Prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem. Uzupełnili go Państwo pismem z 22 kwietnia 2024 r. (wpływ 22 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina … jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada własny numer NIP i rozlicza się na zasadach ogólnych. Gmina posiada osobowość prawną oraz pełną zdolność do czynności prawnych. Zadania własne realizuje samodzielnie lub poprzez gminne jednostki organizacyjne (jednostki budżetowe oraz zakład budżetowy), które zostały objęte centralizacją i wraz z Gminą dokonują rozliczenia podatku VAT w sposób skonsolidowany.

Jednostki organizacyjne nie stanowią odrębnych od Gminy podatników VAT Gmina występuje jako jeden podatnik, składając plik JPK_V7M i traktuje wewnętrzne rozliczenia pomiędzy nią oraz jednostkami i zakładem oraz pomiędzy samymi jednostkami jako zdarzenia niepodlegające ustawie o VAT.

Do zadań własnych Gminy wymienionych w ustawie o samorządzie gminnym należą m.in. sprawy z zakresu targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 11 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina realizuje inwestycję pn. „...” (dalej: „Inwestycja”). Zakres rzeczowy projektu obejmujący teren Gminy ... dotyczy odnowy przestrzeni publicznej centrum ... poprzez m.in.: (...).

Gmina jest właścicielem placu targowego, podmiotem odpowiedzialnym za zarządzanie jest Gminny Zakład Komunalny.

Inwestycja zostanie zrealizowana ze środków własnych Gminy oraz z dofinansowania uzyskanego z Funduszu Europejskiego dla … .

Gmina ponosi na targowisko wydatki bieżące związane z jego codziennym funkcjonowaniem, w tym w szczególności wydatki na energię elektryczną. Dodatkowo w związku z realizacją Inwestycji Gmina ponosi wydatki inwestycyjne. Wszystkie ponoszone przez Gminę wydatki na plac targowy są/będą dokumentowane fakturami, w których jest wskazana wartość podatku VAT. Na fakturach, jako nabywca ujęte są dane Gminy, w tym NIP.

Gmina realizuje swoje ustawowe obowiązki z zakresu targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 11 ustawy o samorządzie gminnym), których wykonywanie powierzyła własnemu zakładowi budżetowemu, tj. Gminnemu Zakładowi Komunalnemu w ... . Zadaniem statutowym Zakładu jest prawidłowe gospodarowanie mieniem komunalnym. Po zakończeniu przebudowy placu targowego będzie ono nadal nieodpłatnie administrowane przez tę jednostkę. Infrastruktura, której dotyczy inwestycja zostanie wykorzystana do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (odbiorcy zewnętrzni). Z tytułu wykonywania usług Zakład wystawia faktury VAT z danymi Gminy jako sprzedawcy.

Warunkiem koniecznym prowadzenia handlu na placu targowym jest uiszczenie opłaty za rezerwację stanowiska handlowego (dalej: „opłata rezerwacyjna”). Wysokość ww. opłaty i warunki ich uiszczania są uregulowane w Zarządzeniu Nr … Wójta Gminy … z dnia … lutego 2023 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat rezerwacyjnych za rezerwację stanowisk handlowych na placu targowym w ... .

Nie występuje sytuacja udostępniania miejsca handlowego bez pobierania opłaty rezerwacyjnej. Ani przepisy ustawy, ani też rozporządzenia wykonawcze do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla ww. usługi. Zatem odpłatne (za poborem opłaty rezerwacyjnej) udostępnianie stanowisk handlowych na targowisku stanowi podlegające opodatkowaniu VAT odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania.

Wszystkie ww. czynności realizowane są przez Gminny Zakład Komunalny w … na podstawie umów cywilnoprawnych, a pobrane opłaty Gmina następnie wykazuje w swoim pliku JPK_V7M i odprowadza od nich podatek VAT należny.

Poza opłatą rezerwacyjną, podmioty, które zamierzają prowadzić działalność handlową na placu targowym zobowiązane są do wniesienia tzw. opłaty targowej. Opłata targowa stanowi daninę publiczną, wprowadzoną przez Gminę na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz.U.2023.70) (dalej: „Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych”). Opłata targowa nie jest powiązana wprost ze zrealizowaną Inwestycją (opłata targowa nie stanowi ekwiwalentu względem udostępnienia stanowiska handlowego). Jest to danina wymagana od wszystkich podmiotów zajmujących się handlem na terenie Gminy, niezależnie od miejsca i czasu prowadzenia tego handlu (tj. opłata ta pobierana jest od podmiotów handlujących w dowolnym miejscu na terenie Gminy, jak również od podmiotów handlujących na placu targowym).

Gmina pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Fakt pobierania od podmiotów dokonujących sprzedaży na placu targowym poza opłatą rezerwacyjną również opłaty targowej (niepodlegającej opodatkowaniu VAT) nie wpływa na uznanie, że ww. plac targowy służy w części także do czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Wydatki dotyczące realizacji Inwestycji będą każdorazowo dokumentowane wystawianymi przez dostawców, wykonawców na Gminę fakturami VAT, na których Gmina oznaczona będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.

Gmina wskazuje, że zgodnie ze znaną jej utrwaloną praktyką interpretacyjną, w stanach faktycznych analogicznych do tego opisanego przez Gminę, w takim samym stanie prawym, prawo do odliczenia od wydatków poniesionych na inwestycję w zakresie budowy targowiska przysługuje w pełnej wysokości (takie stanowisko zostało zajęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w następujących interpretacjach:

·z dnia 22 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.334.2022.10.S.MK,

·z dnia 29 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.83.2023.1.SR,

·z dnia 25 marca 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.74.2020.10.S.IG,

·z dnia 4 kwietnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.270.2021.11.JM,

·z dnia 12 października 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.512.2017.12.ŻR,

·z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.54.2021.9.KK

i dominuje ono (tj. przeważa ilościowo) w wydawanych rozstrzygnięciach w tym okresie).

Pytanie

Czy Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy, Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

-zostały nabyte przez podatnika tego podatku

oraz

-pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

W analizowanej sytuacji spełnione zostały obie ze wskazanych powyżej przesłanek.

W szczególności w odniesieniu do odpłatnego (pobieranie opłaty rezerwacyjnej) udostępniania stanowisk handlowych Gmina jest podatnikiem VAT oraz poniesione przez Gminę wydatki na realizację Inwestycji mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi (w omawianym przypadku z odpłatnym udostępnianiem stanowisk handlowych na rzecz podmiotów prowadzących działalność handlową).

Gdyby Gmina nie ponosiła wydatków na Inwestycję, nie byłoby możliwe pobieranie opłaty rezerwacyjnej. Nie sposób pozyskać, czy też utrzymać kontrahenta bez odpowiedniej infrastruktury przeznaczonej do działalności handlowej.

W zaistniałej sytuacji, poniesione przez Gminę wydatki na Inwestycję są związane z majątkiem, który wykorzystywany jest wyłącznie w związku ze świadczeniem odpłatnych usług polegających na udostępnianiu stanowisk handlowych. Usługi te są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT i niekorzystającymi ze zwolnienia z tego podatku. Jednocześnie plac targowy nie jest i nie będzie wykorzystywane do działalności zwolnionej z opodatkowania VAT lub niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Z uwagi na fakt, że pomiędzy wydatkami na Inwestycję, istnieje ścisły związek z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi VAT, tj. usługami udostępniania stanowisk handlowych w zamian za uiszczenie opłaty rezerwacyjnej, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego, który wykazany będzie na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w tym zakresie.

Stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Gmina nie powinna być traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług, powinna również mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z dnia 10 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.817.2021.2.HW, w której Organ stwierdził, iż: „(...) w świetle cytowanych wyżej przepisów oraz okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że spełnione zostaną obie przesłanki umożliwiające odliczenie podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 1 ustawy – Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki inwestycyjne związane z targowiskiem wykorzystywane będą wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. W konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z targowiskiem.”;

-z dnia 4 kwietnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.270.2021.11.JM, w której Organ wskazał, iż „(...) Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa, przedstawiony opis sprawy oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 19 października 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 623/21 należy stwierdzić, że będą mieć Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od wydatków poniesionych na przebudowę targowiska, ponieważ efekty projektu będą Państwo wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.”;

-z dnia 25 marca 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.74.2020.10.S.IG, w której Organ uznał, iż: „w świetle powołanych wyżej przepisów, przedstawionych okoliczności sprawy oraz mając na uwadze uzasadnienie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) z 9 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1280/20, stwierdzić należy, że będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do modernizacji targowiska.”;

-z dnia 14 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.622.2018.12.MD, w której Organ stwierdził, iż: „w świetle powołanych wyżej przepisów, przedstawionych okoliczności sprawy oraz mając na uwadze uzasadnienie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 18 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 99/19 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 marca 2021 r. sygn. akt I FSK 930/20, stwierdzić należy, że Gminie przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na budowę targowiska.”;

-z dnia 9 lutego 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.256.2019.9.PM, w której Organ zacytował fragment zapadłego w tej sprawie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. akt I FSK 190/20 i wskazał, że „Powyższe świadczy o tym, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT, z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne i wydatki bieżące, które są bezpośrednio związane z prowadzoną przy wykorzystaniu targowiska działalnością gospodarczą. Przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego odpowiada dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy VAT”.

Na pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na budowę targowiska szeroko wskazują w swoich wyrokach także sądy administracyjne, m.in.:

-WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 7 lipca 2022 r. sygn. akt I SA/OI 297/22;

-WSA w Łodzi w wyroku z dnia 2 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Łd 958/21;

-WSA w Łodzi w wyroku z dnia 19 października 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 623/21;

-WSA w Krakowie w wyroku z dnia 18 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Kr 99/19;

-WSA w Warszawie w wyroku z dnia 9 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1280/20;

-WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Wr 917/17;

-WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Po 87/18.

WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 7 lipca 2022 r. sygn. akt I SA/OI 297/22, wskazał, że: „Jednostka samorządu terytorialnego może wykonywać zadania własne w ramach działalności gospodarczej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 22 sierpnia 2001 r. sygn. akt V CKN 756/00, OSN 2002, nr 1, s. 64, uchwała Sądu Najwyższego z 24 lipca 2013 r. sygn. akt III CZP 43/13), polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach targowisk (art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym). Tym samym dopuszczalne jest uznanie, że przebudowa placu targowego i udostępnienie go mieszkańcom oraz osobom prowadzącym handel, od których pobierane są opłaty targowe i rezerwacyjne, następują w ramach prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego działalności gospodarczej, chociaż przedsięwzięcie to mieści się także w sferze działań publicznoprawnych mających na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym wyrażany jest pogląd, że nawet jeżeli prowadzenie targowiska jest czynnością, która zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym służy do zaspokojenia potrzeb lokalnej społeczności i należy do zadań własnych gminy, to – biorąc pod uwagę art. 15 ust. 6 VATU – sposób realizacji tego zadania może wiązać się z podejmowaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Skoro bowiem zaspakajanie przez gminy potrzeb lokalnej społeczności w tym względzie opiera się o zawarte umowy cywilnoprawne, gmina jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a działalność gospodarcza na gruncie VATU nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku”.

W związku z powyższym, Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na Inwestycję w zakresie odnowy placu targowego – „...”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane są w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Natomiast podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy o VAT:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609):

W świetle art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym:

Zakres aktywności podejmowanych przez gminę należy oceniać według kryterium celowości, ze szczególnym uwzględnieniem, czy ich realizacja służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Zgodnie z tą zasadą, każde działanie podejmowane przez gminę w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu gminy, należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne wykonywane w ramach władztwa publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo inwestycję pn. „...”. Zakres rzeczowy projektu obejmujący teren Gminy dotyczy odnowy przestrzeni publicznej centrum ... poprzez m.in. odnowę placu targowego – „...” – wykonanie nowej nawierzchni placu targowego, drogi okólnej, miejsc postojowych i pergoli, wykonanie oświetlenia i monitoringu, odwodnienia terenu, wykonanie ławek, koszy, stojaków na rowery, dokonanie nasadzeń. Ponoszą Państwo na targowisko wydatki bieżące związane z jego codziennym funkcjonowaniem, w tym w szczególności wydatki na energię elektryczną. Dodatkowo w związku z realizacją Inwestycji ponoszą Państwo wydatki inwestycyjne. Wszystkie ponoszone przez Państwa wydatki na plac targowy są/będą dokumentowane fakturami, w których jest wskazana wartość podatku VAT. Na fakturach, jako nabywca ujęte są dane Gminy.

Warunkiem koniecznym prowadzenia handlu na placu targowym jest uiszczenie opłaty za rezerwację stanowiska handlowego. Wysokość ww. opłaty i warunki ich uiszczania są uregulowane w Zarządzeniu Nr … Wójta Gminy … z dnia … lutego 2023 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat rezerwacyjnych za rezerwację stanowisk handlowych na placu targowym w ... . Nie występuje sytuacja udostępniania miejsca handlowego bez pobierania opłaty rezerwacyjnej. Poza opłatą rezerwacyjną, podmioty, które zamierzają prowadzić działalność handlową na placu targowym zobowiązane są do wniesienia tzw. opłaty targowej.

Realizują Państwo swoje ustawowe obowiązki z zakresu targowisk i hal targowych, których wykonywanie powierzyli zakładowi budżetowemu, tj. Gminnemu Zakładowi Komunalnemu w … . Zadaniem statutowym Zakładu jest prawidłowe gospodarowanie mieniem komunalnym. Po zakończeniu przebudowy placu targowego będzie ono nadal nieodpłatnie administrowane przez tę jednostkę.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem.

Z wcześniej przytoczonych przepisów wynika, że gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działa w charakterze podatnika VAT.

Należy zauważyć, że pobierane opłaty za rezerwację stanowiska handlowego od podmiotów, które zamierzają prowadzić działalność handlową na placu targowym, stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla ww. usług. Zatem pobierane ww. opłaty za rezerwację stanowiska handlowego stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, niekorzystające ze zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowiska handlowe udostępniane osobom handlującym są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że – jak wynika z opisu sprawy – poza opłatą rezerwacyjną, podmioty, które zamierzają prowadzić działalność handlową na placu targowym zobowiązane są do wniesienia tzw. opłaty targowej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 70 ze zm.):

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

W myśl art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

Opłata targowa jest więc szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy (rada miasta) w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Jednakże mimo pobierania od podmiotów, które zamierzają prowadzić działalność handlową na placu targowym opłaty targowej, z opisu sprawy wynika, że nie występuje sytuacja udostępniania miejsca handlowego bez pobierania opłaty rezerwacyjnej, zatem wydatki ponoszone w zw. z realizacją inwestycji polegającej na odnowie placu targowego – „...”, związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, tj. z odpłatnym udostępnianiem miejsc na placu targowym.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa, odliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie oba warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT są spełnione, ponieważ są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a inwestycja polegająca na odnowie placu targowego „…” jest wykorzystywana przez Państwa wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji przysługuje Państwu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów inwestycyjnych poniesionych na odnowę placu targowego „…” położonego na terenie Gminy, jak również wydatków bieżących związanych z jego funkcjonowaniem. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje Państwu, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zatem uznałem Państwa stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.