Możliwość ponownego korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w roku 2021 i latach następnych do chwili obecnej. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.35.2024.2.MG

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.35.2024.2.MG

Temat interpretacji

Możliwość ponownego korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w roku 2021 i latach następnych do chwili obecnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ponownego korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w roku 2021 i latach następnych do chwili obecnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 marca 2024 r. (data wpływu 20 marca 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 02.06.2015 roku prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych. Był Pan podatnikiem VAT zwolnionym podmiotowo wskutek nieprzekroczenia limitu 200.000 zł przychodu z działalności. W wyniku przeprowadzonych u Pana czynności sprawdzających, a następnie kontroli podatkowej za lata 2019 i 2020 - Protokół kontroli podatkowej z dn. 14.12.2023 - znak sprawy … wyniknęło co następuje – przekroczył Pan limit przychodu 200.000 zł wskutek niezsumowania przychodu z działalności gospodarczej (PIT36) z przychodem z najmu opodatkowanym wg stawki 8,5% w roku 2019 i roku 2020. W związku z powyższym zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT. Ustaleń kontroli podatkowej zakończonej protokołem Pan nie kwestionuje i nie stanowi to istoty wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Kontrola stanowiła podstawę do rejestracji jako czynny podatnik VAT. W wyniku korekty podatku (PIT36) za 2020 rok (przychód zmniejszył się o wartość należnego podatku VAT) przychód uzyskany z działalności gospodarczej oraz z najmu lokalu mieszkalnego opodatkowanego wg stawki 8,5% (PIT 28) nie przekroczył limitu do zwolnienia z podatku 200.000 zł. Od daty rejestracji jako czynny podatnik VAT minął ponad rok.

W odpowiedzi na pytania Organu o treści:

1.Jakiego podatku dotyczyła przeprowadzona kontrola podatkowa za lata 2019 i 2020?

2.Czy kwestia przekroczenia przez Pana limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za lata 2019 i 2020, była przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej? Jeśli tak, to w jaki okresie toczyło się postępowanie podatkowe lub ww. kontrole?

3.Czy kwestia przekroczenia przez Pana ww. limitu sprzedaży za lata 2019 i 2020 została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego? Jeżeli tak, to należy wskazać datę wydania decyzji lub postanowienia w ww. zakresie.

4.Kiedy złożył Pan zgłoszenie rejestracyjne VAT-R dla potrzeb rejestracji jako podatnik VAT czynny?

5.Od kiedy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Należy wskazać dokładną datę.

6.Czy wartość Pana sprzedaży (z tytułu wszystkich profili prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej), bez kwoty podatku VAT, w latach 2020-2023 przekroczyła kwotę 200.000 zł? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego roku.

7.Czy od 01.01.2021 r. lub po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny wystawiał Pan/wystawił Pan faktury VAT dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej? Jeśli tak, to czy na tych fakturach była wykazana kwota podatku VAT?

8.Czy za okresy rozliczeniowe od stycznia 2021 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej złożył Pan deklaracje VAT-7/VAT-7K oraz pliki JPK_VAT?

9.Czy za okresy rozliczeniowe od stycznia 2021 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dokonał Pan obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą?

10.Czy od 01.01.2021 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wykonywał/wykonuje Pan w ramach działalności gospodarczej czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, należy wskazać jakie to czynności i od kiedy je Pan wykonuje (należy wskazać dokładną datę)?

wskazał Pan:

1.Kontrola podatkowa za lata 2019 i 2020 dotyczyła wyłącznie podatku VAT.

2.Kwestia przekroczenia limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy VAT, była przedmiotem kontroli podatkowej. Kontrolę przeprowadzono na podstawie upoważnienia do kontroli z dnia 07.11.2023 a protokół doręczono 14.12.2023 r.

3.Kwestia przekroczenia limitu sprzedaży za lata 2019 i 2020, znalazła się jedynie w protokole z kontroli. Organ podatkowy nie wydawał decyzji lub postanowienia.

4.Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R złożone zostało elektronicznie w dniu 09.01.2024 r.

5.Jako datę utraty zwolnienia podano na druku VAT-R dzień 13.11.2019 r.

6.Wartość sprzedaży w poszczególnych latach 2020-2023:

Rok 2020: Przychód netto z działalności gospodarczej – 160.813,01 Przychód z najmu – 10.600,00

Rok 2021: Przychód netto z działalności gospodarczej – 160.203,28 Przychód z najmu – 12.650,00

Rok 2022: Przychód netto z działalności gospodarczej – 158.674,81 Przychód z najmu – 13.560,00

Rok 2023: Przychód netto z działalności gospodarczej – 124.959,34 Przychód z najmu 14.300,00

7.Po dniu 01.01.2021 oraz po dniu zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny nie wystawiał Pan faktury VAT dokumentującej dostawę towarów i świadczenie usług.

8.Za okresy rozliczeniowe od dnia 01.01.2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. 15.01.2024 r., złożona została deklaracja VAT-7 i wysłany plik JPK_VAT za miesiąc 01.2024 w dniu 25.02.2024 r. Deklaracja VAT-7 i plik JPK_VAT za 01.2024 po stronie podatku naliczonego i należnego wykazywały „0,00”.

9.Za okresy rozliczeniowe od stycznia 2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie dokonał Pan obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Deklaracja VAT-7 za okres 01.2024 oraz plik JPK_VAT złożone 25.02.2024 r. po stronie podatku naliczonego i należnego wykazywały „0,00”,

10.Od dnia 01.01.2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie wykonywał Pan i nie wykonuję w ramach działalności gospodarczej czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy w związku z powyższym stanem faktycznym Wnioskodawca ma prawo do ponownego zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (VAT) w roku 2021 i latach następnych do chwili obecnej (mając na uwadze limit roczny przychodu 200.000)?

Wskutek złożenia VAT-R podatnik stanie się znów podatnikiem zwolnionym podmiotowo, któremu ponownie będzie przysługiwał limit zwolnienia z podatku od towarów i usług do kwoty 200.000 zł.

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca posiada w 2021 roku prawo do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, gdyż spełnił warunki niezbędne do uzyskania zwolnienia podmiotowego opisanego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 (Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku) oraz warunki opisane w art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 (Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1) Podatnik, który wcześniej utracił bądź dobrowolnie zrezygnował z prawa do zwolnienia podmiotowego VAT, ma możliwość jego ponownego wykorzystania - musi minąć przynajmniej rok, dodatkowo w roku ubiegłym limit obrotów netto nie mógł przekroczyć 200.000 zł.

Pana zdaniem wygląda to następująco: W roku 2020 (będąc podatnikiem VAT) nie przekroczył Pan kwoty przychodu (netto) w wysokości 200.000,00 zł, co powinno dawać Panu prawo do wyrejestrowania się z obowiązku bycia podatnikiem VAT czynnym na rok 2021. W roku 2021 (nie będąc podatnikiem VAT) przekroczył Pan kwotę przychodu brutto w wysokości 200.000,00 zł i z dniem przekroczenia limitu powinien się Pan zarejestrować jako podatnik VAT czynny i być nim również w trakcie roku 2022. W roku 2022 (będąc podatnikiem VAT) nie przekroczył Pan kwoty przychodu netto w wysokości 200.000,00 zł, co powinno dać Panu prawo do wyrejestrowania się z obowiązku bycia podatnikiem VAT czynnym na rok 2023. W roku 2023 (nie będąc podatnikiem VAT) nie przekroczył Pan kwoty przychodu brutto w wysokości 200.000,00 zł więc nadal, w roku 2024 powinien Pan korzystać ze zwolnienia w podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2021 r.:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 01.07.2021 r.:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 28 kwietnia 2022 r.:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 29 kwietnia 2022 r.:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak wynika z art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W oparciu o art. 113 ust. 11a ustawy:

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

wyrobów tytoniowych,

samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od 02.06.2015 roku prowadzi Pan działalność gospodarczą. Był Pan podatnikiem VAT zwolnionym podmiotowo wskutek nieprzekroczenia limitu 200.000 zł przychodu z działalności. W wyniku przeprowadzonych u Pana czynności sprawdzających a następnie kontroli podatkowej za lata 2019 i 2020 wyniknęło, że przekroczył Pan limit przychodu 200.000 zł wskutek niezsumowania przychodu z działalności gospodarczej z przychodem z najmu opodatkowanym wg stawki 8,5% w roku 2019 i roku 2020. Protokół kontroli podatkowej z dn. 14.12.2023. W związku z powyższym zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT. Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R złożone zostało elektronicznie w dniu 09.01.2024 r. Jako datę utraty zwolnienia podano na druku VAT-R dzień 13.11.2019 r. W wyniku korekty podatku (PIT36) za 2020 rok przychód uzyskany z działalności gospodarczej oraz z najmu lokalu mieszkalnego (PIT 28) nie przekroczył limitu do zwolnienia z podatku 200.000 zł.

Wartość sprzedaży w poszczególnych latach 2020-2023:

Rok 2020: Przychód netto z działalności gospodarczej – 160.813,01 Przychód z najmu – 10.600,00

Rok 2021: Przychód netto z działalności gospodarczej – 160.203,28 Przychód z najmu – 12.650,00

Rok 2022: Przychód netto z działalności gospodarczej – 158.674,81 Przychód z najmu – 13.560,00

Rok 2023: Przychód netto z działalności gospodarczej – 124.959,34 Przychód z najmu 14.300,00

Po dniu 01.01.2021 oraz po dniu zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny nie wystawiał Pan faktury VAT dokumentującej dostawę towarów i świadczenie usług. Za okresy rozliczeniowe od dnia 01.01.2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. 15.01.2024 r., złożona została deklaracja VAT-7 i wysłany plik JPK_VAT za miesiąc 01.2024 w dniu 25.02.2024 r. Deklaracja VAT-7 i plik JPK_VAT za 01.2024 po stronie podatku naliczonego i należnego wykazywały „0,00”. Za okresy rozliczeniowe od stycznia 2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie dokonał Pan obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od dnia 01.01.2021 do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie wykonywał Pan i nie wykonuję w ramach działalności gospodarczej czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Od daty rejestracji jako czynny podatnik VAT minął ponad rok.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy od początku roku 2021, tj. z mocą wsteczną.

Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że według art. 96 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2022 r.:

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2023 r.:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy:

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z 96 ust. 10 ustawy:

Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Stosownie do art. 96 ust. 12 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2023 r.:

Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2024 r.:

Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia – ponowny wybór tego zwolnienia, po spełnieniu określonych warunków. Przepis ten nie określa, w jakim terminie podatnik jest zobowiązany poinformować urząd o zamiarze wyboru zwolnienia. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikającą z art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.

Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywał Pan od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2023 r. czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (z tytułu wszystkich profili prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej) w roku 2020, 2021 oraz 2022 nie przekroczyła 200.000 zł w każdym ww. roku, to od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2023 r. przysługiwało Panu prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem w analizowanej sprawie, uzyskując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2021 r., powinien był Pan złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia, w którym nabył Pan prawo do tego zwolnienia. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Pana prawa do wyboru przysługującego Panu zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Zatem, mógł Pan korzystać ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2023 r.

Zważywszy na fakt, iż – jak Pan wskazał w opisie sprawy – w roku 2020 nie został przekroczony limit 200 tys. zł netto oraz nie wykonywał Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2023 r. przysługiwało Panu prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazania jednak wymaga, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego 2021 (odpowiednio w latach 2022 oraz 2023) wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (z tytułu wszystkich profili prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej) przekroczyła kwotę 200.000 zł, zwolnienie straciło moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota została przekroczona.

W odniesieniu natomiast do możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2024 r. wskazania wymaga, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Mając na uwadze, że złożył Pan deklarację VAT-7 i wysłał plik JPK_VAT za miesiąc 01.2024 w dniu 25.02.2024 r., czyli wykonywał Pan obowiązki spoczywające na podatniku podatku od towarów i usług, to uznać należy, że zachowywał się Pan jak czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, a tym samym Pana intencją była rezygnacja ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, od 1 stycznia 2024 r. nie może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, powinien Pan złożyć w urzędzie skarbowym zawiadomienie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zawiadomienia winien Pan dokonać poprzez złożenie zgłoszenia aktualizacyjnego VAT-R.

W związku z powyższym, oceniając całościowo Pana stanowisko, należało je uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).