Brak opodatkowania otrzymanej kwoty gwarancyjnej i kary umownej z tytułu niezawarcia umowy sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytań nr 1-2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczenia otrzymanej kwoty gwarancyjnej i kary umownej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

B.M.;

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

P.M.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawcy otrzymali jako darowiznę, udokumentowaną Aktem notarialnym z dnia 21 lipca 2006 r. sporządzonym przez Notariusza (…) i jest ona współwłasnością w proporcji 1/2 działki należy do małżonków B.M. i P.M. i 1/2 do brata p. B. - K.S.

W dniu 14 lipca 2021 r. przed notariuszem (…) zawarto w formie Aktu Notarialnego (…) przedwstępną umowę sprzedaży działki rolnej pomiędzy małżonkami B.M. i P.M., K.S. a P.I. działającym w imieniu spółki A. sp. z o.o. (B.M. i P.M. zawarli jednobrzmiącą, wspólną Przedwstępną Umowę Sprzedaży).

Zgodnie z zawartą Umową Sprzedający zobowiązał się sprzedać Kupującemu całe przysługujące mu udziały w niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Zawarcie Transakcji planowane było po wydaniu dla terenów obejmujących Działkę decyzji o warunkach zabudowy wskazującej, że tereny te będą przeznaczone pod zabudowę. Przedwstępna Umowa Sprzedaży przewidywała, że po jej zawarciu Kupujący wpłaci Sprzedającemu kwotę gwarancyjną, która w przypadku zawarcia Umowy Przyrzeczonej, zostanie zaliczona w poczet Ceny, a w przypadku jej nie zawarcia Sprzedający nie będą zobowiązani do jej zwrotu.

Kupujący kwotę gwarancyjną wpłacił. Sprzedający otrzymał Kwotę Gwarancyjną w wysokości niezawierającej podatku VAT. Strony uzgodniły, że Przedwstępna Umowa Sprzedaży obowiązywać będzie najpóźniej do 30 września 2023 r., po której to dacie powinno nastąpić podpisanie Umowy Przyrzeczonej (finalizacja transakcji). Dodatkowo, w przypadku gdy Kupujący nie przystąpi do zawarcia Umowy Przyrzeczonej mimo gotowości Sprzedających, Przedwstępna Umowa Sprzedaży wygaśnie, a Kupujący zapłaci Sprzedającym karę umowną.

Sprzedający w związku z przedłużającym się procesem administracyjnym związanym m.in. z wydaniem decyzji budowlanych odstąpił od zakupu nieruchomości w wyznaczonym terminie do końca września 2023 r.

Sześć lat temu, w 2017 r., do Sprzedających zgłosił się inny Kupujący (podatnik VAT) zainteresowany zakupem nieruchomości i zawarto wówczas przedwstępne Umowy Sprzedaży, ale nie zakończyły się one sprzedażą nieruchomości. Wówczas Wnioskodawcy występowali w dniu 4 grudnia 2019 r. o interpretacje podatkowe do Dyrektora KIS i otrzymali je:

• W zakresie podatku VAT z dnia 25 marca 2020 r.
• W zakresie podatku dochodowego z dnia 28 lutego 2020 r.
• W zakresie podatku PCC z dnia 28 lutego 2020 r.

Interpretacje dotyczyły sytuacji, gdy Umowa Przyrzeczona dojdzie do skutku.

Opis nieruchomości

Nieruchomość zlokalizowana jest w (…), na którą składa się działka o nr ewidencyjnym 1, dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr (…) (dalej: jako „Działka”). Na Działce nie znajdują się żadne budynki ani budowle. Zgodnie z wpisem do księgi wieczystej, sposób korzystania z Działki został oznaczony jako „R - grunty orne”. Tereny obejmujące Działkę nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, niemniej zawarcie Transakcji jest planowane po wydaniu dla terenów obejmujących Działkę decyzji o warunkach zabudowy wskazującej, że tereny te będą przeznaczone pod zabudowę.

Charakterystyka Sprzedających

1)B.M. i P.M. prowadzą działalność gospodarczą na zasadach ogólnych w formie spółki cywilnej PKD 85.52.Z - Pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. W zakres działalności nie wchodzi obrót nieruchomościami. Nie są czynnymi podatnikami VAT.

2)Wnioskujący nigdy nie wykorzystywali ww. nieruchomości w działalności gospodarczej. Była ona ich majątkiem prywatnym.

3)Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych czynności wymagających nakładów finansowych zmierzających do podniesienia jej wartości.

4)Nie posiadali i nie posiadają także innych nieruchomości gruntowych. Nigdy też nie prowadzili działalności polegającej na obrocie nieruchomościami i nigdy jako osoby fizyczne czy też w działalności nie sprzedawali innych nieruchomości.

5)Wnioskodawcy są właścicielami innych nieruchomości, których na dzień dzisiejszych nie planują sprzedawać.

6)Działka nie została nabyta w celach inwestycyjnych i nie była nigdy do nich wykorzystywana. Nie była także wykorzystywana na cele rolnicze.

7)Nie została także wydzielona z większej całości.

8)Wnioskodawcy nie poszukiwali nabywcy na tę nieruchomość i nie prowadzili działań marketingowych. Kupujący zgłosił się poprzez pośrednika.

9)Nieruchomość nie była objęta przedmiotem umów najmu, dzierżawy.

10)W odniesieniu do nieruchomości nie została wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy.

11)Zbycie nieruchomości nie nastąpiłoby w działalności gospodarczej i zostałoby dokonane po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Kupujący planował nabycie Nieruchomości w celu przeprowadzenia Inwestycji. Po zakończeniu Inwestycji, miała ona być wynajmowana przez Kupującego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Kupujący nie wykluczał również, że po założonym czasie Inwestycja zostanie sprzedana. Zatem zgodnie z zamierzeniami Kupującego, Nieruchomość, po jej nabyciu przez Kupującego, miała być wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu z VAT.

Inne istotne okoliczności związane z Transakcją

Sprzedający udzielili na rzecz Kupującego ograniczonego pełnomocnictwa w zakresie pozwalającym na podjęcie niezbędnych kroków do przygotowania Nieruchomości pod planowaną przez Kupującego Inwestycję. Przedstawiciele Kupującego mają prawo do reprezentowania Sprzedających we wszelkich postępowaniach administracyjnych mających na celu wydanie oraz uzyskanie:

• decyzji lub pozwoleń dotyczących podziału geodezyjnego oraz prawnego Nieruchomości oraz
• decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej (w tym także ustalających odpowiednie opłaty).

Sprzedający ponadto udzielili pełnomocnictwa przedstawicielowi Wnioskodawcy m.in. do:

• przeglądania akt załączonych do księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości;
• uzyskiwania informacji, zaświadczeń oraz wypisów i wyrysów ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, o ile taki istnieje lub zostanie uchwalony, ewentualnie zaświadczeń o braku studium lub miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości;
• uzyskiwania wypisów z rejestru gruntów i kartotek / rejestrów budynków i lokali oraz wyrysów z map ewidencyjnych dla celów prawnych, a także wszelkich informacji i dokumentów dotyczących Nieruchomości i objętych ewidencją gruntów i budynków;
• uzyskiwania wypisów i zaświadczeń z rejestrów i ewidencji zabytków, a także wszelkich informacji związanych z Nieruchomością od konserwatora zabytków właściwego ze względu na miejsce położenia Nieruchomości;
• uzyskiwania informacji i zaświadczeń dotyczących ochrony środowiskowej lub przyrodniczej w odniesieniu do Nieruchomości;
• reprezentowania Sprzedających przed wszelkimi urzędami administracji publicznej i samorządowej w celu uzyskiwania informacji i zaświadczeń o wszelkich postępowaniach sądowych lub administracyjnych związanych z Nieruchomością;
• zapoznawania się z aktami postępowań, które dotyczą lub mogą dotyczyć Nieruchomości, a także do utrwalania treści takich akt w każdej dozwolonej prawem formie oraz do uzyskiwania odpisów, wyciągów lub innych dokumentów z akt takich postępowań;
• uzyskiwania zaświadczeń potwierdzających, czy Nieruchomość jest lub nie jest objęta prawem pierwokupu, a także czy Nieruchomość znajduje się na obszarze, dla którego podjęto uchwałę o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego lub obszaru rewitalizacji;
• uzyskiwania zaświadczeń potwierdzających, czy Nieruchomość jest lub nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasów;
• uzyskiwania informacji o Sprzedających i Nieruchomości dostępnych w rejestrach publicznych;
• uzyskiwania informacji i zaświadczeń od organów podatkowych, ZUS, PFRON i innych organów w przedmiocie istnienia lub nieistnienia zaległości Sprzedających;
• dokonywania wszelkich czynności faktycznych lub prawnych, w tym składania oświadczeń woli lub wiedzy, jakie okażą się konieczne lub przydatne w celu realizacji niniejszego pełnomocnictwa;
• dokonywania wszelkich niezbędnych czynności związanych z procesem inwestycyjnym na terenie Nieruchomości, do reprezentowania Sprzedających w postępowaniach administracyjnych dotyczących podziału geodezyjnego i prawnego Nieruchomości oraz w zakresie postępowania dotyczącego wyłączenia Nieruchomości z produkcji rolniczej.

Sprzedający i Kupujący zawarli również umowę użyczenia, na podstawie której Kupujący otrzymuje do bezpłatnego używania Nieruchomość na poniższych warunkach:

1)Kupujący jest uprawniony do używana Nieruchomości w celu uzyskania wszelkich zezwoleń i decyzji administracyjnych, przeprowadzenia badań geologicznych oraz badań poziomu wód gruntowych, uzyskiwania warunków przyłączeniowych od dostawców mediów oraz podpisywania z nimi umów przyłączeniowych. Jednocześnie umowa użyczenia nie upoważnia Kupującego do prowadzenia na terenie Nieruchomości jakichkolwiek robót budowlanych za wyjątkiem możliwości wykonania prac dotyczących przyłączy wynikających z umów podpisanych z dostawcami mediów;

2)Sprzedający zobowiązują się do udzielenia osobom reprezentującym Kupującego pełnomocnictwa do reprezentowania Sprzedających w postępowaniach administracyjnych dotyczących podziału geodezyjnego i prawnego Nieruchomości oraz w zakresie postępowania dotyczącego wyłączenia Nieruchomości z produkcji rolniczej;

3)W przypadku gdyby nie doszło do zawarcia Transakcji, to Kupujący jest uprawniony do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane, w zakresie czynności objętych umową użyczenia;

4)W przypadku gdyby nie doszło do zawarcia Transakcji, to Kupujący jest zobowiązany do przywrócenia Nieruchomość do stanu sprzed umowy użyczenia w zakresie usunięcia ewentualnych szkód na terenie Nieruchomości spowodowanych czynnościami Kupującego dokonanych na podstawie pkt 1 powyżej lub czynnościami wykonanymi na podstawie pełnomocnictwa wskazanego w pkt 2 powyżej;

5)Sprzedający nie będą zobowiązani do pokrycia żadnych kosztów związanych z użyczeniem Nieruchomości na podstawie umowy użyczenia.

Kupujący wystąpił i otrzymał interpretację podatkową w zakresie podatku VAT z dnia 28 stycznia 2022 r. i podatku PCC z dnia 28 stycznia 2022 r. Interpretacja dotyczyła sytuacji, gdy Umowa Przyrzeczona dojdzie do skutku.

Ponieważ w dniu 30 września 2023 r. Umowa Przedwstępna wygasła a Umowa Przyrzeczona nie została zawarta z powodu odstąpienia Kupującego od zamiaru kupna z przyczyn niezależnych od Sprzedającego, zakup nieruchomości nie doszedł do skutku i Kwota Gwarancyjna nie została zaliczona w poczet ceny. Umowa przedwstępna przewidywała również, że w przypadku gdy Umowa wygaśnie, a Kupujący z jego winy nie przystąpi do podpisania Umowy Przyrzeczonej, Sprzedającym zostanie wypłacona Kara Umowna. Kupujący wywiązał się z tego zapisu i Karę wypłacił.

Wypłacone Kwota Gwarancyjna i Kara Umowna wynoszą odpowiednio po 0,5 procenta i 0,75 procenta wartości transakcji na każdego z Wnioskodawców i ich suma jest poniżej limitu 200 tys. zł. Działania podjęte przez Kupującego w czasie obowiązywania Przedwstępnej Umowy Sprzedaży nie doprowadziły do zmian faktycznych ani stanu prawnego działki ani w żaden sposób nie spowodowały wzrostu jej wartości.

Sprzedający w związku z przedłużającym się procesem administracyjnym związanym m.in. z wydaniem decyzji budowlanych odstąpił od zakupu nieruchomości w wyznaczonym terminie do końca września 2023 r. Umowa przedwstępna przewidywała, że po podpisaniu Umowy Kupujący wpłaci na konto bankowego małżonków M. Kwoty Gwarancyjne netto.

Zgodnie z zawartym aktem Kwota Gwarancyjna miała zostać rozliczona na następujących zasadach:

1)w przypadku zawarcia Umowy Przyrzeczonej, tj. Sprzedaży działki, zostanie ona zaliczona w poczet ceny,

2)w przypadku nie zawarcia umowy Przyrzeczonej Kwota Gwarancyjna nie będzie zwracana.

W zamian za otrzymanie Kwoty Gwarancyjnej z tyt. zawartej Umowy Przedwstępnej ani B.M., ani P.M. nie byli zobowiązani do wykonania żadnej czynności.

W zawartej Przedwstępnej Umowie Sprzedaży jedynym warunkiem wypłaty Kary Umownej jest nie przystąpienie przez Kupującego do zawarcia Umowy Przyrzeczonej. W ww. Umowie nie ma wzmianki ani o rezygnacji Sprzedających (każdego odrębnie), ani też nie zabrania się rezygnacji z:

• wyrównania ewentualnych strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej,
• dochodzenia od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Ani Wnioskodawczyni, ani małżonek P.M. nie występowali do Kupującego o wyrównanie strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej, ani nie występowali o dochodzenie od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Pytania

1)Czy otrzymana w ramach Umowy Przedwstępnej Kwota Gwarancyjna w przypadku nie zawarcia Umowy Przyrzeczonej powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

2)Czy otrzymana Kara Umowna z tytułu niezrealizowania przez Kupującego Umowy Przyrzeczonej powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

3)Z jaką datą, gdyby interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej odnośnie pytania nr 1 i nr 2 była niezgodna z Państwa stanowiskiem, transakcja wpłaty Kwoty Gwarancyjnej netto czy Kary Umownej w przypadku niezrealizowania Umowy spowodowałyby, że Zainteresowani powinni zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT i wystawić na żądanie Kupującego fakturę VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Kwota Gwarancyjna nie podlega podatkowi VAT, Sprzedający nie będą czynnymi podatnikami VAT.

Uzasadnienie

Art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT określa, że podatkowi VAT podlegają odpłatne dostawy i odpłatne świadczenie usług. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ale nie jest to tożsame z przeniesieniem prawa własności, gdyż można je posiadać nawet jeśli się nie jest właścicielem towaru. Dostawa towarów to w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 wydanie towaru na postawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych umową prawo własności zostanie przeniesione.

Umowa przedwstępna w myśl k.c. jest jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności lecz własności nie przenosi. W tym przypadku nie przeniesiono prawa własności, co zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wyklucza kwalifikację jako dostawy podlegającej opodatkowaniu VAT. Pobrana Kwota Gwarancyjna nie stanowiła zapłaty, wynagrodzenia za konkretną dostawę towarów i usług, a była zabezpieczeniem umowy sprzedaży i dlatego nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jest to przedpłata na przyszłą transakcję, która nie jest jeszcze uważana za dostawę towarów lub świadczenie usług, co wyklucza opodatkowanie VAT. Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się z VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W przypadku dojścia do skutku transakcji nieruchomość zmieniłaby przeznaczenie z rolnej na tereny podlegające zabudowie i taka sprzedaż podlegałaby podatkowi VAT (zgodnie z otrzymanym stanowiskiem Dyrektora KIS).

W tym przypadku, gdy transakcja nie doszła do skutku, nieruchomość nie zmieniła swojego statusu, nie wydano warunków zabudowy, nie objęto nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W konsekwencji nieruchomość nadal jest działką o przeznaczeniu rolnym i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT nie podlega ona podatkowi VAT.

Podpisanie Umowy Przedwstępnej nie przysporzyło Sprzedającym żadnej korzyści, nie spowodowało, że wartość nieruchomości wzrosła. Wypłacona Kwota Gwarancyjna jest poniżej limitu 200 tys. zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na okoliczność, że Spółka odstąpiła od podpisania Umowy Sprzedaży, nie dojdzie do czynności opodatkowanej w związku z brakiem bezpośredniego związku między otrzymaniem zaliczki a czynnością opodatkowaną.

Ad. 2

Kara Umowna nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Uzasadnienie

W Umowie Przedwstępnej z dnia 14 lipca 2021 r. zawarto zapis, że niepodpisanie Umowy Przyrzeczonej z winy Kupującego będzie skutkowało wypłaceniem Kary Umownej po wygaśnięciu Umowy Przedwstępnej.

Kara umowna to zryczałtowane odszkodowanie za niewywiązanie się z Umowy. Kara umowna nie jest uważana za zapłatę za dostarczenie towarów lub świadczenie usług. Jest to odszkodowanie za niewykonanie umowy i nie utożsamia się Kary z wynagrodzeniem za konkretne świadczenie towarów czy usług. W konsekwencji otrzymane wynagrodzenie powinno być rezultatem wykonania świadczenia. Aby dana czynność podlegała pod regulacje podatku VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. W przypadku odszkodowania nie występuje wzajemność świadczeń, a Kwota rekompensaty nie stanowi wynagrodzenia z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tak więc podatek VAT od odszkodowania nie wystąpi. Okoliczność wypłaty odszkodowania nie jest świadczeniem wzajemnym wynikającym z tytułu wykonania określonej usługi (art. 5 ustawy o VAT).

Kara umowna jest sankcją za niewywiązanie się z umowy i nie ma charakteru opodatkowanego przychodu z działalności gospodarczej. W związku z powyższym kara umowna nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

Jeżeli zapłata kary umownej lub rekompensaty jest czynnością jednostronną i nie wiąże się z otrzymaniem świadczenia wzajemnego w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług, to nie podlega opodatkowaniu VAT. Czynność ma wówczas charakter typowo odszkodowawczy za zdarzenia niemające cech świadczenia wzajemnego, nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towaru bądź świadczenie usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i w konsekwencji nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Jeśli weźmiemy pod uwagę dotychczasowe interpretacje podatkowe, orzecznictwo polskich sądów, a także Trybunału Sprawiedliwości UE (dawniej: Europejski Trybunał Sprawiedliwości - ETS), to możemy przyjąć, że kara umowna w znaczeniu „odszkodowania za wyrządzoną szkodę” (lub opłaty karnej) nie podlega opodatkowaniu VAT jako czynność niemieszcząca się w katalogu czynności opodatkowanych, określonych w art. 5 ustawy o VAT. Kara umowna nie stanowi bowiem wynagrodzenia z tytułu realizacji określonej umowy ale odszkodowanie z tytułu niewykonania lub niewłaściwego wykonania zobowiązania (brak lub niewłaściwa realizacja zawartej umowy). Również ETS w wyroku z 28 lutego 1994 r. w sprawie C-215/94 wyjaśnił, że wypłata odszkodowania nie jest świadczeniem usług w zamian za wynagrodzenie, ponieważ nie ma w tych przypadkach żadnego konkretnego beneficjenta takiej sytuacji. W konsekwencji, takie odszkodowanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Wypłacona Kara Umowna jest poniżej limitu 200 tys. zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1.

Kara Umowna nie jest opodatkowana VAT, ponieważ VAT jest nakładany na dostawę towarów lub świadczenie usług, a nie na odszkodowania lub kary umowne. Podatek VAT jest obliczany na podstawie wartości dostarczonych towarów lub świadczonych usług, a nie na podstawie kar umownych.

Ad. 3

Zainteresowani powinni się zarejestrować jako czynni podatnicy VAT w miesiącu październiku 2023 r.

Uzasadnienie

Kwota Gwarancyjna została wypłacona w lipcu 2021 r. po zawarciu Umowy Przedwstępnej i miała zostać zaliczona w cenę w momencie sprzedaży nieruchomości. Sprzedający przystąpili do Aktu Notarialnego w celu sprzedaży nieruchomości, a nie pozyskania Kwoty Gwarancyjnej czy też Kary Umownej.

Kwoty Gwarancyjne miały być zaliczone do ceny Sprzedaży a Kara Umowna nie pojawiłaby się, gdy transakcja zostałaby zrealizowana. Zainteresowani dopiero 28 września 2023 r. dostali informację od Kupującego, że Umowa Sprzedaży nie zostanie zrealizowana.

Umowa Przedwstępna wygasła 30 września 2023 r. i nie zawarto Umowy Przyrzeczonej. Kwota Gwarancyjna nie została zaliczona na poczet ceny, a Kara Umowna została wypłacona. W związku z powyższym Wnioskodawcy uważają, że datą ewentualnego zgłoszenia jako czynnego podatnika VAT, zapłaty podatku i wystawienia faktury na żądanie Kupującego jest miesiąc październik 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Zatem pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie.

Opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z powyższym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zatem, aby dostawę towarów oraz świadczenie usług uznać za podlegającą opodatkowaniu musi istnieć związek pomiędzy dostawą tego towaru lub też świadczeniem usług oraz wypłaconym wynagrodzeniem. Tylko wówczas zapłata za ten towar lub usługę będzie stanowić podstawę opodatkowania dokonania danej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymali Państwo w formie darowizny, udokumentowanej aktem notarialnym z 21 lipca 2006 r., nieruchomość - niezabudowaną działkę gruntu. Nieruchomość jest współwłasnością: 1/2 działki należy do Państwa (małżonków B.M. i PM) i 1/2 do Pani brata - K.S.

14 lipca 2021 r. zawarto w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży ww. działki pomiędzy Państwem, K.S. a P.I. działającym w imieniu spółki A. sp. z o.o. (Państwo zawarli jednobrzmiącą, wspólną Przedwstępną Umowę Sprzedaży).

Zawarcie Transakcji planowane było po wydaniu dla terenów obejmujących Działkę decyzji o warunkach zabudowy wskazującej, że tereny te będą przeznaczone pod zabudowę.

Przedwstępna Umowa Sprzedaży przewidywała, że po jej zawarciu Kupujący wpłaci Sprzedającemu kwotę gwarancyjną, która w przypadku zawarcia Umowy Przyrzeczonej zostanie zaliczona w poczet Ceny, a w przypadku jej nie zawarcia Sprzedający nie będą zobowiązani do jej zwrotu. Kupujący kwotę gwarancyjną wpłacił. Sprzedający otrzymał Kwotę Gwarancyjną w wysokości niezawierającej podatku VAT.

Strony uzgodniły, że Przedwstępna Umowa Sprzedaży obowiązywać będzie najpóźniej do 30 września 2023 r., po której to dacie powinno nastąpić podpisanie Umowy Przyrzeczonej (finalizacja transakcji).

Dodatkowo w przypadku, gdy Kupujący nie przystąpi do zawarcia Umowy Przyrzeczonej mimo gotowości Sprzedających, Przedwstępna Umowa Sprzedaży wygaśnie, a Kupujący zapłaci Sprzedającym karę umowną.

Sprzedający w związku z przedłużającym się procesem administracyjnym związanym m.in. z wydaniem decyzji budowlanych odstąpił od zakupu nieruchomości w wyznaczonym terminie do końca września 2023 r. Ponieważ 30 września 2023 r. Umowa Przedwstępna wygasła a Umowa Przyrzeczona nie została zawarta z powodu odstąpienia Kupującego od zamiaru Kupna z przyczyn niezależnych od Sprzedającego, zakup nieruchomości nie doszedł do skutku i Kwota Gwarancyjna nie została zaliczona w poczet ceny. Kupujący wywiązał się również z zapisu dotyczącego Kary Umownej i ją wypłacił.

Zgodnie z zawartym aktem Kwota Gwarancyjna miała zostać rozliczona na następujących zasadach:

• w przypadku zawarcia Umowy Przyrzeczonej, tj. Sprzedaży działki, zostanie ona zaliczona w poczet ceny,
• w przypadku nie zawarcia umowy Przyrzeczonej Kwota Gwarancyjna nie będzie zwracana.

W zamian za otrzymanie Kwoty Gwarancyjnej z tyt. zawartej Umowy Przedwstępnej nie byli Państwo zobowiązani do wykonania żadnej czynności.

W zawartej Przedwstępnej Umowie Sprzedaży jedynym warunkiem wypłaty Kary Umownej jest nie przystąpienie przez Kupującego do zawarcia Umowy Przyrzeczonej. W ww. Umowie nie ma wzmianki ani o rezygnacji Państwa (każdego odrębnie), ani też nie zabrania się rezygnacji z:

• wyrównania ewentualnych strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej,
• dochodzenia od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Nie występowali Państwo do Kupującego o wyrównanie strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej, ani nie występowali o dochodzenie od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy powinny zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług otrzymane przez Państwa: w ramach Umowy Przedwstępnej Kwota Gwarancyjna w przypadku nie zawarcia Umowy Przyrzeczonej oraz Kara Umowna z tytułu niezrealizowania przez Kupującego Umowy Przyrzeczonej.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało - jako usługa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia kwoty gwarancyjnej czy też kary umownej. Nie precyzuje również, jak należy rozumieć pojęcie „zadatek”. Według Małego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 1100) określenie „zadatek” to suma pieniędzy wręczana przy zawarciu umowy w celu zapewnienia jej wykonania.

Zadatek (w sprawie nazwany Kwotą Gwarancyjną) jest instytucją prawa cywilnego związaną z wykonaniem zobowiązań umownych. Uiszczenie zadatku służyć ma zabezpieczeniu wykonania świadczenia umownego. Może również stanowić rodzaj świadczenia odszkodowawczego na wypadek niewykonania zobowiązania. Zastosowanie omawianej instytucji nie ma jednak charakteru obligatoryjnego, lecz zależy od decyzji stron umowy.

Z art. 394 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym” wynika, że:

W braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej.

Stosownie do art. 394 § 2 Kodeksu cywilnego:

W razie wykonania umowy zadatek ulega zaliczeniu na poczet świadczenia strony, która go dała; jeżeli zaliczenie nie jest możliwe, zadatek ulega zwrotowi.

W myśl art. 394 § 3 Kodeksu cywilnego:

W razie rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony.

W związku z tym stwierdzić należy, że zadatek służy do zabezpieczenia interesów obu ze stron.

Z okoliczności sprawy wynika, że w sytuacji gdy zostaną spełnione wszystkie postanowienia zawartej Umowy Przedwstępnej i dojdzie do podpisania Umowy Przyrzeczonej, to wpłacona przez Kupującego Kwota Gwarancyjna (zadatek) zostanie zaliczona na poczet dokonanej w przyszłości dostawy nieruchomości (tj. zostanie zaliczona na poczet ceny). W przypadku natomiast, gdy nie dojdzie do zawarcia Umowy Przyrzeczonej, wówczas Sprzedający nie będą zobowiązani do jej zwrotu, co oznacza, że zatrzymają wpłaconą wcześniej przez Kupującego Kwotę Gwarancyjną (zadatek) jako formę odszkodowania.

W przedmiotowej sprawie otrzymana przez Państwa (Sprzedających) Kwota Gwarancyjna nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów (niezabudowanej działki gruntu), bo faktycznie do takiej dostawy nie doszło ze względu na odstąpienie Kupującego od zakupu Nieruchomości, co było podyktowane przedłużającym się procesem administracyjnym związanym m.in. z wydaniem odpowiednich decyzji budowlanych. Ponadto, jak Państwo wskazali, nie byli Państwo zobowiązani do wykonania na rzecz Kupującego jakichkolwiek czynności w zamian za otrzymanie Kwoty Gwarancyjnej z tyt. zawartej Umowy Przedwstępnej.

Czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak wskazano wcześniej, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dostawę towarów w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

W niniejszej sprawie kwota pobranego przez Państwa zadatku nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów, gdyż faktycznie do takiej dostawy nie doszło z przyczyn leżących po stronie Kupującego. Jest to zatem sytuacja, w której doszło do niewykonania umowy sprzedaży, a więc zatrzymana przez Państwa (Sprzedających) kwota zadatku (Kwota Gwarancyjna) nie będzie tu ekwiwalentem wynagrodzenia za dokonaną dostawę Nieruchomości, lecz pełni funkcję odszkodowawczą.

Zatem w stosunku do tej czynności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż otrzymana Kwota Gwarancyjna nie wiąże się z wykonaniem przez Państwa jakiegokolwiek świadczenia i tym samym nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwoty otrzymanej przez Państwa Kary Umownej w związku z nie zawarciem Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży przez Kupującego trzeba zauważyć, że przepisy podatkowe nie definiują również pojęcia odszkodowania. W tym zakresie należy zatem posiłkować się przepisami prawa cywilnego.

Kodeks cywilny rozróżnia dwa podstawowe rodzaje odpowiedzialności: kontraktową, która powstaje z mocy umowy i odnosi się do przypadków niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (art. 471 Kodeksu cywilnego) oraz deliktową, czyli wynikającą z czynów niedozwolonych (art. 415 Kodeksu cywilnego).

W myśl postanowień art. 471 Kodeksu cywilnego:

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Na gruncie stosunków cywilnoprawnych szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika, istnieniu adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za powstanie której dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania.

Szczegółowe przepisy prawne dotyczące kary umownej zawarte zostały w ustawie Kodeks cywilny w art. 483-485, Dział II - „Skutki niewykonania zobowiązań”.

W myśl art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego:

Można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Na podstawie art. 484 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły.

§ 2. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana.

Przepis wprowadzający karę umowną ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Kara umowna może obejmować trzy grupy zdarzeń, a mianowicie: niewykonanie zobowiązania, nienależyte wykonanie zobowiązania oraz konkretne uchybienia w zakresie sposobu wykonania zobowiązania. Ma na celu „naprawienie szkody”, a więc należy uznać, że jest ona swoistą postacią odszkodowania.

Istotą kary umownej jest bowiem rekompensata, zadośćuczynienie. Nie jest to płatność za świadczenie, lecz wyrównanie wyrządzonej szkody. Brak jest zatem ekwiwalentności, jaka zachodzi pomiędzy świadczeniem usługi a wynagrodzeniem za te usługi. Otrzymana kara umowna nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podmiotu, który ją otrzymuje. Z uwagi na powyższe regulacje prawne należy wskazać, że kary umowne mogą być wyłącznie sankcją za niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie zobowiązań.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Zatem jeżeli płatność o charakterze odszkodowawczym nie będzie miała bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu zobowiązanego, wtedy kwota otrzymanego odszkodowania nie będzie mieściła się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle treści wniosku i wskazanych przepisów należy stwierdzić, że otrzymana przez Państwa (Sprzedających) Kara Umowna w związku z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Kwota ta nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Przedmiotowa wypłata nie będzie się wiązać z żadnym świadczeniem ekwiwalentnym na rzecz Kupującego. Brak u niego bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści (np. uzyskanie jakiegoś prawa, korzyści, czy innego świadczenia wykonywanego przez Państwa lub inny podmiot), które Kupujący otrzymałby w zamian za zapłatę Kary Umownej na rzecz Państwa. Jak Państwo wskazali, jedynym warunkiem wypłaty Kary Umownej było nie przystąpienie przez Kupującego do zawarcia Umowy Przyrzeczonej. W ww. Umowie nie ma wzmianki ani o rezygnacji Państwa (każdego odrębnie), ani też nie zabrania się rezygnacji z:

• wyrównania ewentualnych strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej,
• dochodzenia od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Nie występowali Państwo do Kupującego o wyrównanie strat związanych z nie zawarciem Umowy Przyrzeczonej, ani nie występowali o dochodzenie od Kupującego innych roszczeń z tego tytułu.

Należna Sprzedającemu kwota związana jest z zaistnieniem okoliczności przewidzianych w Umowie Przedwstępnej, w której zapisano, że „w przypadku gdy Kupujący nie przystąpi do zawarcia Umowy Przyrzeczonej mimo gotowości Sprzedających, Przedwstępna Umowa Sprzedaży wygaśnie, a Kupujący zapłaci Sprzedającym Karę Umowną”.

Zatem otrzymana przez Państwa Kara Umowna ma charakter czynności jednostronnej i nie wiąże się z otrzymaniem przez Kupującego świadczenia wzajemnego w postaci dostawy towarów czy świadczenia usługi.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, że wypłacona kwota pełni rolę rekompensaty i sprowadza się do naprawienia szkody powstałej u Państwa (Sprzedających) w związku z nie zawarciem Przyrzeczonej Umowy Sprzedaży z przyczyn leżących wyłącznie po stronie Kupującego.

Tym samym należy stwierdzić, że Kara Umowna należna Państwu spełnia funkcję odszkodowawczą i nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1-2 jest prawidłowe.

W związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytań nr 1-2 za prawidłowe, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 3, ponieważ oczekiwali Państwo tej odpowiedzi w sytuacji uznania stanowisk w pytaniach nr 1 i 2 za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w zakresie pytań nr 1-3 w podatku od towarów i usług. W zakresie pytania nr 4 dotyczącego podatku od towarów i usług oraz pytań nr 5-6 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).