Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.31.2024.4.JSU
Temat interpretacji
Rozliczenie podatku należnego, od zakupionego towaru z Chin, przy zastosowaniu reguł incoterms DDP.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 31 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczenia podatku należnego, od zakupionego towaru z Chin, przy zastosowaniu reguł incoterms DDP, wpłynął 29 stycznia 2024 r.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 marca 2024 r. (wpływ 22 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Kupuje Pan towar handlowy z Chin. Od sprzedawcy otrzymuje Pan fakturę VAT oraz kontrakt z „INCOTERMS 2010: DDP”, oba dokumenty nie posiadają NIP sprzedawcy. Otrzymuje Pan również ze strony chińskiej fakturę VAT bez NIP z potwierdzeniem otrzymanej wpłaty.
Sprzedawca nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce.
Towar kupuje Pan za pośrednictwem strony (...), działającej na skalę międzynarodową (strona działa jak (...)).
W kontrakcie wyszczególniony jest towar: ilość x cena jednostkowa wraz z sumą oraz kwota ogólna za koszty transportu (wysyłki) USD.
W odpowiedzi na prośbę Organu, aby wyjaśnił Pan zdanie zawarte w opisie sprawy: „Sprzedawca nie dostarcza Panu dokumentów z odprawy celnej, ponieważ contract z INCOTERMS DDP wysyła towar odpowiedzialny jest dokumenty, koszty odprawy celnej i wszystkie sprawy na granicy (wszystkich granicach)”.
Odpowiedział Pan, że przy zakupie towaru sprzedawca pobiera zapłatę za: towar, koszt transportu i cło. Otrzymuje Pan kontrakt na warunkach incoterms DDP. Nie posiada Pan dokumentów z odprawy celnej.
Ze śledzenia przesyłki wie Pan, gdzie jest zamówiony towar i mniej więcej kiedy do Pana dotrze. Wie Pan też kiedy towar został zwolniony z odprawy celnej, kiedy polski kurier dostarczy do Pana paczkę.
Produkty, które Pan kupuje mają kod CN: 3924 10 00 11.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą na zasadach ogólnych podatek 12%. W Polsce i UE jest Pan podatnikiem zwolnionym. Składa Pan co m-c VAT-8.
W Pana ocenie nie powinien Pan składać deklaracji VAT-8, płacić VAT należny od podatku dochodowego, ponieważ stosując „INCOTERMS 2010: DDP” wszystkie podatki ciążą na dostawcy.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
Przedmiotem Pana wątpliwości jest obowiązek zapłaty podatku należnego od zakupionego towaru z Chin.
Pana wątpliwość budzi rozliczenie podatku należnego przy zastosowanym incoterms DDP.
W odpowiedzi na pytanie Organu, na kim spoczywa obowiązek podatkowy zgodnie z zawartymi umowami, niezależnie od tego kto ponosi ekonomiczny ciężar zapłaty cła, odpowiedział Pan, że zgodnie z umową incoterms DDP wszystkie opłaty są po stronie sprzedającego.
W odpowiedzi na pytanie Organu, czy na Panu ciąży obowiązek uiszczenia cła w związku z importem towarów od Sprzedawcy z Chin, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, odpowiedział Pan:
Nie. Obowiązek uiszczenia cła ciąży na sprzedającym w związku z importem towarów z Chin, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości.
W odpowiedzi na pytanie Organu, w jaki sposób rozlicza Pan podatek z tytułu importu towarów, tj. na podstawie art. 33a ustawy o VAT czy na zasadach ogólnych wskazanych w art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, odpowiedział Pan:
Na podstawie art3 33a [pisownia oryginalna] ustawy o VAT na zasadach ogólnych.
W odpowiedzi na pytanie Organu, czy Pan widnieje w zgłoszeniu celnym jako importer towaru, odpowiedział Pan, że nie widnieje jako importer towaru w zgłoszeniu celnym.
W odpowiedzi na pytanie Organu, z jakiego tytułu składa Pan deklaracje VAT-8, o których mowa we wniosku, odpowiedział Pan, że deklarację VAT-8 składa Pan na podstawie zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz jako podatnik będzie korzystał Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, VAT-8 zgodnie z art. 98 ust. 8 ustawy.
W odpowiedzi na pytanie Organu, czy nabywane towary korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, odpowiedział Pan, że nabywane towary nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego ponieważ w zgłoszeniu celnym kod: 3924 10 00 11.
W odpowiedzi na pytanie Organu, czy korzysta Pan ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odpowiedział Pan, że tak, korzysta Pan ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
W odpowiedzi na pytanie Organu, kto, w przedmiotowej sprawie, jest dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny, odpowiedział Pan, że w przedmiotowej sprawie dłużnikiem jest sprzedawca z Chin, który odpowiada za dług celny.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2024 r.)
Czy jako podatnik zwolniony z VAT ma Pan obowiązek naliczyć podatek należny od zakupionego towaru z Chin jeżeli sprzedawca dostarczający Panu towar stosuje przy sprzedaży incoterms DDP i ponosi wszystkie opłaty celne/podatki od sprzedaży (sprzedający)?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2024 r.)
Jako podatnik zwolniony z VAT kupujący według umowy międzynarodowej opartej na incoterms DDP uważa Pan, że nie powinien ponosić żadnych opłat, podatków celnych, nie powinien Pan płacić podatku należnego od zakupionego towaru, a powinien Pan odliczyć podatek, który zapłacił sprzedający według kodu celnego 3924 10 00 11 jest to 23%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
W art. 2 pkt 3 wskazano, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:
Przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).
Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (t.j. Dz.Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanym dalej UKC:
- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;
- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;
- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.
Jak stanowi art. 77 UKC:
1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:
a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;
b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.
3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego (...).
Zgodnie z art. 170 ust. 2 UKC:
Zgłaszający ma siedzibę na obszarze celnym Unii.
Stosownie do art. 109 ust. 2 UKC:
Zamiast dłużnika płatności może dokonać osoba trzecia.
Natomiast z art. 26a ust. 1 ustawy wynika, że:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Jak stanowi art. 33 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:
1) zgłoszeniu celnym albo
2) rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447
- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.
Stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy:
Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.
Zgodnie z art. 38 ust. 1 UKC:
Przedsiębiorca mający siedzibę na obszarze celnym Unii i spełniający kryteria określone w art. 39 może złożyć wniosek o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy.
Status ten przyznawany jest przez organy celne - w stosownych przypadkach po przeprowadzeniu konsultacji z innymi właściwymi organami - i podlega monitorowaniu.
Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy czy też nie. W konsekwencji każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.
Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.
Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu, jest importer.
Z powołanych regulacji wynika, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający.
Jak wynika z przepisów UKC, dokonującym zgłoszenia celnego w imporcie nie może być eksporter z kraju trzeciego (np. z Chin), gdyż nie posiada on siedziby na obszarze celnym Unii Europejskiej.
Z treści wniosku wynika, że kupuje Pan towar handlowy z Chin. Od sprzedawcy otrzymuje Pan fakturę VAT oraz kontrakt z „INCOTERMS 2010: DDP”, oba dokumenty nie posiadają NIP sprzedawcy. Przy zakupie towaru sprzedawca pobiera zapłatę za towar, koszt transportu i cło. Otrzymuje Pan kontrakt, na warunkach incoterms DDP, w którym wyszczególniony jest towar: ilość x cena jednostkowa wraz z sumą oraz kwota ogólna za koszty transportu (wysyłki) USD.
Wskazał Pan, że zgodnie z umową incoterms DDP wszystkie opłaty są po stronie sprzedającego, dłużnikiem jest sprzedawca z Chin, który odpowiada za dług celny, a obowiązek uiszczenia cła, w związku z importem towarów z Chin, ciąży na sprzedającym.
Nie widnieje Pan jako importer towaru w zgłoszeniu celnym, nie posiada Pan również dokumentów z odprawy celnej.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy ma Pan obowiązek zapłaty podatku należnego od zakupionego towaru z Chin przy zastosowaniu reguł incoterms DDP.
Na wstępie należy wyjaśnić, że reguły INCOTERMS (International Commercial Terms), tj. zbiór międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży, których stosowanie jest szeroko przyjęte na całym świecie. Reguły te regulują kwestie podziału kosztów, ryzyka oraz obowiązków pomiędzy sprzedającym i kupującym, związanych z dostawą towaru w handlu międzynarodowym. W każdym kontrakcie handlowym niezbędne jest ustalenie, która ze stron tego kontraktu – kupujący czy sprzedający – zajmie się organizacją transportu towaru, poniesie jego koszty, a także ryzyko z nim związane. Aby uniknąć każdorazowego uzgadniania szczegółów kontraktu w tym zakresie, można dla ułatwienia posłużyć się typowymi, ujednoliconymi w skali międzynarodowej klauzulami kontraktowymi, czyli np. INCOTERMS. Ułatwiają one i przyspieszają zawieranie umów oraz dają większą gwarancję prawidłowości obrotu handlowego niż indywidualnie ustalone warunki dostaw. W znaczący sposób redukują nieporozumienia wynikające z braku precyzyjnej znajomości praktyk handlowych oraz określają odpowiedzialność każdej ze stron w sposób prosty, bezpieczny i zrozumiały. Zatem reguły INCOTERMS opisują czynności, koszty i ryzyko związane z dostawą towaru od sprzedających do kupujących.
DDP to formuła, która przewiduje m.in. organizację odprawy celnej importowej oraz pokrycie jej kosztów przez sprzedającego. W tej formule, kupujący odbiera towar we wskazanym przez siebie miejscu, już po dokonaniu formalności celnych oraz po opłaceniu należności celno-podatkowych. Przy czym ustalenia stron wynikające ze stosowania formuły Incoterms pozostają bez wpływu na obowiązki związane z poborem podatku od importu towarów, jakie wynikają z obowiązujących przepisów prawa. W konsekwencji, niezależnie od zastosowania przez strony kontraktu formuły DDP, przewidującej dokonanie formalności celnych importowych przez eksportera, podatnikiem z tytułu importu, na podstawie ustawy o VAT, pozostanie polski importer.
Jak już wcześniej wyjaśniono dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający.
Dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Obowiązek uiszczenia cła związany jest z ciążącym na określonym podmiocie długiem celnym. Zatem, w przypadku importu towarów podatnikiem jest ten podmiot, który jest dłużnikiem celnym, czyli co do zasady podmiot dokonujący zgłoszenia celnego lub podmiot, na rzecz którego działa przedstawiciel pośredni.
Natomiast podmiot, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W niniejszej sprawie nastąpiło przemieszczenie towaru z kraju trzeciego (Chiny) na terytorium Polski, zatem nastąpił import towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.
Wskazał Pan w opisie sprawy, że dłużnikiem jest sprzedawca z Chin, który odpowiada za dług celny, a obowiązek uiszczenia cła, w związku z importem towarów z Chin, ciąży na sprzedającym.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że (pomimo realizacji transakcji na warunkach Incoterms DDP, zgodnie z którymi sprzedający tj. eksporter pokrywa wszystkie koszty związane z odprawą importową - w tym koszt cła oraz polskiego podatku VAT) to Pan jest - na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnikiem z tytułu importu towarów spoza Unii Europejskiej.
Jak bowiem wynika z przedstawionego opisu sprawy, Sprzedawca od którego nabywa Pan towary z Chin, nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce, nie otrzymuje Pan również dokumentów z odprawy celnej. Od sprzedawcy otrzymuje Pan fakturę VAT oraz kontrakt z „INCOTERMS 2010: DDP”.
Z powyższego wynika, że chiński dostawca, od którego kupuje Pan towary z Chin na warunkach Incoterms DDP, nie posiada firmy na terenie Polski, a zatem nie ma możliwości dokonania odprawy celnej towarów.
Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że to Pan - nawet jeżeli wpłaty dokona chiński eksporter (np. działając poprzez agencje celną) - jest podatnikiem z tytułu importu towarów z Chin, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż to na Panu ciąży obowiązek uiszczenia cła z tytułu importu towarów.
Tym samym Pana stanowisko w myśl którego, nie powinien Pan - jako podatnik zwolniony z VAT, kupujący według umowy międzynarodowej opartej na incoterms DDP - ponosić żadnych opłat, podatków celnych, płacić podatku należnego od zakupionego towaru, należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zaznaczam, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Pana pytanie. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem tj. kwestia odliczenia podatku 23%, który zapłacił Sprzedający, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).