Brak opodatkowania podatkiem VAT aportu działalności hurtowej jako transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT aportu działalności hurtowej jako transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 kwietnia 2024 r. (wpływ 16 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (…) (NIP: (…), rezydencja podatkowa w Polsce, Firma, czynny podatnik VAT) dalej jako Wnioskodawca prowadzi działalność handlowo-usługową. Specjalizuje się głównie w dostarczaniu:

•(…).

Firma prowadzi działalność na terenie (…) województw. W województwie (…) prowadzi stacjonarny sklep w (…), poprzez który obsługuje klientów biznesowych – B2B z całego województwa (…) oraz lokalnych klientów indywidualnych (obsługa klientów – B2C). W ramach tej działalności Firma dostarcza swoim klientom towary różnych producentów oraz świadczy usługi w zakresie wynajmu nieruchomości. Natomiast w województwie (…) prowadzi działalność wyłącznie w zakresie hurtowej sprzedaży i dystrybucji produktów marki (…) (umowa dystrybucyjna zawarta pomiędzy Firmą a (…)).

Na dzień składania wniosku Firma obsługuje klientów w (…):

•(…).

Zakres dystrybucji dotyczy:

•(…).

W ramach wieloletniej współpracy pomiędzy Firmą a (…) został opracowany i wdrożony model biznesowy. Zgodnie z nim Firma poprzez swoich pracowników – handlowców (…) zatrudnionych do obsługi (…) województwa (…) pozyskuje zamówienia. Handlowcy przeprowadzają bezpośrednio wizyty u Klientów (dodatkowo: telefon, mail, telekonferencja, komunikatory internetowe). Handlowcy realizując swoje działania wykorzystują przy tym: telefony komórkowe, laptopy, samochody służbowe oraz materiały i foldery reklamowe. W przypadku gdy zamówienie jest skompletowane to wtedy następuje jego przekazanie przez handlowca bezpośrednio (…) (zamówienia są bezpośrednio kierowane do (…) przy wykorzystaniu ich oprogramowania i nie są weryfikowane w zakresie dostępności w magazynie Firmy). Po weryfikacji zamówienia i jego potwierdzeniu (…) przyjmuje je do realizacji i wysyła towar. Firma wystawia faktury za towar Klientowi i z nim się rozlicza. Natomiast towar jest przekazywany bezpośrednio z magazynu (…) do Klienta (nie ma fizycznego przepływu towaru pomiędzy magazynem (…) a magazynem Firmy; nie jest potrzebny i wykorzystywany pod te transakcje magazyn Firmy). (…) wystawia fakturę za towar Firmie i z nią się rozlicza. Koszty dostawy ponosi (…). Towar stanowiący przedmiot sprzedaży objęty jest gwarancją lub rękojmią (…).

Na dzień składania wniosku Firma obsługuje w (…) w województwie (…) łącznie ok. (…) Klientów firmowych.

W ramach struktury organizacyjnej firmy wyodrębniono na podstawie zarządzenia Właściciela następujące komórki organizacyjne (działy):

•sklep,

•administracyjno-księgowy,

•magazyn i zaopatrzenie,

•hurt (…).

W Firmie zatrudnionych na umowę o pracę jest łącznie (…) osób. Wśród pracowników znajdują się:

•(…).

Na dzień składania wniosku w Firmie planowana jest reorganizacja polegająca na oddzieleniu działalności hurtowej (…) od pozostałej działalności wykonywanej w ramach sklepu w (…). Właściciel (Wnioskodawca) planuje tak wyodrębnioną część biznesu wnieść aportem do nowoutworzonej spółki z o.o.

Działalność hurtowa (…) w Firmie stanowi samodzielnie funkcjonujący biznes z punktu widzenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Na tę działalność składa się zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Zespół ten obejmuje:

•pracowników ((…) handlowców zatrudnionych na umowę o pracę),

•samochody (...),

•laptopy (...),

•telefony komórkowe (...),

•oprogramowanie komputerowe (…),

•podpisane umowy o współpracy handlowej z klientami (łączna liczba umów: (…)),

•podpisane umowy regałowe z klientami (łączna liczba umów: (…)),

•należności od klientów,

•podpisane umowy z dostawcą towaru – (…),

•podpisane umowy z dostawcami usług np. telekomunikacyjnych,

•rachunek bankowy dedykowany pod działalność hurtową,

•procedury składania i obsługi zamówień,

•procedury fakturowania klientów,

•procedury rozpatrywania i rozliczania reklamacji,

•foldery reklamowe i materiały szkoleniowe,

•politykę cenową i rabatowania klientów,

•zobowiązania wobec (…), pracowników, US, ZUS, innych dostawców usług.

Działalność hurtowa obejmująca (…) powiatów województwa (…) jest w ramach Firmy wyodrębniona pod względem organizacyjnym (zarządzenie Właściciela Firmy).

W ramach działu pracuje (…) handlowców, którzy łącznie obsługują Klientów z tych powiatów. Handlowcy nie obsługują stacjonarnego sklepu w (…) oraz innych klientów z województwa (…). Zadania te realizują pracownicy sklepu.

Dział jest wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania (elementy te są przypisane do działalności hurtowej). Dzięki temu może realizować na podstawie umów czy dokumentów niezależnie określone funkcje i zadania w ramach Firmy (obsługa rynku hurtowego w (…) powiatach województwa (…)). Dzięki powiązaniom funkcjonalnym pomiędzy elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w ramach działu hurtu prowadzone są operacje i zdarzenia gospodarcze w sposób ciągły i uporządkowany (zgodnie z wewnętrznymi procedurami). To umożliwia z kolei realizację w tym obszarze celów biznesowych Firmy (składniki materialne i niematerialne stanowią potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, które może w przyszłości realizować samodzielnie zadania gospodarcze i funkcjonować samodzielnie w obrocie gospodarczym).

Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań (przypisany do działu hurtu – (…) powiatów województwa (…)) jest również wyodrębniony w Firmie pod względem finansowym. Zgodnie z przyjętą oraz stosowaną polityką rachunkowości i planem kont na dzień składania wniosku możliwe jest ustalenie przychodów i kosztów związanych z działalnością hurtową oraz jednoznaczne przypisanie (bilansowo i pozabilansowo) należności, innych składników majątkowych (aktywów) i zobowiązań do tej działalności hurtowej. Odbywa się to poprzez wprowadzenie odpowiednich kont księgowych syntetycznych i analitycznych oraz grupowaniu i ewidencjonowaniu operacji gospodarczych w programie finansowo-księgowym zgodnie z zasadami ujętymi w polityce rachunkowości. Firma posiada rachunek bankowy przypisany do działalności hurtowej. Na tej podstawie można dokładnie określić wpływy ze sprzedaży (ściągnięte należności) oraz wydatki związane z regulowaniem określonych zobowiązań (zapłata za towar do dostawcy, regulowanie innych zobowiązań wobec dostawców usług, wypłaty wynagrodzeń pracownikom, regulowanie podatków do US czy składek do ZUS).

Po wniesieniu aportem tak wyodrębnionej pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym części biznesu do spółki z o.o. będzie ona mogła w przyszłości samodzielnie funkcjonować na rynku (kontynuowanie działalności dystrybucyjnej hurtowej – (…) powiatów województwa (…) w takim samym zakresie jak do dnia złożenia wniosku).

W ramach planowanego aportu dojdzie do przejścia wszystkich pracowników przypisanych do działalności hurtowej – (…) powiatów województwa (…) do spółki z o.o. (w ramach przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę w myśl art. 23 Kodeksu Pracy). Spółka z o.o. dodatkowo zapewni kadrę zarządzającą (zarząd) i zawrze dodatkowe umowy w zakresie usług najmu (wynajem powierzchni pod siedzibę) i księgowości.

Spółka z o.o. jako podmiot otrzymujący aport ZCP przyjmie dla celów podatkowych składniki będące przedmiotem aportu w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych jednoosobowej działalności gospodarczej oraz będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Planowana reorganizacja uwarunkowana jest wyłącznie uzasadnionymi względami ekonomiczno-biznesowymi (głównym lub jednych z głównych celów nie jest podjęcie działań prowadzących do uniknięcia lub uchylania się od opodatkowania). Dla Wnioskodawcy kluczowe w tym zakresie są głównie kwestie dotyczące:

•rozłożenia ryzyka biznesowego (dywersyfikacja ryzyka; do tej pory Wnioskodawca cały czas odpowiadał całym swoim majątkiem osobistym za zobowiązania Firmy),

•możliwości rozwoju i zwiększenia sprzedaży dotychczasowym klientom w ramach prowadzonej dystrybucji w (…) powiatach województwa (…),

•zwiększenia udziału w rynku (pozyskanie nowych klientów),

•możliwości w przyszłości przystąpienia do spółki nowych wspólników,

•przygotowania się do przyszłej sukcesji biznesu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan następujące informacje:

1)czy w wyniku wyodrębnienia na płaszczyźnie finansowej, na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej (księgowej) jest/będzie możliwe przyporządkowanie składników majątku do wyodrębnionej działalności hurtowej;

Odp.: W wyniku wyodrębnienia na płaszczyźnie finansowej, na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej (księgowej) jest/będzie możliwe przyporządkowanie składników majątku do wyodrębnionej działalności hurtowej.

2)czy w związku z planowaną transakcją wszystkie składniki materialne i niematerialne przypisane do części przedsiębiorstwa dotyczącej działalności hurtowej zostaną wniesione do Spółki z o.o.; jeśli nie – proszę wskazać, które z tych składników zostaną wyłączone z transakcji i dlaczego;

Odp.: W związku z planowaną transakcją wszystkie składniki materialne i niematerialne przypisane do części przedsiębiorstwa dotyczącej działalności hurtowej (opisane szczegółowo we wniosku) zostaną wniesione do Spółki z o.o.

3)czy Spółka z o.o., do której zostanie wniesiona aportem działalność hurtowa, ma zamiar nieprzerwanego kontynuowania działalności, prowadzonej dotychczas przez Pana, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu;

Odp.: Spółka z o.o., do której zostanie wniesiona aportem działalność hurtowa ma zamiar nieprzerwanie kontynuować działalność, prowadzoną dotychczas przez (…), przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

4)czy mający być przedmiotem aportu do Spółki z o.o. zespół składników stanowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych, umożliwiający kontynuację działalności hurtowej prowadzonej przez Pana i będzie wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej:

-bez konieczności angażowania przez Spółkę z o.o. innych składników majątku, które nie są przedmiotem aportu;

-bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki;

Odp.: Przedmiotem aportu do Spółki z o.o. będzie zespół składników, który stanowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych, umożliwiający kontynuację działalności hurtowej prowadzonej obecnie w działalności gospodarczej (…) i będzie on wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej:

-bez konieczności angażowania przez Spółkę z o.o. innych składników majątku, które nie są przedmiotem aportu oraz

-zasadniczo bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Tak jak wspomniano w pierwotnym wniosku: spółka z o.o. dodatkowo zapewni kadrę zarządzającą (zarząd) i zawrze dodatkowe umowy w zakresie usług najmu (wynajem powierzchni pod siedzibę) i księgowości. Jednakże, są to czynności niezależne od całego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych. Położenie siedziby spółki pozostaje bez wpływu na funkcjonowanie całego zespołu składników jako zespół tak jak i kwestia prowadzenia księgowości. Spółka z o.o. niezależnie od tej transakcji jest zobowiązana do zapewnienia spółce siedziby oraz ułożenia zasad i formy prowadzenia księgowości (wymóg formalny).

5)w jakiej nieruchomościach funkcjonuje obecnie Pana działalność, w tym w odniesieniu do działalności hurtowej;

Odp.: Obecnie w ramach prowadzonej działalności (…) posiada nieruchomość (…). W tej nieruchomości prowadzona jest działalność gospodarcza (sklep w (…) i działalność hurtowa).

6)czy nieruchomości te są funkcjonalnie związane z działalnością hurtową, czy nieruchomości te zostaną wniesione do Spółki z o.o. w ramach opisanego aportu; jeśli nie zostaną wniesione, prosimy wskazać dlaczego i czy nowo powstała Spółka z o.o. będzie korzystać z tych nieruchomości, jeśli tak - to na jakiej podstawie;

Odp.: Nieruchomość ta zasadniczo nie jest funkcjonalnie związana z działalnością hurtową. Towary (działalność hurtowa) są bezpośrednio wysyłane od dostawcy do klienta. Nieruchomość nie zostanie wniesiona do Spółki z o.o. w ramach aportu, dlatego że nie ma magazynowania towarów (działalność hurtowa) w tej nieruchomości i nie jest ta nieruchomość potrzebna do prowadzenia działalności hurtowej. Nowo powstała Spółka z o.o. na początku istnienia będzie mieć siedzibę w tej nieruchomości (planowana umowa najmu), ale nie jest wykluczona w przyszłości zmiana siedziby spółki.

7)czy Spółka z o.o. będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności hurtowej w dotychczasowym zakresie wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem aportu;

Odp.: Spółka z o.o. będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności hurtowej w dotychczasowym zakresie wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

8)czy po wniesieniu aportem składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działalności hurtowej będzie Pan mógł kontynuować działalność w ramach sklepu w (…) z wykorzystaniem składników majątku jakie pozostaną.

Odp.: Po wniesieniu aportem składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działalności hurtowej działalność (…) będzie mogła być kontynuowana w ramach sklepu w (…) z wykorzystaniem składników majątku jakie pozostaną.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Czy planowany aport działalności hurtowej jako transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT) ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z tym, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa ujęta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT jest tożsama z definicją ujętą w art. 5a pkt 4 ustawy PIT w zakresie własnego stanowiska przyjęto w tej części uzasadnienia stanowisko Wnioskodawcy z pytania 1.

Biorąc pod uwagę art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z punktu widzenia dalszych rozważań kluczowy jest art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z nim przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z punktu widzenia wniosku o interpretację indywidualną kluczowe w tym miejscu jest określenie „transakcja zbycia” zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Określenie „transakcja zbycia” użyte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę bądź przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (w związku z tym „transakcja zbycia” będzie również dotyczyć aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Stanowisko to zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych: 0113-KDIPT1-2.4012.70.2023.4.PRP, 0114-KDIP1-1.4012.85.2023.3.MŻ, 0113-KDIPT1-2.4012.227.2022.1.KT, 0113-KDIPT1-2.4012.493.2020.2.SM, 0112-KDIL2-3.4012.470.2019.2.ZD, 0113-KDIPT1-1.4012.484.2019.2.MH.

Należy również dodatkowo zauważyć, że ze względu na treść przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinien być on interpretowany ściśle, w związku z czym ma on zastosowanie tylko i wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Podejście takie wynika z implementacji art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm., dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE”), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów ww. artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o VAT, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa. Warto również zauważyć, że w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”) w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich do spółki w formie aportu.

W wyroku tym wskazano, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE.L.145 1 z dnia 13 czerwca 1977 r., str.1, z późn. zm., dalej: „Szósta Dyrektywa”) (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE) uznając, że w przypadku przekazania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego przekazania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji.

W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z kolei w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE).

Zdaniem Wnioskodawcy, planowany aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym dla Wnioskodawcy planowany aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie podlegał na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług pod ustawę o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego, co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którymi, wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

·istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;

·wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;

·związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być, np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów(m.in. wyroki w sprawie C-33/93, czy C-154/80).

Wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem wyrażonym w formie pieniężnej, czy też w formie udziałów czy praw, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter powołanego wyżej przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

·zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

·faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

W wyroku NSA z 28 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2529/11 stwierdzono: „Żaden z przepisów prawa powoływanych przez Sąd pierwszej instancji oraz wnoszącego skargę kasacyjną nie zawiera wprost, dosłownie i jednoznacznie wymogu, zgodnie z którym dla bytu prawnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części niezbędne jest prawo własności nieruchomości. Organy podatkowe nie ustaliły też w sprawie, że składniki wnoszonego aportem przedsiębiorstwa (...) nie mogły funkcjonować jako zorganizowana część przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości albo też z wykorzystaniem innych nieruchomości niż te, których podatnik nie wniósł do spółki. Istotne znaczenie ma również podnoszona przez Sąd pierwszej instancji okoliczność, że w dniu wniesienia – otrzymania aportu spółka kapitałowa otrzymała także, tytułem dzierżawy, prawo do przywoływanych powyżej nieruchomości”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, prowadzi Pan działalność na terenie (…) województw. W województwie (…) prowadzi Pan stacjonarny sklep w (…), poprzez który obsługuje klientów biznesowych – B2B z całego województwa (…) oraz lokalnych klientów indywidualnych (obsługa klientów – B2C). W ramach tej działalności Firma dostarcza swoim klientom towary różnych producentów oraz świadczy usługi w zakresie wynajmu nieruchomości. Natomiast w województwie (…) prowadzi Pan działalność wyłącznie w zakresie hurtowej sprzedaży i dystrybucji produktów marki (…) (umowa dystrybucyjna zawarta pomiędzy Firmą a (…)).

Pana wątpliwości dotyczą kwestii wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy planowanej transakcji wniesienia aportem działalności hurtowej jako transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W tej sprawie przedstawione we wniosku informacje wskazują, że opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych mający być przedmiotem wkładu niepieniężnego – działalność hurtowa – cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i na dzień dokonania opisanej transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane w tym zakresie zadania.

Planuje Pan bowiem reorganizację polegającą na oddzieleniu działalności hurtowej (…) od pozostałej działalności wykonywanej w ramach sklepu w (…). Wyodrębnioną część biznesu planuje Pan wnieść aportem do nowoutworzonej spółki z o.o. Działalność hurtowa w Firmie stanowi samodzielnie funkcjonujący biznes z punktu widzenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego. Na tę działalność składa się zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Zespół ten obejmuje:

•pracowników ((…) handlowców zatrudnionych na umowę o pracę),

•samochody (...),

•laptopy (...),

•telefony komórkowe (...),

•oprogramowanie komputerowe (…),

•podpisane umowy o współpracy handlowej z klientami (łączna liczba umów: (…)),

•podpisane umowy regałowe z klientami (łączna liczba umów: (…)),

•należności od klientów,

•podpisane umowy z dostawcą towaru – (…),

•podpisane umowy z dostawcami usług np. telekomunikacyjnych,

•rachunek bankowy dedykowany pod działalność hurtową,

•procedury składania i obsługi zamówień,

•procedury fakturowania klientów,

•procedury rozpatrywania i rozliczania reklamacji,

•foldery reklamowe i materiały szkoleniowe,

•politykę cenową i rabatowania klientów,

•zobowiązania wobec (…), pracowników, US, ZUS, innych dostawców usług.

Z wniosku wynika, że działalność hurtowa jest w ramach Firmy wyodrębniona pod względem organizacyjnym (zarządzenie Właściciela Firmy). Dział jest wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania (elementy te są przypisane do działalności hurtowej). Dzięki temu może realizować na podstawie umów czy dokumentów niezależnie określone funkcje i zadania w ramach Firmy (obsługa rynku hurtowego w (…) powiatach województwa (…)). Dzięki powiązaniom funkcjonalnym pomiędzy elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w ramach działu hurtu prowadzone są operacje i zdarzenia gospodarcze w sposób ciągły i uporządkowany (zgodnie z wewnętrznymi procedurami). To umożliwia z kolei realizację w tym obszarze celów biznesowych Firmy (składniki materialne i niematerialne stanowią potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, które może w przyszłości realizować samodzielnie zadania gospodarcze i funkcjonować samodzielnie w obrocie gospodarczym). Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań (przypisany do działu hurtu) jest również wyodrębniony w Firmie pod względem finansowym. Zgodnie z przyjętą oraz stosowaną polityką rachunkowości i planem kont na dzień składania wniosku możliwe jest ustalenie przychodów i kosztów związanych z działalnością hurtową oraz jednoznaczne przypisanie (bilansowo i pozabilansowo) należności, innych składników majątkowych (aktywów) i zobowiązań do tej działalności hurtowej. Odbywa się to poprzez wprowadzenie odpowiednich kont księgowych syntetycznych i analitycznych oraz grupowaniu i ewidencjonowaniu operacji gospodarczych w programie finansowo-księgowym zgodnie z zasadami ujętymi w polityce rachunkowości. Firma posiada rachunek bankowy przypisany do działalności hurtowej. Na tej podstawie można dokładnie określić wpływy ze sprzedaży (ściągnięte należności) oraz wydatki związane z regulowaniem określonych zobowiązań (zapłata za towar do dostawcy, regulowanie innych zobowiązań wobec dostawców usług, wypłaty wynagrodzeń pracownikom, regulowanie podatków do US czy składek do ZUS). Po wniesieniu aportem tak wyodrębnionej pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym części biznesu do spółki z o.o. będzie ona mogła w przyszłości samodzielnie funkcjonować na rynku (kontynuowanie działalności dystrybucyjnej hurtowej w takim samym zakresie jak do dnia złożenia wniosku).

Z wniosku wynika także, że w ramach planowanego aportu dojdzie do przejścia wszystkich pracowników przypisanych do działalności hurtowej do spółki z o.o. (w ramach przejścia zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę w myśl. art. 23 Kodeksu Pracy).

Należy w tym miejscu wskazać, że nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa czy jego zorganizowanej części, ważne aby nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji – co będzie miało miejsce w opisanym przypadku.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy, towary (działalność hurtowa) są bezpośrednio wysyłane od dostawcy do klienta. Nieruchomość nie zostanie wniesiona do Spółki z o.o. w ramach aportu, dlatego, że nie ma magazynowania towarów (działalność hurtowa) w tej nieruchomości i nie jest ta nieruchomość potrzebna do prowadzenia działalności hurtowej.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka będzie kontynuowała działalność hurtową prowadzoną obecnie w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej przy pomocy składników majątku, które zostaną przeniesione w ramach planowanej transakcji. Co istotne, wskazał Pan również, że Spółka z o.o., do której zostanie wniesiona aportem działalność hurtowa ma zamiar nieprzerwanie kontynuować działalność, prowadzoną dotychczas przez Pana, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu. Spółka z o.o. będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności hurtowej w dotychczasowym zakresie wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

Zatem, przedstawione w opisie sprawy okoliczności oraz dokonana w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE ich całościowa analiza, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych i niemajątkowych mającego być przedmiotem aportu do Spółki, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, planowany aport działalności hurtowej nie podlega i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).