Brak opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w celu dalszego wynajmu oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w celu dalszego wynajmu oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. czynnością. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1993 r. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi.

Wnioskodawczyni jest również czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w 2023 r. były opodatkowane na zasadach określonych w art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się przede wszystkim wynajmem nieruchomości będącymi lokalami użytkowymi. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej nabyła ona łącznie 3 lokale użytkowe położone w (...). Ponadto, Wnioskodawczyni w przeszłości nabyła udział we współwłasności innego lokalu użytkowego; aktualnie Wnioskodawczyni przysługuje 1/2 udziału we współwłasności tego lokalu.

Wskazane powyżej lokale użytkowe, których właścicielem (w całości lub części) jest Wnioskodawczyni, będą w dalszej części wniosku zwane łącznie „Lokalami”.

Lokale zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni amortyzowała Lokale jako składniki prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W przypadku transakcji nabycia Lokali, które podlegały VAT, Wnioskodawczyni odliczała VAT wynikający z takich transakcji.

Wnioskodawczyni wykorzystuje Lokale do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie Lokali na cele użytkowe, który podlega VAT wg 23% stawki VAT.

Wnioskodawczyni planuje wyłączenie Lokali z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i przekazanie ich na cele prywatne (tj. do majątku prywatnego Wnioskodawczyni). Wyłączenie Lokali z działalności gospodarczej nastąpi w drodze złożenia oświadczenia przez Wnioskodawczynię o przekazaniu Lokali do majątku prywatnego oraz wykreślenia Lokali z ewidencji środków trwałych. W rezultacie tej czynności, Lokale przestaną być składnikiem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa powyżej, Lokale będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię na cele najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (tzw. najem prywatny). Ponadto, po przekazaniu Lokali na cele prywatne, nadal będą one wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. najmu na cele użytkowe podlegającego 23% stawce VAT.

Po przekazaniu Lokali na cele prywatne Wnioskodawczyni zamierza zakończyć (wyrejestrować) prowadzoną przez nią jednoosobową działalność gospodarczą. Jednakże, z uwagi na to, że Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać Lokale dla celów wykonywania przez nią czynności podlegających opodatkowaniu VAT, bez względu na zakończenie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nadal zamierza być czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Pytania (oznaczone we wniosku numerem 2 i 3)

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni z przeznaczeniem Lokali na dalszy najem podlegający opodatkowaniu VAT (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT, który Wnioskodawczyni odliczyła w związku z nabyciem Lokali?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni z przeznaczeniem Lokali na dalszy najem podlegający opodatkowaniu VAT (najem prywatny) nie będzie rodzić skutku w postaci korekty podatku naliczonego VAT, który Wnioskodawczyni odliczyła w związku z nabyciem Lokali.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o  podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, w sytuacji w której określone nieruchomości są wykorzystywane na potrzeby czynności opodatkowanych VAT wykonywanych przez danego podatnika VAT, nie znajduje zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Tej kwalifikacji nie zmienia fakt, że dla celów przepisów regulujących opodatkowanie PIT przychody z najmu podlegają opodatkowaniu w ramach źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT a więc jako przychody z tzw. najmu prywatnego.

Wnioskodawczyni pragnie zauważyć, że powyższe stanowisko zostało zaaprobowane w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.417.2023.1.PRM.

Mając zatem na uwadze, że niezależnie od czynności przekazania Lokali na cele prywatne, o którym mowa w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać Lokale na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w rozumieniu VAT (tj. wynajmu lokali użytkowych podlegającego opodatkowaniu VAT wg 23% stawki VAT), wobec sytuacji Wnioskodawczy nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, z którego wynika obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w sytuacji, w której od nabycia tych towarów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni ad. 2

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c- 10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Jak stanowi z kolei art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z ar. 91 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7a ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W ocenie Wnioskodawczyni, mając na uwadze wskazane powyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, nie będzie miała ona obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w stosunku do Lokali, gdyż:

• przekazanie Lokali z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem ich dalszego wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystywania Lokali, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
• przedmiotowe Lokale nadal będą przez Wnioskodawczynię wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT, tj. do czynności opodatkowanych VAT w postaci najmu na cele inne niż mieszkalne.

Ponadto, w zdarzeniu przyszłym opisanym w ramach tego wniosku o wydanie interpretacji nie nastąpi zmiana przeznaczenia Lokali.

Wnioskodawczyni pragnie zauważyć, że powyższe stanowisko zostało zaaprobowane w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.417.2023.1.PRM.

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni z przeznaczeniem Lokali na dalszy najem podlegający opodatkowaniu VAT (najem prywatny) nie będzie rodzić skutku w postaci korekty podatku naliczonego VAT, który Wnioskodawczyni odliczyła w związku z nabyciem Lokali.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów wynajem nieruchomości o charakterze niemieszkalnym będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przekazanie Lokali do Pani majątku prywatnego stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą od 1993 r. Głównym przedmiotem Pani działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pani przede wszystkim wynajmem nieruchomości będącymi lokalami użytkowymi. Lokale zostały wprowadzone do ewidencji Pani środków trwałych. Amortyzowała Pani Lokale jako składniki prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W przypadku transakcji nabycia Lokali, które podlegały VAT, odliczała Pani VAT wynikający z takich transakcji. Wykorzystuje Pani Lokale do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie Lokali na cele użytkowe, który podlega VAT wg 23% stawki VAT. Planuje Pani wyłączenie Lokali z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i przekazanie ich na cele prywatne (tj. do Pani majątku prywatnego). Po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa powyżej, Lokale będą wykorzystywane przez Panią na cele najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (tzw. najem prywatny). Ponadto, po przekazaniu Lokali na cele prywatne, nadal będą one wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. najmu na cele użytkowe podlegającego 23% stawce VAT.

Zatem po wycofaniu Lokali do majątku prywatnego, Lokale te będą wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Opisanych Lokali nie można uznać za majątek prywatny (osobisty) bowiem oddanie ww. składników majątku w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie podatku od towarów i usług – będzie stanowić wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywanie czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie Lokale po wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane przez Panią do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w odniesieniu do czynności wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ w opisanym przypadku nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem Lokali na Pani cele osobiste. Zatem czynność wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przekazanie Lokali do Pani majątku prywatnego z przeznaczeniem Lokali na dalszy najem podlegający opodatkowaniu VAT (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT, który odliczyła Pani w związku z nabyciem Lokali.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”, która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 5 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy:

Wyjaśnienia wymaga, że wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. następującego z chwilą powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy. W tym momencie związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowanej, zwolnionej, mieszanej) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, ograniczając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia (jeśli wcześniej uprawnienie to nie przysługiwało). Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat).

Zatem w analizowanym przypadku nie będzie miała Pani obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności nabyła Pani lokale użytkowe, które wykorzystuje Pani do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie Lokali na cele użytkowe. Zamierza Pani wycofać Lokale z działalności gospodarczej na najem prywatny, w ramach którego będzie Pani nadal czynnym podatnikiem VAT i usługi najmu będą nadal opodatkowane VAT.

Zatem w analizowanym przypadku nie nastąpi zmiana przeznaczenia nieruchomości (Lokali), a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty podatku naliczonego.

W opisanej sprawie Lokale zarówno przed, jak i po wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej będą wykorzystywane cały czas w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wycofanie Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie spowoduje obowiązku dokonania przez Panią korekty podatku naliczonego, na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z przekazaniem Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).