Z tytułu planowanej sprzedaży wydzielonych działek gruntu do nowopowstałej spółki nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącymi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż wydzielonych działek do nowopowstałej spółki nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania sprzedaży wydzielonych działek do Spółki za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, i w konsekwencji nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 marca 2024 r. (wpływ 21 marca 2024 r.) oraz pismem z 20 marca 2024 r. (wpływ 26 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.W. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Sprzedający” lub „Podatnik”) jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w (...), w skład której wchodzi zabudowana działka oznaczona numerem ewidencyjnym 1 w obrębie (…), o powierzchni 0,7354 ha oraz niezabudowana działka oznaczona numerem ewidencyjnym 2 w obrębie (…) o powierzchni 0,3352 ha. Dla przedmiotowej nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW numer (…).

Wyżej opisana nieruchomość stanowi Pana majątek osobisty, do której prawo własności nabył odpowiednio na podstawie:

• działka nr 1 nabyta w wyniku dziedziczenia ustawowego - stwierdzenie nabycia spadku 4 stycznia 1999 r. oraz dział spadku 17 listopada 2006 r. (sądownie),
• działka nr 2 nabyta w drodze darowizny z 21 września 2017 r. na podstawie aktu notarialnego.

Działki nie zostały nabyte w celach prowadzenia działalności gospodarczej.

Na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym 1 posadowiony jest budynek mieszkalny, w którym zamieszkuje Pan wraz z rodziną.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru (…) i (…) przyjętym uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z 27 czerwca 2002 r. wymienione działki pełnią funkcję:

• MU3 - zabudowa mieszkaniowa i usługowa niskiej intensywności.

Obecnie planuje Pan sprzedaż części posiadanej nieruchomości do nowo powstałej spółki z o.o., której będzie Pan udziałowcem (dalej zwana: „Spółka”).

Na dzień składania niniejszego wniosku Spółka nie została jeszcze powołana.

Przedmiotem działalności Spółki będzie działalność deweloperska, tj. realizacja inwestycji mieszkaniowej polegającej na budowie na zakupionych gruntach budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych, a następnie ich sprzedaży.

Przed sprzedażą części nieruchomości zamierza Pan dokonać podziału geodezyjnego działek. Nieruchomość składająca się obecnie z dwóch działek o numerach ewidencyjnych 1 oraz 2 zostanie podzielona w następujący sposób:

• siedem działek gruntowych (A, B, C, D, E, F, G), działkę stanowiącą wspólną drogę wewnętrzną (dojazdową) do wyodrębnionych działek (H) oraz teren przeznaczony na poszerzenie drogi gminnej zgodnie z wymogami gminy (I, J).

Pana dom położony jest na działce A, która powstanie z podziału nieruchomości. Działki oznaczone A i B oraz udział 1/6 w działce H (droga) zamierza Pan pozostawić w majątku osobistym.

Pozostałe działki (C, D, E, F, G) wraz z udziałem 5/6 w działce H (droga) zamierza Pan sprzedać do nowo powstałej Spółki z o.o. Przedmiotem planowanej sprzedaży będą nieruchomości gruntowe (działki gruntu C, D, E, F, G wraz z udziałem 5/6 w działce H).

Podział nieruchomości przed sprzedażą dokonywany jest przez Pana m.in. w celu wydzielenia części nieruchomości, na której stoi Pana dom, a który nie będzie przedmiotem sprzedaży do Spółki z o.o., i pozostanie w Pana majątku osobistym. Oświadcza Pan, że termin sprzedaży działki nie został jeszcze ustalony.

Ponadto, wyjaśnia Pan, że:

• na moment sprzedaży działki nie będzie Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług;
• przedmiotowa nieruchomość nie stanowi oraz nie stanowiła składnika majątku w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (nie jest i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych);
• na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek (teren jest objęty MPZP), ani pozwolenie na budowę;
• do momentu sprzedaży zostanie jedynie dokonany podział działki wskazany w opisie powyżej.

Przed sprzedażą nie będzie Pan dokonywał innych czynności w celu przygotowania przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży, ani nie zamierza Pan podejmować działań zmierzających do ulepszenia działek lub podniesienia ich wartości, w szczególności uzbrojenia wydzielonych działek, przyłączenia do nich mediów, ogradzania działek (przyłącza mediów istnieją jedynie na zabudowanej części nieruchomości, która stanowi Pana dom mieszkalny).

Nie została i nie będzie zawarta umowa najmu/dzierżawy z przyszłym nabywcą działki. Nie podejmował Pan działań marketingowych dotyczących sprzedaży działek.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan:

1. Czy kiedykolwiek prowadził Pan bądź prowadzi obecnie działalność gospodarczą, jeśli tak, to w jakim zakresie?

Odpowiedź: Prowadził Pan działalność gospodarczą m.in. handel kwiatami - 46.22.Z w latach 2009-2012. Działalność została zlikwidowana 1 czerwca 2021 r. Działalność gospodarcza była zarejestrowana pod adresem ul. (…), tj. w domu, w którym zamieszkuje Pan z rodziną, i który znajduje się na jednej z opisanych we wniosku działek. Siedziba działalności stanowiła adres rejestrowy, i nie zajmował Pan na cele prowadzonej działalności powierzchni nieruchomości, na której Pan zamieszkuje. Działalność handlowa był prowadzona w wynajętym lokalu na ul. (…) w (...).

2. W jaki sposób działki o nr 1 i 2 nabyte przez Pana odpowiednio w 1999 i 2017 r. były/są przez Pana wykorzystywane w całym okresie ich posiadania, skoro nie nabył ich Pan w celach prowadzenia działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Działki oznaczone nr 1 i 2 historycznie stanowiły część nieruchomości oznaczonej nr 8, która należała do Pana rodziny od wielu lat. Działkę nr 8, gdzie Pan zamieszkiwał z rodzicami i bratem, otrzymała Pana mama aktem darowizny od swoich rodziców 19 marca 1982 r. Po śmierci matki w 1993 r. działka nr 8 została podzielona na trzy odrębne działki o nr ewidencyjnych 1 (działka z domem mieszkalnym), 2 oraz 3. W wyniku działu spadku 17 listopada 2006 r. nabył Pan do majątku osobistego działkę o nr 1, Pana ojciec działkę nr 2 oraz Pana brata działkę nr 3. 21 września 2017 r. Pana ojciec przekazał Panu w drodze darowizny działkę nr 2.

Działka nr 1 wykorzystywana była dla celów mieszkalnych. Tu znajduje się Pana dom jednorodzinny wybudowany w latach 1974-1982, w którym aktualnie zamieszkuje Pan z rodziną.

Działka nr 2, którą nabył Pan w darowiźnie od ojca w 2017 r. stanowi teren niezabudowany i nie była przez Pana wykorzystywana. Ojciec darował Panu działkę ze względu na podeszły wiek. Podjął się Pan opieki nad ojcem, który zamieszkiwał z Panem w domu do śmierci, tj. do 20 lipca 2021 r. Nie nabył Pan tej działki w celu dalszej odsprzedaży. Działkę tę traktował Pan jako majątek po rodzicach stanowiący zabezpieczanie na przyszłość dla Pana lub Pana dzieci.

3. W czym się przejawiał osobisty/prywatny charakter tych działek (proszę opisać jakie konkretnie cele osobiste zaspokajały ww. działki)?

Odpowiedź: Działki nr 1 i 2stanowią Pana majątek osobisty. Na działce nr 1 mieszka Pan z rodziną w domu, który został wybudowany w latach 1974-1982. W domu tym mieszkał również Pana ojciec, którym się Pan opiekował do śmierci. Działka nr 1 zaspokajała Pana rodzinne potrzeby mieszkaniowe, czyli podstawowe potrzeby życia.

Działka nr 2 stanowi teren niezabudowany obok domu mieszkalnego (łąka). Działkę nr 2, którą otrzymał Pan w darowiźnie w 2017 r., traktuje Pan jako spuściznę po swoich rodzicach. Działka stanowi Pana majątek prywatny, nigdy nie była przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej ani rolniczej. Nie dokonywał Pan dotychczas żadnych nakładów inwestycyjnych na tym terenie.

4. Czy ww. działki były kiedykolwiek lub są obecnie przedmiotem zawartych przez Pana z podmiotami trzecimi (innymi niż przyszły nabywca wydzielonych działek) umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze (jeśli tak, proszę określić, czy były to czynności odpłatne oraz wskazać okres, w którym ta okoliczność miała/ma miejsce)?

Odpowiedź: Działki opisane we wniosku nie były ani nie są przedmiotem zawartych przez Pana umów najmu, dzierżawy, umów o podobnym charakterze. Pod adresem ul. (…) obecnie zarejestrowana jest działalność gospodarcza Pana małżonki, w związku z czym użycza jej Pan nieodpłatnie adresu nieruchomości na cele siedziby firmy (adres rejestrowy działalności). Pana żona prowadzi działalność od 2012 r. Natomiast ani działka nr 1, ani nr 2, ani dom mieszkalny nie są zajęte na cele prowadzonej przez Pana żonę działalności gospodarczej. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Pana żony jest handel hurtowy kwiatami - 46.22.Z. (pawilon handlowy na targowisku) oraz sprzedaż wysyłkowa wyrobów tekstylnych - 47.91.Z (sklep internetowy z pościelą).

Działalność handlowa kwiatami prowadzona jest w wynajętych pawilonach na targowisku przy ul. (…). W ramach działalności gospodarczej Pana żona nie prowadzi sklepu stacjonarnego z pościelą, a towary magazynowane są w lokalu na ul. (…). Wszystkie zamówienia dostarczane są do kupującego w systemie wysyłkowym.

5. Czy ww. działki były/są przez Pana wykorzystywane do działalności rolniczej? Jeżeli tak, to prosimy również wskazać:

• czy dokonywane były z tych działek zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych (jeśli tak, to w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce) opodatkowane podatkiem VAT? Czy też produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby?
• czy był/jest Pan rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. D. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?

Odpowiedź: Działki opisane we wniosku o nr 1 i 2 nie były/nie są wykorzystywane przez Pana do działalności rolniczej.

6. Czy planuje Pan zawrzeć z przyszłym nabywcą - Spółką, w której będzie Pan udziałowcem, umowę przedwstępną sprzedaży, a jeśli tak, to czy:

a)w ramach tej umowy udzieli Pan Spółce pełnomocnictwa, czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego, do działania w Pana imieniu i na Pana rzecz w związku realizacją na tych działkach zamierzonej inwestycji dot. budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych?

• jeśli tak, to jaki będzie/może być zakres tego pełnomocnictwa (prosimy wymienić jakie czynności będzie podejmowała Spółka działająca jako pełnomocnik w związku z nabywanymi działkami)?

b)w ramach tej umowy udzieli Pan Spółce zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane?

Odpowiedź: Na żadnym etapie nie udzieli Pan Spółce pełnomocnictwa ani innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu i na Pana rzecz, w związku z realizacją na tych działkach zamierzonej inwestycji dot. budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz nie udzieli Pan Spółce zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane.

Dodatkowo, nie będzie zawierał Pan z przyszłym nabywcą umowy przedwstępnej sprzedaży. Do zatwierdzenia podziału geodezyjnego nieruchomości, wskazane we wniosku działki zostaną sprzedane na rzecz Spółki na mocy aktu notarialnego. Spółka jako nabywca w swoim imieniu i na swoją rzecz wystąpi o pozwolenie na budowę i podejmie dalsze kroki formalne w celu realizacji zamierzonej inwestycji dot. budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych. W sytuacji, kiedy będzie Pan udziałowcem w Spółce oraz członkiem jej zarządu, a jednocześnie stroną umowy sprzedaży nieruchomości na rzecz Spółki, Spółka będzie reprezentowana przez pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników - zgodnie z art. 210 Kodeksu Spółek Handlowych.

Pytanie

Czy opisana sprzedaż wydzielonych działek do Spółki z o.o. stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Pan wystąpi w roli podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko

Pana zdaniem, planowana sprzedaż nieruchomości niezabudowanej (działek gruntu) do Spółki z o.o., opisana we wniosku, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) - dalej ustawa o VAT.

Tym samym dokonując sprzedaży wydzielonych działek gruntowych do Spółki z o.o. nie występuje Pan w roli podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

W Pana opinii sprzedaż przez niego wydzielonych działek gruntowych do Spółki z o.o. stanowić będzie czynność mieszczącą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie ulega wątpliwości, że działka gruntu, czy też inaczej prawo własności nieruchomości (lub udział w takiej własności) stanowi towar w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Zbycie nieruchomości gruntowych (działek oraz udziałów we współwłasności działek), stanowi więc odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonywana przez podatnika w rozumieniu przepisów VAT.

W szczególności nie każda sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, aby tak się bowiem stało sprzedawca musi działać w charakterze podatnika VAT. Definicję „podatnika” na potrzeby stosowania przepisów w podatku od towarów i usług, zawiera art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem podatnikiem VAT będzie podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl powołanego art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powołanych przepisów ustalenie, czy podmiot dokonujący sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie obejmuje swym zakresem te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Zgodnie ze wskazaną wyżej definicją działalności gospodarczej przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową czyli stałą (nawet jeśli czynność została wykonana raz, ale okoliczności wskazują na to, że będą następne). Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku prywatnego, czy też osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Sprzedaż majątku prywatnego, który został nabyty i wykorzystywany w celach osobistych mieści się w zakresie wykonywania prawa własności.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy w świetle orzecznictwa, w szczególności TSUE.

W celu rozstrzygnięcia czy ww. sprzedaż nieruchomości stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów VAT, czy czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie majątkiem własnym, można odwołać się do licznego orzecznictwa dotyczącego nieruchomości stanowiących prywatny majątek m.in. w orzeczeniu TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), stwierdzono, że „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. W powołanym orzeczeniu stwierdzono, że „jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik.”

Podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości lub jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Należy również powołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Stanowisko TSUE dotyczące pojęcia „majątku prywatnego” osoby fizycznej prezentowane jest również w orzecznictwie krajowym. Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z 27 października 2021 r. sygn. akt III FSK 176/21), brak jest podstaw kwalifikowania do działalności gospodarczej podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie majątkiem własnym, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem. Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. Z kolei w wyroku WSA w Szczecinie (wyrok z 6 października 2021 r., sygn. akt I SA/Sz 561/21), wskazano, że co do zasady z grona podatników VAT wykluczone są osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu „majątkiem prywatnym”, rozumianym jako taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W odniesieniu do przesłanki „zarobkowego celu działalności”, jaka jest wskazana w definicji działalności gospodarczej, sądy uznają, że dążenie do osiągnięcia zysku może być także cechą działań podatnika wykonującego zarząd prywatnym majątkiem, co oznacza, że samo wystąpienie zysku ze sprzedaży danej rzeczy nie wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami), nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do działalności gospodarczej. Oceny, czy działania danego podmiotu wypełniają przesłanki działalności gospodarczej należy dokonywać przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności związanych z działaniami podatnika, w szczególności, ilości operacji, rodzaju podejmowanych działań (m.in. z wyroku WSA w Gdańsku z 22 lutego 2022 r. sygn. akt I SA/Gd 1453/21).

Zwykłe nabycie lub sprzedaż nieruchomości w ramach zarządu majątkiem osobistym nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zysku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy - mimo, że w większości przypadków przychód z takich transakcji generuje zysk. Znaczenie ma zorganizowanie faktyczne tej działalności, na co składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, mieszczących w sobie czynności przygotowawcze oraz fazę realizacji. W świetle powołanych przepisów oraz wydanego na ich podstawie orzecznictwa, za podatnika VAT należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów wykazuje aktywność porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Do działań wykraczających poza zakres wykonywania zwykłego prawa własności należeć może m.in. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy) lub pozwolenia na budowę, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Przy czym aktywność podatnika w tym zakresie musi wykazywać pewną zorganizowaną formę. Na aktywność „handlową” wskazywać musi całokształt wskazanych powyżej okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich. Sam podział działki na kilka mniejszych działek nie może przesądzać o tym, że sprzedaż nowo wydzielonych działek będzie podlegać opodatkowaniu.

Mając na względzie powołane przepisy oraz orzecznictwo, w Pana ocenie planowana sprzedaż działek gruntowych mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowi działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie, nieruchomość została nabyta w drodze dziedziczenia oraz darowizny do Pana majątku osobistego. Nabycie działek nastąpiło wiele lat temu i nie miało związku z działalnością gospodarczą, nie zostały nabyte w celu odsprzedaży lub w celu prowadzenia na nieruchomości działalności gospodarczej. Przez cały okres posiadania wykorzystywał Pan nieruchomość przede wszystkim w celach osobistych - na działce pobudowany jest dom, w którym zamieszkuje Pan wraz z rodziną. Niezabudowana działka stanowi łąkę.

W Pana ocenie, okoliczności nabycia, posiadania, a następnie sprzedaży nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Co więcej, jak wskazano w opisie we wniosku, podział istniejącej nieruchomości został dokonany m.in. ze względu na konieczność wydzielenia działki, na której zamieszkuje Pan wraz z rodziną - ta bowiem nieruchomość pozostanie Pana własnością. Wydzielenia pozostałych działek dokonano „przy okazji”, w ramach jednego postępowania administracyjnego, jednak głównym celem podziału było wyodrębnienie przed sprzedażą działki z domem, a nie maksymalizacja zarobku w wyniku zwiększenia wartości sprzedawanej nieruchomości. Pozostałe działki zostaną sprzedane jednemu nabywcy - Spółce z o.o.

W konsekwencji dokonując sprzedaży działek wydzielonych z działek ewidencyjnych nr 1 oraz 2 nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. działek nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży wydzielonych z działki nr 1 i 2 działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tego gruntu podjął Pan lub podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

We wniosku wskazał Pan, że:

• jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej, w skład której wchodzi zabudowana działka nr 1 oraz niezbudowana działka nr 2, stanowiące Pana majątek osobisty,
• działkę nr 1 nabył Pan w wyniku dziedziczenia ustawowego w 1999 r. oraz na podstawie działu spadku w 2017 r., a działkę nr 2 nabył Pan w drodze darowizny w 2017 r.,
• działki nr 1 i 2 nigdy nie były/nie są wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej i rolniczej,
• nieruchomość nie stanowi oraz nie stanowiła składnika majątku w prowadzonej przez Pana w latach 2009-2012 działalności gospodarczej obejmującej m.in. handel kwiatami (nie jest i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych);
• działka nr 1 była wykorzystywana przez Pan na cele mieszkalne, gdyż znajduje się na niej dom, w którym mieszka Pan z rodziną, natomiast działka nr 2 nie była przez Pana wykorzystywana w żaden sposób, nie nabył jej Pan w celu dalszej odsprzedaży, działkę traktował Pan jako majątek po rodzicach, nie dokonywał Pan na działkach żadnych nakładów inwestycyjnych,
• planuje Pan sprzedać część posiadanej nieruchomości na rzecz nowopowstałej spółki z o.o., w której będzie Pan udziałowcem (Spółka nie została jeszcze utworzona), przedmiotem planowanej sprzedaży do spółki będą wydzielone z działek nr 1 i 2 działki gruntu C, D, E, F, G wraz z udziałem 5/6 w działce H (droga),
• do momentu sprzedaży zostanie dokonany jedynie podział, którego musi Pan dokonać m.in. w celu wydzielenia części nieruchomości, na której stoi Pana dom (działka A), a który nie będzie przedmiotem sprzedaży do spółki z o.o., i pozostanie w Pana majątku osobistym,
• przed sprzedażą nie będzie Pan dokonywał innych czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży, ani nie zamierza Pan podejmować działań zmierzających do ulepszenia działek lub podniesienia ich wartości, w szczególności uzbrojenia wydzielonych działek, przyłączenia do nich mediów, ogradzania działek (przyłącza mediów istnieją jedynie na zabudowanej części nieruchomości, która stanowi Pana dom mieszkalny), nie podejmował Pan działań marketingowych dotyczących sprzedaży działek,
• działki nr 1 i 2 nie były/nie są przedmiotem zawartych przez Pana umów dzierżawy, najmu, czy innych odpłatnych umów, jedynie nieodpłatnie użycza Pan małżonce na cele siedziby jej firmy adres rejestracyjny - ul. (…) (adres domu, w którym Pan mieszka z rodziną),
• Pana małżonka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu kwiatami, ale ani działki nr 1 i 2, ani dom mieszkalny nie są użytkowane przez nią na cele tej działalności handlowej, działalność ta prowadzona jest przez Pana małżonkę w pawilonach na targowisku, oraz poprzez sklep internetowy,
• na żadnym etapie nie będzie Pan udzielał spółce pełnomocnictwa ani innego umocowania do działania w Pana imieniu, nie udzieli Pan także do dnia sprzedaży spółce zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane, a także na dzień sprzedaży dla wydzielonych działek nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie będzie Pan zawierał umowy przedwstępnej sprzedaży ze spółką,
• nowoutworzona spółka podejmie dalsze kroki formalne na własny koszt i we własnym imieniu w celu realizacji zamierzonej na działkach inwestycji budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, i to spółka wystąpi o pozwolenie na budowę,
• obecnie nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Pana wątpliwości dotyczą tego, czy planowana przez Pana sprzedaż wydzielonych działek do nowopowstałej spółki nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, i w konsekwencji w związku z ich sprzedażą nie będzie Pan uznany za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy więc ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1 i 2 będzie Pan spełniać przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług, tj. czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania opisanej sprzedaży podjął lub podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Pana zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży wydzielonych działek nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Pana opisanych działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Wskazał Pan, że procedura podziałowa działek nr 1 i 2 musi zostać przeprowadzona w celu wydzielenia części nieruchomości, na której stoi Pana dom (działka A), a który nie będzie przedmiotem sprzedaży do spółki i pozostanie w Pana majątku osobistym. Wydzielenia pozostałych działek - jak Pan wskazał - dokonano „przy okazji”, w ramach jednego postępowania administracyjnego, jednak głównym celem podziału było wyodrębnienie przed sprzedażą działki z domem, a nie maksymalizacja zarobku w wyniku zwiększenia wartości sprzedawanej nieruchomości. Ponadto wskazał Pan, że od czasu nabycia działek nr 1 i 2 nie dokonywał Pan żadnych nakładów na tej Nieruchomości, nie podejmował Pan działań marketingowych, nie zawierał Pan umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Działki nie były oraz nie są wykorzystywane przez Pana w działalności gospodarczej, ani w rolniczej. Ponadto, do chwili sprzedaży wydzielonych działek na rzecz spółki nie będą prowadzone przez Pana żadne czynności faktyczne mające przygotować działki pod przyszłą planowaną przez spółkę inwestycję, w szczególności nie dokona Pan uzbrojenia wydzielonych działek, przyłączenia do nich mediów, ogrodzenia działek. To nowoutworzona spółka na własny koszt i we własnym imieniu już po ich nabyciu podejmie dalsze kroki formalne w celu realizacji zamierzonej na działkach inwestycji budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, i to spółka wystąpi o pozwolenie na budowę. Do dnia sprzedaży nie udzieli Pan również spółce żadnych pełnomocnictw do działania w Pana imieniu oraz nie udzieli zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane. Nie planuje Pan też zawierania ze spółka kupującą umowy przedwstępnej sprzedaży.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku nie podejmował i nie zamierza Pan podjąć aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Za przejaw podejmowania aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami nie można bowiem uznać samego dokonania na Pana wniosek podziału działek nr 1 i 2 na mniejsze, gdyż podział jest konieczny, aby wydzielić działkę A, na której stoi Pana dom, a który nie będzie przedmiotem sprzedaży do spółki i pozostanie w Pana majątku osobistym. Zakres podjętych czynności w odniesieniu do tych działek w żadnym wypadku nie pozwala na uznanie, że Pana działalność ma i będzie miała charakter profesjonalny.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że planowana przez Pana sprzedaż wydzielonych działek do spółki, w której będzie Pan udziałowcem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku. Przy sprzedaży wydzielonych działek gruntu skorzysta więc Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, z tytułu planowanej sprzedaży wydzielonych działek gruntu do nowopowstałej spółki nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącymi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż wydzielonych działek do nowopowstałej spółki nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pana stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż przez Pana wydzielonych działek na rzecz Spółki nie powinna być kwalifikowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a w rezultacie nie będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pan w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).