Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej halą oraz budynkami, które wykorzys... - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.96.2024.3.JK

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.96.2024.3.JK

Temat interpretacji

Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej halą oraz budynkami, które wykorzystywane będą przez Panią na cele najmu prywatnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej halą oraz budynkami, które wykorzystywane będą przez Panią na cele najmu prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (dalej: „Wnioskodawczyni” lub „Wynajmująca”) jest jednym z trzech wspólników w spółce jawnej, zajmującej się produkcją wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych – stolarki okiennej. W wyniku spadku Wnioskodawczyni w 2023 r. nabyła przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą nieruchomości gruntowe zabudowane halą oraz budynkami. W związku z nabyciem przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni założyła jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), gdyż według Jej wiedzy była to jedyna możliwość kontynuowania przez Nią wynajmu, z zachowaniem ciągłości na gruncie prawnym i podatkowym.

Wnioskodawczyni, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, ogranicza się wyłącznie do podstawowych czynności związanych z wynajmem nieruchomości – nie wykonuje czynności dodatkowych związanych z zarządzaniem ww. nieruchomościami typu: sprzątanie, ochrona itp. Wnioskodawczyni, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, nie zatrudnia żadnych pracowników, nie rozbudowuje ww. nieruchomości. Wynajmowanie przedmiotowych nieruchomości, do tej pory w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, wynikało z wymogów dotyczących przejęcia działalności po śmierci spadkodawcy. Wnioskodawczyni nie zamierza i nie zamierzała prowadzić zaangażowanej i aktywnej działalności w tym zakresie.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni zamierza zlikwidować swoją jednoosobową działalność gospodarczą, jednakże w dalszym ciągu zamierza wynajmować ww. nieruchomości. Najemcą nieruchomości nieprzerwalnie (zarówno w ramach przedsiębiorstwa, jak i w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni) jest spółka jawna, w której Wnioskodawczyni jest jednym ze wspólników.

Pytanie

Czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i przeznaczenie jej na najem prywatny będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję tych dwóch czynności ustawodawca przedstawił w art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, wskazując, że przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie, tj. za wynagrodzeniem. Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Ustawa o VAT nie definiuje potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że przez cele osobiste podatnika należy rozumieć zaspokajanie jego potrzeb osobistych (w odniesieniu do nieruchomości będą to np. własne cele mieszkaniowe). Zatem, nie będzie to dotyczyć sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania danych towarów, np. z wykorzystywania ich poprzez wynajem w ramach przedsiębiorstwa na przeznaczenie ich na wynajem prywatnie. W takim wypadku nie dochodzi do zaspokojenia potrzeb osobistych w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem ten sposób ich wykorzystania jest także uznawany za działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy, a tym samym nie może stanowić zaspokajania potrzeb osobistych, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego jak już wyżej wskazywano, mimo wycofania nieruchomości ze składników działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, do jej majątku prywatnego, kontynuowany będzie dotychczasowy sposób ich wykorzystywania, tj. na cele działalności opodatkowanej VAT, z tą zmianą, iż aktualnie jest to wykorzystanie na cele działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, zaś po wycofaniu nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa, będzie to wykorzystanie na cele najmu prywatnego, który również stanowi działalność opodatkowaną w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazał Dyrektor KIS w Interpretacji Indywidualnej z 7 lutego 2022 r., znak 0111-KDIB3-2. 4012.885.2021.1.MGO: „W podatku VAT nie występuje pojęcie »najmu prywatnego« i »najmu w ramach działalności gospodarczej«. W świetle przepisów ustawy, działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały”.

Wnioskodawczyni pomimo wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, planuje przeznaczyć ją na odpłatne udostępnianie w formie najmu prywatnego. W efekcie, nieruchomość ta nadal będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o VAT) w postaci wynajmu, a nie do prywatnych celów Wnioskodawczyni. Tym samym, nie wystąpi przeznaczenie składnika majątku firmy na cele osobiste Wnioskodawczyni. Nieruchomość wycofana z działalności gospodarczej do majątku prywatnego będzie stanowić przedmiot najmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty z tego tytułu podatku, w świetle art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Potwierdzenie tak sformułowanego stanowiska znajduje się m.in. w Interpretacji Indywidualnej z 20 kwietnia 2023 r., znak 0112-KDIL3.4012.121.2023.1.AK czy też z 26 września 2022 r., znak 0113-KDIPT1-3.4012.420.2022.1.MWJ.

Podsumowując, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i przeznaczenie jej na najem prywatny będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem składników majątku wycofanych uprzednio z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani jednym z trzech wspólników w spółce jawnej, zajmującej się produkcją wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych – stolarki okiennej. W wyniku spadku w 2023 r. nabyła Pani przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą nieruchomości gruntowe zabudowane halą oraz budynkami. W związku z nabyciem przedsiębiorstwa założyła Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, gdyż według Pani wiedzy była to jedyna możliwość kontynuowania przez Panią wynajmu, z zachowaniem ciągłości na gruncie prawnym i podatkowym. W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej ogranicza się Pani wyłącznie do podstawowych czynności związanych z wynajmem nieruchomości – nie wykonuje Pani czynności dodatkowych związanych z zarządzaniem ww. nieruchomościami typu: sprzątanie, ochrona itp. W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, nie zatrudnia Pani żadnych pracowników, nie rozbudowuje ww. nieruchomości. Wynajmowanie przedmiotowej nieruchomości, do tej pory w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, wynikało z wymogów dotyczących przejęcia działalności po śmierci spadkodawcy. Nie zamierza i nie zamierzała Pani prowadzić zaangażowanej i aktywnej działalności w tym zakresie.

Jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Zamierza Pani zlikwidować swoją jednoosobową działalność gospodarczą, jednakże w dalszym ciągu zamierza Pani wynajmować ww. nieruchomości. Najemcą nieruchomości nieprzerwalnie (zarówno w ramach przedsiębiorstwa, jak i w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej) jest spółka jawna, w której jest Pani jednym ze wspólników.

Pani wątpliwości dotyczą określenia, czy wycofanie nieruchomości z Pani działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc się do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania nieruchomości gruntowej, zabudowanej halą oraz budynkami z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, które następnie zamierza Pani wynajmować spółce jawnej, w której jest Pani jednym ze wspólników, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towarów na Pani cele osobiste i ww. nieruchomości w dalszym ciągu będą służyły do wykonywanych przez Panią czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że oddając w najem ww. składniki majątku, po ich uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pani statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowych nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości gruntowej, zabudowanej halą oraz budynkami z majątku Pani jednoosobowej działalności gospodarczej (które Pani jako osoba fizyczna będzie wykorzystywała do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, ww. czynność wycofania składników majątku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, odpowiadając na Pani pytanie należy stwierdzić, że wycofanie nieruchomości z Pani działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).