Czy wydanie półproduktów z magazynu jednostki wojskowej na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, należy traktować jako sprzedaż i stanowi to podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wydanie półproduktów z magazynu jednostki wojskowej na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, należy traktować jako sprzedaż i stanowi to podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 13 marca 2024 r. (wpływ 14 marca 2024 r.) oraz z 20 marca 2024 r. (wpływ 20 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A, zgodnie z art. 11-11a ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1270), jest jednostką budżetową, która definiowana jest jako jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych nieposiadająca osobowości prawnej, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa.

Wnioskodawca działa na podstawie statutu nadanego w Zarządzeniu Nr … Ministra Obrony Narodowej z (...) 2013 r. w sprawie nadania statutów (...).

Zgodnie z § 8 pkt 1-2 ww. zarządzenia, zadaniem Wnioskodawcy jest realizacja zabezpieczenia finansowego i logistycznego jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, przydzielonych mu na zaopatrzenie, zgodnie z planem przydziałów gospodarczych resortu obrony narodowej, a także może realizować zadania odpłatne, wynikające z odrębnych przepisów.

Wnioskodawca, będący jednostką wojskową, posiada również własną stołówkę wojskową.

Zgodnie z § 2 pkt 16) Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 28 kwietnia 2022 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, stołówka wojskowa jest definiowana jako stacjonarny lub polowy punkt żywienia zbiorowego żołnierzy oraz obiekt żywienia na jednostkach pływających Marynarki Wojennej, w którym przygotowuje się posiłki według zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia.

W oparciu o stołówkę wojskową Wnioskodawca, na podstawie odrębnego harmonogramu i kosztorysu przedsięwzięcia, który uprawnia do zorganizowania przedsięwzięcia w resorcie obrony narodowej, przyjmuje delegacje zagraniczne, co wynika z Decyzji Nr … Ministra Obrony Narodowej z (...) 2021 r. w sprawie organizowania współpracy międzynarodowej w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON z 2021 r. poz. 177).

Ponieważ, na podstawie § 43 ww. decyzji, członkom delegacji zagranicznej, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia się między innymi usługę wyżywienia, Wnioskodawca w harmonogramie i kosztorysie przedsięwzięcia wskazywany jest wówczas jako podmiot realizujący koszty związane z organizacją przedsięwzięcia, które są pokrywane z planu finansowego dysponenta środków budżetu państwa, trzeciego stopnia na dany rok budżetowy. W celu przygotowania posiłku dla delegacji zagranicznej, w oparciu o stołówkę wojskową należącą do Wnioskodawcy, z magazynu żywnościowego Wnioskodawcy, wydawane są półprodukty niezbędne do jego przygotowania i świadczenia usługi gastronomicznej.

Na stołówce wojskowej z wydanych półproduktów zostaną przygotowane posiłki, które następnie zostaną wydane dla delegacji zagranicznej w ramach kontaktów zagranicznych, kwota wyżywienia zostaje opłacona z § 430 002 planu finansowego przyznanego na dany rok budżetowy i przekazana na rachunek dochodów budżetowych Ministerstwa Finansów w kwocie brutto.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik czynny VAT.

2.Stołówka wojskowa nie jest odrębnym podatnikiem VAT ponieważ, zgodnie z etatem, jest częścią jednostki Wnioskodawcy.

3.Wydanie półproduktów z magazynu jednostki Wnioskodawcy nie stanowi przekazania prawa własności na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Wydanie następuje w obrębie logistyczno-finansowym jednego podmiotu.

4.Stołówka wojskowa nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest wewnętrzną komórką organizacyjną w strukturze Wnioskodawcy, w związku z tym nie dokonała /nie dokonuje zapłaty za przekazane z magazynu półprodukty, z których przygotowuje posiłki.

5.Wydanie półproduktów z magazynu służby żywnościowej na stołówkę w celu przygotowania posiłku nie stanowi nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz innego podmiotu. Przedmiotem sprzedaży na rzecz delegacji zagranicznej jest finalny rezultat w postaci gotowego posiłku.

Pytanie

Czy wydanie półproduktów z magazynu jednostki wojskowej na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, należy traktować jako sprzedaż i stanowi to podstawę do opodatkowania podatkiem od towaru i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sprawie nie stosuje się przepisów prawa podatkowego i nie wynikają dla Wnioskodawcy skutki podatkowe ponieważ, wydanie półproduktów z magazynu w celu przygotowania posiłków na stołówce wojskowej, dla delegacji zagranicznej, która również należy do tej samej jednostki budżetowej, nie należy utożsamiać ze sprzedażą, a tym samym naliczać podatku należnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy więc rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy zauważyć, że generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie usług za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Należy wskazać, że na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo jednostką budżetową, która definiowana jest jako jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych nieposiadająca osobowości prawnej, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa. Są Państwo zarejestrowani jako podatnik czynny VAT. Państwa zadaniem jest realizacja zabezpieczenia finansowego i logistycznego jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej, przydzielonych Państwu na zaopatrzenie, zgodnie z planem przydziałów gospodarczych resortu obrony narodowej, a także mogą realizować Państwo zadania odpłatne, wynikające z odrębnych przepisów. Jako jednostka wojskowa posiadają Państwo również własną stołówkę wojskową, która jest definiowana jako stacjonarny lub polowy punkt żywienia zbiorowego żołnierzy oraz obiekt żywienia na jednostkach pływających Marynarki Wojennej, w którym przygotowuje się posiłki według zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia. W oparciu o stołówkę wojskową, na podstawie odrębnego harmonogramu i kosztorysu przedsięwzięcia, który uprawnia do zorganizowania przedsięwzięcia w resorcie obrony narodowej, przyjmują Państwo delegacje zagraniczne, co wynika z Decyzji Ministra Obrony Narodowej. Ponieważ, na podstawie § 43 ww. decyzji, członkom delegacji zagranicznej, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia się między innymi usługę wyżywienia, Państwa jednostka w harmonogramie i kosztorysie przedsięwzięcia wskazywana jest jako podmiot realizujący koszty związane z organizacją przedsięwzięcia, które są pokrywane z planu finansowego dysponenta środków budżetu państwa, trzeciego stopnia na dany rok budżetowy. W celu przygotowania posiłku dla delegacji zagranicznej, w oparciu o stołówkę wojskową należącą do Państwa, z Państwa magazynu żywnościowego wydawane są półprodukty niezbędne do przygotowania i świadczenia usługi gastronomicznej. Na stołówce wojskowej z wydanych półproduktów zostaną przygotowane posiłki, które następnie zostaną wydane dla delegacji zagranicznej w ramach kontaktów zagranicznych.

Stołówka wojskowa nie jest odrębnym podatnikiem VAT ponieważ, zgodnie z etatem, jest częścią Państwa jednostki. Wydanie półproduktów z magazynu Państwa jednostki nie stanowi przekazania prawa własności na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Wydanie następuje w obrębie logistyczno-finansowym jednego podmiotu. Stołówka wojskowa nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest wewnętrzną komórką organizacyjną w Państwa strukturze, w związku z tym nie dokonała/nie dokonuje zapłaty za przekazane z magazynu półprodukty, z których przygotowuje posiłki. Wydanie półproduktów z magazynu służby żywnościowej na stołówkę w celu przygotowania posiłku nie stanowi nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz innego podmiotu. Przedmiotem sprzedaży na rzecz delegacji zagranicznej jest finalny rezultat w postaci gotowego posiłku.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy wydanie półproduktów z Państwa magazynu na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, należy traktować jako sprzedaż i stanowi to podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości należy ustalić, czy w wyniku wydania półproduktów z Państwa magazynu żywieniowego na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, która to stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest wewnętrzną komórką organizacyjną w Państwa strukturze, nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na inny podmiot.

W analizowanej sprawie nie będzie miało miejsca przeniesienie prawa do rozporządzania towarami (półproduktami, z których stołówka przygotuje posiłki, które następnie zostaną wydane dla delegacji zagranicznej) jak właściciel na inny podmiot, gdyż jak Państwo wskazali, wydanie półproduktów z Państwa magazynu nie stanowi przekazania prawa własności na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Wydanie następuje w obrębie logistyczno -finansowym jednego podmiotu, stołówka wojskowa jest bowiem komórką organizacyjną w Państwa jednostce, nie jest również odrębnym podatnikiem VAT. W konsekwencji, półprodukty, które przekazywane będą z magazynu żywieniowego na stołówkę wojskową, w rzeczywistości nadal pozostaną Państwa własnością. Tym samym czynność ta nie będzie stanowiła dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, że z powołanej powyżej regulacji art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść, ponadto musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą.

Z opisu sprawy wynika, że jako jednostka wojskowa posiadają Państwo własną stołówkę wojskową, w której przygotowuje się posiłki według zasadniczych i dodatkowych norm wyżywienia. W celu przygotowania posiłku dla delegacji zagranicznej z Państwa magazynu żywnościowego wydawane są półprodukty niezbędne do przygotowania i świadczenia usługi gastronomicznej. Na stołówce wojskowej z wydanych półproduktów zostaną przygotowane posiłki, które następnie zostaną wydane dla delegacji zagranicznej w ramach kontaktów zagranicznych.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi zatem do stwierdzenia, że czynność wydania półproduktów z Państwa magazynu żywieniowego na stołówkę wojskową, która jest wewnętrzną komórką organizacyjną w Państwa strukturze, nie będzie stanowić świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jak bowiem Państwo wskazali, stołówka wojskowa nie jest odrębnym podatnikiem VAT, jest częścią Państwa jednostki. Zatem półprodukty z magazynu żywieniowego do stołówki wojskowej przekazywane będą w ramach jednej jednostki wojskowej – jednego podmiotu będącego podatnikiem VAT czynnym, tym samym wydanie półproduktów następować będzie wyłącznie w ramach Państwa jednostki, a w konsekwencji – nie będzie istniał odbiorca usługi. Wskazali Państwo również, że z uwagi na to, że stołówka wojskowa nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, jest wewnętrzną komórką organizacyjną w Państwa strukturze, to nie dokonała/nie dokonuje zapłaty za przekazane z magazynu półprodukty, z których przygotowuje posiłki. Zatem, dla czynności wydania półproduktów z magazynu żywieniowego na stołówkę w ramach jednej jednostki wojskowej nie będzie istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą oraz w analizowanej sprawie nie wystąpi beneficjent świadczenia odnoszący wymierną korzyść.

W związku z powyższym, przekazanie półproduktów z magazynu żywieniowego na stołówkę wojskową nie będzie świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zatem czynność wydania półproduktów z magazynu żywieniowego jednostki wojskowej na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, z uwagi iż nie będzie ona dostawą towarów ani świadczeniem, usług nie będzie spełniała definicji sprzedaży zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

W analizowanej sytuacji czynność wydania półproduktów z magazynu żywieniowego jednostki wojskowej na stołówkę wojskową nie będzie stanowić dostawy towarów lub świadczenia usług, za które Państwo jako dostawca lub usługodawca otrzymali lub mają otrzymać wynagrodzenie. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie wystąpi podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Podsumowując, wydanie półproduktów z magazynu jednostki wojskowej na stołówkę wojskową w tej samej jednostce wojskowej, nie będzie stanowiło sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, dla której wystąpi podstawa opodatkowania.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).