Uznanie realizowanych dostaw za eksport towarów opodatkowany stawką VAT 0%.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji, w której uczestniczy Spółka i Nabywca jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 22 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania eksportu towarów opodatkowanego stawką VAT w wysokości 0%. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 marca 2024 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 5 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

B. S.A. [dalej: Wnioskodawca lub Spółka] prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...).

Posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Jesteście Państwo zarejestrowani w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług [dalej: VAT].

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedają Państwo towary, w szczególności (...) oraz (...). Sprzedaż towarów realizowana jest na podstawie pisemnych umów zawieranych między Państwem a Państwa klientami - podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą [dalej: Klienci lub Nabywcy]. Z uwagi na specyfikę towarów sprzedawanych przez Państwa ((...), (...)) Klienci muszą spełniać wymogi wynikające z regulacji prawa (...).

Przedmiotem niniejszego wniosku są transakcje (sprzedaż towarów), w przypadku których:

1)na podstawie zawartych umów Klienci składają zamówienia, w których określane są szczegółowe informacje dotyczące planowanej transakcji, takie jak rodzaj i ilość zamawianych produktów, potwierdzana jest cena, a także data dostawy oraz miejsce, do którego towary mają zostać dostarczone;

2)sprzedaż towarów dokumentowana jest fakturami wystawianymi przez Państwa na Nabywców;

3)towary transportowane są z Polski (z magazynu Spółki) do krajów nienależących do Unii Europejskiej (państwa trzecie);

4)Państwo nie jesteście odpowiedzialni za przetransportowanie towarów z Polski do państwa trzeciego. Przykładowo, w umowie podpisanej między Spółką a Nabywcą warunki dostawy mogą zostać określone (zgodnie z Incoterms) jako EXW/FCA magazyn Spółki w Polsce, co oznacza że odpowiedzialność za towary przechodzi na Klienta w momencie ich postawienia do dyspozycji Klienta/załadunku towarów na środek transportu (ryzyko utraty towarów przestaje w tym momencie obciążać Państwa);

5)niezależnie od przyjętych w umowie warunków Incoterms, w celu dostarczenia wyprodukowanych towarów, realizują Państwo szereg funkcji. Można je podzielić na następujące etapy:

a.gdy towary są przygotowane do odbioru w Państwa magazynie, pracownicy Spółki przekazują stosowną informację do Klienta (zgłoszenie gotowości towarów do odbioru). Na tej podstawie potwierdzana jest data odbioru towarów;

b.w celu zapewnienia odpowiedniego (w tym zgodnego z wymogami jakościowymi) transportu towarów Państwa pracownicy przekazują do Klienta informacje pozwalające na zapewnienie właściwych środków transportu, np.:

                        i.  w jakich warunkach towary powinny być transportowane, w szczególności dotyczące temperatury (czy konieczna jest chłodnia do transportu towarów);

ii. jakie będą parametry wysyłki (waga, wymiary, czy możliwe jest tzw. piętrowanie palet);

c.w razie konieczności, pracownicy Spółki kontaktują się na bieżąco z przedstawicielami Klienta lub przewoźnika, np. w celu udzielenia dodatkowych wyjaśnień/instrukcji dotyczących transportu, czy też reagowania na bieżąco na pojawiające się zdarzenia (np. zmiana daty dostawy, zmiana parametrów wysyłki);

d.przed planowanym odbiorem towarów przedstawiciele Spółki pozyskują od Klienta numery rejestracyjne pojazdu oraz nazwę przewoźnika/nazwisko kierowcy, który odbierze towary;

e.przed załadunkiem towarów pracownicy Spółki weryfikują, czy pojazd jest odpowiedni do transportu towarów. Przykładowo, gdyby do transportu towarów wymagana była chłodnia, a pojazd jej nie zapewniał, załadunek towarów przez przedstawicieli Spółki powinien zostać wstrzymany;

f.jeśli pojazd spełnia wszelkie wymogi, pracownicy Spółki dokonują załadunku towarów na pojeździe. W zależności od wymogów towary są odpowiednio oznaczone i mogą być umieszczane w opakowaniach zbiorczych i/lub na paletach. Jeśli jest taka potrzeba, pracownicy Spółki dołączają do wysyłanych towarów rejestratory pozwalające na zapis temperatury w trakcie transportu oraz jej późniejszy odczyt (tzw. data loggery);

g.wraz z towarami Spółka wydaje dokumentację wysyłkową (CMR; list załadunkowy - ang. packing list; jeśli jest wymagane - świadectwo pochodzenia, w szczególności na formularzu EUR1) oraz jakościową, jeśli jest wymagana np. (...);

6)towary sprzedawane przez Państwa zgłaszane są do celnej procedury wywozu;

7)po pierwsze, zgłoszenie towarów do procedury wywozu może mieć miejsce zanim towary opuszczą teren należący do Państwa. Obecnie w ten sposób odprawiana jest większość transakcji realizowanych przez Spółkę. Taki sposób odprawy jest możliwy dzięki utworzeniu na terenie przedsiębiorstwa Spółki tzw. miejsca uznanego w rozumieniu przepisów celnych.

Miejsce uznane jest to wydzielony teren (część placu manewrowego należącego do Spółki) monitorowany fizycznie i elektronicznie, nad którym organ celny może sprawować dozór celny. Towary składowane w miejscu uznanym traktowane są tak, jak gdyby zostały dostarczone do urzędu celnego (przedstawione organom celnym). Uznanie miejsca wymaga wydania decyzji przez organ celny. Posiadaczem takiego pozwolenia (pozwolenie na uznanie miejsca do przedstawienia towarów, w tym czasowego składowania) jest agencja celna, która działa jako przedstawiciel Spółki.

W praktyce proces zgłaszania towarów do procedury wywozu wygląda w ten sposób, że towary załadowywane są przez Państwa pracowników na pojazd. Następnie, pojazd przejeżdża na teren miejsca uznanego, a przedstawiciel działający na rzecz Spółki [agencja celna, o której mowa w punkcie 4) powyżej] dokonuje zgłoszenia celnego towarów do procedury wywozu. Po uzyskaniu potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia celnego (w Automatycznym Systemie Eksportu potwierdzenie to przekazywane jest w postaci komunikatu IE-529) towary mogą opuścić miejsce uznane i wyruszyć do miejsca docelowego (w państwie trzecim);

8)po drugie, w przypadku części transakcji, w celu objęcia towarów celną procedurą wywozową, towary są przedstawiane fizycznie w agencji celnej obsługującej Spółkę. Co do zasady, ma to miejsce, gdy skorzystanie z miejsca uznanego nie jest w praktyce możliwe/zasadne (np. w związku z wymogiem dołączania do dokumentacji przewozowej oryginałów świadectw pochodzenia zalegalizowanych w agencji celnej, a to wymaga przedstawienia towarów fizycznie w agencji celnej). W takim przypadku po załadunku towarów na pojazd przez Państwa pracowników, kierowca opuszcza teren należący do Państwa i kieruje się do agencji celnej, która działa jako przedstawiciel Spółki.

Analogicznie jak to zostało wskazane w punkcie 7) powyżej, po objęciu towarów celną procedurą wywozu uzyskiwane jest potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia celnego (w Automatycznym Systemie Eksportu potwierdzenie to przekazywane jest w postaci komunikatu IE-529). Następnie towary mogą opuścić teren agencji celnej i wyruszyć do miejsca docelowego (w państwie trzecim);

9)po opuszczeniu przez towary terytorium Unii Europejskiej, otrzymują Państwo potwierdzenie wywozu w formie komunikatu IE-599. W komunikacie tym jako nadawca/eksporter wskazana jest Spółka oraz zawarte jest odniesienie do faktury wystawionej przez Spółkę na Klienta;

10)  z posiadanych przez Państwa informacji wynika, że jako miejsce dostarczenia towarów poza Unią Europejską Klienci mogą wskazywać:

i. pomieszczenia, w których magazynowane są towary należące do Klientów, jak też

ii. pomieszczenia należące do podmiotów, na rzecz których Klienci sprzedali towary zakupione wcześniej od Spółki [dalej: Odbiorcy].

W drugim przypadku [punkt (ii)] z perspektywy VAT występują tzw. transakcje łańcuchowe, w ramach których towary sprzedane przez Spółkę trafiają bezpośrednio do pomieszczeń podmiotu (Odbiorcy), na rzecz którego Klient sprzedał towary zakupione wcześniej od Spółki.

Zasady dotyczące dostaw towarów między Klientem a Odbiorcą ustalane są w umowie zawartej między tymi podmiotami, których Państwo nie jesteście stroną. Państwo posiadają jedynie zawartą umowę z Klientem i nie mają Państwo wiedzy, jakie zasady dostawy zostały ustalone między Nabywcą a Odbiorcą.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytania dotyczące transakcji, w której występują dwa podmioty, tj. Państwa Spółka i Nabywca, udzieli Państwo następujących odpowiedzi:

1)Kiedy miała miejsce transakcja będąca przedmiotem zapytania (prosimy podać datę)?

Zgodnie z wcześniejszymi uwagami, Wniosek nie ogranicza się do jednej konkretnej transakcji, w odniesieniu do której można wskazać, kiedy dokładnie (data dzienna) miała ona lub będzie mieć miejsce.

Transakcje realizowane na zasadach opisanych we Wniosku mają miejsce od (…) roku.

2)Czy towar został wywieziony z Polski poza terytorium Unii Europejskiej w wyniku sprzedaży dokonanej przez Państwa na rzecz Nabywcy?

Zgodnie z opisem przedstawionym we Wniosku, towary sprzedane przez Spółkę są/będą każdorazowo wywożone poza terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się zaś do pytania, czy wywóz towarów nastąpił w wyniku sprzedaży dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy, to we Wniosku szczegółowo przedstawiony został przebieg transakcji i zakres funkcji/czynności realizowanych przez Spółkę. W opinii Spółki, wskazują one jednoznacznie, że wywóz nastąpił w wyniku sprzedaży dokonanej przez Spółkę, co Spółka rozumie w ten sposób, że dokonana przez nią sprzedaż skutkuje wywozem towarów poza Unię Europejską. Niemniej, jest to element stanowiska (oceny) Spółki, a nie element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

3)Który podmiot uczestniczący w transakcji dokonał faktycznego wywozu/transportu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej:

a)czy transport towarów był dokonywany przez Państwa lub na Państwa rzecz,

b)czy transport towarów był dokonywany przez Nabywcę lub na jego rzecz,

c)w przypadku gdy transport towarów był wykonany przez przewoźnika (spedytora) - prosimy wskazać - który uczestnik transakcji miał podpisaną umowę na wykonanie transportu towarów, tj. Państwo czy Nabywca?

Jak wskazano we Wniosku, Spółka nie jest odpowiedzialna za przetransportowanie (przemieszczenie) towarów z Polski do państwa trzeciego. Przykładowo, w umowie podpisanej między Spółką a Nabywcą warunki dostawy mogą zostać określone (zgodnie z Incoterms) jako EXW/FCA magazyn Spółki w Polsce, co oznacza że odpowiedzialność za towary przechodzi na Klienta w momencie ich postawienia do dyspozycji Klienta/załadunku towarów na środek transportu (ryzyko utraty towarów przestaje w tym momencie obciążać Wnioskodawcę).

W związku z tym, za przetransportowanie towarów poza Unię Europejską odpowiada Nabywca. Towary mogą zostać przetransportowane przez Nabywcę samodzielnie (własnymi środkami transportu) lub przez przewoźnika (spedytora), z którym Nabywca posiada zawartą umowę na wykonanie transportu towarów.

Odpowiadając więc wprost na postawione pytania:

a)czy transport towarów był dokonywany przez Państwa lub na Państwa rzecz,

    Odpowiedź: Nie.

b)czy transport towarów był dokonywany przez Nabywcę lub na jego rzecz,

    Odpowiedź: Tak.

c)w przypadku gdy transport towarów był wykonany przez przewoźnika (spedytora) - prosimy wskazać - który uczestnik transakcji miał podpisaną umowę na wykonanie transportu towarów, tj. Państwo czy Nabywca,

     Odpowiedź: Nabywca.

4)Jakie konkretnie dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski poza Unię Europejską Państwo posiadają w przypadku transakcji będącej przedmiotem zapytania, w tym czy posiadają Państwo komunikat IE-599?

           Jak zostało wskazane we Wniosku, Spółka posiada w szczególności komunikaty IE-599.

5)Czy posiadane przez Państwa dokumenty pozwalają na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu?

Jak zostało wskazane we Wniosku, po opuszczeniu przez towary terytorium Unii Europejskiej Wnioskodawca otrzymuje potwierdzenie wywozu w formie komunikatu IE-599. W komunikacie tym jako nadawca/eksporter wskazany jest Wnioskodawca oraz zawarte jest odniesienie do faktury wystawionej przez Spółkę na Klienta.

W związku z tym, posiadane przez Spółkę dokumenty pozwalają na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

6)Czy były spełnione warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”?

Spółka potwierdza, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6 (Spółka posiada komunikaty IE-599) oraz ust. 7 (jeśli Spółka nie otrzyma we właściwym terminie dokumentów potwierdzających wywóz, opodatkowuje transakcje według stawki VAT właściwej dla dostaw krajowych) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.).

Jeśli zaś chodzi o art. 41 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to w opinii Wnioskodawcy nie ma on zastosowania do transakcji opisanych we Wniosku. Dotyczy on bowiem eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, podczas gdy - zgodnie ze stanowiskiem Spółki - opisane we Wniosku transakcje powinny być zaklasyfikowane z perspektywy Spółki jako eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, czyli tzw. eksport bezpośredni.

W odniesieniu do transakcji, w której występują trzy podmioty, tj. Państwa Spółka, Nabywca i Odbiorca, udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1)Kiedy miała miejsce transakcja będąca przedmiotem zapytania (prosimy podać datę)?

Zgodnie z wcześniejszymi uwagami, Wniosek nie ogranicza się do jednej konkretnej transakcji, w odniesieniu do której można wskazać, kiedy dokładnie (data dzienna) miała ona lub będzie mieć miejsce.

Transakcje realizowane na zasadach opisanych we Wniosku mają miejsce od listopada 2022 roku.

2)Czy towar był transportowany bezpośrednio od Państwa z terytorium Polski do ostatecznego Odbiorcy poza terytorium Unii Europejskiej, w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze?

Tak.

3)Który podmiot uczestniczący w transakcji dokonał faktycznego wywozu/transportu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej:

a)czy transport towarów był dokonywany przez Państwa lub na Państwa rzecz,

b)czy transport towarów był dokonywany przez Nabywcę lub na jego rzecz,

c)czy transport towarów był dokonywany przez Odbiorcę lub na jego rzecz,

d)w przypadku gdy transport towarów był wykonany przez przewoźnika (spedytora) - prosimy wskazać - który uczestnik transakcji miał podpisaną umowę na wykonanie transportu towarów, tj. Państwo, Nabywca czy Odbiorca.

Jak wskazano we Wniosku, Spółka nie jest odpowiedzialna za przetransportowanie (przemieszczenie) towarów z Polski do państwa trzeciego. Przykładowo, w umowie podpisanej między Spółką a Nabywcą warunki dostawy mogą zostać określone (zgodnie z Incoterms) jako EXW/FCA magazyn Spółki w Polsce, co oznacza że odpowiedzialność za towary przechodzi na Klienta w momencie ich postawienia do dyspozycji Klienta/załadunku towarów na środek transportu (ryzyko utraty towarów przestaje w tym momencie obciążać Wnioskodawcę). W związku z tym, w zakresie pytania pod lit. a) odpowiedź brzmi: Nie.

Jeśli zaś chodzi o pozostałe punkty [b), c) i d)], to jak zostało wskazane we Wniosku, zasady dotyczące dostaw towarów między Klientem a Odbiorcą ustalane są w umowie zawartej między tymi podmiotami, których Wnioskodawca nie jest stroną. Wnioskodawca posiada jedynie zawartą umowę z Klientem i nie ma wiedzy, jakie zasady dostawy zostały ustalone między Nabywcą a Odbiorcą. W szczególności, ani Nabywca, ani Odbiorca nie mają obowiązku przedstawiać Spółce umowy zawartej z przewoźnikiem (spedytorem).

4)Kiedy/na terytorium jakiego kraju przenieśli Państwo prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na Nabywcę?

Jak zostało wskazane we Wniosku, odpowiedzialność za towary przechodzi na Klienta w momencie ich postawienia do dyspozycji Klienta/załadunku towarów na środek transportu (ryzyko utraty towarów przestaje w tym momencie obciążać Wnioskodawcę). W związku z tym, Spółka przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na Nabywcę w Polsce.

5)Kiedy/na terytorium jakiego kraju Nabywca przeniósł prawo do rozporządzania towarem jakwłaściciel na Odbiorcę - w Polsce czy na terytorium państwa trzeciego?

Jak zostało wskazane we Wniosku, zasady dotyczące dostaw towarów między Klientem a Odbiorcą ustalane są w umowie zawartej między tymi podmiotami, których Wnioskodawca nie jest stroną. Wnioskodawca posiada jedynie zawartą umowę z Klientem i nie ma wiedzy, jakie zasady dostawy zostały ustalone między Nabywcą a Odbiorcą.

6)Jakie konkretnie dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej Państwo posiadają w przypadku transakcji będącej przedmiotem zapytania, w tym czy posiadają Państwo komunikat IE-599.

Jak zostało wskazane we Wniosku, Spółka posiada w szczególności komunikaty IE-599.

7)Czy były spełnione warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy?

Spółka potwierdza, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6 (Spółka posiada komunikaty IE-599) oraz ust. 7 (jeśli Spółka nie otrzyma we właściwym terminie dokumentów potwierdzających wywóz, opodatkowuje transakcje według stawki VAT właściwej dla dostaw krajowych) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jeśli zaś chodzi o art. 41 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to w opinii Wnioskodawcy nie ma on zastosowania do transakcji opisanych we Wniosku. Dotyczy on bowiem eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, podczas gdy - zgodnie ze stanowiskiem Spółki - opisane we Wniosku transakcje powinny być zaklasyfikowane z perspektywy Spółki jako eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, czyli tzw. eksport bezpośredni.

Końcowo, Spółka chciałaby się odnieść do fragmentu Wezwania, w którym przywołany został art. 22 ust. 2a ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a następnie stwierdzone zostało:

„(...) w sytuacji gdy towar wysyłany jest z Polski na terytorium państwa trzeciego w ramach transakcji łańcuchowej, dla ustalenia dostawy „ruchomej" (międzynarodowej) konieczne jest ustalenie podmiotu transportującego towar oraz analiza warunków dostawy. W związku z tym informacja o tym gdzie/w jakim państwie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel pomiędzy Państwa Spółką i Nabywcą a następnie pomiędzy Nabywcą i Odbiorcą z państwa trzeciego jest niezbędna dla wydania rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie i potwierdzenia czy transakcja pomiędzy Państwem i Nabywcą stanowi eksport towarów.”

Jak zostało wskazane we Wniosku, w opinii Spółki art. 22 ust. 2a ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do transakcji opisanych we Wniosku. Przepis ten dotyczy bowiem przypadków gdy za podmiot wysyłający/ transportujący uznany jest „pośrednik” (tu: Nabywca), a nie pierwszy podmiot w łańcuchu (tu: Spółka). Stąd, zdaniem Spółki, w przypadku transakcji opisanych we Wniosku dokonywanie analizy warunków dostawy pod kątem art. 22 ust. 2a nie jest konieczne.

Pytanie

Czy w przypadku transakcji opisanych w stanie faktycznym, z perspektywy Spółki ma miejsce eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy VAT i, w razie otrzymania przez Spółkę dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE (w postaci komunikatu IE-599), mają Państwo prawo zastosować 0% stawkę VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przypadku transakcji opisanych w stanie faktycznym, z perspektywy Spółki ma miejsce eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy VAT (tj. tzw. eksport bezpośredni). W związku z tym, w razie otrzymania przez Spółkę dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (w postaci komunikatu IE-599) ma ona prawo opodatkować sprzedaż towarów na rzecz Klienta według 0% stawki VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega eksport towarów.

W art. 2 pkt 8 ustawy VAT eksport towarów został zdefiniowany jako dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Art. 22 ust. 2 ustawy VAT przewiduje z kolei, że w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 2a ustawy VAT, w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

W art. 2 pkt 5 ustawy VAT terytorium państwa trzeciego zostało zdefiniowane jako terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (regulacje dotyczące mostów transgranicznych).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Art. 41 ust. 6a ustawy VAT przewiduje, że dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Jak zostało wskazane, jedną z czynności podlegających opodatkowaniu VAT jest eksport towarów. Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż aby daną transakcję uznać za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące warunki:

1)ma miejsce dostawa towarów, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel;

2)w konsekwencji tej dostawy dochodzi do wywozu towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej;

3)wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Przy tym, definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem dostawy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium Polski poza Unię Europejską przez:

1)dostawcę lub na jego rzecz (w tym przypadku mamy do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim), lub

2)przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (w tym przypadku mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim).

Analizując powyższe regulacje, należy mieć na uwadze, że stanowią one (w powiązaniu z art. 41 ust. 4 i nast. ustawy VAT) implementację do polskiego porządku prawnego art. 146 ust. 1 pkt a) i b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z jego brzmieniem państwa członkowskie zwalniają:

a)dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty;

b)dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE] wynika, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie ma na celu zagwarantowanie opodatkowania dostaw danych towarów w miejscu ich przeznaczenia, czyli w miejscu konsumpcji wywożonych produktów. Z ww. przepisów, a w szczególności z użytego w nich terminu „wysyłane” wynika, że eksport towarów następuje, a zwolnienie dostawy na eksport ma zastosowanie, gdy prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę, a dostawca wykaże, że towar został wysłany lub przetransportowany poza terytorium Unii i że w następstwie tej wysyłki lub tego transportu opuścił fizycznie terytorium Unii (por. wyrok z 8 listopada 2018 r. w sprawie C-495/17 Cartrans Spedition i wyrok z 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18 Milan Vinś).

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że (i) realizowane przez nią transakcje spełniają warunki dla zakwalifikowania ich jako eksport towarów i (ii) że jest to eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy VAT, tj. tzw. eksport bezpośredni. Na potwierdzenie powyższego Spółka pragnie wskazać następujące okoliczności.

Po pierwsze, w ramach transakcji dochodzi do sprzedaży towarów przez Spółkę na rzecz Klientów. Oznacza to, że ma miejsce przeniesienie przez Państwa na Klienta prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wypełnia definicję dostawy towarów.

Po drugie, w wyniku sprzedaży przez Państwa dochodzi do wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej. Okoliczność ta znajduje w szczególności potwierdzenie w postaci komunikatu IE-599 uzyskiwanego przez Spółkę, w którym jako nadawca/eksporter wskazana jest Spółka oraz zawarte jest odniesienie do faktury wystawionej przez Spółkę na Klienta.

Po trzecie, wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, co również znajduje jednoznaczne potwierdzenie w szczególności w postaci komunikatu IE-599.

Odnosząc się z kolei do stanowiska, że realizowane przez Spółkę transakcje stanowią tzw. eksport bezpośredni (tj. eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy VAT), to wynika ono z uznania, że to Spółka realizuje kluczowe funkcje związane z wysyłką/transportem towarów poza terytorium Unii Europejskiej i to jej zaangażowanie umożliwia w głównej mierze wysłanie towarów do państwa trzeciego.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że przepisy nie precyzują warunków dla uznania danego podmiotu za odpowiedzialnego za wysyłkę/transport towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Stąd, oceny tej należy dokonywać z uwzględnieniem całokształtu okoliczności, w których transakcje te są realizowane. Te, w Państwa opinii wskazują zaś, że to przede wszystkim działania Spółki skutkują wysłaniem towarów poza Unię Europejską. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, w celu dostarczenia wyprodukowanych towarów realizują Państwo szereg funkcji, takich jak:

1)zgłoszenie gotowości towarów do odbioru i na tej podstawie potwierdzenie daty odbioru towarów;

2)w celu zapewnienia odpowiedniego (w tym zgodnego z wymogami jakościowymi) transportu towarów - przekazanie do Klienta informacji pozwalających na zapewnienie właściwych środków transportu, np.:

• w jakich warunkach towary powinny być transportowane, w szczególności dotyczące temperatury (czy konieczna jest chłodnia do transportu towarów);
• jakie będą parametry wysyłki (waga, wymiary, czy możliwe jest tzw. piętrowanie palet);

3)w razie konieczności kontaktowanie się na bieżąco z przedstawicielami Klienta lub przewoźnika, np. w celu udzielenia dodatkowych wyjaśnień/ instrukcji dotyczących transportu, czy też reagowania na bieżąco na pojawiające się zdarzenia (np. zmiana daty dostawy, zmiana parametrów wysyłki);

4)przed planowanym odbiorem towarów pozyskanie od Klienta numerów rejestracyjnych pojazdu oraz nazwę przewoźnika/nazwisko kierowcy, który odbierze towary;

5)przed załadunkiem towarów zweryfikowanie, czy pojazd jest odpowiedni do transportu towarów. Przykładowo, gdyby do transportu towarów wymagana była chłodnia, a pojazd jej nie zapewniał, załadunek towarów przez przedstawicieli Spółki powinien zostać wstrzymany;

6)jeśli pojazd spełnia wszelkie wymogi, dokonanie załadunku towarów na pojeździe. W zależności od wymogów towary mogą być umieszczane w opakowaniach zbiorczych i/lub na paletach. Jeśli jest taka potrzeba, pracownicy Spółki dołączają do wysyłanych towarów rejestratory pozwalające na zapis temperatury w trakcie transportu oraz jej późniejszy odczyt (tzw. data loggery);

7)przygotowanie dokumentacji wysyłkowej i jakościowej;

8)za pośrednictwem agencji celnej działającej na Państwa zlecenie, zgłoszenie towarów do celnej procedury wywozu. W rezultacie, nie ulega wątpliwości, że towary sprzedane przez Spółkę są definitywnie przeznaczone do wywozu poza Unię Europejską;

9)końcowym elementem zaangażowania Spółki jest pozyskanie komunikatu IE-599, który potwierdza, że towary sprzedane przez Państwa na rzecz Klienta opuściły terytorium Unii Europejskiej.

Państwa zdaniem, ustalenie zasad współpracy między Spółką a Klientem w ten sposób, że to Spółka odpowiedzialna jest za ww. czynności/działania powoduje, że Spółce należy przypisać status podmiotu wysyłającego/transportującego towary poza Unię Europejską. Jakkolwiek bowiem nie zlecają Państwo usługi transportowej, to podejmują Państwo szereg czynności, dzięki którym poza Spółką pozostaje „jedynie” dokończenie transportu towarów. Spółka zapewnia bowiem, że towary są już odpowiednio przygotowane do transportu (oznaczone, zapakowane), że towarzyszą im stosowne dokumenty wysyłkowe/jakościowe i że towary są objęte celną procedurą wywozu.

Podsumowując powyższe uwagi, Spółka stoi na stanowisku, że przedstawione transakcje stanowią z jej perspektywy tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy VAT. W związku z tym, pod warunkiem pozyskania komunikatu IE-599 potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, na podstawie art. 41 ust. 4 w zw. z ust. 6 i 6a ustawy VAT Spółka jest uprawniona do opodatkowania sprzedaży według 0% stawki VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w zakresie opodatkowania transakcji, w której uczestniczą dwa podmioty, tj. Spółka i Nabywca jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania transakcji, w której uczestniczą dwa podmioty, tj. Spółka i Nabywca. Natomiast odnośnie transakcji łańcuchowych, w których uczestniczą Spółka, Nabywca i Odbiorca zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Według art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka sprzedaje klientom (Klienci, Nabywcy) m.in. (...) oraz (...) (towary). Towary są transportowane z magazynu Spółki położonego w Polsce do krajów trzecich. Za przetransportowanie towarów z Polski poza UE odpowiada Nabywca. Spółka nie odpowiada za transport towarów. Towary sprzedawane przez Spółkę zgłaszane są do celnej procedury wywozu. Zgłoszenie towarów do procedury wywozu może nastąpić zanim towary opuszczą teren należący do Spółki, dzięki utworzeniu na tym terenie miejsca uznanego w rozumieniu przepisów celnych. W takim przypadku, pojazd z towarami przejeżdża na teren miejsca uznanego, gdzie przedstawiciel działający na rzecz Spółki (agencja celna) dokonuje zgłoszenia celnego towarów do procedury wywozu. Po uzyskaniu potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia celnego (komunikat IE-529) towary mogą opuścić miejsce uznane i wyruszyć do miejsca docelowego w państwie trzecim. W przypadku części transakcji, w celu objęcia towarów celną procedurą wywozową, towary są przedstawiane fizycznie w agencji celnej obsługującej Spółkę. W tym przypadku także uzyskują Państwo komunikat IE-529. Następnie towary mogą wyruszyć do miejsca docelowego w państwie trzecim. Po opuszczeniu przez towary terytorium UE, otrzymują Państwo potwierdzenie wywozu (komunikat IE-599), w którym jako nadawca/eksporter wskazana jest Spółka. Komunikat ten odnosi się do faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Klienta. Towary dostarczane są poza UE do pomieszczeń, w których magazynowane są towary należące do Klientów.

Transakcje realizowane są od (…).

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy transakcje, w których uczestniczą Spółka i Nabywca stanowią eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, opodatkowany stawką VAT w wysokości 0%.

Państwa zdaniem, taka transakcja stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy. W Państwa ocenie, pomimo, że Spółka nie zleca usługi transportowej, to realizuje kluczowe funkcje związane z wysyłką/transportem towarów, które skutkują wysłaniem towarów poza Unię Europejską. W związku z tym, Spółce należy przypisać status podmiotu wysyłającego/transportującego towary poza Unię Europejską.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, że aby daną czynność uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• musi mieć miejsce dostawa (czyli sprzedaż) towarów w rozumieniu art. 7 ustawy,
• w konsekwencji tej dostawy towarów (sprzedaży towarów), musi dojść do wywozu towaru z Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę (lub na jego rzecz), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju (lub na jego rzecz),
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Należy również zauważyć, że ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, rozróżnił sytuację gdy towar wywożony jest przez dostawcę/na jego rzecz lub przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską/na jego rzecz.

Sytuacja, kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii stanowi tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy). Natomiast jeżeli, wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu dostawy towarów, wykonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz wówczas ma miejsce eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

Należy również dodać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się do pojęcia eksportera i jego rozumienia czy definicji w prawie celnym. Istotnym z punktu widzenia przepisów art. 2 pkt 8 ustawy w aspekcie podmiotowym jest jedynie to, kto dokonuje wywozu – dostawca (lub podmiot działający na jego rzecz), czy też nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju (lub podmiot działający na jego rzecz). Okoliczność, kto widnieje jako nadawca (zgłaszający) w dokumencie celnym, sama w sobie nie przesądza o uznaniu tego podmiotu za dokonującego eksportu w rozumieniu ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka sprzedaje towary Nabywcy, a dokonaną sprzedaż dokumentuje fakturą. W wyniku dokonanej dostawy towary są transportowane z magazynu Spółki położonego w Polsce do magazynu Nabywcy na terytorium państwa trzeciego. Dostawy mogą być realizowane wg reguł Incoterms EXW lub FCA magazyn Spółki w Polsce, co oznacza, że odpowiedzialność za towary przechodzi na Nabywcę w momencie postawienia towarów do dyspozycji Nabywcy/załadunku towarów na środek transportu. W tym momencie, ryzyko utraty towarów przestaje obciążać Spółkę.

Z opisu sprawy wynika również, że Spółka zarządza procesem przygotowania towaru do wysyłki, tj. pracownicy Spółki informują Nabywcę, że towary są gotowe do odbioru, potwierdzają datę odbioru oraz przekazują Nabywcy informacje pozwalające na zapewnienie właściwych środków transportu (np. czy do transportu towarów konieczna jest chłodnia, jakie będą parametry wysyłki, w tym waga, wymiary, czy możliwe jest tzw. piętrowanie palet). Ponadto, pracownicy Spółki na bieżąco udzielają dodatkowych wyjaśnień/instrukcji dotyczących transportu przedstawicielom Nabywcy lub przewoźnika i reagują na pojawiające się zdarzenia (np. zmiana daty dostawy, zmiana parametrów wysyłki). Przedstawiciele Spółki pozyskują od Nabywcy numery rejestracyjne pojazdu oraz nazwę przewoźnika/nazwisko kierowcy odbierającego towary a także weryfikują, czy pojazd jest odpowiedni do transportu towarów. Jeśli pojazd spełnia wszelkie wymogi, pracownicy Spółki dokonują załadunku towarów na pojazd. Następnie, w zależności od wymogów, towary są odpowiednio oznaczane, umieszczane w opakowaniach zbiorczych i/lub na paletach. Jeśli jest taka potrzeba, pracownicy Spółki dołączają do wysyłanych towarów rejestratory pozwalające na zapis temperatury w trakcie transportu oraz jej późniejszy odczyt. Wraz z towarami Spółka wydaje dokumentację wysyłkową (CMR, list załadunkowy, ewentualnie świadectwo pochodzenia) oraz jakościową (np. świadectwa analizy, certyfikaty zgodności, protokół z produkcji serii, protokół z pakowania).

Zatem, Spółka uczestniczy w organizacji transportu (koordynuje wydanie i załadunek towaru) niemniej jednak wskazali Państwo, że Spółka nie jest odpowiedzialna za przetransportowanie towarów z Polski do państwa trzeciego. Transport towarów nie był dokonywany przez Państwa ani na Państwa rzecz. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo jednoznacznie, że za przetransportowanie towarów poza Unię Europejską odpowiada Nabywca. Towary mogą być przetransportowane przez Nabywcę samodzielnie (własnymi środkami transportu) lub przez przewoźnika (spedytora), z którym Nabywca ma zawartą umowę na wykonanie transportu towarów. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika więc, że podmiotem, który transportuje towar z Polski poza terytorium UE nie jest Spółka lecz Nabywca. Pomimo uczestnictwa Spółki w organizacji transportu, nie można zgodzić się z Państwem, że to Spółka jest podmiotem transportującym/wysyłającym towary z Polski na terytorium państwa trzeciego.

Jednocześnie z wniosku wynika, że sprzedane towary są zgłaszane do celnej procedury wywozu. Po uzyskaniu potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia celnego (komunikat IE-529) towary mogą być transportowane do państwa trzeciego. Gdy towary opuszczą terytorium UE, otrzymują Państwo potwierdzenie wywozu (komunikat IE-599).

Zatem, z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w wyniku dostawy towarów dokonanej przez Państwa na rzecz Nabywcy, towary są transportowane z Polski na terytorium państwa trzeciego. Odbioru towaru w Polsce oraz jego fizycznego wywozu z Polski poza UE dokonuje Nabywca lub przewoźnik działający na jego rzecz. Jednocześnie, wywóz towarów potwierdzony jest przez organ celny. Oznacza to, że analizowana transakcja wpisuje się w dyspozycję art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy. Tym samym, Spółka dokonując sprzedaży towarów na zasadach opisanych w niniejszym wniosku, na rzecz Nabywcy mającego siedzibę poza terytorium kraju, powinna rozliczyć podatek z tytułu pośredniego eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

Natomiast, odnosząc się do możliwości opodatkowania dokonanego eksportu towarów stawką VAT w wysokości 0% należy wskazać, że:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w   ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, aby mogli Państwo opodatkować eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Ma to zagwarantować, że wywóz towarów z Polski faktycznie nastąpił i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju.

Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy czym, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w ustawie zwrot „w szczególności”, nie można uznać, że jakikolwiek dokument potwierdzający wywóz towarów lub ich dostawę na terytorium państwa trzeciego, oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w ww. przepisie.

W tym miejscu należy ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”.

Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Przy czym, komunikat IE-599, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Z powyższego wynika zatem, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
• wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny.

Wskazali Państwo, że w związku z dokonaną transakcją posiadają Państwo komunikat IE-599, który odnosi się do faktury wystawionej przez Spółkę na Klienta oraz, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6 oraz ust. 7 ustawy. Jednocześnie dokumenty jakie posiada Spółka pozwalają na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Zatem, skoro Spółka posiada dokument IE-599 wydany przez organ celny, potwierdzający wywóz towaru z Polski poza terytorium Unii Europejskiej i z posiadanych dokumentów wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, Spółka ma prawo do opodatkowania eksportu towarów, stawką VAT w wysokości 0%.

Tym samym, prawidłowo Państwo rozpoznali, że mają Państwo prawo do opodatkowania eksportu towarów stawką VAT w wysokości 0%. Z uwagi jednak na to, że uznali Państwo dostawę dokonaną na rzecz Nabywcy za eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, natomiast z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że jest to eksport pośredni, w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, to oceniając całościowo Państwa stanowisko należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do interpretacji indywidualnych powołanych na poparcie własnego stanowiska, zwracamy uwagę, że interpretacje indywidualne wydawane są w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Jednocześnie zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).