Skutki podatkowe związane z koniecznością pobierania opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie skutków podatkowych związanych z koniecznością pobierania opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (tzw. opłata produktowa). Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 marca 2024 r. (wpływ 4 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność gastronomiczną (usługi restauracyjne) sklasyfikowane w PKD pod numerami:

• 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,
• 73.11.Z Działalność agencji reklamowych.
• 82.30.Z Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów,
• 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne,
• 56.30.Z Przygotowywanie i podawanie napojów,
• 56.21 Z Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.Z Pozostała usługowa działalność gastronomiczna,
• 93.11.Z Działalność obiektów sportowych,
• 93.29.Z Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna,
• 90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych.

Wnioskodawca świadczy swoje usługi zarówno dla klientów indywidualnych (osób fizycznych) jak i firm. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Sprzedaż Wnioskodawcy ewidencjonowana jest na urządzeniach fiskalnych na paragonie fiskalnym lub też na fakturach VAT.

Usługi oferowane Klientom rozliczane są w oparciu o ogólnodostępny cennik (menu) lub z umów (imprezy zorganizowane) z Klientem, w oparciu o te umowy. Kwoty te zawierają w sobie podatek VAT naliczony zgodnie z obowiązującymi w danym czasie przepisami.

Wnioskodawca w swojej ofercie sprzedaje także posiłki na wynos w opakowaniach będących produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w rozumieniu art. 2 ust. 9e ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej.

Zgodnie z art. 3b ust. 1 Ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej: „Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej „opłatą”.

W związku z ww. opisem Wnioskodawca do ceny zakupu dania lub napoju na wynos pakowanego w opakowania będące produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w rozumieniu art. 2 ust. 9e ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, pobiera opłatę od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, do której to opłaty dolicza stawkę podatku VAT w wysokości 23% wysokości opłaty.

Pytanie

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zasadnie powiększa wysokość opłaty o stawkę podatku VAT?

2)Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zasadnie wskazuje od naliczanej opłaty stawkę podatku VAT w wysokości 23%?

3)Czy opłata powinna stanowić osobną pozycję na paragonie fiskalnym lub fakturze VAT czy też może zostać doliczona do ceny za opakowanie, która stanowi osobną pozycję na paragonie lub fakturze VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 VATU, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 VATU - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 VATU podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 VATU podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy opłata od opakowań z tworzywa sztucznego powinna zostać uwzględniona w cenie zakupu opakowania z tworzywa sztucznego, za który przedsiębiorca otrzyma zapłatę, a tym samym powinna zostać ujęta w podstawie opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy opłata powinna mieć bezpośredni związek z ceną opakowania z tworzywa sztucznego, zatem stanowić powinna element wynagrodzenia za to opakowanie. Tym samym opłata powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego opakowania z tworzywa sztucznego a stawka VAT powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu (23%).

Wobec tego, w przypadku dostawy produktu w opakowaniu z tworzywa sztucznego, na paragonie lub na fakturze należy wykazać stawkę właściwą dla opakowania z tworzywa sztucznego. Taka sprzedaż powinna zostać zaewidencjonowana w jednej pozycji na paragonie lub na fakturze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powołanego przepisu wynika m.in., że do wydatków (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania zalicza się podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku. Wymienione ww. przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania zwiększają wydatki - podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy.

Natomiast art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi na terytorium Polski działalność gastronomiczną (usługi restauracyjne). Świadczy swoje usługi zarówno dla klientów indywidualnych (osób fizycznych) jak i firm. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i w swojej ofercie sprzedaje także posiłki na wynos w opakowaniach będących produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Spółka do ceny zakupu dania lub napoju na wynos pakowanego w opakowania będące produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, pobiera opłatę od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach. Spółka do opłaty za jednorazowe opakowanie dolicza opłatę produktową i opodatkowuje ją stawką podatku VAT w wysokości 23% (stawka jak dla opakowania jednorazowego).

Państwa wątpliwości dotyczą tego czy zasadnie powiększają Państwo wysokość opłaty produktowej o stawkę podatku VAT właściwą dla opodatkowania jednorazowego i czy opłata produktowa powinna stanowić osobną pozycję na paragonie fiskalnym lub fakturze VAT czy też może zostać doliczona do ceny za opakowanie, która stanowi osobną pozycję na paragonie lub fakturze VAT.

W odniesieniu do przedstawionego problemu należy wskazać, że od 1 stycznia 2024 r. pobranie opłaty od opakowań (opłaty produktową) jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą z dnia 14 kwietnia 2023 r. o zmianie ustawy dotyczącej obowiązków przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2020 poz. 903 ze zm.).

Zgodnie bowiem z treścią art. 3b ww. ustawy zwanej dalej ustawą o opłacie produktowej:

1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej "opłatą".

2. Do pobrania opłaty jest również obowiązany przedsiębiorca pakujący i oferujący - za pomocą urządzenia vendingowego, w tym umieszczonego także w miejscach innych niż jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomiczne - napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami.

3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do zapewnienia dostępności opakowań alternatywnych do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami, wytworzonych z materiałów innych niż tworzywa sztuczne, w tym innych niż tworzywa sztuczne ulegające biodegradacji, lub dostępności opakowań wielokrotnego użytku. (ustęp ten wchodzi w życie od 1 lipca 2024 r.)

4. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ust. 1-3 sprawuje Inspekcja Handlowa na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1706).

Z załącznika nr 6 do ustawy o opłacie produktowej wynika, że:

Produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegające zmniejszaniu stosowania.

Do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegających zmniejszaniu stosowania zalicza się:

1) kubki na napoje, w tym ich pokrywki i wieczka;

2) pojemniki na żywność, w tym pojemniki takie jak pudełka, z pokrywką lub bez, stosowane w celu umieszczania w nich żywności, która jest:

a) przeznaczona do bezpośredniego spożycia, na miejscu lub na wynos,

b) zazwyczaj spożywana bezpośrednio z pojemnika oraz

c) gotowa do spożycia bez dalszej obróbki, takiej jak przyrządzanie, gotowanie czy podgrzewanie

- w tym pojemniki na żywność typu fast food lub na inne posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia, z wyjątkiem pojemników na napoje, talerzy oraz paczek i owijek zawierających żywność.

Zatem obowiązek uiszczenia opłaty produktowej jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka sprzedaje posiłki na wynos w opakowaniach będących produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W takich okolicznościach, należy wskazać, że opłata produktowa będzie miała bezpośredni związek z ceną towaru dostarczonego nabywcy, będzie stanowiła element wynagrodzenia za ten towar, a zatem powinna ona być wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego towaru (posiłku, napoju).

Tym samym ustalając cenę za sprzedawany towar Spółka powinna w cenie tej uwzględnić opłatę produktową, której obowiązek pobrania i wysokość wynika z odrębnych przepisów. Oznacza to, że opłata produktowa powiększa podstawę opodatkowania z tytułu dostawy posiłku, od której Spółka ma obowiązek naliczenia podatku VAT. Zatem opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu (dania lub napoju), a stawka podatku powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu (dania lub napoju).

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy:

Faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Z kolei w myśl przepisu art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1) wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Wymogi m.in. co do treści paragonu fiskalnego regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 957), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas on-line.

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Zgodnie z § 25 ust. 1 pkt 6, 8 i 10 rozporządzenia:

W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację.

Ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku.

Wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów.

W myśl § 8 pkt 1 rozporządzenia:

Paragon fiskalny wystawia się w sposób zapewniający czytelną treść, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Zgodnie z § 22 pkt 9 lit. a) rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 12 września 2021 r. w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1759 ze zm.):

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej zawierające w szczególności kolejno pozycje blok danych z pozycjami transakcji zawierający, w szczególności kolejne pozycje sprzedaży zawierające co najmniej:

- nazwę towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację,

- ilość towaru lub usługi,

- jednostkę miary, o ile występuje,

- cenę jednostkową towaru lub usługi,

- wartość sumaryczną towaru lub usługi,

- oznaczenie literowe stawki podatku, zwolnienia od podatku albo bez oznaczenia w przypadku sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu - dla kasy biletowej oraz kasy, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. a,

- opis towaru lub usługi, mogący zawierać elementy tekstowe, kody kreskowe i dwuwymiarowe, o ile występuje; kody kreskowe i dwuwymiarowe dla postaci elektronicznej zapisuje się w postaci tekstowej,

- wartość ulgi w przypadku biletu ulgowego - dla kasy biletowej,

- wartość opłaty po uwzględnieniu zniżek i refundacji, o ile występują - dla kasy, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. b,

- opust, narzut lub obniżkę do pozycji sprzedaży, o ile występuje.

W myśl § 22 pkt 11 i 12 ww. rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących:

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo zgodnie z wyborem użytkownika tylko w postaci elektronicznej zawierające w szczególności kolejno pozycje łączne wartości sprzedaży brutto według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku po uwzględnieniu opustów, narzutów, obniżek i rozliczeń zaliczek.

Wysokość podatku należnego według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem „PTU”, oznaczeniem literowym stawki podatku po uwzględnieniu opustów, narzutów, obniżek i rozliczeń zaliczek oraz wartością procentową stawki podatku.

Natomiast stosownie do § 3 ust. 1 pkt 9 lit. a) z załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas on-line:

Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo tylko w postaci elektronicznej zawierające (...) blok danych z pozycjami transakcji zawierający w szczególności kolejne pozycje sprzedaży zawierające co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację (...).

Jak wynika z powyższych przepisów podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji wystawia paragon lub fakturę, na warunkach opisanych w ww. przepisach.

Zarówno paragon jak i faktura są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna ww. dokumentów zachodzi, jeżeli odzwierciedlają one w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Paragon i faktura pełnią szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego niezwykle ważne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich ich elementów.

W analizowanej sprawie, jak wskazano powyżej, w związku z faktem, iż wartość opłaty produktowej stanowi element podstawy opodatkowania z tytułu wynagrodzenia za posiłek, to należy wskazać, że pobrana opłata produktowa powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną np. dania lub napoju. Również wystawiając fakturę z tytułu dostawy dania lub napoju na wynos opłata ta powinna być doliczona do ceny posiłku i wskazana na fakturze jako jedna pozycja. Nie istnieje zatem potrzeba, by wyodrębniać samą kwotę opłaty produktowej na paragonie/fakturze.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, na wystawianych przez Państwa fakturach lub paragonach, w części, która odzwierciedla cenę produktu, w świetle przepisów prawa, powinna widnieć tylko jedna pozycja, obejmująca oprócz ceny towaru również opłatę produktową.

Podsumowując opłata produktowa powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu (dania lub napoju), a stawka podatku powinna odpowiadać stawce przewidzianej dla tego produktu. Pobrana opłata powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej wraz z ceną danego produktu w jednej pozycji na paragonie. Analogicznie należy postępować wystawiając fakturę z tytułu sprzedaży dania lub napoju na wynos w opakowaniach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych.

Ponadto, należy nadmienić, że Spółka sprzedaje posiłki na wynos w opakowaniach będących produktami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Tym samym w przedstawionych okolicznościach świadczeniem głównym jest działalność gastronomiczna, z którą wiąże się sprzedaż towarów i usług w tym zakresie. Dostawa opakowań jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych jest w tym przypadku świadczeniem pomocniczym. W związku z tym opłata od tych opakowań przy sprzedaży produktu (dania lub napoju) w takim opakowaniu powinna być wliczona również do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego produktu (dania lub napoju), a prawidłową stawką dla dostawy ww. opakowania jest stawka właściwa dla tego produktu (dania na wynos), co powinno być wykazane w jednej pozycji na paragonie lub fakturze.

Ponieważ, Wnioskodawca wskazał, że opłata produktowa powinna zostać uwzględniona w cenie zakupu opakowania z tworzywa sztucznego, za który przedsiębiorca otrzyma zapłatę, a tym samym powinna zostać ujęta w podstawie opodatkowania VAT tego opakowania oraz, że sprzedaż produktu (dania lub napoju) w opakowaniu z tworzywa sztucznego powinna zostać zaewidencjonowana w jednej pozycji na paragonie lub na fakturze i opodatkowana stawką podatku właściwą dla tego opakowania stanowisko Spółki całościowo uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).