Nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur otrzymanych w październiku 2023 r. zwiększających... - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.31.2024.2.WH

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.31.2024.2.WH

Temat interpretacji

Nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur otrzymanych w październiku 2023 r. zwiększających stawkę podatku VAT ponieważ stwierdzają one czynności, które nie zostały dokonane.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w październiku 2023 r. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 marca 2024 r. (wpływ 20 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi przejazdu osób dla firmy A. Od firmy co miesiąc otrzymuje Pan faktury prowizyjne za korzystanie z aplikacji, na której znajdują się również bonusy za przejazdy. Firma A. w okresie od kwietnia do października 2023 roku wystawiała ww. faktury opodatkowane stawką VAT 8%, które stanowiły koszt Pana firmy.

W październiku 2023 roku otrzymał Pan faktury korygujące do wszystkich faktur kosztowych od marca do października 2023 r. Kwoty zostały wyzerowane. Następnie również w październiku 2023 roku otrzymał Pan nowe faktury ze stawką VAT 23% (z datą wystawienia w miesiącu którego dotyczą).

Aktualnie posiada Pan faktury kosztowe:

1. Fakturę wystawioną w kwietniu 2023 r. ze stawką 8% VAT.

2. Fakturę korektę wystawioną w kwietniu 2023 roku do zera (ale otrzymaną w październiku).

3. Nową fakturę dotyczącą tej samej usługi ze stawką 23% wystawioną w kwietniu 2023 roku (ale otrzymaną w październiku).

Analogicznie wystawiono faktury w miesiącach od maja do października 2023 roku.

W wyjaśnieniu od firmy A. otrzymał Pan informację:

„W ramach niniejszego komunikatu pragniemy wyjaśnić przyczyny wystawienia przez A. faktur korygujących „do zera” oraz nowych faktur, z wykazaną stawką 23%. Poniższe wyjaśnienia stanowią opis przyjętej przez A. kwalifikacji i nie stanowią one opinii z zakresu prawa podatkowego. Rekomendujemy, aby kwestia prawidłowego rozliczenia podatków została skonsultowana z obsługującym Was biurem księgowym lub doradcą podatkowym. Dlaczego A. wystawił faktury korygujące „do zera” oraz nowe faktury ze stawką 23%? A. wystawił faktury korygujące „do zera” oraz nowe faktury, aby zapewnić zgodność rozliczeń A. z przepisami prawa podatkowego. Korekty te wynikały ze zmiany stanowiska organów podatkowych w zakresie stawki VAT właściwej dla usług takich jak świadczonych przez A. Na podstawie pisma wydanego pod koniec 2022 r. organy podatkowe uznały, że usługi takie opodatkowane są stawką 8%. Zgodnie z obecnym podejściem, do usług tych ma zastosowanie stawka 23%.

Dlaczego korekty zostały wystawione w formie korekt "do zera" oraz nowych faktur (a nie zwykłych faktur korygujących)? Wystawione pierwotnie faktury były błędne w zakresie zastosowanej stawki VAT i należało dokonać ich korekt oraz wystawić nowe, prawidłowo wystawione faktury. Taka metoda korygowania faktur jest w niektórych przypadkach akceptowana przez organy podatkowe (dla przykładu, w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących nowego systemu wystawiania faktur elektronicznych - KSEF, wystawianie faktur korygujących „do zera” oraz nowych faktur jest w niektórych przypadkach akceptowalną metodą korygowania faktur).

Co otrzymanie faktur korygujących „do zera” oznacza dla Kierowców/Flot?

Pierwotne faktury wystawione przez A. (ze stawką 8%) dokumentowały rzeczywiście wykonane przez A. usługi, zaś kwoty na nich wskazane były zgodnie z zawartą z umową. Faktury te dawały w ocenie A. prawo do odliczenia VAT (przy założeniu, że podmiot, który otrzymuje fakturę posiada prawo do odliczenia VAT). Przesłanie przez A. faktur korygujących do zera oznaczało poinformowanie Was o zmianie rozliczenia (obniżeniu podstawy opodatkowania VAT). W ocenie A. faktury korygujące powinny być ujęte w składanych Jednolitych Plikach Kontrolnych na bieżąco - w rozliczeniu za okres, w którym zostały otrzymane. W ocenie A. nie ma w takim przypadku konieczności zapłaty odsetek ustawowych od odliczonego podatku.

Co otrzymanie nowych faktur z wykazaną stawką 23% oznacza dla Kierowców / Flot?

Nowe faktury (które w ocenie A. mogą być ujęte w Jednolitych Plikach Kontrolnych pod warunkiem jednoczesnego ujęcia otrzymanych faktur korygujących), stanowią faktury prawidłowo dokumentujące wykonane przez A. usługi, z prawidłowo wykazaną stawką VAT (zgodną z obecną praktyką). Otrzymanie takich faktur oznacza istnienie prawa do odliczenia VAT (oczywiście dotyczy to podmiotów, którym przysługuje prawo do odliczenia VAT).

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

W momencie otrzymania faktur o których mowa we wniosku (tj. październik 2023 roku) był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur w kolejnych okresach rozliczeniowych (tj. do grudnia 2023 roku). Usługi nabywane od firmy A. wykorzystywane były do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Były to usługi świadczone na rzecz Pana firmy co miesiąc od marca 2023 roku. Otrzymywał Pan faktury dokumentujące wykonywane usługi na rzecz Pana firmy w każdym miesiącu oraz w każdym miesiącu przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od otrzymywanych faktur.

W październiku 2023 roku otrzymał Pan od kontrahenta faktury korygujące oraz nowe faktury zwiększające stawkę VAT, wszystkie z datami wystawienia oraz wykonania usługi od marca do września 2023 roku. Pierwotne faktury na usługi pozwalały na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stawką 8% VAT. Faktury otrzymane w październiku 2023 roku pozwoliły na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wg stawki 23% VAT. Były to faktury zwiększające stawkę VAT.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 marca 2024 r.)

Czy od faktur otrzymanych w październiku 2023 roku zwiększających stawkę VAT, na których widnieją daty wystawienia oraz wykonania usług z miesięcy od marca do września 2023 roku, przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, tj. w okresie rozliczeniowym: listopad 2023, grudzień 2023 oraz styczeń 2024?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 marca 2024 r.)

Faktury te otrzymał Pan w październiku 2023 roku z informacją o zmianie stawek VAT z 8% na 23% VAT.

W związku z powyższym oczekuje Pan rozstrzygnięcia na podstawie niżej wymienionych przepisów:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 oraz 10b pkt 1 Ustawy o VAT: Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w: 1) ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny,

oraz zgodnie z art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT: Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Według Pana oceny zgodnie z przedstawionymi przepisami Ustawy o VAT przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od faktur VAT zwiększających stawkę otrzymanych w październiku 2023 roku w deklaracji podatkowej oraz plikach JPK za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych po październiku 2023 roku, tj. listopad 2023, grudzień 2023 oraz styczeń 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b. (uchylony),

2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3) (uchylony);

4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6) (uchylony);

7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Ponadto stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnika otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1. za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2. za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazano wyżej, dokumentem, który co do zasady stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego jest faktura.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Natomiast na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2) (uchylony)

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1) (uchylony)

2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca, z wyjątkiem faktur korygujących wystawianych do faktur, dla których nie został nadany numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur;

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4) (uchylony)

5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Zatem z powołanego przepisu ustawy dotyczącego faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą.

Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi przejazdu osób dla firmy A. Od firmy co miesiąc otrzymuje Pan faktury prowizyjne za korzystanie z aplikacji, na której znajdują się również bonusy za przejazdy. Firma A. w okresie od kwietnia do października 2023 roku wystawiała ww. faktury opodatkowane stawką VAT 8%, które stanowiły koszt Pana firmy. W październiku 2023 roku otrzymał Pan faktury korygujące do wszystkich faktur kosztowych od marca do października 2023 r. Kwoty zostały wyzerowane. Następnie również w październiku 2023 roku otrzymał Pan nowe faktury ze stawką VAT 23% (z datą wystawienia w miesiącu którego dotyczą). W momencie otrzymania faktur o których mowa we wniosku (tj. październik 2023 roku) był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur w kolejnych okresach rozliczeniowych (tj. do grudnia 2023 roku). Usługi nabywane od firmy A. wykorzystywane były do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pana wątpliwości budzi kwestia, czy z faktur otrzymanych w październiku 2023 roku zwiększających stawkę VAT, na których widnieją daty wystawienia oraz wykonania usług z miesięcy od marca do września 2023 roku, przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, tj. w okresie rozliczeniowym: listopad 2023, grudzień 2023 oraz styczeń 2024.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku nie istniały okoliczności wskazujące na dokonanie korekty „do zera” wystawionych faktur, bowiem czynności udokumentowane fakturami zostały faktycznie wykonane a faktury zostały wprowadzone do obiegu prawnego.

Podkreślić należy, że przepis art. 106j ust. 1 ustawy o VAT ściśle określa sytuacje, w których należy wystawić fakturę korygującą. Natomiast ust. 2 wskazanego przepisu zawiera elementy, jakie powinna zawierać faktura korygująca.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W sytuacji opisanej we wniosku wystąpiła przesłanka wskazana w art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy zobowiązująca do dokonania korekty wystawionych faktur, tj. stwierdzono pomyłkę w stawce podatku. W tej sytuacji właściwym jest skorygowanie wystawianych w miesiącach od marca do września 2023 r. faktur, jednak korekta ta powinna dotyczyć wyłącznie błędnie wskazanej pozycji faktury, tj. wysokości stawki podatku. Brak jest uzasadnienia do skorygowania faktury „do zera” i wystawienia nowych faktur dokumentujących te same zdarzenia. Taki sposób dokumentowania przebiegu zdarzeń gospodarczych jest nieprawidłowy, gdyż usługi wykonane przez firmę A. na Pana rzecz zostały faktycznie wykonane.

Tym samym faktury, które otrzymał Pan w październiku 2023 r. zwiększające stawkę podatku, na których widnieją daty wystawienia oraz wykonania usług z miesięcy od marca do września 2023 roku stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane gdyż udokumentowanie tych czynności miało już miejsce przez wystawienie faktur w okresie od marca do września 2023 r. Tym samym nie było podstaw do korygowania faktur „do zera” oraz ponownego wystawienia faktur dokumentujących wykonanie usług, które miało miejsce w okresie od marca do września 2023 r.

Jak już wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W analizowanym przypadku zaistniała przesłanka negatywna wskazana w art. 88 ust. 3a pkt 4a ustawy zgodnie z którą nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Jeszcze raz podkreślić należy, że w analizowanej sprawie nie zachodziły okoliczności uzasadniające wstawienie faktur korygujących „do zera”, gdyż faktury wystawione od marca do września 2023 r. dokumentowały faktyczne wykonanie usług na Pana rzecz w poszczególnych okresach rozliczeniowych. Zasadnym zatem było skorygowanie pozycji faktur dotyczących stawki podatku poprzez wystawienie faktur korygujących. Przy czym dokonana korekta powinna dotyczyć wyłącznie tego elementu wystawionej faktury, który jest błędny i nie odzwierciedla w sposób prawidłowy przebiegu zdarzenia gospodarczego, tj. w sytuacji opisanej we wniosku pozycji dotyczącej wysokości stawki podatku VAT. Tym samym otrzymane przez Pana w październiku 2023 r. faktury nie kreują żadnych nowych czynności, które podlegałyby opodatkowaniu i w konsekwencji powodowały po stronie Pana jako nabywcy prawo do odliczenia podatku VAT.

W konsekwencji nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur otrzymanych w październiku 2023 r. zwiększających stawkę podatku VAT ponieważ stwierdzają one czynności, które nie zostały dokonane.

Tym samym Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W interpretacji przyjęto zatem jako element opisu sprawy wskazaną przez Pana okoliczność, że dla świadczonych usług ma zastososowanie stawka podatku w wysokości 23% i organ nie dokonywał w tym zakresie oceny.

Ponadto wskazać należy, że wydana interpretacja (zgodnie z zakresem wyznaczonym zadanym przez Pana pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie) dotyczy wyłącznie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w październiku 2023 r.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana i nie wywołuje skutków podatkowych dla firmy B..

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).