Interpretacja indywidualna z dnia 4 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.37.2024.4.MR
Temat interpretacji
Brak prawa do zastosowania stawki 0% z uwagi na brak rejestracji jako podatnik VAT-UE.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, mimo braku rejestracji Spółki jako podatnika VAT-UE. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 marca 2024 r. (wpływ 22 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzą Państwo działalność gospodarczą od grudnia 2021 r., w zakresie produkcji form silikonowych do figur ogrodowych oraz w zakresie produkcji figur ogrodowych.
22 grudnia 2021 r. zostali Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT. W zgłoszeniu przez niedopatrzenie nie wskazano zarejestrowania do transakcji UE.
19 grudnia 2022 r. dokonali Państwo dostawy wewnątrzwspólnotowej. Towar został przekazany do kontrahenta na terenie innego państwa Wspólnoty, posiadają Państwo fakturę sprzedaży, specyfikację, dokument wywozu oraz bankowe potwierdzenie zapłaty za towar.
20 stycznia 2023 r. została przesłana do Urzędu Skarbowego deklaracja podsumowująca VAT-UE za okres grudzień 2022 r., w której została wykazana WDT, w deklaracji.
Dla zachowania należytej staranności sporządzili Państwo wydruk z systemu VIES, by mieć pewność, że kontrahent jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE i wykaże transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
W 2023 r. dokonali Państwo dziewięciu transakcji dostaw wewnątrzwspólnotowych. Podobnie jak w pierwszym omawianym przypadku posiadają Państwo komplet dokumentów dotyczący każdej z WDT.
W okresach miesięcznych, w obowiązujących terminach podatkowych składane były deklaracje JPK-VAT oraz VAT-UE, w których wykazane były WDT. Dopiero w momencie wszczęcia czynności sprawdzających przez Urząd Skarbowy w … dowiedzieli się Państwo, iż nie są zarejestrowani jako czynny podatnik VAT-UE (niemalże po roku od dokonania pierwszej WDT). Nie mieli Państwo wcześniej świadomości, iż składane deklaracje miesięczne JPK_V7M oraz VAT-UE zostaną zakwestionowane przez Urząd.
17 stycznia 2024 r. dokonali Państwo zgłoszenia w zakresie VAT-UE, równolegle złożyli Państwo wniosek do Urzędu Skarbowego o rejestrację do podatku VAT-UE z datą wsteczną.
Pytanie
Czy podatnik miał prawo do zastosowania stawki 0% przy wykazanych WDT, mimo braku formalnego polegającego na braku rejestracji jako podatnik VAT-UE?
Państwa stanowisko w sprawie
Stoją Państwo na stanowisku, iż zasada neutralności podatkowej, będąca podstawą wewnątrzwspólnotowego systemu podatkowego, zezwala na zastosowanie stawki 0% w wykazanej sytuacji.
Błąd formalny, polegający na braku rejestracji do VAT-UE, jest jedynym uchybieniem, nie ma wątpliwości co do merytorycznych warunków, które należy spełnić, by uznać WDT za spełnione.
Wystawili Państwo prawidłowe dokumenty przy transakcji sprzedaży (faktura, specyfikacja), towar został przewieziony na terytorium innego państwa Unii Europejskiej (CMR), zapłata nastąpiła na rachunek bankowy (potwierdzenie przelewu). W deklaracjach miesięcznych JPK-VAT oraz VAT-UE zostały wskazane WDT. Ponadto, na dzień dostawy sporządzali Państwo wydruk z systemu VIES, by mieć pewność, iż nabywca wykaże WNT.
Cytując uzasadnienie wyroku WSA w Warszawie z 29 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 600/10: „(...) Jeżeli zatem fakt dokonania WDT jest bezsporny, zasada neutralności podatkowej wymaga by zwolnienie od podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli podatnik pominął pewne wymogi formalne. Inaczej byłoby jedynie w przypadku, gdyby naruszenie tych wymogów formalnych uniemożliwiało przedstawienie przekonywującego dowodu spełnienia przesłanek merytorycznych”.
W omawianym przypadku co do merytorycznych przesłanek nie ma wątpliwości, towar został przemieszczony pomiędzy dwoma państwami Unii Europejskiej, prawo do dysponowania towarem zostało przekazane na nabywcę. Ponadto, za zasadą neutralności podatkowej przemawia fakt, iż w innym państwie członkowskim transakcja została opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Cytując za wspomnianym wyrokiem III SA/Wa 600/10: „(...) zwolnienie od WDT, odpowiadającej nabyciu wewnątrzwspólnotowemu, pozwala na unikanie podwójnego opodatkowania, a tym samym unikanie naruszenia zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT (...). Uznanie danej dostawy lub danego nabycia za czynności wewnątrzwspólnotowe musi być dokonane na podstawie elementów obiektywnych, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi”.
Należy podkreślić, iż Spółka zachowywała się przez cały okres, do czasu czynności sprawdzających, jak podatnik VAT czynny w zakresie WDT, terminowo wskazywała w deklaracjach JPK_VM7 oraz VAT-UE dostawy wewnątrzwspólnotowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Ponadto, w oparciu o art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą od grudnia 2021 r., w zakresie produkcji form silikonowych do figur ogrodowych oraz w zakresie produkcji figur ogrodowych. 22 grudnia 2021 r. zostali Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT.
W zgłoszeniu przez niedopatrzenie nie wskazano zarejestrowania do transakcji UE. 19 grudnia 2022 r. dokonali Państwo dostawy wewnątrzwspólnotowej. Towar został przekazany do kontrahenta na terenie innego państwa Wspólnoty, posiadają Państwo fakturę sprzedaży, specyfikację, dokument wywozu oraz bankowe potwierdzenie zapłaty za towar. 20 stycznia 2023 r. została przesłana do Urzędu Skarbowego deklaracja podsumowująca VAT-UE za grudzień 2022 r., w której została wykazana WDT, w deklaracji. Sporządzili Państwo wydruk z systemu VIES, by mieć pewność, że kontrahent jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE i wykaże transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
W 2023 r. dokonali Państwo dziewięciu transakcji dostaw wewnątrzwspólnotowych. Posiadają Państwo komplet dokumentów dotyczący każdej z WDT. W okresach miesięcznych, w obowiązujących terminach podatkowych składane były deklaracje JPK-VAT oraz VAT-UE, w których wykazane były WDT. Dopiero w momencie wszczęcia czynności sprawdzających przez Urząd Skarbowy dowiedzieli się Państwo, iż nie są zarejestrowani jako czynny podatnik VAT-UE. Nie mieli Państwo wcześniej świadomości, iż składane deklaracje miesięczne JPK_V7M oraz VAT-UE zostaną zakwestionowane przez Urząd.
17 stycznia 2024 r. dokonali Państwo zgłoszenia w zakresie VAT-UE, równolegle złożyli Państwo wniosek do Urzędu Skarbowego o rejestrację do podatku VAT-UE z datą wsteczną.
Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy mieli Państwo prawo do zastosowania stawki 0% przy wykazanych WDT, mimo braku formalnego polegającego na braku rejestracji jako podatnik VAT-UE.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, o ile będzie zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych najpóźniej w ustawowym terminie do złożenia deklaracji podatkowej uwzględniającej daną dostawę.
Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Zasada opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką 0% stanowi realizację zasady neutralności opodatkowania VAT i wynika wprost z art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, który stanowi że:
Państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.
Zgodnie natomiast z art. 273 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym (...).
Ponadto należy zwrócić uwagę na art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Z kolei w myśl art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15 i art. 15a, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.
Stosownie do art. 97 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT-UE.
Zgodnie z art. 97 ust. 9 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT-UE.
W myśl art. 97 ust. 10 ustawy:
Podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT-UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy:
1)dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
2)dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
3)świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4)nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług,
5)przemieszczaniu towarów, w celu ich nabycia, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3a
– są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.
Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 100 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:
1)wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2)wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3)dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4)usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
5)przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach
– zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.
Stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy:
Informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:
1)nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji i przemieszczeń, o których mowa w ust. 1;
2)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4)łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów;
5)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnika podatku od wartości dodanej nadany mu przez państwo członkowskie, na terytorium którego towary zostały przemieszczone w procedurze magazynu typu call-off stock– w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5.
Z przywołanych regulacji wynika, że rejestracji dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych należy dokonać przed rozpoczęciem wykonywania tych czynności, przy czym przepisy nie określają, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Rejestracja powinna mieć miejsce najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności wewnątrzwspólnotowej. Dzień, który podatnik wskazuje w zgłoszeniu rejestracyjnym jako datę rozpoczęcia wykonywania czynności wewnątrzwspólnotowych, naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje – zgodnie z wnioskiem podatnika – i z tym dniem rejestruje go jako czynnego podatnika VAT-UE. Trzeba przy tym zaznaczyć, że data ta nie musi się pokrywać z faktycznym wykonaniem pierwszej czynności wewnątrzwspólnotowej. Dla podatnika istotne jest jednak, aby zgłoszona data była wcześniejsza niż faktyczne rozpoczęcie wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych, gdyż wiąże się to z obowiązkami i uprawnieniami wynikającymi z faktu posiadania statusu zarejestrowanego czynnego podatnika VAT-UE.
Ponadto należy zauważyć, że z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika obowiązek wykazywania dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3 ustawy, do których ma zastosowanie stawka 0%, w zbiorczych informacjach (tzw. „informacjach podsumowujących VAT-UE o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach”). Zgodnie z zapisami art. 100 ust. 8 pkt 1 ustawy, informacja podsumowująca powinna zawierać m.in. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9 ustawy.
Z powołanych przepisów wynika zatem, że każdą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów należy wykazać w informacji podsumowującej, podając w niej również numer identyfikacji podatkowej, pod którym naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podatnika jako podatnika VAT-UE.
Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest – w myśl art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy – od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT-UE. Przepis należy interpretować w kontekście zapisu art. 99 ustawy. Wykładnia art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy prowadzi do jednoznacznego wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 0% jest, aby podatnik składając w ustawowym terminie deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Tym samym podatnik ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, o ile w ustawowym terminie do złożenia deklaracji podatkowej będzie zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych.
W przedmiotowej sprawie w momencie dokonania przez Państwa dostawy towarów, czyli 19 grudnia 2022 r. oraz w 2023 r., kiedy dokonali Państwo dziewięciu dostaw towarów oraz w ustawowym terminie do złożenia deklaracji podatkowych, w których wykazywali Państwo ww. dostawy, nie byli Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. W okresach miesięcznych, w obowiązujących terminach podatkowych składane były deklaracje JPK-VAT oraz VAT-UE, w których wykazane były WDT jednakże, z uwagi na brak rejestracji Państwa jako podatnika VAT-UE złożone informacje podsumowujące zostały zakwestionowane przez Urząd.
Nie został zatem spełniony warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. składając w ustawowym terminie deklaracje podatkowe oraz informacje podsumowujące, w których wykazane były ww. dostawy, nie byli Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT-UE. W związku z powyższym wskazać należy, że nie mieli Państwo prawa do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do ww. dostaw towarów dokonanych przed rejestracją jako podatnik VAT-UE.
W konsekwencji stwierdzić należy, że w odniesieniu do dostaw dokonanych 19 grudnia 2022 r. oraz dziewięciu dostaw dokonanych w 2023 r., tj. przed rejestracją Państwa jako podatnik VAT-UE, brak rejestracji Państwa jako podatnik VAT-UE stanowi przesłankę uniemożliwiającą potraktowanie dostaw jako wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów z prawem do zastosowania stawki 0%. Zatem ww. transakcje stanowiły dostawy krajowe, które podlegają opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Podsumowując, z uwagi na brak rejestracji Państwa jako podatnik VAT-UE nie mieli Państwo prawa do zastosowania stawki 0% przy wykazanych dostawach towarów.
Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).