Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.125.2024.1.NS
Temat interpretacji
Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania nieruchomości ze spółki jawnej w związku z przeznaczeniem ich na najem prywatny lub w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania nieruchomości ze spółki jawnej w związku z przeznaczeniem ich na najem prywatny lub w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.
Uzupełnili go Państwo pismem sygnowanym datą 19 lutego 2024 r. (wpływ 18 kwietnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) Spółka Jawna, jest właścicielem (...) lokali magazynowych oraz (...) działek, które znajdują się w (…).
Wspólnikami Spółki Jawnej są trzej bracia – (…)
(…) Spółka Jawna została utworzona (…) 2018 r. Została przekształcona ze spółki cywilnej działającej od (…) 2010 r.
Magazyny były wprowadzone do ewidencji środków trwałych przy utworzeniu spółki cywilnej w dniu (…) 2010 r. Po przekształceniu spółki cywilnej w spółkę jawną nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki jawnej.
Podczas zakupu magazynów nie były one opodatkowane podatkiem VAT. Lokale magazynowe (...) są wynajmowane firmom z różnych branż (...). Spółka w latach 2015-2023 poniosła nakłady podnoszące wartość nieruchomości. Od tych nakładów Spółka odliczyła podatek VAT w wysokości około (…) zł. Nieruchomość jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawca planuje wycofać ze spółki jawnej wyżej opisane nieruchomości na rzecz wspólników spółki jawnej i nadal kontynuować najem na rzecz podmiotów trzecich, w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Jednocześnie każdy ze wspólników zamierza dalej działać w charakterze czynnego podatnika podatku VAT (jak dotychczas), nie korzystając ze zwolnienia.
(…) Spółka Jawna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (spółka cywilna również była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług). Wycofanie nieruchomości nie spowoduje zmiany wielkości wkładów każdego ze wspólników, ponieważ nieruchomość nie stanowiła wkładu żadnego ze wspólników. Wycofanie nieruchomości nie spowoduje zmniejszenia udziałów w spółce.
Wycofanie nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego wspólników nastąpi (...) 2024 r. Okres 10 letniej korekty nie zakończy się w roku wycofania nieruchomości objętej wnioskiem do majątku prywatnego wspólników.
Ponadto, pismem z 19 lutego 2024 r. (wpływ 18 kwietnia 2024 r.) doprecyzowali Państwo opis sprawy o następujące informacje:
1.Wycofaniu ze spółki jawnej podlegać będzie (...) lokali niemieszkalnych i (...) działki, zwane w opisie sprawy jako nieruchomość.
2.(...) lokali niemieszkalnych i (...) działki, których dotyczy wniosek, są aktualnie wynajmowane firmom z różnych branż i po wycofaniu ich ze spółki jawnej dalej będą wynajmowane, świadczone usługi najmu będą opodatkowane podatkiem VAT.
3.Nieruchomość ma charakter niemieszkalny.
Pytanie
Czy wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej na rzecz wspólników spółki jawnej i następnie wynajęcie tej nieruchomości przez wspólników spółki jawnej (w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT po wycofaniu nieruchomości na cele osobiste?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych okoliczności, wycofanie ze spółki jawnej nieruchomości, dla której poniesione zostały nakłady, w odniesieniu do których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT, nie skutkuje koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku, jak również Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji, gdy dalszy najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Przy czym, w świetle art. 2 pkt 14a ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości – rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2.wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790, 1114, 1463 i 1693);
Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów, najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej na rzecz wspólników spółki jawnej i następnie wynajęcie tych nieruchomości przez wspólników spółki jawnej (w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) i w konsekwencji nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku VAT po wycofaniu nieruchomości na cele osobiste.
Jak wynika z okoliczności sprawy nieruchomości (6 lokali magazynowych oraz 3 działki) są aktualnie wynajmowane firmom z różnych branż i po ich wycofaniu z działalności gospodarczej spółki jawnej do majątku prywatnego wspólników spółki, będą dalej wynajmowane na rzecz podmiotów trzecich w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, a więc nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych (świadczone usługi najmu – jak Państwo wskazali – będą opodatkowane podatkiem VAT). Ponadto, nieruchomości mają charakter niemieszkalny. Tym samym, nieruchomości nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste wspólników, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe.
Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości (...) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników spółki jawnej, która następnie będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne (w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej działalności gospodarczej), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste wspólników, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast, jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Z opisu sprawy wynika, że spółka jawna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jawna, będąca właścicielem (...) lokali magazynowych oraz (...) działek, została utworzona (…) 2018 r. Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki jawnej. Podczas zakupu magazynów nie były one opodatkowane podatkiem VAT. Lokale magazynowe (...) są wynajmowane firmom z różnych branż (...). Spółka w latach 2015-2023 poniosła nakłady podnoszące wartość nieruchomości. Od tych nakładów Spółka odliczyła podatek VAT w wysokości około (…) zł. Nieruchomości są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Planują Państwo wycofać nieruchomości z majątku spółki jawnej do majątku prywatnego wspólników tej spółki. Przy czym, co istotne, sposób wykorzystania nieruchomości nie ulegnie zmianie, gdyż (...) lokali niemieszkalnych i (...) działki, których dotyczy wniosek są aktualnie wynajmowane firmom z różnych branż i po wycofaniu ich ze spółki jawnej dalej będą wynajmowane (świadczone usługi najmu będą opodatkowane podatkiem VAT). Wskazali Państwo również, że każdy ze wspólników zamierza dalej działać w charakterze czynnego podatnika podatku VAT (jak dotychczas), nie korzystając ze zwolnienia.
Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że czynność wycofania nieruchomości do majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będą mieli Państwo obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem wycofania gdyż:
1)przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki, celem ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
2)przedmiotowe nieruchomości nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. wynajmu.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.
W konsekwencji, w związku z wycofaniem z majątku spółki jawnej nieruchomości (...), stanowiących środki trwałe Państwa spółki i przekazaniem tych nieruchomości do majątku prywatnego wspólników – w celu najmu opodatkowanego podatkiem VAT prowadzonego w ramach najmu prywatnego lub jednoosobowej działalności gospodarczej – nie będą Państwo mieli obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto zauważyć należy, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.
W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).