Planowana dostawa Lokalu 1 i Lokalu 2 oraz udziału w prawie własności Lokalu 3 wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej oraz prawem do wyłącznego kor... - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.74.2024.1.AKS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.74.2024.1.AKS

Temat interpretacji

Planowana dostawa Lokalu 1 i Lokalu 2 oraz udziału w prawie własności Lokalu 3 wraz z udziałami w nieruchomości wspólnej oraz prawem do wyłącznego korzystania z komórek lokatorskich na zasadzie podziału „quoad usum” będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja  indywidualna    stanowisko  prawidłowe

Szanowni  Państwo,

stwierdzam,  że  Państwa  stanowisko  w  sprawie  oceny  skutków  podatkowych  opisanego  zdarzenia  przyszłego  w  podatku  od  towarów  i  usług  jest  prawidłowe

Zakres  wniosku  o  wydanie  interpretacji  indywidualnej

19  lutego  2024  r.  wpłynął  Państwa  wniosek  z  12  lutego  2024  r.  o  wydanie  interpretacji  indywidualnej,  który  dotyczy:

-    zwolnienia  od  podatku  dostawy  Lokalu  1  i  Lokalu  2  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”,

-    zwolnienia  od  podatku  dostawy  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałem  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”. 

Treść  wniosku  jest  następująca:

Opis  zdarzenia  przyszłego

N.  (dalej:  Spółka,  Wnioskodawca  lub  Zainteresowany)  jest  polskim  rezydentem  podatkowym,  podlegającym  w  Polsce  opodatkowaniu  podatkiem  dochodowym  od  osób  prawnych  od  całości  osiąganych  dochodów  oraz  czynnym  podatnikiem  podatku  od  towarów  i  usług  (dalej:  VAT),  zarejestrowanym  w  Polsce.  Spółka  prowadzi  działalność  gospodarczą  m.in.  w  zakresie  wynajmu  i  zarządzania  nieruchomościami  własnymi  lub  dzierżawionymi  (PKD  68.20.Z).

Spółka  jest  właścicielem  następujących  nieruchomości  lokalowych:

1)  lokalumieszkalnegostanowiącegoodrębnąnieruchomość,składającegosięzsalonuzaneksem,hallu,garderoby,łazienki,trzechsypialni(wtymjednejzgarderobą),komunikacjiorazwc,ołącznejpowierzchni(...)m2,położonegow  (...),doktóregoprzynależykomórkalokatorska(nazasadachpodziału„quoadusum”),dlaktóregoSądRejonowy  (...),prowadziksięgęwieczystąpodoznaczeniem (...).Zwłasnościąwyżejopisanegolokaluzwiązanyjestudziałwnieruchomościwspólnej(gruntowej,budynkuorazurządzeniach)wynoszący(...),dlaktórejSądRejonowy  (...),prowadziksięgęwieczystąpodoznaczeniem (...)(dalej:„Lokal1”);

2)  lokalumieszkalnegostanowiącegoodrębnąnieruchomość,składającegosięzsalonuzaneksem,hallu,łazienki,trzechsypialni,komunikacjiorazwc,ołącznejpowierzchni  (...) m2,położonego(...),doktóregoprzynależykomórkalokatorska(nazasadachpodziału„quoadusum”),dlaktóregoSądRejonowy(...),prowadziksięgęwieczystąpodoznaczeniem(...).Zwłasnościąwyżejopisanegolokaluzwiązanyjestudziałwnieruchomościwspólnej(gruntowej,budynkuorazurządzeniach,któreniesłużąwyłączniedoużytkuwłaścicielilokali)wynoszący(...),dlaktórejSądRejonowy(...),prowadziksięgęwieczystąpodoznaczeniem(...).

Spółka  jest  ponadto  współwłaścicielem,  w  udziale (...) części,  lokalu  niemieszkalnego  numer  HG  (hala  garażowa),  położonego  (...),  w  budynku  (w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  7  lipca  1994  r.  Prawo  budowlane),  przy  (...),  o  powierzchni  użytkowej  (...)  m2,  dla  którego  Sąd  Rejonowy  (...),  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...),  z  którym  związany  jest  udział  w  nieruchomości  wspólnej  (gruntowej,  budynku  oraz  urządzeniach,  które  nie  służą  wyłącznie  do  użytku  właścicieli  lokali)  wynoszący  (...)  części,  dla  której  Sąd  Rejonowy  (...),  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...).  Z  udziałem  w  prawie  własności  Lokalu  3  związane  jest  prawo  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  nr (...),  położonych  na  poziomie  -1,  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”.

Prawo  własności  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udział  wynoszący  (...)  części  w  prawie  własności  Lokalu  3  zostały  nabyte  przez  Spółkę  mocą  aktu  notarialnego  z  (...)  2018  r.  Transakcja  nabycia  przez  Spółkę  Lokalu  1,  Lokalu  2  oraz  udziału  w  Lokalu  3  podlegała  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług.  Spółce  z  tytułu  ich  nabycia  przysługiwało  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego.  Lokal  1,  Lokal  2  i  Lokal  3  stanowią  środki  trwałe  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym.

Spółka  wykorzystuje  Lokal  1,  Lokal  2  oraz  Lokal  3  (miejsca  postojowe)  na  potrzeby  własne  najpóźniej  od  stycznia  2020  r.  Wspomniane  lokale  nie  były  wykorzystywane  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku.

Po  nabyciu  Spółka  nie  ponosiła  wydatków  na  ulepszenie  Lokalu  1,  Lokalu  2  i  Lokalu  3  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  które  stanowiłyby  co  najmniej  30%  ich  wartości  początkowej  (Spółka  w  latach  2018-2019  ponosiła  takie  wydatki  na  Lokal  1  i  Lokal  2,  jednak  nie  przekroczyły  one  30%  ich  wartości  początkowej).  Takich  wydatków  Spółka  nie  będzie  ponosiła  przed  planowaną  sprzedażą.

Wnioskodawca  zamierza  sprzedać  Lokal  1,  Lokal  2  oraz  udział  w  prawie  własności  Lokalu  3  (6/134  części)  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  przynależnymi  do  nich  odpowiednio  komórkami  lokatorskimi/prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  na  zasadach  podziału  „quoad  usum”  i  miejscami  postojowymi/prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  na  zasadach  podziału  „quoad  usum”.

Pytania

1.  CzyplanowanaprzezWnioskodawcędostawaLokalu1iLokalu2wrazzudziałamiwnieruchomościwspólnejorazprawemdowyłącznegokorzystaniazkomóreklokatorskichnazasadziepodziału„quoadusum”będziekorzystałazezwolnieniaodpodatkuodtowarówiusług,napodstawieart.43ust.1pkt10ustawyoVAT?

2.  CzyplanowanaprzezWnioskodawcędostawaudziałuwprawiewłasnościLokalu3wrazzudziałemwnieruchomościwspólnejorazprawemdowyłącznegokorzystaniazmiejscpostojowychnazasadziepodziału„quoadusum”będziekorzystałazezwolnieniaodpodatkuodtowarówiusług,napodstawieart.43ust.1pkt10ustawyoVAT?

Państwa  stanowisko  w  sprawie

Zdaniem  Wnioskodawcy,  na  przedstawione  powyżej  zapytania  należy  udzielić  odpowiedzi  twierdzących.

Uzasadnienie  stanowiska  Wnioskodawcy

Zgodnie  z  art.  5  ust.  1  pkt  1  ustawy  o  VAT,  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług  podlegają  odpłatna  dostawa  towarów  i  odpłatne  świadczenie  usług  na  terytorium  kraju.

Stosownie  do  treści  art.  2  pkt  6  ustawy  o  VAT,  przez  towary  rozumie  się  rzeczy  oraz  ich  części,  a  także  wszelkie  postacie  energii. 

Jak  wynika  z  powyższego  zarówno  budynki,  budowle  oraz  ich  części,  w  tym  także  grunt  spełniają  ustawową  definicję  towaru.

Wedle  art.  7  ust.  1  ustawy  o  VAT,  przez  dostawę  towarów,  o  której  mowa  w  art.  5  ust.  1  pkt  1,  rozumie  się  przeniesienie  prawa  do  rozporządzania  towarami  jak  właściciel  (...).

W  konsekwencji,  sprzedaż  prawnie  wyodrębnionego  lokalu/udziału  w  prawie  własności  lokalu  stanowi  czynność  podlegającą  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług,  na  podstawie  art.  5  ust.  1  pkt  1  ustawy  o  VAT.

Przepisy  ustawy  o  VAT  przewidują  dla  dostaw  niektórych  towarów  zwolnienia  od  podatku.

Według  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  o  VAT,  zwalnia  się  od  podatku  dostawę  budynków,  budowli  lub  ich  części,  z  wyjątkiem  gdy:

a)dostawa  jest  dokonywana  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia  lub  przed  nim,

b)pomiędzy  pierwszym  zasiedleniem  a  dostawą  budynku,  budowli  lub  ich  części  upłynął  okres  krótszy  niż  2  lata.

Z  powyższego  przepisu  wynika,    dostawa  budynków,  budowli  lub  ich  części,  spełniających  określone  w  przepisach  warunki,  może  korzystać  ze  zwolnienia  od  podatku  VAT.  Wykluczenie  z  tego  zwolnienia  następuje  w  sytuacjach,  gdy  dostawa  jest  dokonywana  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia  lub  przed  nim  oraz  w  sytuacji,  gdy  od  momentu  pierwszego  zasiedlenia  upłynął  okres  krótszy  niż  dwa  lata.

Przez  pierwsze  zasiedlenie    stosownie  do  art.  2  pkt  14  ustawy  o  VAT    rozumie  się  oddanie  do  użytkowania  pierwszemu  nabywcy  lub  użytkownikowi  lub  rozpoczęcie  użytkowania  na  potrzeby  własne  budynków,  budowli  lub  ich  części,  po  ich:

a)wybudowaniu  lub

b)ulepszeniu,  jeżeli  wydatki  poniesione  na  ulepszenie,  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  stanowiły  co  najmniej  30%  wartości  początkowej.

Jako,  że  w  definicji  pierwszego  zasiedlenia  sformułowanej  w  ustawie  o  VAT  odwołano  się  do  przepisów  o  podatku  dochodowym,  zasadne  jest  przytoczenie  art.  16g  ust.  13  ustawy  z  15  lutego  1992  r.  o  podatku  dochodowym  od  osób  prawnych  (Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  2805  ze  zm.,  dalej:  ustawa  o  CIT).  Zgodnie  z  powołanym  przepisem  ustawy  o  podatku  dochodowym  od  osób  prawnych,  jeżeli  środki  trwałe  uległy  ulepszeniu  w  wyniku  przebudowy,  rozbudowy,  rekonstrukcji,  adaptacji  lub  modernizacji,  wartość  początkową  tych  środków,  ustaloną  zgodnie  z  ust.  1  i  3-11,  powiększa  się  o  sumę  wydatków  na  ich  ulepszenie,  w  tym  także  o  wydatki  na  nabycie  części  składowych  lub  peryferyjnych,  których  jednostkowa  cena  nabycia  przekracza  10  000  zł.  Środki  trwałe  uważa  się  za  ulepszone,  gdy  suma  wydatków  poniesionych  na  ich  przebudowę,  rozbudowę,  rekonstrukcję,  adaptację  lub  modernizację  w  danym  roku  podatkowym  przekracza  10  000    i  wydatki  te  powodują  wzrost  wartości  użytkowej  w  stosunku  do  wartości  z  dnia  przyjęcia  środków  trwałych  do  używania,  mierzonej  w  szczególności  okresem  używania,  zdolnością  wytwórczą,  jakością  produktów  uzyskiwanych  za  pomocą  ulepszonych  środków  trwałych  i  kosztami  ich  eksploatacji.

Z  treści  art.  16g  ust.  13  ustawy  o  CIT  wynika,    ulepszeniem  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym  jest:

i)   przebudowa  środka  trwałego,  tj.  wykonanie  takich  prac,  w  wyniku  których  nastąpi  jego  dostosowanie  do  zmienionych  potrzeb  funkcjonalnych,  użytkowych  lub  technicznych,

ii)   rozbudowa  środka  trwałego,  tj.  wykonanie  takich  prac,  które  powiększają  ten  środek  trwały,

iii)  rekonstrukcja  środka  trwałego,  tj.  wykonanie  prac,  w  wyniku  których  nastąpi  odtworzenie  zniszczonego  środka  trwałego  do  jego  poprzedniego  stanu,

iv)  adaptacja  środka  trwałego,  tj.  wykonanie  prac  mających  na  celu  przystosowanie  danego  środka  trwałego  do  spełniania  odmiennych  funkcji  od  tych,  dla  których    został  zbudowany  lub  użytkowany,

v)   modernizacja  środka  trwałego,  tj.  unowocześnienie  środka  trwałego.

Z  powyższego  wynika,  że  ulepszeniu,  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym  ulec  mogą  wyłącznie  te  składniki  majątku  (w  tym  nieruchomości),  które  stanowią  środki  trwałe.

Ponadto,  jak  stanowi  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy  o  VAT,  zwalnia  się  od  podatku  dostawę  budynków,  budowli  lub  ich  części  nieobjętą  zwolnieniem,  o  którym  mowa  w  pkt  10,  pod  warunkiem  że:

a)  w  stosunku  do  tych  obiektów  nie  przysługiwało  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego,

b)  dokonujący  ich  dostawy  nie  ponosił  wydatków  na  ich  ulepszenie,  w  stosunku  do  których  miał  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego,  a  jeżeli  ponosił  takie  wydatki,  to  były  one  niższe  niż  30%  wartości  początkowej  tych  obiektów.

Podkreślenia  wymaga,    zwolnienie,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy  o  VAT,  stosuje  się  wówczas,  gdy  dostawa  budynków,  budowli  lub  ich  części  nie  korzysta  ze  zwolnienia  wymienionego  w  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  o  VAT.

Ponadto,  stosownie  do  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy  o  VAT,  zwalnia  się  od  podatku  dostawę  towarów  wykorzystywanych  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku,  jeżeli  z  tytułu  nabycia,  importu  lub  wytworzenia  tych  towarów  nie  przysługiwało  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego.

Zwolnienie  od  podatku,  określone  w  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy  o  VAT,  obejmuje  wszystkie  towary,  tj.  zarówno  nieruchomości,  jak  i  ruchomości,  przy  nabyciu  których  nie  przysługiwało  podatnikowi  prawo  do  odliczenia  podatku  VAT  i  wykorzystywanych  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku  VAT.

Zaznaczyć  również  należy,    zgodnie  z  art.  29a  ust.  8  ustawy  o  VAT,  w  przypadku  dostawy  budynków  lub  budowli  trwale  z  gruntem  związanych  albo  części  takich  budynków  lub  budowli  z  podstawy  opodatkowania  nie  wyodrębnia  się  wartości  gruntu.

Z  powyższego  wynika,  że  co  do  zasady,  prawo  własności  gruntu  będące  przedmiotem  zbycia  podlega  opodatkowaniu  według  takiej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług,  jaką  opodatkowane    budynki  i  budowle  na  gruncie  posadowione.  Oznacza  to,  że  w  sytuacji,  gdy  budynki,  budowle  lub  ich  części  korzystają  ze  zwolnienia  od  podatku  VAT,  również  zbycie  prawa  własności  gruntu/udziału  w  prawie  własności  gruntu  korzysta  ze  zwolnienia  od  podatku.

Jak  wskazano  w  opisie  zdarzenia  przyszłego,  Spółka  wykorzystuje  Lokal  1,  Lokal  2,  Lokal  3  (miejsca  postojowe)  na  potrzeby  własne  najpóźniej  od  stycznia  2020  r.,  Spółka  nie  poniosła  i  przed  sprzedażą  nie  poniesie  wydatków  na  ulepszenie  Lokalu  1,  Lokalu  2  i  Lokalu  3  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  które  stanowiłyby  co  najmniej  30%  ich  wartości  początkowej.

Mając  na  względzie  powyższe  należy  uznać,  że  planowana  przez  Spółkę  dostawa  Lokalu  1,  Lokalu  2  i  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku  od  towarów  i  usług  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  o  VAT.  Pierwsze  zasiedlenie  tychże  Lokali  nastąpiło  najpóźniej  w  styczniu  2020  r.  Ponadto,  pomiędzy  pierwszym  zasiedleniem  Lokalu  1,  Lokalu  2  i  Lokalu  3  a  planowaną  dostawą  poszczególnych  lokali  upłynął  okres  dłuższy  niż  dwa  lata.

Wspomniane  zwolnienie  rozciągać  się  będzie  także  na  związane  z  Lokalem  1,  Lokalem  2,  i  udziałem  w  prawie  własności  Lokalu  3  udziały  w  nieruchomościach  wspólnych  oraz  prawo  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich/miejsc  postojowych.  Jako,  że  przepisy  art.  3  ustawy  z  24  czerwca  1994  r.  o  własności  lokali  sprzeciwiają  się  zbyciu  udziału  w  nieruchomości  wspólnej  w  oderwaniu  od  lokalu/udziału  w  prawie  własności  lokalu,  to  dostawa  lokalu  oraz  związanego  z  nim  udziału  w  nieruchomości  wspólnej  winna  być  traktowana  jako  jedna  transakcja.  Przez  wzgląd  na  powyższe  taka  dostawa  winna  być  opodatkowana  jedną  stawką  podatku  od  towarów  i  usług  właściwą  dla  lokalu.

Powyższy  pogląd  jest  zbieżny  ze  stanowiskiem  prezentowanym  w  interpretacjach  indywidualnych  wydawanych  przez  DKIS.  Tytułem  przykładu  można  wskazać  na  interpretację  indywidualną:

-z  16  lutego  2022  r.,  nr  0113-KDIPT1-3.4012.936.2021.2.MK, 

-z  11  marca  2021  r.,  nr  0114-KDIP1-1.4012.783.2020.2.RR, 

-z  4  lutego  2021  r.,  nr  0114-KDIP4-1.4012.643.2020.1.BS, 

-z  12  stycznia  2021  r.,  nr  0113-KDIPT1-3.4012.805.2020.2.KS, 

-z  29  grudnia  2020  r.,  nr  0112-KDIL3.4012.645.2020.2.LS, 

-z  29  lipca  2020  r.,  nr  0113-KDIPT1-3.4012.300.2020.2.MWJ.

Ocena  stanowiska

Stanowisko,  które  przedstawili  Państwo  we  wniosku  jest  prawidłowe.

Uzasadnienie  interpretacji  indywidualnej

Zgodnie  z  art.  5  ust.  1  pkt  1  ustawy  z  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  (t.  j.  Dz.  U.  z  2024  r.  poz.  361),  zwanej  dalej  ustawą:

Opodatkowaniu  podatkiem  podlegają  odpłatna  dostawa  towarów  i  odpłatne  świadczenie  usług  na  terytorium  kraju.

Na  mocy  art.  2  pkt  6  ustawy:

Przeztowaryrozumiesięrzeczyorazichczęści,atakżewszelkiepostacieenergii.

Stosownie  do  treści  art.  7  ust.  1  ustawy:

Przez  dostawę  towarów,  o  której  mowa  w  art.  5  ust.  1  pkt  1,  rozumie  się  przeniesienie  prawa  do  rozporządzania  towarami  jak  właściciel  (...).

Natomiast  w  myśl  art.  2  pkt  22  ustawy:

Ilekroć  w  dalszych  przepisach  jest  mowa  o  sprzedaży    rozumie  się  przez  to  odpłatną  dostawę  towarów  i  odpłatne  świadczenie  usług  na  terytorium  kraju,  eksport  towarów  oraz  wewnątrzwspólnotową  dostawę  towarów.

Zgodnie  z  przedstawionymi  przepisami,  lokale  spełniają  definicję  towaru  wynikającą  z  art.  2  pkt  6  ustawy,  a  ich  sprzedaż  jest  traktowana  jako  czynność  odpłatnej  dostawy  towarów  na  terytorium  kraju,  o  której  mowa  w  art.  7  ust.  1  ustawy.

Towarem  jest  także  udział  w  prawie  własności  lub  użytkowania  wieczystego  nieruchomości.  Jest  to  zgodne  z  normami  unijnymi,  bowiem  w  myśl  art.  15  ust.  2  Dyrektywy  2006/112/WE  Rady  z  dnia  28  listopada  2006  r.  w  sprawie  wspólnego  systemu  podatku  od  wartości  dodanej  (Dz.  Urz.  UE  L  Nr  347  z  11  grudnia  2006  r.  s.  1  ze  zm.):

Państwa  członkowskie  mogą  uznać  za  rzeczy:

a)określone  udziały  w  nieruchomości;

b)prawa  rzeczowe  dające  ich  posiadaczowi  prawo  do  korzystania  z  nieruchomości;

c)udziały  i  inne  równoważne  udziałom  tytuły  prawne  dające  ich  posiadaczowi  prawne  lub  faktyczne  prawo  własności  lub  posiadania  nieruchomości  lub  jej  części.

Zaznaczenia  wymaga,  że  na  gruncie  przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  również  zbycie  udziału  w  towarze  (np.  współwłasność  nieruchomości),  stanowi  odpłatną  dostawę  towarów.  Powyższe  potwierdził  NSA  w  uchwale  7  sędziów  z  24  października  2011  r.  sygn.  akt  I  FPS  2/11.

Problematyka  współwłasności  została  uregulowana  w  art.  195-221  ustawy  z  23  kwietnia  1964  r.  Kodeks  cywilny  (t.  j.  Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  1610  ze  zm.),  zwanej  dalej  „Kodeksem  cywilnym”.

Zgodnie  z  art.  195  Kodeksu  cywilnego:

Własność  tej  samej  rzeczy  może  przysługiwać  niepodzielnie  kilku  osobom  (współwłasność).

Współwłasność  nie  jest  instytucją  samodzielną,  lecz  stanowi  odmianę  własności  i  charakteryzuje  się  tym,  że  własność  rzeczy  (ruchomej  lub  nieruchomej)  przysługuje  kilku  podmiotom.  Do  współwłasności  stosuje  się    jeśli  co  innego  nie  wynika  z  przepisów  poświęconych  specjalnie  tej  instytucji    przepisy  odnoszące  się  do  własności.  Należy  zatem  uznać,  że  udział  każdego  ze  współwłaścicieli  jest  ze  swej  istoty  szczególną  postacią  prawną  własności.

Jak  wynika  z  art.  196  §  1  Kodeksu  cywilnego:

Współwłasność  jest  albo  współwłasnością  w  częściach  ułamkowych,  albo  współwłasnością  łączną.

W  myśl  art.  198  Kodeksu  cywilnego:

Każdy  ze  współwłaścicieli  może  rozporządzać  swoim  udziałem  bez  zgody  pozostałych  współwłaścicieli.

Podkreślić  więc  należy,  że  współwłaściciel  ma  względem  swego  udziału  pozycję  wyłącznego  właściciela,  a  rozporządzanie  udziałem  polega  na  tym,  że  współwłaściciel  może  zbyć  swój  udział.

W  konsekwencji,  należy  przyjąć,  że  w  oparciu  o  definicję  zawartą  w  art.  2  pkt  6  ustawy,  zbycie  nieruchomości,  jak  również  udziału  we  współwłasności  nieruchomości  traktowane  jest  jako  czynność  odpłatnej  dostawy  towarów,  o  której  mowa  w  art.  7  ust.  1  ustawy.

Nie  każda  jednak  czynność,  stanowiąca  dostawę  towarów  w  rozumieniu  art.  7  ust.  1  ustawy,  podlega  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług.  Aby  dana  czynność  podlegała  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług,  musi  być  wykonana  przez  podatnika.

Na  mocy  art.  15  ust.  1  ustawy:

Podatnikami    osoby  prawne,  jednostki  organizacyjne  niemające  osobowości  prawnej  oraz  osoby  fizyczne,  wykonujące  samodzielnie  działalność  gospodarczą,  o  której  mowa  w  ust.  2,  bez  względu  na  cel  lub  rezultat  takiej  działalności.

Jak  wynika  natomiast  z  art.  15  ust.  2  ustawy:

Działalność  gospodarcza  obejmuje  wszelką  działalność  producentów,  handlowców  lub  usługodawców,  w  tym  podmiotów  pozyskujących  zasoby  naturalne  oraz  rolników,  a  także  działalność  osób  wykonujących  wolne  zawody.  Działalność  gospodarcza  obejmuje  w  szczególności  czynności  polegające  na  wykorzystywaniu  towarów  lub  wartości  niematerialnych  i  prawnych  w  sposób  ciągły  dla  celów  zarobkowych. 

W  świetle  powyższych  przepisów  stwierdzić  należy,  że  dostawa  towarów  podlegać  będzie  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług  wyłącznie  wówczas,  gdy  dokonywana  będzie  przez  podmiot  mający  status  podatnika,  a  dodatkowo  działającego  w  takim  charakterze  w  odniesieniu  do  danej  transakcji.  Należy  jednocześnie  zaznaczyć,  że  sprzedaż  składników  nabytych/wytworzonych  w  działalności  gospodarczej  podlega  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług.

Jednakże  wykonywana  czynność,  która  podlega  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług  może  albo  być  opodatkowana  właściwą  stawką  podatku  VAT,  albo  może  korzystać  ze  zwolnienia  od  tego  podatku.

Zakres  i  zasady  zwolnienia  od  podatku  od  towarów  i  usług  dostawy  towarów  lub  świadczenia  usług  zostały  określone  w  art.  43  ustawy.

Zgodnie  z  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy:

Zwalnia  się  od  podatku  dostawę  budynków,  budowli  lub  ich  części,  z  wyjątkiem  gdy:

a)dostawa  jest  dokonywana  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia  lub  przed  nim,

b)pomiędzy  pierwszym  zasiedleniem  a  dostawą  budynku,  budowli  lub  ich  części  upłynął  okres  krótszy  niż  2  lata.

Z  uregulowania  tego  wynika,  że  dostawa  budynków,  budowli  lub  ich  części  jest    co  do  zasady    zwolniona  od  podatku  od  towarów  i  usług.  Wyjątek  stanowi  dostawa  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia  lub  przed  nim  oraz  jeżeli  pomiędzy  pierwszym  zasiedleniem  a  dostawą  budynku,  budowli  lub  ich  części  upłynął  okres  krótszy  niż  2  lata.

Zatem,  dla  ustalenia  zasad  opodatkowania  dostawy  budynków,  budowli  lub  ich  części  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  kluczowym  jest  ustalenie,  kiedy  nastąpiło  pierwsze  zasiedlenie  i  jaki  upłynął  okres  od  tego  momentu.

Stosownie  do  treści  art.  2  pkt  14  ustawy:

Ilekroć  w  dalszych  przepisach  jest  mowa  o  pierwszym  zasiedleniu    rozumie  się  przez  to  oddanie  do  użytkowania  pierwszemu  nabywcy  lub  użytkownikowi  lub  rozpoczęcie  użytkowania  na  potrzeby  własne  budynków,  budowli  lub  ich  części,  po  ich: 

a)wybudowaniu  lub 

b)ulepszeniu,  jeżeli  wydatki  poniesione  na  ulepszenie,  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  stanowiły  co  najmniej  30%  wartości  początkowej.

Z  powyższego  przepisu  wynika,  że  pierwszym  zasiedleniem  jest  pierwsze  zajęcie  nieruchomości  do  używania.  „Pierwsze  zasiedlenie”  budynku/budowli  lub  jego  części  ma  więc  miejsce  zarówno  w  sytuacji,  w  której  po  wybudowaniu  budynku/budowli  oddano  je  w  najem,  jak  i  w  przypadku  wykorzystywania  budynku/budowli  na  potrzeby  własnej  działalności  gospodarczej  podatnika,  bowiem  w  obydwu  przypadkach  doszło  do  korzystania  z  budynku/budowli.

Ponadto,  zwolnienie  wynikające  z  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  stosuje  się  w  odniesieniu  do  dostawy  całości  lub  części  budynków,  budowli,  jeżeli  w  stosunku  do  nich  miało  miejsce  pierwsze  zasiedlenie,  przy  czym  okres  pomiędzy  pierwszym  zasiedleniem  a  dostawą  nie  jest  krótszy  niż  2  lata.  Wykluczenie  z  tego  zwolnienia  następuje  w  sytuacjach,  gdy  dostawa  jest  dokonywana  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia  lub  przed  nim  oraz  w  sytuacji,  gdy  od  momentu  pierwszego  zasiedlenia  do  chwili  sprzedaży  nie  minęły  co  najmniej  2  lata.

Jednocześnie  należy  zwrócić  uwagę,  że  zwolnienie  uregulowane  w  przepisie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  ma  charakter  zwolnienia  fakultatywnego,  gdyż  w  myśl  art.  43  ust.  10  ustawy:

Podatnik  może  zrezygnować  ze  zwolnienia  od  podatku,  o  którym  mowa  w  ust.  1  pkt  10,  i  wybrać  opodatkowanie  dostawy  budynków,  budowli  lub  ich  części,  pod  warunkiem  że  dokonujący  dostawy  i  nabywca  budynku,  budowli  lub  ich  części:

1)  są  zarejestrowani  jako  podatnicy  VAT  czynni;

2)  złożą:

a)  przed  dniem  dokonania  dostawy  tych  obiektów  właściwemu  dla  ich  nabywcy  naczelnikowi  urzędu  skarbowego  lub

b)  w  akcie  notarialnym,  do  zawarcia  którego  dochodzi  w  związku  z  dostawą  tych  obiektów  –  zgodne  oświadczenie,  że  wybierają  opodatkowanie  dostawy  budynku,  budowli  lub  ich  części.

Zgodnie  z  art.  43  ust.  11  ustawy:

Oświadczenie,  o  którym  mowa  w  ust.  10  pkt  2,  musi  również  zawierać:

1)imiona  i  nazwiska  lub  nazwę,  adresy  oraz  numery  identyfikacji  podatkowej  dokonującego  dostawy  oraz  nabywcy;

2)planowaną  datę  zawarcia  umowy  dostawy  budynku,  budowli  lub  ich  części  –  w  przypadku,  o  którym  mowa  w  ust.  10  pkt  2  lit.  a;

3)adres  budynku,  budowli  lub  ich  części.

Tak  więc,  po  spełnieniu  określonych  warunków,  podatnik  ma  możliwość  zrezygnowania  ze  zwolnienia,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy  i  opodatkowania  transakcji  na  zasadach  ogólnych.

Ponadto  należy  zauważyć,  że  w  przypadku  nieruchomości  niespełniających  przesłanek  do  zwolnienia  od  podatku  na  podstawie  powołanego  wyżej  przepisu  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy,  ustawodawca  umożliwia  podatnikom    po  spełnieniu  określonych  warunków    skorzystanie  ze  zwolnienia  wskazanego  w  pkt  10a  tego  przepisu.

W  myśl  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy:

Zwalnia  się  od  podatku  dostawę  budynków,  budowli  lub  ich  części  nieobjętą  zwolnieniem,  o  którym  mowa  w  pkt  10,  pod  warunkiem,  że: 

a)  w  stosunku  do  tych  obiektów  nie  przysługiwało  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego,

b)  dokonujący  ich  dostawy  nie  ponosił  wydatków  na  ich  ulepszenie,  w  stosunku  do  których  miał  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego,  a  jeżeli  ponosił  takie  wydatki,  to  były  one  niższe  niż  30%  wartości  początkowej  tych  obiektów.

Jak  wynika  z  powyższego,  prawo  do  zwolnienia  od  podatku,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy,  przysługuje  wówczas,  gdy  w  stosunku  do  obiektów,  będących  przedmiotem  sprzedaży,  nie  przysługiwało  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego  oraz  dokonujący  ich  dostawy  nie  ponosił  wydatków  na  ulepszenie  tych  obiektów,  w  stosunku  do  których  miał  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego,  a  jeżeli  ponosił  takie  wydatki,  to  były  one  niższe  niż  30%  wartości  początkowej  tych  obiektów.

Mając  powyższe  na  uwadze  należy  zauważyć,  że  aby  dostawa  budynków,  budowli  lub  ich  części  mogła  korzystać  ze  zwolnienia  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy,  muszą  być  spełnione  łącznie  dwa  warunki  występujące  w  tym  artykule.

Przy  czym,  jeżeli  nie  zostaną  spełnione  przesłanki  zastosowania  zwolnienia  od  podatku  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  lub  10a  ustawy,  należy  przeanalizować  możliwość  skorzystania  ze  zwolnienia  od  podatku,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy. 

Zgodnie  z  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy:

Zwalnia  się  od  podatku  dostawę  towarów  wykorzystywanych  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku,  jeżeli  z  tytułu  nabycia,  importu  lub  wytworzenia  tych  towarów  nie  przysługiwało  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego. 

Zwolnienie  od  podatku  określone  w  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy,  dotyczy  wszystkich  towarów,  tj.  zarówno  nieruchomości,  jak  i  ruchomości,  przy  nabyciu  (imporcie  lub  wytworzeniu)  których  nie  przysługiwało  podatnikowi  prawo  do  odliczenia  podatku  VAT  oraz  wykorzystywanych  niezależnie  od  okresu  ich  używania  przez  podatnika  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku  VAT. 

Z  powołanego  przepisu  wynika,  że  dla  zastosowania  zwolnienia  od  podatku  VAT,  o  którym  mowa  w  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy,  dla  dostawy  towarów,  spełnione  muszą  być  łącznie  dwa  warunki  wskazane  w  tym  przepisie,  tj.:

·    towary  od  momentu  ich  nabycia  do  momentu  ich  zbycia  muszą  służyć  wyłącznie  działalności  zwolnionej,  w  żadnym  momencie  ich  posiadania  nie  można  zmienić  ich  przeznaczenia  oraz  sposobu  wykorzystywania;

·    przy  nabyciu  (imporcie,  wytworzeniu)  tych  towarów  nie  może  przysługiwać  dokonującemu  ich  dostawy  prawo  do  obniżenia  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego.

Niespełnienie  jednego  z  powyższych  warunków  daje  podstawę  do  wyłączenia  dostawy  towarów  ze  zwolnienia  od  podatku  VAT  przewidzianego  w  ww.  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy.

Z  analizy  powołanych  wyżej  przepisów  wynika,  że  jeżeli  dostawa  budynków,  budowli  lub  ich  części  będzie  mogła  korzystać  ze  zwolnienia  z  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy,  wówczas  badanie  przesłanek  wynikających  z  przepisu  art.  43  ust.  1  pkt  10a  ustawy  oraz  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy  stanie  się  bezzasadne.

Analiza  przepisów  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług,  regulujących  wyżej  wskazane  prawo  do  zwolnienia  od  podatku  dostaw  budynków,  budowli  i  ich  części  prowadzi  do  wniosku,  że  w  odniesieniu  do  tych  towarów  może  wystąpić  jedna  z  ww.  podstaw  do  zastosowania  zwolnienia  od  tego  podatku.  Istotne  jest  wobec  tego  każdorazowe  kompleksowe  zbadanie  okoliczności  towarzyszących  dostawie  danego  obiektu.  Zauważyć  bowiem  należy,  że  stosowanie  zwolnień  od  podatku  ma  charakter  wyjątkowy  i  nie  podlega  ani  wykładni  rozszerzającej,  ani  zawężającej,  natomiast  możliwość  wychodzenia  poza  wykładnię  literalną  jest  niedopuszczalna.  W  efekcie,  podatnik  uprawniony  jest  do  zastosowania  ww.  preferencji,  gdy  charakter  dokonywanych  przez  niego  czynności,  w  sposób  jednoznaczny  i  niebudzący  wątpliwości,  wyczerpuje  znamiona  ujęte  w  treści  przepisu  statuującego  jego  prawo  do  zastosowania  zwolnienia  od  podatku  od  towarów  i  usług.

Dodatkowo  wskazać  należy,  że  zgodnie  z  art.  29a  ust.  8  ustawy:

W  przypadku  dostawy  budynków  lub  budowli  trwale  z  gruntem  związanych  albo  części  takich  budynków  lub  budowli  z  podstawy  opodatkowania  nie  wyodrębnia  się  wartości  gruntu.

Wobec  powyższego,  przy  sprzedaży  budynków  lub  budowli  bądź  ich  części,  dokonywanej  wraz  z  dostawą  gruntu,  na  którym    one  posadowione,  grunt  dzieli  byt  prawny  budynków,  budowli  lub  ich  części  w  zakresie  opodatkowania  podatkiem  od  towarów  i  usług.  Oznacza  to,  że  do  dostawy  gruntu  stosuje  się  analogiczną  stawkę  podatku  jak  przy  dostawie  budynków,  budowli  lub  ich  części  trwale  z  gruntem  związanych.  Jeżeli  dostawa  budynków  albo  budowli  lub  ich  części  korzysta  ze  zwolnienia  od  podatku,  ze  zwolnienia  ze  zwolnienia  takiego  korzysta  również  dostawa  gruntu,  na  którym  obiekt  jest  posadowiony. 

Z  opisu  sprawy  wynika,  że    Państwo  podatnikiem  podatku  od  towarów  i  usług,  zarejestrowanym  w  Polsce.  Prowadzą  Państwo  działalność  gospodarczą  m.in.  w  zakresie  wynajmu  i  zarządzania  nieruchomościami  własnymi  lub  dzierżawionymi.

  Państwo  właścicielem  następujących  nieruchomości  lokalowych:

1)  lokalu  mieszkalnego  stanowiącego  odrębną  nieruchomość,  składającego  się  z  salonu  z  aneksem,  hallu,  garderoby,  łazienki,  trzech  sypialni  (w  tym  jednej  z  garderobą),  komunikacji  oraz  wc,  o  łącznej  powierzchni  (...)  m2,  do  którego  przynależy  komórka  lokatorska  (na  zasadach  podziału  „quoad  usum”),  dla  którego  Sąd  Rejonowy  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...).  Z  własnością  wyżej  opisanego  lokalu  związany  jest  udział  w  nieruchomości  wspólnej  (gruntowej,  budynku  oraz  urządzeniach)  wynoszący  (...),  dla  której  Sąd  Rejonowy,  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...);

2)  lokalu  mieszkalnego  stanowiącego  odrębną  nieruchomość,  składającego  się  z  salonu  z  aneksem,  hallu,  łazienki,  trzech  sypialni,  komunikacji  oraz  wc,  o  łącznej  powierzchni (...) m2,  do  którego  przynależy  komórka  lokatorska  (na  zasadach  podziału  „quoad  usum”),  dla  którego  Sąd  Rejonowy  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...). Z  własnością  wyżej  opisanego  lokalu  związany  jest  udział  w  nieruchomości  wspólnej  (gruntowej,  budynku  oraz  urządzeniach,  które  nie  służą  wyłącznie  do  użytku  właścicieli  lokali)  wynoszący  (...),  dla  której  Sąd  Rejonowy  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...).

  Państwo  ponadto  współwłaścicielem,  w  udziale (...)  części,  lokalu  niemieszkalnego  numer  HG  (hala  garażowa),  o  powierzchni  użytkowej  (...) m2,  dla  którego  Sąd  Rejonowy  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  KW  (...),  z  którym  związany  jest  udział  w  nieruchomości  wspólnej  (gruntowej,  budynku  oraz  urządzeniach,  które  nie  służą  wyłącznie  do  użytku  właścicieli  lokali)  wynoszący  (...)  części,  dla  której  Sąd  Rejonowy  prowadzi  księgę  wieczystą  pod  oznaczeniem  (...) (Lokal  3).  Z  udziałem  w  prawie  własności  Lokalu  3  związane  jest  prawo  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  nr  (...),  położonych  na  poziomie  -1,  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”.

Prawo  własności  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udział  wynoszący  (...)  części  w  prawie  własności  Lokalu  3  zostały  nabyte  przez  Państwa  mocą  aktu  notarialnego  z  27  grudnia  2018  r.  Transakcja  nabycia  przez  Spółkę  Lokalu  1,  Lokalu  2  oraz  udziału  w  Lokalu  3  podlegała  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług.  Z  tytułu  ich  nabycia  przysługiwało  Państwu  prawo  do  obniżenia  kwoty  podatku  należnego  o  kwotę  podatku  naliczonego.  Lokal  1,  Lokal  2  i  Lokal  3  stanowią  środki  trwałe  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym.

Lokal  1,  Lokal  2,  Lokal  3  (miejsca  postojowe)  wykorzystują  Państwo  na  potrzeby  własne  najpóźniej  od  stycznia  2020  r.  Wspomniane  lokale  nie  były  wykorzystywane  wyłącznie  na  cele  działalności  zwolnionej  od  podatku.

Po  nabyciu  nie  ponosili  Państwo  wydatków  na  ulepszenie  Lokalu  1,  Lokalu  2  i  Lokalu  3  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  które  stanowiłyby  co  najmniej  30%  ich  wartości  początkowej  (w  latach  2018-2019  ponosili  Państwo  takie  wydatki  na  Lokal  1  i  Lokal  2,  jednak  nie  przekroczyły  one  30%  ich  wartości  początkowej).  Takich  wydatków  nie  będą  Państwo  ponosić  przed  planowaną  sprzedażą.

Zamierzają  Państwo  sprzedać  Lokal  1,  Lokal  2  oraz  udział  w  prawie  własności  Lokalu  3  (...)  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  przynależnymi  do  nich  odpowiednio  komórkami  lokatorskimi/prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  na  zasadach  podziału  „quoad  usum”  i  miejscami  postojowymi/prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  na  zasadach  podziału  „quoad  usum”.

Państwa  wątpliwości  dotyczą  ustalenia,  czy  planowana  dostawa  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku,  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy.

W  tym  miejscu  należy  zauważyć,  że  z  uwagi  na  fakt,    ustawa  o  podatku  od  towarów  i  usług  oraz  przepisy  wykonawcze  do  tej  ustawy  nie  zawierają  definicji  lokalu  mieszkalnego  i  lokalu  użytkowego,  należy  posiłkować  się  w  tym  zakresie  przepisami  ustawy  z  24  czerwca  1994  r.  o  własności  lokali  (t.  j.  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1048),  zwanej  dalej  „ustawą  o  własności  lokali”.

Zgodnie  z  art.  2  ust.  1  ustawy  o  własności  lokali:

Samodzielny  lokal  mieszkalny,  a  także  lokal  o  innym  przeznaczeniu,  zwane  dalej  „lokalami”,  mogą  stanowić  odrębne  nieruchomości.

Ustawa  o  własności  lokali  wprowadza  również  pojęcie  nieruchomości  wspólnej,  określa  warunki,  jakimi  obwarowane  jest  jej  powstanie  i  zasady  obliczania  w  niej  udziału.

Według  art.  3  ust.  1  i  ust.  2  ustawy  o  własności  lokali:

1.  W  razie  wyodrębnienia  własności  lokali  właścicielowi  lokalu  przysługuje  udział  w  nieruchomości  wspólnej  jako  prawo  związane  z  własnością  lokali.  Nie  można  żądać  zniesienia  współwłasności  nieruchomości  wspólnej,  dopóki  trwa  odrębna  własność  lokali.

2.  Nieruchomość  wspólną  stanowi  grunt  oraz  części  budynku  i  urządzenia,  które  nie  służą  wyłącznie  do  użytku  właścicieli  lokali.

Stosownie  do  art.  7  ust.  1  i  ust.  2  ustawy  o  własności  lokali:

Odrębną  własność  lokalu  można  ustanowić  w  drodze  umowy,  a  także  jednostronnej  czynności  prawnej  właściciela  nieruchomości  albo  orzeczenia  sądu  znoszącego  współwłasność.  Umowa  o  ustanowieniu  odrębnej  własności  lokalu  powinna  być  dokonana  w  formie  aktu  notarialnego;  do  powstania  tej  własności  niezbędny  jest  wpis  do  księgi  wieczystej.

Zgodnie  z  art.  2  ust.  1  ustawy  o  własności  lokali:

Samodzielny  lokal  mieszkalny,  a  także  lokal  o  innym  przeznaczeniu,  zwane  dalej  „lokalami”,  mogą  stanowić  odrębne  nieruchomości.

O  możliwości  wyodrębnienia  prawnego  lokalu  decyduje  przesłanka  samodzielności. 

W  myśl  art.  2  ust.  3  ustawy  o  własności  lokali:

Spełnienie  wymagań,  o  których  mowa  w  ust.  1a-2,  a  więc  potwierdzających  samodzielność  lokalu,  stwierdza  starosta  w  formie  zaświadczenia. 

Oznacza  to,  że  dokumentem  kluczowym  dla  potwierdzenia  prawnego  wyodrębnienia  danego  lokalu  jest  uzyskanie  zaświadczenia  o  samodzielności  lokalu,  wydanego  przez  odpowiedni  organ  władzy  publicznej.

Z  powyższych  przepisów  wynika,  że  odrębną  nieruchomość  może  stanowić  samodzielny  lokal,  a  dla  powstania  odrębnej  własności  lokali  niezbędny  jest  wpis  do  księgi  wieczystej  mający  charakter  konstytutywny.  Bez  wpisu  do  księgi  wieczystej  odrębna  własność  lokalu  (części  budynku)  nie  może  skutecznie  powstać.  Na  gruncie  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  lokal  ten  staje  się  odrębnym  od  budynku  towarem  i  stanowi  samodzielny  przedmiot  czynności  podlegającej  opodatkowaniu  tym  podatkiem.

Stosownie  natomiast  do  treści  art.  47  §  1  i  §  2  Kodeksu  cywilnego:

  • Część  składowa  rzeczy  nie  może  być  odrębnym  przedmiotem  własności  i  innych  praw  rzeczowych. 
  • Częścią  składową  rzeczy  jest  wszystko,  co  nie  może  być  od  niej  odłączone  bez  uszkodzenia  lub  istotnej  zmiany  całości  albo  bez  uszkodzenia  lub  istotnej  zmiany  przedmiotu  odłączonego.

Ponadto  należy  wskazać,  że  zgodnie  z  art.  50  Kodeksu  cywilnego:

Zaczęśćskładowąnieruchomościuważasiętakżeprawazwiązanezjejwłasnością.

Z  powyższego  wynika,  że  nie  można  nabyć  w  oderwaniu  od  lokalu  użytkowego  części  wspólnej  budynku,  w  którym  ten  lokal  się  znajduje.

Zatem,  jeżeli  w  ramach  jednej  nieruchomości  następuje  sprzedaż  odrębnej  własności  lokalu  wraz  ze  stosownym  udziałem  w  jej  częściach  wspólnych,  to  sprzedaż  ta  ma  charakter  jednej  transakcji  i  podlega  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług,  jako  jedno  świadczenie  sprzedaży  lokalu.

W  celu  ustalenia,  czy  w  analizowanej  sprawie  dla  dostawy  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  zastosowanie  znajdzie  zwolnienie  od  podatku  VAT  należy  w  pierwszej  kolejności  rozstrzygnąć,  czy  względem  lokali  mających  być  przedmiotem  transakcji  miało  miejsce  pierwsze  zasiedlenie,  o  którym  mowa  w  art.  2  pkt  14  ustawy.

Analiza  przedstawionych  we  wniosku  okoliczności  sprawy  oraz  treści  powołanych  przepisów  prawa  prowadzi  do  stwierdzenia,  że  planowana  przez  Państwa  dostawa  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich,  nie  będzie  dostawą  w  ramach  pierwszego  zasiedlenia,  bowiem  jak  Państwo  wskazali  Lokal  1,  Lokal  2  oraz  udział  w  prawie  własności  Lokalu  3  (miejsca  postojowe)  wraz  z  własnością  udziału  w  nieruchomości  wspólnej  (gruntowej,  budynku  oraz  urządzeniach)  nabyli  Państwo  w  2018  r.,  a  najpóźniej  od  stycznia  2020  r.  wykorzystują  Państwo  wskazane  lokale  na  potrzeby  własnePonadto  wskazali  Państwo,  że  po  nabyciu  ww.  lokali  nie  ponosili  Państwo  oraz  nie  będą  Państwo  ponosić  przed  ich  planowaną  sprzedażą  wydatków  na  ich  ulepszenie,  w  rozumieniu  przepisów  o  podatku  dochodowym,  które  stanowiłyby  co  najmniej  30%  ich  wartości  początkowej.  Zatem  w  analizowanej  sytuacji  pomiędzy  pierwszym  zasiedlenie  a  planowaną  dostawą  Lokalu  1,  Lokalu  2  oraz  udział  w  prawie  własności  Lokalu  3  minie  okres  dłuższy  niż  2  lata.  W  konsekwencji  zostaną  spełnione  warunki  uprawniające  do  zastosowania  zwolnienia  od  podatku,  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy. 

Tym  samym,  sprzedaż  udziału  w  nieruchomości  gruntowej,  stosownie  do  art.  29a  ust.  8  ustawy,  również  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku  VAT.

Zatem  planowana  przez  Państwa  dostawa  Lokalu  1  i  Lokalu  2  oraz  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich,  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy,  o  ile  nie  zrezygnują  Państwo  z  tego  zwolnienia  i  nie  wybiorą  Państwo  wraz  z  nabywcą  opcji  opodatkowania.

Ponadto,  z  uwagi  na  fakt,  że  dostawa  ww.  lokali  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku  VAT  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy,  to  analiza  zwolnienia  tej  dostawy  wynikająca  z  przepisów  art.  43  ust.  1  pkt  10a  i  art.  43  ust.  1  pkt  2  ustawy  jest  bezzasadna.

Podsumowując:

Ad  1.

Planowana  przez  Państwa  dostawa  Lokalu  1  i  Lokalu  2  wraz  z  udziałami  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  komórek  lokatorskich  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku,  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy.

Ad  2.

Planowana  przez  Państwa  dostawa  udziału  w  prawie  własności  Lokalu  3  wraz  z  udziałem  w  nieruchomości  wspólnej  oraz  prawem  do  wyłącznego  korzystania  z  miejsc  postojowych  na  zasadzie  podziału  „quoad  usum”  będzie  korzystała  ze  zwolnienia  od  podatku,  na  podstawie  art.  43  ust.  1  pkt  10  ustawy.

W  konsekwencji  Państwa  stanowisko  w  zakresie  pytań  oznaczonych  we  wniosku  nr  1  i  nr  2  jest  prawidłowe.

Dodatkowe  informacje

Informacja  o  zakresie  rozstrzygnięcia

Interpretacja  dotyczy  zdarzenia  przyszłego,  które  Państwo  przedstawili  i  stanu  prawnego,  który  obowiązuje  w  dniu  wydania  interpretacji.

Zgodnie  z  art.  14b  §  3  Ordynacji  podatkowej: 

Składający  wniosek  o  wydanie  interpretacji  indywidualnej  obowiązany  jest  do  wyczerpującego  przedstawienia  zaistniałego  stanu  faktycznego  albo  zdarzenia  przyszłego  oraz  do  przedstawienia  własnego  stanowiska  w  sprawie  oceny  prawnej  tego  stanu  faktycznego  albo  zdarzenia  przyszłego.

Jestem  ściśle  związany  przedstawionym  we  wniosku  stanem  faktycznym  (opisem  zdarzenia  przyszłego).  Państwo  ponoszą  ryzyko  związane  z  ewentualnym  błędnym  lub  nieprecyzyjnym  przedstawieniem  we  wniosku  opisu  stanu  faktycznego  (zdarzenia  przyszłego).  Interpretacja  indywidualna  wywołuje  skutki  prawnopodatkowe  tylko  wtedy,  gdy  rzeczywisty  stan  faktyczny  sprawy  będącej  przedmiotem  interpretacji  pokrywał  się  będzie  z  opisem  stanu  faktycznego  (zdarzenia  przyszłego)  podanym  przez  Państwa  w  złożonym  wniosku.  Zatem,  wydając  przedmiotową  interpretację  oparłem  się  na  wynikającym  z  treści  wniosku  opisie  zdarzenia  przyszłego.  W  przypadku,  gdy  w  toku  postępowania  podatkowego,  kontroli  podatkowej,  bądź  celno-skarbowej  zostanie  określony  odmienny  stan  sprawy,  interpretacja  nie  wywoła  w  tym  zakresie  skutków  prawnych.  Ponadto,  w  sytuacji  zmiany  któregokolwiek  elementu  przedstawionego  w  opisie  sprawy,  udzielona  odpowiedź  traci  swoją  aktualność. 

Pouczenie  o  funkcji  ochronnej  interpretacji

·   Funkcję  ochronną  interpretacji  indywidualnych  określają  przepisy  art.  14k-14nb  ustawy  z  dnia  29  sierpnia  1997  r.  –  Ordynacja  podatkowa  (t.  j.  Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  2383  ze  zm.).  Interpretacja  będzie  mogła  pełnić  funkcję  ochronną,  jeśli:  Państwa  sytuacja  będzie  zgodna  (tożsama)  z  opisem  zdarzenia  przyszłego  i  zastosują  się  Państwo  do  interpretacji.

·   Zgodnie  z  art.  14na  §  1  Ordynacji  podatkowej:

Przepisów  art.  14k-14n  Ordynacji  podatkowej  nie  stosuje  się,  jeśli  stan  faktyczny  lub  zdarzenie  przyszłe  będące  przedmiotem  interpretacji  indywidualnej  jest  elementem  czynności,  które    przedmiotem  decyzji  wydanej:

1)z  zastosowaniem  art.  119a;

2)w  związku  z  wystąpieniem  nadużycia  prawa,  o  którym  mowa  w  art.  5  ust.  5  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług;

3)z  zastosowaniem  środków  ograniczających  umowne  korzyści.

·   Zgodnie  z  art.  14na  §  2  Ordynacji  podatkowej:

Przepisów  art.  14k-14n  nie  stosuje  się,  jeżeli  korzyść  podatkowa,  stwierdzona  w  decyzjach  wymienionych  w  §  1,  jest  skutkiem  zastosowania  się  do  utrwalonej  praktyki  interpretacyjnej,  interpretacji  ogólnej  lub  objaśnień  podatkowych.

Pouczenie  o  prawie  do  wniesienia  skargi  na  interpretację

Mają  Państwo  prawo  do  zaskarżenia  tej  interpretacji  indywidualnej  do  Wojewódzkiego  Sądu  Administracyjnego.  Zasady  zaskarżania  interpretacji  indywidualnych  reguluje  ustawa  z  dnia  30  sierpnia  2002  r.  Prawo  o  postępowaniu  przed  sądami  administracyjnymi  (t.  j.  Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  1634  ze  zm.;  dalej  jako  „PPSA”). 

Skargę  do  Sądu  wnosi  się  za  pośrednictwem  Dyrektora  KIS  (art.  54  §  1  PPSA).  Skargę  należy  wnieść  w  terminie  trzydziestu  dni  od  dnia  doręczenia  interpretacji  indywidualnej  (art.  53  §  1  PPSA):

·    w  formie  papierowej,  w  dwóch  egzemplarzach  (oryginał  i  odpis)  na  adres:  Krajowa  Informacja  Skarbowa,  ul.  Warszawska  5,  43-300  Bielsko-Biała  (art.  47  §  1  PPSA),  albo

·    w  formie  dokumentu  elektronicznego,  w  jednym  egzemplarzu  (bez  odpisu),  na  adres  Elektronicznej  Skrzynki  Podawczej  Krajowej  Informacji  Skarbowej  na  platformie  ePUAP:  /KIS/SkrytkaESP  (art.  47  §  3  i  art.  54  §  1a  PPSA).

Skarga  na  interpretację  indywidualną  może  opierać  się  wyłącznie  na  zarzucie  naruszenia  przepisów  postępowania,  dopuszczeniu  się  błędu  wykładni  lub  niewłaściwej  oceny  co  do  zastosowania  przepisu  prawa  materialnego.  Sąd  jest  związany  zarzutami  skargi  oraz  powołaną  podstawą  prawną  (art.  57a  PPSA).

Podstawa  prawna  dla  wydania  interpretacji

Podstawą  prawną  dla  wydania  tej  interpretacji  jest  art.  13  §  2a  oraz  art.  14b  §  1  ustawy  z  dnia  29  sierpnia  1997  r.    Ordynacja  podatkowa  (t.  j.  Dz.  U.  z  2023  r.  poz.  2383  ze  zm.).