Brak możliwości odliczenia 100% podatku VAT od wydatków związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji umowy zarządzania częścią przedsiębiorstwa, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu oraz zgłoszenia pojazdów do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia 100% podatku VAT od wydatków związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji umowy zarządzania częścią przedsiębiorstwa, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu oraz zgłoszenia pojazdów do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na dwa wezwania – o druk pełnomocnictwa (wpływ 4 marca 2024 r.) oraz pismami z 3 marca 2024 r. (wpływ 4 marca 2024 r.), z 21 marca 2024 r. (wpływ 22 marca 2024 r.) dwa pismami z 26 marca 2024 r. (wpływ 26 marca 2024 r. oraz 4 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Świadczy Pan usługę zarządzania częścią przedsiębiorstwa kontrahenta. Kontrahent z branży transportowej zajmuje się odpłatnym przewozem osób.

Z ustaleń między stronami wynika, że Pana obowiązkami, jako świadczącego usługę na rzecz kontrahenta z branży transportowej, jest zarządzanie pracownikami, zleceniobiorcami i innymi podwykonawcami, świadczącymi usługi dla Pana kontrahenta. Będzie Pan prowadził rekrutacje pracowników, zleceniobiorców oraz będzie odpowiedzialny za: nawiązywanie relacji z potencjalnymi podwykonawcami, dbanie o poprawne prowadzenie dokumentacji, dbanie o stan pojazdów wchodzących w skład floty, dbanie o dobry stan pojazdów, zarządzanie naprawami i serwisem pojazdów. Ponadto, głównym Pana obowiązkiem będzie dostarczenie pojazdów w celu realizacji przewozu osób przez kontrahenta.

Pojazdy, są to samochody osobowe do 3,5 tony przeznaczone do przewozu maksymalnie 7 osób. Przeznaczy Pan pojazdy wyłącznie na realizację obowiązków wynikających z ww. umowy między stronami.

Doprecyzowanie opisu sprawy

W piśmie z 3 marca 2024 r. wskazał Pan, że:

1.     Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.     Wniosek dotyczy pojazdów (...).

3.     Pojazdy spełniają definicję z art. 2 pkt 34 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

4.     Wśród pojazdów nie występują przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób.

5.     Informacje, na jakiej podstawie są użytkowane aktualnie posiadane pojazdy, zostały wskazane (...) w punkcie 2.

6.Umową, na podstawie której kontrahent będzie użytkował pojazdy, jest wskazana umowa o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa. Obok szeregu innych wymagań kontrahent wymaga dostarczenia pojazdów, które będą wykorzystywane w jego przedsiębiorstwie. Liczba pojazdów oraz ich intensywność użytkowania pozostaje ruchoma i zależna od aktualnego zapotrzebowania kontrahenta. Aktualne użycie poszczególnych pojazdów reguluje załącznik, który będzie aktualizowany na bieżąco. Tak więc umowa może dotyczyć zarówno wszystkich jak, i tylko części pojazdów.

7.Przeznaczeniem wszystkich pojazdów będących przedmiotem wniosku jest wyłącznie odpłatne oddanie ich w użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

8.Między innymi przedmiotem działalności jest oddawanie pojazdów w odpłatne użytkowanie.

9.Umowa o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa będzie zawierać informacje o przekazaniu pojazdów w wyłączne użytkowanie kontrahenta i wyłącznie na cele związane z jego działalnością gospodarczą.

10.Pojazdy są użytkowane w ramach umowy najmu. Potwierdzić mogą to umowy oraz protokoły zdawczo-odbiorcze. W przypadku pojazdów, które będą nabyte w przyszłości będzie prowadzona podobna dokumentacja.

11.Zarówno pojazdy już posiadane, jak i pojazdy, które zostaną nabyte w przyszłości, będą wyłącznie oddawane kontrahentom w ramach umowy dzierżawy, najmu lub o podobnym charakterze. Pojazdy te nie są i nie będą używane ani w charakterze służbowym ani prywatnym.

Ponadto, z pisma z 21 marca 2024 r., uzupełnionego pismem z 26 marca 2024 r., wynika, że:

w odpowiedzi na pytanie:

wskazał Pan, że:

W odpowiedzi na pytanie:

wskazał Pan, że:

W odpowiedzi na pytanie:

wskazał Pan, że:

W odpowiedzi na pytanie:

wskazał Pan, że:

Pytanie

Czy może Pan odliczyć 100% podatku VAT (bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26) wynikającego z poniesionych kosztów związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów (między innymi koszty akcesoriów samochodowych, koszty utrzymania, koszty napraw, paliwo) przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji opisanej umowy?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że ma Pan prawo odliczyć naliczony podatek VAT, wynikający z ponoszonych kosztów związanych z eksploatacją i leasingiem pojazdów przeznaczonych na wyłączną realizację celów wynikających z umowy między Panem a kontrahentem, bez zgłaszania pojazdów do urzędu skarbowego i prowadzenia ewidencji przebiegu.

Z art. 86a ust. 5 pkt 1c ustawy o VAT wynika, że zwolnienie z prowadzenia ewidencji przebiegu oraz zgłaszania pojazdu na druku VAT-26 do Urzędu Skarbowego jest możliwe w przypadku odpłatnego oddania pojazdu w ramach umowy najmu, leasingu, dzierżawy lub innej o podobnych charakterze.

Zdarzenie przyszłe zakłada, że umowa podpisana między stronami obok innych obowiązków przewiduje obowiązek zapewnienia pojazdów w celu realizacji usług, które wykonuje kontrahent. Umowa ta ma więc podobny charakter do umowy leasingu lub dzierżawy ma ona jedynie szerszy zakres niż sama umowa najmu lub dzierżawy. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika więc, że jeżeli przeznaczy Pan leasingowane, dzierżawione lub własne pojazdy na rzecz tylko i wyłącznie realizacji opisanej umowy będzie miał Pan prawo do odliczenia 100% naliczonego podatku VAT, za koszty związane z leasingiem, dzierżawą, najmem i eksploatacją pojazdów, bez prowadzenia ewidencji przebiegu i zgłaszania pojazdów na druku VAT-26.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 2 ustawy:

Zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.).

Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania, możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 7 ustawy:

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 8 ustawy:

Jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy:

Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 15 ustawy:

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór – w postaci druku VAT-26 – został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371).

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Między innymi przedmiotem Pana działalności jest oddawanie pojazdów w odpłatne użytkowanie. Świadczy Pan usługę zarządzania częścią przedsiębiorstwa na rzecz kontrahenta. Kontrahent z branży transportowej zajmuje się odpłatnym przewozem osób.

Z ustaleń między stronami wynika, że Pana obowiązkami jest zarządzanie pracownikami, zleceniobiorcami i innymi podwykonawcami świadczącymi usługi dla Pana kontrahenta. Będzie Pan prowadził rekrutacje pracowników, zleceniobiorców oraz będzie odpowiedzialny za: nawiązywanie relacji z potencjalnymi podwykonawcami, dbanie o poprawne prowadzenie dokumentacji, dbanie o stan pojazdów wchodzących w skład floty, dbanie o dobry stan pojazdów, zarządzanie naprawami i serwisem pojazdów. Ponadto, głównym Pana obowiązkiem będzie dostarczenie pojazdów w celu realizacji przewozu osób przez kontrahenta.

Przedmiotowe pojazdy spełniają definicję z art. 2 pkt 34 ustawy, będą to samochody osobowe do 3,5 tony przeznaczone do przewozu maksymalnie 7 osób. Przeznaczy Pan pojazdy wyłącznie na realizację obowiązków wynikających z umowy między stronami.

Wniosek dotyczy poniższych pojazdów: (...).

Kontrahent będzie korzystał z pojazdów na podstawie umowy zarządzania częścią przedsiębiorstwa. Częścią tej umowy jest dzierżawienie pojazdów, jednak nie jest to główna część ww. umowy. Obok szeregu innych wymagań kontrahent wymaga dostarczenia pojazdów, które będą wykorzystywane w jego przedsiębiorstwie. Liczba pojazdów oraz ich intensywność użytkowania pozostaje ruchoma i zależna od aktualnego zapotrzebowania kontrahenta. Aktualne użycie poszczególnych pojazdów reguluje załącznik, który będzie aktualizowany na bieżąco.

Podobieństwem umowy o zarządzaniu przedsiębiorstwem w stosunku do umowy dzierżawy lub najmu jest obowiązek Pana firmy wynikający z omawianej umowy. Obok wielu obowiązków obu stron jednym z obowiązków Pana firmy ma być wynajęcie lub wydzierżawienie pojazdów kontrahentowi. Wynagrodzenie wynikające z omawianej umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa będzie uzależnione od faktycznie uzyskanych obrotów przez firmę kontrahenta, który to obrót będzie w naturalny sposób uzależniony od faktycznej eksploatacji pojazdów, w związku z faktem, że działalność kontrahenta ma charakter transportowy. Koszty związane z eksploatacją takie jak paliwo, części zamienne, koszty związane z czystością, płyny, akcesoria dla kierowców, przeglądy okresowe, serwis pojazdów, ubezpieczenia pojazdów, usuwanie awarii będą kosztami ponoszonymi przez moją firmę. Wysokość tych kosztów natomiast w naturalny sposób będzie rosła wraz z uzyskaniem wyższych obrotów przez firmę kontrahenta a tym samym wpłynie na wysokość wynagrodzenia za realizowanie umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa.

Umowa o zarządzaniem częścią przedsiębiorstwa będzie zawierać informacje o przekazaniu pojazdów w wyłączne użytkowanie kontrahenta i wyłącznie na cele związane z jego działalnością gospodarczą.

Zarówno pojazdy już posiadane, jak i nabyte w przyszłości, będą wyłącznie oddawane kontrahentom w ramach umowy dzierżawy, najmu lub o podobnym charakterze. Pojazdy te nie są i nie będą używane ani w charakterze służbowym ani prywatnym.

Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy będzie Pan mógł odliczyć 100% podatku VAT (bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26) wynikającego z poniesionych kosztów związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów (m.in. koszty akcesoriów samochodowych, koszty utrzymania, koszty napraw, paliwo) przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji opisanej umowy zarządzania.

Zauważyć należy w pierwszej kolejności, że powołany wyżej przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza ograniczenie odliczenia podatku naliczonego do 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z cytowanych przepisów art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w powołanym art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W tym miejscu należy wskazać na regulację wynikającą z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”, w myśl której:

Z powyższego wynika, że umowa najmu jest umową zobowiązującą, konsensualną, odpłatną i wzajemną. Składnikiem istotnym umowy najmu jest określenie przedmiotu najmu oraz ustalenie jego czynszu.

Umowa najmu stanowi zobowiązanie z jednej strony wynajmującego, że odda najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, z drugiej – zobowiązanie najemcy do płacenia wynajmującemu umówionego czynszu. Ze względu na zobowiązanie obu stron umowy – wynajmującego i najemcy – do świadczenia na rzecz drugiej strony, umowa najmu jest czynnością prawną dwustronnie zobowiązującą. Jest ona źródłem stosunku prawnego, w którym wynajmujący i najemca zajmują równocześnie pozycję wierzyciela i dłużnika.

Umowa najmu należy do czynności prawnych odpłatnych, gdyż obie strony uzyskują korzyść majątkową. Istniejąca pomiędzy świadczeniami stron tego rodzaju zależność, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej, powoduje zaliczenie umowy najmu do kategorii umów wzajemnych. Świadczenie wynajmującego, polegające na oddaniu rzeczy do używania, wymaga jego stałego zachowania się w taki sposób, aby najemca mógł bez przeszkód realizować swe uprawnienie, tj. używać oddaną mu w najem rzecz przez czas trwania najmu. Z uwagi na czynnik czasu, świadczenie wynajmującego ma charakter świadczenia ciągłego, a stosunek prawny najmu należy do zobowiązań ciągłych (trwałych).

Celem najmu nie jest przeniesienie rzeczy połączone z jej trwałym wyzbyciem się, jak w przypadku sprzedaży, lecz jedynie umożliwienie korzystania z cudzej rzeczy. Najem daje zatem jedynie uprawnienie do korzystania z rzeczy w ograniczonym zakresie, poprzez jej czasowe używanie.

Z kolei na mocy art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z powyższego wynika, że umowa dzierżawy jest umową, która reguluje stosunek prawny dotyczący korzystania z rzeczy albo z prawa, które przynosi pożytki. Jest to umowa wzajemna o charakterze konsensualnym. Umowa ta jest w swej konstrukcji podobna do umowy najmu i została uregulowana jako odmiana najmu. Od najmu odróżnia ją jednak przedmiot dzierżawy oraz prawo pobierania pożytków z rzeczy, które nabywa dzierżawca. Naturą umowy dzierżawy jest ciągłość świadczenia wydzierżawiającego, który udostępnia rzecz dzierżawcy przez czas oznaczony lub nieoznaczony oraz losowość, jako że przy zawarciu umowy nie można dokładnie określić wartości ani ilości pożytków, które zostaną pobrane przez dzierżawcę przez cały czas trwania umowy. Dzierżawa jest umową odpłatną – świadczenia stron są ze sobą korelatywnie związane, dzierżawca ma obowiązek płacić czynsz za używanie rzeczy niezależnie od tego czy uzyska on pożytki, choć strony mogą umówić się inaczej.

Elementy przedmiotowo istotne tej umowy obejmują oprócz określenia stron umowy: określenie rzeczy (lub prawa) przynoszącej pożytki, wskazanie pożytków, jakie będzie uzyskiwał dzierżawca z tej rzeczy (lub prawa) oraz wskazanie wysokości i rodzaju czynszu.

Umowa dzierżawy rzeczy, podobnie jak umowa najmu, jest umową o korzystanie z cudzej rzeczy.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, ze zawarta przez Pana umowa o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa nie jest umową podobną do umowy najmu lub dzierżawy, nie jest też inną umową o podobnym charakterze. Jak bowiem Pan wskazał świadczy Pan usługę zarządzania częścią przedsiębiorstwa na rzecz kontrahenta. W ramach zawartej umowy Pana obowiązkami jest zarządzanie pracownikami, zleceniobiorcami i innymi podwykonawcami świadczącymi usługi dla kontrahenta. W ramach zawartej umowy prowadzi Pan rekrutacje pracowników, zleceniobiorców oraz jest odpowiedzialny za nawiązywanie relacji z potencjalnymi podwykonawcami, dba o poprawne prowadzenie dokumentacji, dba o stan pojazdów wchodzących w skład floty, zarządza naprawami i serwisem pojazdów. Ponadto, jak wskazał Pan w opisie sprawy „kontrahent w ramach zawartej umowy będzie wymagał dostarczenia pojazdów, które będą wykorzystywane w jego przedsiębiorstwie”. Co prawda umowa o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa będzie zawierać informacje o przekazaniu pojazdów w wyłączne użytkowanie kontrahenta na cele związane z jego działalnością gospodarczą, jednak jak Pan zaznaczył „nie jest to główna część umowy zarządzania częścią przedsiębiorstwa”. Dostarczenie pojazdów będących przedmiotem wniosku jest, obok wielu obowiązków obu stron, jednym z Pana obowiązków wynikającym z zawartej umowy o zarządzanie. Istotny jest również fakt, iż wskazał Pan w opisie sprawy, że wynagrodzenie wynikające z omawianej umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa będzie uzależnione od faktycznie uzyskanych obrotów przez firmę kontrahenta. Wprawdzie obrót będzie w sposób pośredni uzależniony od eksploatacji pojazdów, jednak fakt wykorzystania przy świadczeniu przez Pana usługi, składników majątkowych należących do Pana przedsiębiorstwa nie czyni zawartej pomiędzy Panem a Pana kontrahentem umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa umową o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Istotą bowiem zawartej przez Pana umowy jest zarządzanie częścią przedsiębiorstwa kontrahenta w celu osiągnięcia przez niego jak najwyższych obrotów. W ramach zarządzania częścią przedsiębiorstwa prowadzi Pan rekrutacje pracowników, zleceniobiorców, jest Pan odpowiedzialny za nawiązywanie relacji z potencjalnymi podwykonawcami, dba Pan o poprawne prowadzenie dokumentacji, stan pojazdów wchodzących w skład floty, zarządza naprawami i serwisem pojazdów, a dodatkowo w celu realizacji umowy udostępnia Pan pojazdy, które będą wykorzystywane w przedsiębiorstwie kontrahenta, przy czym nie jest to główna część tej umowy. W konsekwencji, istotą zawartej umowy jest zarządzanie częścią przedsiębiorstwa, a nie oddanie w odpłatne używanie wskazanych pojazdów samochodowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% z tytułu wydatków związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa, bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez zgłoszenia pojazdów do naczelnika urzędu skarbowego na formularzu VAT-26. Nie będzie Pan spełniał bowiem warunków określonych w art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, gdyż pojazdy wykorzystywane będą przez Pana do świadczenia usługi zarządzania częścią przedsiębiorstwa, na rzecz kontrahent zajmującego się odpłatnym przewozem osób, w ramach której głównymi Pana obowiązkami jako świadczącego usługi będzie zarządzanie pracownikami, zleceniobiorcami i innymi podwykonawcami świadczącymi usługi dla Pana kontrahenta.

Należy wskazać, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania podatku fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w świetle art. 86a ust. 1 ustawy będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego (bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez zgłoszenia pojazdów do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26) wynikającego z poniesionych kosztów związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów (między innymi koszty akcesoriów samochodowych, koszty utrzymania, koszty napraw, paliwo) przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa. Z treści wniosku wynika bowiem, że jest Pan podatnikiem VAT czynnym, a ww. nabycia towarów i usług będą wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych w zakresie świadczenie usługi zarządzanie częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie oświadczył Pan, że przedmiotowe samochody osobowe będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego, będzie Pan uprawniony do odliczenia 100% podatku naliczonego od ww. wydatków, pod warunkiem, że:

‒złoży Pan właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 o tych pojazdach, w myśl art. 86a ust. 12 ustawy,

‒określi Pan zasady użytkowania tych samochodów osobowych mające na celu wykluczenie użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, co dodatkowo będzie potwierdzone ewidencją przebiegu pojazdów prowadzoną zgodnie z art. 86a ust. 6 i ust. 7 ustawy,

‒podejmie Pan działania zabezpieczające wykonanie zasad określonych w ww. zasadach użytkowania tych pojazdów,

‒nie będą zachodzić wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Podsumowując, nie będzie mógł Pan odliczyć 100% podatku VAT (bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez zgłoszenia pojazdów do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26) wynikającego z poniesionych kosztów związanych z leasingiem oraz eksploatacją pojazdów (między innymi koszty akcesoriów samochodowych, koszty utrzymania, koszty napraw, paliwo) przeznaczonych wyłącznie w celu realizacji umowy o zarządzanie częścią przedsiębiorstwa.

Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).