Podstawa opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 19 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podstawy opodatkowania przy sprzedaży samochodu w procedurze VAT-marża.

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą prowadzącą JDG (kod PKD 45.11.Z – Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek). Jest Pan czynnym podatnikiem VAT, oraz jest Pan zarejestrowany w systemie VAT UE.

Kupuje Pan auta używane na aukcji samochodowej „A”. Sprzedaż w Polsce odbywa się na podstawie faktury VAT-Marża.

„B” prowadzi stronę internetową „A” na której „H” (…) prowadzi platformę pojazdów używanych (zwaną dalej „Platformą”). Za pośrednictwem Platformy pojazdy używane są sprzedawane wyłącznie dealerom samochodowym.

„C”, Holandia (…), „D” Włochy (…) lub „E”, Włochy (…) lub „F” Włochy (…) (każda z tych firm indywidualnie zwana dalej „Sprzedawcą” i razem „Sprzedawcami”) jest sprzedawcą pojazdów oferowanych za pośrednictwem Platformy i posiada tytuł własności do tych pojazdów (lub, w „C”, w formie prawa oczekiwania (Anwartschaftsrecht) w odniesieniu do pojazdów, które „C” przekazało podmiotowi finansującemu (lub powiernikowi albo przedstawicielowi działającemu w imieniu takiego podmiotu finansującego) jako zabezpieczenie własnych zobowiązań „C” i w odniesieniu do którego własność zostanie automatycznie przeniesiona na „C” po spełnieniu określonych warunków) (takie stanowisko(a) zwane dalej „Tytułem”).

Zarówno „B”, jak i Sprzedawcy są podmiotami grupy korporacyjnej „G” (zwanej dalej łącznie „Grupą G”).

„B”, jest to Spółka niemiecka notowana na Giełdzie (…) i ona posiada 100% akcji w „H”, która posiada 100% udziałów w spółkach: włoskiej „D”, „E” oraz w holenderskiej spółce „C” oraz innych sprzedawców.

Po wylicytowaniu auta oraz potwierdzeniu adresu dostawy dostaje Pan na maila 2 proformy. Jedna proforma dotyczy opłaty za auto, obsługę dokumentów, obsługę samochodu oraz opłata za aukcję wystawiona przez „E”

Proforma posiada następne oznaczenie VAT: naprzeciwko rubryki samochód osobowy – kod VAT-„M”, wszystkie pozostałe – kod VAT-„I”, dodatkowo na dole proformy wyjaśnienie odnośnie skrótów:

-M – Transakcja podlegająca procedurze marży zgodnie z art. 36 i nast. D.L. 41/1995 (włoska ustawa o VAT) – Towary używane;

-I – Usługa wewnątrzwspólnotowa – Transakcja podlegająca systemowi odwrotnego obciążenia ex. Art. 7-ter D.P.R. nr 633/1972 (włoska ustawa o VAT) (…).

Druga proforma dotyczy dostawy auta, która oznaczona jest kodem VAT-I, wystawiona przez „H” (dodatkowo na dole proformy wyjaśnienie odnośnie skrótów: I – VAT należny odbiorcy).

Obydwie faktury proformy zawierają takie same dane: datę wystawienia, numer wewnętrzny samochodu, numer zamówienia, dane pojazdu, VIN pojazdu, oraz numer rachunku bankowego do zapłaty – należącego do „C”.

Po wpłacie przelewem bankowym całej kwoty (sumy z dwóch proform), wskazanej na fakturach proformach, otrzymuje Pan za pośrednictwem poczty dokumenty samochodu, a drogą elektroniczną trzy faktury związane z zakupem/sprzedażą samochodu. Pierwsza faktura to faktura w trybie VAT-„M” za samochód, wystawiona przez „F”, druga faktura za usługi związane z zakupem samochodu – obsługę dokumentów, obsługę samochodu oraz opłatę aukcyjną, wystawiona przez „H” (oznaczona w trybie VAT-„I”), oraz trzecia faktura za transport auta wystawiona przez „H” (oznaczona w trybie VAT-„I”).

Wszystkie ww. faktury mają: tą samą datę, ten sam VIN samochodu, ten sam numer zamówienia, ten sam numer wewnętrzny samochodu, suma dokumentów jest równa zapłacie i cenie za wylicytowany samochód i za transport.

Ponadto, powyższe dane są tożsame z danymi zawartymi w fakturze proforma, z tą różnicą, że faktura proforma była wystawiona przez „F” i obejmowała wszystkie pozycje transakcji oprócz dostawy (proforma dot. dostawy wystawiona jest przez „H”) a faktury wystawione po zapłacie, mimo że łącznie dokumentują taki sam zakres czynności, to zostały wystawione przez dwa podmioty: w zakresie sprzedaży pojazdu, przez „F”, w zakresie świadczenia usług i opłaty aukcyjnej, przez „H”, oraz w zakresie dostawy również na rzecz „H”.

Należność za samochód oraz obsługę samochodu, obsługę dokumentów, usługi logistyczne i opłatę aukcyjną, zostały zapłacone na rachunek „C” wskazany na fakturze proforma. Wszystkie te opłaty są bezpośrednio związane z zakupem samochodu, i nie można zakupić auta nie ponosząc powyższych kosztów dodatkowych.

„H” posiada 100% udziałów w Spółce „E”. oraz w Spółce „C”

Należności za usługi związane z zakupem samochodu – obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłatę aukcyjną oraz transport, są należne zbywcy samochodu.

Samochód będący przedmiotem wniosku będzie towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

Pytanie

Czy przy sprzedaży towaru używanego jakim jest zakupiony samochód, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża, będąca różnicą między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, do kwoty nabycia może Pan zaliczyć kwoty z trzech otrzymanych i zapłaconych faktur?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, do prawidłowo wyliczonej marży do opodatkowania podatkiem VAT jako koszt powinno zaliczać się trzy otrzymane faktury. Tym bardziej, że nie jest możliwy zakup tego samochodu bez poniesienia powyższych kosztów z trzech faktur.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi z art. 15 ust. 2 ustawy:

Według z art. 120 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Natomiast art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że:

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy:

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Tak rozumiana kwota nabycia obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Zatem do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Z opisu sprawy wynika, że „H” (wystawca faktury za obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłatę aukcyjną oraz faktury za transport) posiada 100% udziałów w Spółce „E” (wystawca faktury za samochód) oraz w Spółce „C” (na której rachunek zostały wpłacone należność za samochód, obsługę samochodu, obsługę dokumentów oraz usługi logistyczne).

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy przy sprzedaży towaru używanego jakim jest zakupiony samochód, gdzie podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest marża będąca różnicą między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, do kwoty nabycia może Pan zaliczyć kwoty z trzech otrzymanych i zapłaconych faktur.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że:

-„H” (wystawca faktury za obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłatę aukcyjną oraz faktury za transport),

-„E” (wystawca faktury za samochód),

stanowią odrębne, niezależne podmioty.

Zatem, pomimo, że we wniosku wskazał Pan, że należności za usługi związane z zakupem samochodu (obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłatę aukcyjną oraz transport) są należne zbywcy samochodu, wskazać należy, że należności te nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzyma od Pana – jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. opłaty wystawione są bowiem przez inny podmiot, co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są innemu podmiotowi aniżeli sprzedawcy danego samochodu.

Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje fakt, że wszystkie otrzymane przez Pana faktury związane są z jedną transakcją, posiadają tą samą datę, ten sam VIN samochodu, ten sam numer zamówienia, ten sam numer wewnętrzny samochodu a suma należności jest równa zapłacie i cenie za wylicytowany samochód i za transport, jak i to, że uiścił Pan należność za ww. faktury na to samo konto bankowe. Powyższe okoliczności nie powodują bowiem zmiany podmiotów, wobec których jest Pan zobowiązany zapłacić należności wynikające z faktur wystawionych przez te podmioty. Należności z tytułu obsługi dokumentów, obsługi samochodu, opłaty aukcyjnej oraz za transport samochodu, przysługują innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższym ww. opłaty dotyczące transakcji kupna samochodów, nie mogą zwiększać kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przy określeniu kwoty nabycia samochodu powinien Pan uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności z tytułu opłaty za obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłaty aukcyjnej oraz za transport samochodu, które są należne innemu podmiotowi, a nie sprzedawcy samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Pana towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca tego towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy samochodu zapłaconą przez Pana), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym przy określaniu kwoty nabycia powinien Pan uwzględnić tylko kwotę wynikającą z faktury za zakup samochodu bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur za obsługę dokumentów, obsługę samochodu, opłatę aukcyjnej oraz za transport samochodu, które są należne innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu. Tym samym do kwoty nabycia samochodu nie może Pan zaliczyć kwot wynikających z wszystkich otrzymanych i zapłaconych faktur dotyczących nabycia na aukcji samochodu.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (stanu faktycznego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).