pana wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, czy u Pana powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku.

Co do zasady – zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Podane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że przedmiotem aportu do Spółki komandytowej będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 551 Kodeksu cywilnego, zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej obejmujące ono w szczególności:

- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo;

- własność ruchomości, w tym środków trwałych, zapasów i towarów;

- prawa wynikające z umowy najmu nieruchomości;

- licencje;

- tajemnice przedsiębiorstwa;

- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 551 Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 551 Kodeksu cywilnego.

W przedmiotowym wniosku w ramach planowanego wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy przeniesione zostaną również składniki majątku nie wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego tj. m.in.:

- prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy, umów leasingu, o świadczenie usług księgowych,

- wiedza, doświadczenie i informacje, kontakty handlowe.

Zatem pomimo, że w niniejszej sprawie, przedmiotem przeniesienia w ramach aportu składników majątku do Nabywcy majątku Pana przedsiębiorstwa, nie będą wszystkie elementy przedsiębiorstwa enumeratywnie wymienione w przepisie art. 551 Kodeksu cywilnego, to biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz ugruntowane orzecznictwo TSUE w kontekście analizowanej sprawy (całokształtu przedstawionych przez Pana okoliczności) brak jest podstaw, aby stwierdzić, że ich brak będzie okolicznością, która spowoduje, że masa ta nie będzie wpisywać się w definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art.551 k.c. Powyższe znajduje swoje oparcie w Pana twierdzeniu, że planowana transakcja ma polegać na dokonaniu aportu (wkładu niepieniężnego) Składników Majątku (materialnych i niematerialnych) przeznaczonych do prowadzenia Pana działalności gospodarczej, które stanowią całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Ponadto po ich wniesieniu do Nabywcy, nie będzie Pan posiadać składników majątku umożliwiających prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej, tj.(...). Nabywca zaś będzie kontynuował prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie w całości i wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem aportu, tj. Składników Majątku oraz nie będzie musiał posiadać innych niż Składniki Majątku składników majątkowych do kontynuowania Pana działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wskazane przez Pana składniki majątkowe, które mają być przedmiotem aportu, stanowią zespół za pomocą którego można prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, która to będzie kontynuowana w spółce do której zostanie wniesiony aport.

Tym samym planowana przez Pana transakcja wniesienia ww. majątku do Spółki przejmującej będzie stanowić transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt1 ustawy, i na podstawie tego przepisu będzie wyłączona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem Pana stanowisko, że „planowane przez Pana wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Składników Majątku do Nabywcy nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji, u Pana nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy w postaci Składników Majątku” jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz.2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).