Czy opisana pożyczka pieniężna udzielona stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia:

- czy opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT (pytanie nr 1),

- czy opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT (pytanie nr 3).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

(…)

(…)

(…)

dalej jako „Wnioskodawca”

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(B) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

(…)

(…)

(…)

dalej jako „Spółka”

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U.2023.1570 t.j. z dnia 2023.08.09; dalej: Ustawa VAT) z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest „(…)” (PKD (…)).

Dnia (…) (…) 2024 roku Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki (dalej: Umowa nr 1) ze spółką (B) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: Spółka), na podstawie której Spółka zobowiązała się do udzielenia Wnioskodawcy pożyczki.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest „(…)” (PKD (…)).

Pożyczka, o której mowa powyżej, jest udzielona ze środków własnych Spółki (ze środków obrotowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki i z niej pochodzących). Umowa nr 1 została zawarta w Polsce i zawiera postanowienia dotyczące obowiązków i uprawnień Wnioskodawcy i Spółki.

Według umowy pożyczki, wypłata środków pieniężnych będzie następować niejednokrotnie, ich ostateczna łączna suma nie była znana w chwili zawarcia umowy. Spółka udzieliła Wnioskodawcy pożyczki do wysokości (…) euro (dalej: Limit). Wykorzystanie pożyczki następuje w transzach poprzez realizację przez Spółkę zgłoszonych przez Wnioskodawcę dyspozycji wypłaty do wysokości nieprzekraczającej łącznie kwoty Limitu. Po otrzymaniu transzy pożyczki Wnioskodawca ma prawo otrzymać kolejne transze pożyczki jednak w sumie nie przewyższającej Limitu. W przypadku spłaty części lub całości zadłużenia Wnioskodawca nabywa prawo do otrzymywania kolejnych transz w granicach Limitu i z zachowaniem terminu ostatecznej spłaty pożyczki - Limit jest zatem odnawialny.

Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu kwoty pożyczki w terminie określonym w Umowie nr 1. Dodatkowo, Wnioskodawca zobowiązany jest uiścić odsetki ustalone na określonym w Umowie nr 1 poziomie równym określonej w Umowie stawce składającej się z EURIBOR (…)M oraz stałej marży Spółki na poziomie (…)% rocznie. Zgodnie z Umową nr 1, odsetki płatne są kwartalnie z dołu w terminie (…) dni od dnia wystawienia przez Spółkę noty obciążeniowej za dany kwartał, przy czym nota ta będzie każdorazowo wystawiana i dostarczana Wnioskodawcy najpóźniej do (…) dnia miesiąca następującego po rozliczanym kwartale.

Oprocentowanie w wysokości ustalonej w Umowie nr 1 stanowi wynagrodzenie Spółki. Każdej ze stron przysługuje prawo wypowiedzenia Umowy nr 1 z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. W przypadku wypowiedzenia Umowy nr 1, pozostała do spłaty kwota pożyczki stanie się wymagalna w całości, a pozostała do zapłaty należność wraz z należnymi odsetkami winna być wówczas zapłacona przez Wnioskodawcę w terminie (…) dni od dnia rozwiązania Umowy nr 1.

Przed zawarciem Umowy nr 1 Spółka nie udzielała innych pożyczek Wnioskodawcy i nie jest wiadome, czy po zawarciu Umowy nr 1 będzie udzielać następnych pożyczek. Na moment złożenia wniosku, na mocy Umowy nr 1, Spółka dokonała na rzecz Wnioskodawcy wypłat trzech transz – pierwszej w kwocie (…) euro w dniu (…) (…) 2024 roku, drugiej w kwocie (…) euro w dniu (…) (…) 2024 roku oraz trzeciej w kwocie (…) euro w dniu (…) (…) 2024 roku. Z ostrożności, z uwagi na wątpliwości dotyczące materii, o które Wnioskodawca pyta w niniejszym wniosku, w stosunku do wskazanych wyżej otrzymanych transz pożyczki, Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył deklaracje PCC-3 oraz wpłacił na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatek od czynności cywilnoprawnych.

Poza Umową nr 1, Wnioskodawca i Spółka planują zawrzeć w przyszłości drugą umowę pożyczki, w ramach której to Wnioskodawca zostanie pożyczkodawcą, a Spółka pożyczkobiorcą (dalej: Umowa nr 2).

Umowa nr 2 została sformułowana analogicznie jak Umowa nr 1, z tym zastrzeżeniem, że odwróciły się w niej role stron, zmieniono walutę pożyczki (polski złoty), kwotę Limitu oraz wysokość oprocentowania (WIBOR (…)M oraz stała marża Wnioskodawcy na poziomie (…)% rocznie). Pożyczka udzielona w ramach Umowy nr 2 będzie pochodzić ze środków własnych Wnioskodawcy (ze środków obrotowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i z niej pochodzących). Wnioskodawca i Spółka należą do tej samej grupy kapitałowej, a uzasadnieniem dla zawarcia opisanych we Wniosku umów pożyczek (jedna w walucie euro, druga planowana w walucie złoty polski) jest różne zapotrzebowanie spółek na środki pieniężne w walucie złoty polski i walucie euro, służące regulowaniu zobowiązań wobec kontrahentów.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, do przedmiotu statutowej działalności Spółki, nie wchodzi udzielanie pożyczek ani świadczenie innych usług finansowych. Spółka nie planuje też dokonywać zmian w tym zakresie. W przypadku zaś Wnioskodawcy, w przedmiocie jego działalności zapisanym w statucie znalazła się „(…)” (PKD (…)), w praktyce nie jest ona jednak wykonywana.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytań jak we wniosku)

1.Czy opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT?

3.Czy opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Ad 1

Opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Uzasadnienie

I.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT: „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.”

Na mocy art. 7 ust. 1 Ustawy VAT: „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).”

Według art. 8 ust. 1 Ustawy VAT: „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (Ustawy VAT), w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.”

Można zasadniczo stwierdzić, że w rozumieniu Ustawy VAT usługę stanowi każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania. Co jednak ważne, dodatkowo muszą zostać spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Idąc dalej, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika występującego w tym charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy VAT zaś: „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w (art. 15) ust. 2 (Ustawy VAT), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 Ustawy VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

II.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2023.1610 t.j. z dnia 2023.08.14), („Kodeks Cywilny”).

Zgodnie z art. 720 Kodeksu Cywilnego: „przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości”.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku VAT spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej sfery jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku VAT, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

III.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we Wniosku, Spółka w sposób ciągły prowadzi działalność gospodarczą w Polsce dla celów zarobkowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Środki pieniężne na udzielanie pożyczki pochodzą ze środków własnych Spółki (ze środków obrotowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki i z niej pochodzących). Pożyczka ma charakter odpłatny - postanowienia umowy przewidują stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek). Choć, co wynika z opisu stanu faktycznego, Spółka nie zajmuje się działalnością finansową, to w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, za istotny należy uznać charakter udzielanej pożyczki i konsekwencje z tytułu jej udzielenia po stronie Spółki, jak i jej intencje (cel zarobkowy). Zagwarantowanie Spółce w Umowie nr 1 zysku ekonomicznego, świadczy o rynkowym charakterze transakcji. W rzeczywistości Spółka wykorzystuje środki własne (przedmiot pożyczki) do kreowania przychodów po jej stronie.

Konkludując, decydujące dla uznania pożyczki udzielonej w ramach Umowy nr 1 za udzieloną w ramach działalności Spółki jest jej rzeczywista charakterystyka oraz wynikające z niej konsekwencje. Bez znaczenia pozostaje fakt, że udzielanie pożyczek nie stanowi dla Spółki stałego źródła zarobkowego i czynność udzielenia pożyczki w ramach Umowy nr 1 miała charakter jednorazowy. Czynność udzielenia pożyczki w ramach Umowy nr 1 wpisuje się w zarobkowy charakter prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Ze wskazanych wyżej względów, zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Spółkę oprocentowanej pożyczki na rzecz Wnioskodawcy, spełnia przesłanki uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Wykluczenie z opodatkowania podatkiem VAT pożyczki udzielonej w ramach Umowy nr 1 byłoby naruszeniem zasad powszechności opodatkowania, neutralności i równego traktowania transakcji gospodarczych, według których wszyscy podatnicy podlegają podatkowi VAT w ten sam sposób w przypadku tej samej działalności.

Analogiczne stanowisko do powyższego zajął niejednokrotnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych przez siebie interpretacjach. W szczególności warto przywołać:

-wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną z dnia 16 grudnia 2021 roku, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.685.2021.2.MM, według której:

„Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W konsekwencji, czynność polegająca na udzieleniu oprocentowanej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy (niezależnie od tego czy w przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS/w umowie Spółki figuruje udzielanie pożyczek, kredytów czy inna tego typu działalność), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

-wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.414.2022.4.WN, według której:

„Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”.

IV.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

„Zwalnia się od podatku: usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.”

Jak już wskazano w punkcie III. niniejszego uzasadnienia, czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

V.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, za prawidłowe należy uznać stanowisko, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Ad 3

Opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Uzasadnienie

I.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT: „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Na mocy art. 7 ust. 1 Ustawy VAT: „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.

Według art. 8 ust. 1 Ustawy VAT: „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (Ustawy VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (Ustawy VAT), w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Można zasadniczo stwierdzić, że w rozumieniu Ustawy VAT usługę stanowi każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania. Co jednak ważne, dodatkowo muszą zostać spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika występującego w tym charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy VAT zaś: „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w (art. 15) ust. 2 (Ustawy VAT), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 Ustawy VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

II.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2023.1610 t.j. z dnia 2023.08.14), („Kodeks Cywilny”).

Zgodnie z art. 720 Kodeksu Cywilnego: „przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.”

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku VAT spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej sfery jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

III.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we Wniosku, Wnioskodawca w sposób ciągły prowadzi działalność gospodarczą w Polsce dla celów zarobkowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Środki pieniężne na udzielenie pożyczki będą pochodzić ze środków własnych Wnioskodawcy (ze środków obrotowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki i z niej pochodzących). Pożyczka będzie miała charakter odpłatny - postanowienia projektu Umowy nr 2 przewidują stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek). Choć, co wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca nie zajmuje się w praktyce działalnością finansową, to w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, za istotny należy uznać charakter planowanej pożyczki i konsekwencje z tytułu jej udzielenia po stronie Wnioskodawcy, jak i jej intencje (cel zarobkowy). Zagwarantowanie Wnioskodawcy w Umowie nr 2 zysku ekonomicznego, świadczy o rynkowym charakterze transakcji. W rzeczywistości Wnioskodawca wykorzysta środki własne (przedmiot pożyczki) do kreowania przychodów po jego stronie.

Konkludując, decydujące dla uznania pożyczki udzielonej w przyszłości w ramach Umowy nr 2 za udzieloną w ramach działalności Wnioskodawcy jest jej rzeczywista charakterystyka oraz wynikające z niej konsekwencje. Bez znaczenia pozostaje fakt, że udzielanie pożyczek nie stanowi dla Wnioskodawcy stałego źródła zarobkowego i czynność udzielenia pożyczki w ramach Umowy nr 2 będzie miała charakter jednorazowy. Czynność udzielenia pożyczki w ramach Umowy nr 2 wpisuje się w zarobkowy charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Ze wskazanych wyżej względów, zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie w przyszłości przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki na rzecz Spółki spełni przesłanki uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Wykluczenie z opodatkowania podatkiem VAT pożyczki udzielonej w przyszłości w ramach Umowy nr 2 byłoby naruszeniem zasad powszechności opodatkowania, neutralności i równego traktowania transakcji gospodarczych, według których wszyscy podatnicy podlegają podatkowi VAT w ten sam sposób w przypadku tej samej działalności.

Analogiczne stanowisko do powyższego zajął niejednokrotnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych przez siebie interpretacjach. W szczególności warto przywołać

-wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną z dnia 16 grudnia 2021 roku, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.685.2021.2.MM, według której:

„Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W konsekwencji, czynność polegająca na udzieleniu oprocentowanej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy (niezależnie od tego czy w przedmiocie działalności Wnioskodawcy w KRS/w umowie Spółki figuruje udzielanie pożyczek, kredytów czy inna tego typu działalność), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

-wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.414.2022.4.WN, według której:

„czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”.

IV.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

„Zwalnia się od podatku: usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.”

Jak już wskazano w punkcie III. niniejszego uzasadnienia, czynność udzielenia w przyszłości odpłatnej pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki (Umowa nr 2) będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

V.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, za prawidłowe należy uznać stanowisko, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT.

Występowanie w niniejszym postępowaniu obu spółek ((A) Sp. z o.o. oraz (B) Sp. z o.o.) jako podmiotów zainteresowanych uzasadnione jest występującym po stronie każdej z nich interesem prawnym w określeniu skutków podatkowych zawarcia i wykonania opisanych we Wniosku umów pożyczek.

1. Odnośnie do Umowy nr 1:

a)W przypadku Wnioskodawcy kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy pożyczka udzielona w ramach tej umowy jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Znając bowiem odpowiedź na to pytanie, Wnioskodawca w sposób pewny będzie wiedzieć, czy ciąży na nim obowiązek podatkowy na podstawie przepisu art. 4 ust. 7 Ustawy PCC. Z kolei, aby odpowiedź taką uzyskać, konieczne jest uprzednie ustalenie skutków podatkowych pożyczki na gruncie Ustawy VAT.

b)W przypadku Spółki kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy pożyczka udzielona w ramach tej umowy jest czynnością opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Okoliczność ta jest niezbędna do prawidłowego określenia przez Spółkę podstawy opodatkowania VAT, gdzie niezależnie od stawki podatku właściwej dla czynności (podstawowa, obniżona, zwolniona) konieczne jest odpowiednie jej wykazanie w deklaracjach VAT (w pozycjach dot. wartości podstawy opodatkowania czynności zwolnionych z VAT).

2. Odnośnie do Umowy nr 2:

a)W przypadku Spółki kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy pożyczka udzielona w ramach tej umowy będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Znając bowiem odpowiedź na to pytanie, Spółka w sposób pewny będzie wiedzieć, czy będzie ciążyć na niej obowiązek podatkowy na podstawie przepisu art. 4 ust. 7 Ustawy PCC. Z kolei, aby odpowiedź taką uzyskać, konieczne jest uprzednie ustalenie skutków podatkowych pożyczki na gruncie Ustawy VAT.

b)W przypadku Wnioskodawcy kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy pożyczka udzielona w ramach tej umowy będzie czynnością opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Okoliczność ta jest niezbędna do prawidłowego określenia przez Wnioskodawcę podstawy opodatkowania VAT, gdzie niezależnie od stawki podatku właściwej dla czynności (podstawowa, obniżona, zwolniona) konieczne jest odpowiednie jej wykazanie w deklaracjach VAT (w pozycjach dot. wartości podstawy opodatkowania czynności zwolnionych z VAT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT (pytanie nr 1) oraz kwestii czy opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT (pytanie nr 3).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia Państwu odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 1 przez Spółkę (pożyczkodawcę) oraz czynność udzielenia przez Państwa odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 2 na rzecz Spółki (pożyczkobiorcy), jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia Państwu odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 1 przez Spółkę (pożyczkodawcę) oraz czynność udzielenia przez Państwa odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 2 na rzecz Spółki (pożyczkobiorcy), stanowi/będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia Państwu odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 1 przez Spółkę (pożyczkodawcę) oraz usługa udzielenia przez Państwa odpłatnej pożyczki pieniężnej w ramach Umowy nr 2 na rzecz Spółki (pożyczkobiorcy) korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Powyższe zwolnienie ma/będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności nie wybiorą Państwo opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko:

-w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym Wniosku pożyczka pieniężna udzielona w ramach Umowy nr 1 stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, jest prawidłowe,

-w zakresie pytania nr 3, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym Wniosku w ramach zdarzenia przyszłego pożyczka pieniężna (Umowa nr 2) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i pytanie nr 2). Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.