Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.144.2024.1.KW
Temat interpretacji
Skorygowanie ewidencji, deklaracji oraz informacji podsumowujących w związku z wewnątrzwspólnotowymi transakcjami trójstronnymi, w okresach, gdy zostały wystawione faktury przez prawidłowego sprzedawcę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skorygowania ewidencji, deklaracji oraz informacji podsumowujących w związku z wewnątrzwspólnotowymi transakcjami trójstronnymi, w okresach, gdy zostały wystawione faktury przez prawidłowego sprzedawcę.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
X z siedzibą w … (NIP: …, dalej zwany: X oraz Wnioskodawca) dokonywał na swoją rzecz zakupu gazu płynnego LPG (CN 2711 19 00), który w momencie zakupu znajdował się na Łotwie, a następnie był transportowany cysternami samochodowymi do Polski do miejsca wskazanego przez X. W wyniku błędu kontrahentów, pierwotne faktury sprzedaży zostały wystawione na rzecz X przez szwajcarską firmę Y. Natomiast Y otrzymywał faktury zakupu od właściciela towaru na Łotwie, tj. łotewskiej spółki Z (dalej: Z), co by sugerowało, że transakcja polegała na zakupie gazu przez Y od Z, który następnie Y odsprzedawał na rzecz X, a sam gaz był cysternami transportowany bezpośrednio od Z z terytorium Łotwy na rzecz X do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski.
Po weryfikacji okazało się, że przebieg transakcji był w rzeczywistości inny i polegał na tym, że nabywcą towaru od Z była w rzeczywistości niemiecka spółka Q posługująca się aktywnym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych numerem VAT DE... Natomiast rzeczywistym sprzedawcą towaru na rzecz X była właśnie spółka Q, a sam transport towaru miał miejsce bezpośrednio od pierwszego podmiotu w łańcuchu, tj. Z na rzecz trzeciego podmiotu w łańcuchu, tj. X.
Kontrahenci dostarczyli korekty dokumentacji (faktury), które potwierdzają, że sprzedawcą towaru na rzecz X jest firma Q, a nie Y. Ilości dostarczonego cysternami towaru oraz daty dokonanych transakcji (wystawionych faktur) pozostały w porównaniu do pierwotnej dokumentacji bez zmian. Sama płatność za towar przez X miała miejsce na rzecz Y, co wynikało z ustaleń pomiędzy Q a Y i fakt ten nie zmienia tego, że Y nie występował w rzeczywistości w tej transakcji jako sprzedawca/kupujący. Dodatkowo warunki INCOTERMS wskazane na fakturach wystawionych przez Q sugerują, że podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu był Q.
Faktury sprzedaży wystawione przez Q na rzecz X wskazują, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia VAT w Polsce jest nabywca towaru, tj. X. Faktura zawiera również sformułowanie "EU Triangulation Supply", co wskazuje na tzw. uproszczoną transakcję trójstronną na gruncie VAT. Dodatkowo z informacji przekazanych przez Q wynika, że w rezultacie dokonanych korekt Z wystawiła faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe dostawy korzystające ze stawki 0% na rzecz Q i że zdaniem Q transakcja powinna zostać rozliczona w Polsce przez X, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od Q.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą począwszy od 08.07.1991 r., a przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje podatkowe w zakresie podatku VAT w okresach miesięcznych.
Opisany we wniosku towar był kupowany na cele dalszej sprzedaży hurtowej.
Ustalenie prawidłowego przebiegu transakcji nastąpiło poprzez poinformowanie Wnioskodawcy przez Y oraz Q, już po przeprowadzeniu wszystkich transakcji, że doszło do błędu z ich strony i rzeczywistą stroną transakcji był Q. Podmioty te są powiązane i najprawdopodobniej doszło do pomyłki, która ma często miejsce w przypadku przedsiębiorstw powiązanych osobowo/kapitałowo.
Transakcje zakupu gazu płynnego, o których mowa we wniosku miały miejsce w momencie wysyłki towaru z Łotwy. Transakcje miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r.
Faktury pierwotne wystawione przez Y zostały wystawione w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Wnioskodawca otrzymał faktury od Y w dacie ich wystawienia razem z dokumentami transportowymi. Płatności na rzecz Y zostały dokonane w formie kompensaty z uwagi na występujące wzajemne rozliczenia pomiędzy Y oraz Wnioskodawcą. Kompensaty miały miejsce najpóźniej miesiąc po wystawieniu pierwotnych faktur przez Y.
Faktury korygujące zostały wystawione Wnioskodawcy przez Y w dniu 10.05.2023 r. w zakresie wszystkich transakcji za okres 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Korekty dotyczyły wskazania błędu w zakresie sprzedawcy i obejmowały wyzerowanie pierwotnie wystawionych przez Y faktur.
Q wystawił i doręczył Wnioskodawcy własne faktury dokumentujące dostawy, które miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Faktury wystawione przez Q posiadają daty wystawienia od 30.09.2022 r. do 28.02.2023 r.
Uczestnicy transakcji będącej przedmiotem wniosku, tj. Z, Q oraz Wnioskodawca są podatnikami VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Wnioskodawca w Polsce, Q w Niemczech, a Z na Łotwie.
Dostawa dokonana na rzecz Wnioskodawcy była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podmiotu, tj. Q.
Drugi w kolejności podmiot – Q nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego UE, w którym kończy się transport lub wysyłka towaru, tj. Polski. Drugi w kolejności podmiot zastosował wobec Wnioskodawcy i wobec pierwszego podmiotu w łańcuchu ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie UE inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka towaru.
W dniu 07.02.2024 r. została wydana na rzecz Wnioskodawcy interpretacja indywidualna o sygnaturze 0113-KDIPT1.2.4012.807.2023.2.KW, która potwierdziła stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania opisywanych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Natomiast w zakresie korekt ewidencji, deklaracji oraz informacji podsumowujących wniosek został pozostawiony bez rozpatrzenia z uwagi na braki formalne. Niniejszy wniosek stanowi ponowny wniosek o interpretację w zakresie zagadnienia, które nie zostało pierwotnie rozstrzygnięte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Pytanie
Czy z uwagi na to, że pierwotnie wystawione na Wnioskodawcę faktury przez Y były od samego początku błędne z uwagi na to, że Y nie był w rzeczywistości sprzedawcą towaru, to czy Wnioskodawca powinien skorygować ewidencje, deklaracje oraz informacje podsumowujące na potrzeby VAT w okresach, gdy zostały wystawione faktury przez prawidłowego sprzedawcę, czyli Q?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na to, że pierwotnie wystawione na Wnioskodawcę faktury przez Y były od samego początku błędne z uwagi na to, że Y nie był w rzeczywistości sprzedawcą towaru, to Wnioskodawca powinien skorygować ewidencje, deklaracje oraz informacje podsumowujące na potrzeby VAT w okresach, gdy zostały wystawione faktury przez prawidłowego sprzedawcę, czyli Q.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).
Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Odnosząc się do okoliczności sprawy należy wskazać na treść art. 106b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2) (uchylony)
3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
- podatnik wystawia fakturę korygującą.
W świetle art. 106j ust. 2 ustawy:
Faktura korygująca powinna zawierać:
1) (uchylony)
2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;
3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4) (uchylony)
5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu, który potwierdza rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika.
Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.
Powyższe uregulowania wskazują, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zaznaczyć należy, że faktury korygujące można podzielić m.in. ze względu na powód ich wystawienia, tj.:
‒jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;
‒w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.
Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Z kolei w art. 100 ust. 1 ustawy:
1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:
1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach
- zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.
Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:
Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1) powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4;
2) dokonano przemieszczenia towarów lub zmiany w zakresie procedury, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
Stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy:
Informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:
1) nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji i przemieszczeń, o których mowa w ust. 1;
2) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4) łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów;
5) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnika podatku od wartości dodanej nadany mu przez państwo członkowskie, na terytorium którego towary zostały przemieszczone w procedurze magazynu typu call-off stock - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5.
Na podstawie art. 100 ust. 9 ustawy:
W przypadku transakcji, o której mowa w art. 136, informacja podsumowująca powinna dodatkowo zawierać adnotację, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.
Według art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
Przy tym, stosownie do art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik wymieniony w art. 15, do którego ma zastosowanie procedura uproszczona, jest obowiązany, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3, podać w prowadzonej ewidencji następujące informacje:
1) w przypadku gdy jest drugim w kolejności podatnikiem - ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji);
2) w przypadku gdy jest ostatnim w kolejności podatnikiem:
a) obrót (bez kwoty podatku) z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. a oraz kwotę podatku przypadającą na tę dostawę, która stanowi u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
b) nazwę i adres drugiego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Ilekroć jest mowa o wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej - rozumie się przez to transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:
a) trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
b) przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.
Na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Ilekroć jest mowa o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - rozumie się przez to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Natomiast w myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Ilekroć jest mowa o procedurze uproszczonej - rozumie się przez to procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
b) drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
c) drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
d) ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
e) ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
Przy tym, stosownie do art. 136 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106e, następujące informacje:
1) adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub ,,VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE'';
2) stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
3) numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
4) numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.
Należy podkreślić, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej to procedura rozliczania VAT polegająca na tym, że u pierwszego w kolejności podmiotu uczestniczącego w tej transakcji wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na rzecz drugiego w kolejności podatnika. W związku z tym to podmiot pierwszy w kolejności dokumentuje transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i wystawia na rzecz podmiotu drugiego w kolejności fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza podatek z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika. W przypadku procedury uproszczonej przyjmuje się ponadto „fikcję prawną”, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane u drugiego w kolejności podatnika VAT, który z reguły pełni funkcję pośrednika. Wskazać należy, że procedura transakcji trójstronnych uproszczonych jest regulacją szczególną, która wiąże się z równoważnym obowiązkiem rozliczenia transakcji w łańcuchu dostaw przez każdą ze stron.
Zatem, pomimo że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT, jest ostateczny nabywca towaru (trzeci w kolejności podatnik), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Z uwagi na zastosowanie dla wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej rozliczenia podatku VAT, obowiązki rejestracyjne dla celów VAT w stosunku do drugiego podatnika w łańcuchu są ograniczone, a podatek jest rozliczany przez ostatniego podatnika.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że nabył Pan gaz płynny LPG w ramach transakcji, w której uczestniczyły trzy podmioty. Przedmiotowy towar był transportowany od łotewskiej spółki Z na Pana rzecz do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski. W wyniku błędu kontrahentów, faktury pierwotne zostały wystawione w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. na Pana rzecz przez Y. Otrzymał Pan faktury od Y w dacie ich wystawienia razem z dokumentami transportowymi. Po zweryfikowaniu transakcji okazało się, że przebieg transakcji polegał na tym, że nabywcą towaru od Z była w rzeczywistości niemiecka spółka Q posługująca się aktywnym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych numerem VAT DE…, która następnie była sprzedawcą towaru na Pana rzecz, a transport towaru miał miejsce bezpośrednio od pierwszego podmiotu w łańcuchu, tj. Z z terytorium Łotwy na rzecz trzeciego podmiotu w łańcuchu, tj. na Pana rzecz. Po ustaleniu prawidłowego przebiegu transakcji, otrzymał Pan korekty ze wskazaniem błędu w zakresie sprzedawcy, które dotyczyły wyzerowania pierwotnie wystawionych przez Y faktur. Następnie Q – drugi w łańcuchu podmiot – wystawił i doręczył Panu własne faktury dokumentujące dostawy, które miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Faktury wystawione przez Q posiadają daty wystawienia od 30.09.2022 r. do 28.02.2023 r.
W związku z powyższym – jak wynika z okoliczności niniejszej sprawy - po dokonaniu weryfikacji transakcji ustalono, że rzeczywistą stroną transakcji tj. sprzedawcą towaru na Pana rzecz jest Q, a nie Y i otrzymał Pan korekty dokumentacji. Faktury korygujące zostały wystawione przez Y w zakresie wszystkich transakcji za okres 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Korekty dotyczyły wskazania błędu w zakresie sprzedawcy i obejmowały wyzerowanie pierwotnie wystawionych przez Y faktur. Natomiast Q wystawił i doręczył Panu własne faktury dokumentujące dostawy, które miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Faktury wystawione przez Q posiadają daty wystawienia od 30.09.2022 r. do 28.02.2023 r. Zatem wskazać należy, że korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktur pierwotnych. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że to Pan jako ostatni w kolejności podmiot – jest obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że korekty transakcji powinny zostać ujęte i rozliczone w ewidencjach, deklaracjach podatkowych i informacjach podsumowujących za okresy, w których zostały wystawione faktury pierwotne dokumentujące ww. transakcje.
Zatem oceniając Pana stanowisko, z którego wynika, że powinien Pan skorygować ewidencje, deklaracje oraz informacje podsumowujące w okresach, gdy zostały wystawione faktury przez prawidłowego sprzedawcę, czyli Q, uznaję je za prawidłowe, ponieważ z opisu sprawy wynika, że faktury zostały wystawione przez prawidłowego sprzedawcę, czyli Q w tym samym okresie co faktury pierwotne wystawione przez Y tj. wrzesień 2022 r. – luty 2023 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Ponadto wskazuję, że interpretacja indywidualna wydana na Pana wniosek nie ma mocy wiążącej dla pozostałych uczestników transakcji. Stosownie do art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k-14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).