Zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej oraz brak konieczności dokonania korekty podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy przy sprzedaży nieruchomości oraz braku obowiązku dokonania korekty od wydatków związanych z budową i modernizacją nieruchomości, na której znajduje się budynek (…).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2024 r. (wpływ 16 kwietnia 2024 r.), dosyłając potwierdzenie dokonania dodatkowej opłaty od wniosku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym, mającym miejsce zamieszkania na terenie Polski. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu (…) założył Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której podstawowy rodzaj polegał na świadczeniu usług gastronomicznych. W dniu (…) zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT.

W ramach prowadzonej działalności wykorzystywał Pan w całości wybudowany przez Pana budynek użytkowy, który pełnił funkcję (…) – budynek ten posiadał odpowiednio wyposażone sale, w których organizowano imprezy (…). Dodatkowo (…) posiadał obudowany taras, który również służył tym samym celom (…).

Budynek ten wybudował Pan na gruncie, który został zakupiony w (…) r. (zakup od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem VAT). Inwestycja w postaci wybudowania (…) została zakończona w (…) r., budynek oddano do użytkowania w dniu (…).

W związku z prowadzoną inwestycją, odliczył Pan podatek naliczony, zawarty w cenie towarów i usług, które zostały wykorzystane w trakcie budowy (…). Przysługiwało Panu prawo do odliczenia z uwagi na fakt, że wydatki te dotyczyły budynku, który w następnych latach miał być i był wykorzystywany na potrzeby związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT (świadczenie usług gastronomicznych).

Wartość początkowa budynku wpisana do ewidencji środków trwałych wynosiła (…) zł. Natomiast w roku (…), z uwagi na przeprowadzoną niewielką modernizację, wartość ta uległa powiększeniu do kwoty (…) zł (wartość początkowa zwiększyła się o niecałe 2%).

Od (…) r. wynajmował Pan (…) w części. Najemca wykorzystywał przedmiot najmu dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gastronomicznej. Natomiast od (…) r. przedmiotem najmu był cały budynek. Świadczona usługa najmu była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 23% i w taki sposób jest opodatkowana do dnia dzisiejszego.

Z dniem (…) zakończył Pan prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, wykreślając z CEIDG odpowiedni wpis. Od (…) r. kontynuował Pan wynajem całego budynku w ramach najmu prywatnego.

Z uwagi na fakt, że wykonywanie usług opodatkowanych podatkiem VAT było nadal kontynuowane, mimo zakończenia działalności gospodarczej w CEIDG, nadal wykonywał Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem nie był Pan zobowiązany do zastosowania art. 14 ustawy o VAT oraz nie złożył Pan zawiadomienia o zaprzestaniu wykonywania czynności objętych podatkiem od towarów i usług. Jest Pan nadal zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Aktualnie planuje Pan sprzedać posiadany budynek (…) wraz z gruntem.

Pytania

1.Czy planowana sprzedaż przez Pana nieruchomości, na której znajduje się budynek (…), będzie objęta zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy po dokonaniu sprzedaży nieruchomości, na której znajduje się budynek (…), będzie Pan zobowiązany do korekty podatku VAT, odliczonego od wydatków związanych z budową i modernizacją (…)?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Pana zdaniem w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym sprzedaż nieruchomości, na której znajduje się budynek (…), będzie objęta zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad 2.

Zwolniona z podatku VAT sprzedaż nieruchomości, na której znajduje się budynek (…), nie spowoduje powstania obowiązku korekty podatku VAT, odliczonego od wydatków poniesionych przy budowie i modernizacji (…), gdyż minęło 10 lat od dnia zakończenia budowy i modernizacji.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego, od (…) był Pan podatnikiem podatku VAT i statusu tego Pan nie utracił w momencie, gdy zakończył Pan jednoosobową działalność gospodarczą (wpis w CEIDG) i kontynuował Pan wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, opodatkowując uzyskane przychody w ramach najmu prywatnego (PIT).

Ponadto, planowana sprzedaż będzie również wykonana przez Pana jako podatnika podatku VAT, gdyż w tym zakresie będzie Pan występował charakterze podatnika VAT w odniesieniu do tej planowanej transakcji.

Sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem planowanej sprzedaży ma być nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem użytkowym (…), który został wybudowany i oddany do użytkowania w (…) r. Od wydatków poniesionych na budowę odliczył Pan podatek VAT. Dodatkowo, w roku (…) została przeprowadzona modernizacja, której wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Od tych wydatków również odliczono podatek VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków, lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec powyższego, przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z gruntem, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części skorzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego skorzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

·dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

·pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, należy stwierdzić, że planowana dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z faktu, że po wybudowaniu (…) rozpoczął Pan użytkowanie tej nieruchomości dla celów związanych z czynnościami opodatkowanymi, a w okresie użytkowania nie doszło do ulepszenia nieruchomości przekraczających 30% wartości początkowej środka trwałego. Ponadto w roku (…) oddał Pan w najem część (…), a od (…) r. najmem objęty został cały budynek.

Reasumując, sprzedaż przez Pana nieruchomości zabudowanej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy także zwrócić uwagę, że w związku z rozstrzygnięciem zawartym w orzeczeniu TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania obowiązujących norm prawa krajowego albo może bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16. Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady (Dz. Urz. UE. L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

·dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

·dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. TSUE wskazał, że pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, jest zawarte w art. 12 dyrektywy VAT, ale nie jest ono w niej zdefiniowane.

Jak wynika przede wszystkim z prac przygotowawczych do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. z 1977 r., L 145, s. 1), które pozostają wymierne do celów interpretacji dyrektywy VAT, w ramach zwolnień przewidzianych w jej art. 135 ust. 1 lit. j), kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. W tychże pracach przygotowawczych stwierdzono, że kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Literalna wykładnia art. 12 i art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy VAT, jak również analiza kontekstu i celów założonych w tej dyrektywie świadczą zatem o tym, że wspomniana dyrektywa nie przyznaje państwom członkowskim uprawnienia do wprowadzenia warunków w odniesieniu do przewidzianych tam zwolnień czy też ograniczenia ich. Wynika stąd, że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku ww. niezgodności prawa krajowego z prawem UE, to podatnik może zastosować obowiązujące normy prawa krajowego albo bezpośrednio zastosować przepisy dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w wyroku C-308/16, zaś organy podatkowe są obowiązane respektować rozstrzygnięcie TSUE zawarte w wyroku C-308/16. Tym samym, ocena planowanej dostawy pod kątem zwolnienia z VAT powinna być dokonana przy uwzględnieniu przyjętej przez podatnika definicji pierwszego zasiedlenia.

Ponadto, jedno z Pana pytań dotyczy kwestii obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

·opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

·zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Jednakże w miesiącu dokonania sprzedaży dokonuje się od razu korekty za wszystkie pozostałe okresy. Korekty dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli zatem, odpowiedź na pytanie będzie twierdząca i opisane w zdarzeniu przyszłym transakcja zbycia środka trwałego będzie zwolniona z VAT, wówczas należy przyjąć, że zbywany środek trwały będzie służył czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

Należy w tym miejscu zauważyć, że do korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem (modernizacją) środków trwałych, należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ulepszenie (modernizację) środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z planowaną sprzedażą nieruchomość gruntowa wraz z (…) zmieni dotychczasowe przeznaczenie. Najpierw bowiem był on wykorzystywany do czynności opodatkowanych, jednakże w momencie dokonania transakcji sprzedaży nastąpi zmiana przeznaczenia tego obiektu do czynności zwolnionych od podatku.

W związku z powyższym, odnosząc się do korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi przez Pana na wybudowanie (…) w roku (…) oraz jego ulepszeniem w roku (…), należy stwierdzić, że minął już 10-letni okres korekty i w konsekwencji, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości wraz z (…), nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego od poniesionych wydatków na podstawie art. 91 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwaną dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja sprzedaży została określona w art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z wniosku wynika, że od (…) r. wynajmował Pan (…) w części. Najemca wykorzystywał przedmiot najmu dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gastronomicznej. Natomiast od 1 (…) r. przedmiotem najmu był cały budynek. Świadczona usługa najmu była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 23% i w taki sposób jest opodatkowana do dnia dzisiejszego. Z dniem (…) zakończył Pan prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, wykreślając z CEIDG odpowiedni wpis. Od (…) r. kontynuował Pan wynajem całego budynku (…) w ramach najmu prywatnego. Jest Pan nadal zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Tak więc, najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczony jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT przy sprzedaży nieruchomości, na której znajduje się budynek (…).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 14 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

W odniesieniu do sprzedaży działki zabudowanej należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, jak opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla transakcji zbycia nieruchomości, na której posadowiony jest budynek (…) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana dostawa budynku znajdującego się na nieruchomości nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem – jak Pan wskazał – budynek ten wybudował Pan na gruncie, który został zakupiony w (…) r. Inwestycja w postaci wybudowania (…) została zakończona w (…) r., budynek oddano do użytkowania w dniu (…). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a planowaną sprzedażą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto z opisu sprawy wynika, że nie ponosił Pan na przedmiotową nieruchomość ulepszeń, nakładów, przekraczających 30% wartości początkowej tego budynku.

Zatem, w odniesieniu do transakcji zbycia budynku będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Również dostawa gruntu, na którym znajduje się budynek (…), w myśl art. 29a ust. 8 ustawy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak zauważono powyżej – w sytuacji gdy dostawa przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia wskazanego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia tej dostawy na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezzasadna.

Podsumowując, transakcja zbycia budynku (…) będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnieniem tym – w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy – objęta będzie również dostawa gruntu, na którym jest on posadowiony.

W związku z powyższym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Kolejna Pana wątpliwość dotyczy tego, czy – po dokonaniu sprzedaży nieruchomości, na której znajduje się budynek (…), będzie Pan zobowiązany do korekty podatku VAT, odliczonego od wydatków związanych z budową i modernizacją (…).

Należy w pierwszej kolejności wskazać, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:

Z kolei przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że:

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z wcześniej przywołaną już definicją w art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy:

Natomiast na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku, w którym podatnik zmienia przeznaczenie środka trwałego nabytego (wytworzonego) dla celów działalności opodatkowanej VAT (lub mieszanej) i zaczyna go używać wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania, ma on zasadniczo obowiązek skorygować odliczony VAT, jeżeli taki został odliczony. Analogicznie powinien postąpić podatnik w sytuacji sprzedaży takiego środka trwałego, jeżeli przy jego nabyciu (wytworzeniu) odliczył VAT naliczony, a przy zbyciu zastosuje zwolnienie z VAT.

W odniesieniu do korekty 10-letniej dotyczącej nieruchomości i następującej w tym okresie zmiany przeznaczenia oraz zbycia środka trwałego ze zwolnieniem z VAT, należy wskazać, że ich skutkiem jest obowiązek dokonania w roku zbycia korekty odliczenia za wszystkie z pozostałych 10 lat okresu korekty, tak jakby w każdym z pozostałych lat odliczenie nie przysługiwało w ogóle.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym, mającym miejsce zamieszkania na terenie Polski. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu (…) założył Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której podstawowy rodzaj polegał na świadczeniu usług gastronomicznych. W dniu (…) zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności wykorzystywał Pan w całości wybudowany przez Pana budynek użytkowy, który pełnił funkcję (…) – budynek ten posiadał odpowiednio wyposażone sale, w których organizowano imprezy (…). Dodatkowo (…) posiadał obudowany taras, który również służył tym samym celom (…). Wartość początkowa budynku wpisana do ewidencji środków trwałych wynosiła (…) zł. Natomiast w roku (…), z uwagi na przeprowadzoną niewielką modernizację, wartość ta uległa powiększeniu do kwoty (…) zł (wartość początkowa zwiększyła się o niecałe 2%). Od (…) r. wynajmował Pan (…) w części. Najemca wykorzystywał przedmiot najmu dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gastronomicznej. Natomiast od (…) r. przedmiotem najmu był cały budynek. Świadczona usługa najmu była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 23% i w taki sposób jest opodatkowana do dnia dzisiejszego.    

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy, wskazać należy, że w przypadku zbycia przez Pana nieruchomości, na której znajduje się budynek (…) nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku VAT odliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane budową i modernizacją (…). Powyższe wynika z faktu, że budynek oddano do użytkowania (…) i był on wykorzystywany przez Pana do celów działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT – a więc od oddania go do użytkowania do momentu planowanej sprzedaży upłynie okres powyżej 10 lat. Dziesięcioletni okres korekty minie również od poniesionych w roku (…) nakładów na modernizację (…).

Podsumowując, jeżeli dokona Pan sprzedaży nieruchomości, na której znajduje się budynek (…) i dostawa będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową i modernizacją (…), gdyż w odniesieniu do wskazanych wydatków minie już 10-letni okres korekty.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).