Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium UE oraz brak obowiązku wliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium UE,

-niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wartości świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług.

Uzupełnił go Pan pismem z 14 marca 2024 r. (wpływ 14 marca 2024 r.).

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz podmiotem figurującym w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT jako „Zwolniony”.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest „Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana” (PKD 96.09.Z). W tym miejscu Wnioskodawca wyjaśnia, iż przedmiotem Jego działalności są usługi poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o ich przodkach i żyjących krewnych, a zatem informacji o ich pochodzeniu i korzeniach. Z usług Wnioskodawcy korzystają klienci indywidualni.

Złożony wniosek o interpretację dotyczy jedynie usług świadczonych na rzecz osób fizycznych, niebędących podatnikami, posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Świadczenie ww. usług odbywa się w następujący sposób.

Do Wnioskodawcy zgłasza się Klient przedstawiając mu swoje oczekiwania oraz informacje, które posiada i które mogą przydać się do dalszego poszukiwania. Są to przykładowo informacje o udziale członka rodziny w jednej z historycznych wojen czy informacje o przynależności etnicznej przodków. Najczęściej są to informacje bardzo szczątkowe, pozwalające jedynie na ustalenie np. regionu Polski, w którym niegdyś żyli członkowie rodziny Klienta.

Po przyjęciu zlecenia, Wnioskodawca przystępuje do poszukiwań wszelkich dostępnych informacji o rodzinie Klienta. Wnioskodawca przeszukuje dokumenty w archiwach państwowych, diecezjalnych i parafialnych. Ponadto przeszukuje internetowe bazy danych oraz dokonuje poszukiwań w bibliotekach, muzeach, biurach cmentarnych i we wszystkich miejscach, w których może znaleźć dokumenty dotyczące rodziny Klienta. Zdarza się, że poszukiwania genealogiczne prowadzą na cmentarz. W takiej sytuacji Wnioskodawca udaje się w to miejsce w celu odnalezienia nagrobków oraz informacji jakie na nich widnieją.

Wnioskodawca zbiera również informacje bezpośrednio od mieszkańców miejscowości, do których prowadzą odnalezione dokumenty. Zdarza się, że również, że informacje, do których dotarł Wnioskodawca wskazują, że jego krewni żyją. Wnioskodawca umawia wówczas spotkanie ze znalezionymi członkami rodziny i przyjeżdża do nich wraz z Klientem. Ponadto, zdarza się, że Klient chce aktywnie uczestniczyć w samych poszukiwaniach. Wówczas Klient (czasami wraz z rodziną) przyjeżdża do Polski i udaje się wraz z Wnioskodawcą w miejsca poszukiwań informacji o historii jego rodziny, odwiedzane są wówczas miejsca zbiorów dokumentów, a także cmentarze oraz miejscowości rodzinne. W trakcie poszukiwań Wnioskodawca na bieżąco przekazuje Klientowi informacje jakie uzyskał i ustala z nim dalsze kierunki poszukiwań. Po zakończeniu poszukiwań Wnioskodawca przygotowuje końcowy raport, w którym umieszcza wszystkie informacje jakie uzyskał w trakcie poszukiwań wraz z ich analizą i kopią odnalezionych dokumentów. Istotą działań Wnioskodawcy jest więc dogłębna i całościowa interpretacja zebranych w toku poszukiwań dokumentów, pozwalająca na wypracowanie wniosków, które następnie przekazywane są Klientowi.

Przekazane Klientowi informacje mogą pozwolić Klientowi na ubieganie się o potwierdzenie polskiego obywatelstwa. Jeżeli głównym celem Klienta jest zebranie dokumentów potwierdzających jego obywatelstwo to Wnioskodawca skupia się na pozyskaniu wszelkich dostępnych dokumentów. Nie zbiera wówczas informacji o przodkach Klienta, chyba że Klient zdecyduje się na rozszerzenie poszukiwań o informacje o swojej rodzinie.

Wnioskodawca chce uzyskać interpretację indywidualną potwierdzającą jego stanowisko w kwestii ustalenia miejsca świadczenia usług, które przedstawił powyżej oraz braku konieczności uwzględniania ich wartości w limicie sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU.

Podkreślenia wymaga, iż Wnioskodawca w dalszej treści uzasadnienia złożonego wniosku powołuje się na wydaną już w analogicznej sprawie interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 listopada 2021 roku, znak 0113-KDIPT1-2.4012.755. 2021.1.KT, w której stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Stąd, Wnioskodawca oczekuje jedynie potwierdzenia, iż:

1)w świetle art. 28l VATU świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce,

2)świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, nie wlicza się do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, które to stanowisko znajduje oparcie w przytoczonej interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2021 r.

Pytania

1.Czy w świetle art. 28l VATU, świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?

2.Czy do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU, uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, wlicza się świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej?

Pana stanowisko w sprawie

W odniesieniu do przedstawionych powyżej pytań 1 i 2 Wnioskodawca wskazuje:

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 28l VATU, świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VATU), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższa regulacja wyraża w swej istocie zasadę terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale jedynie w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 VATU – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego ustawodawca rozumie, na co wskazuje w art. 2 pkt 5 VATU, terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 2a VATU, niemającym jednak znaczenia w niniejszej sprawie.

W myśl art. 8 ust. 1 VATU, świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 VATU.

Z powyższych regulacji wynika, że ustalenie miejsca świadczenia usługi jest kluczowe do uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu w Polsce bądź nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Rozdział ten wprowadza szczególne reguły dotyczące miejsca świadczenia w odniesieniu do niektórych usług (przede wszystkim usług niematerialnych) na rzecz konsumentów, czyli podmiotów niebędących podatnikami, przy czym dotyczy to wyłącznie konsumentów niemających stałego miejsca zamieszkania (siedziby, zwykłego miejsca pobytu) na terytorium Unii Europejskiej.

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału, tj. w kwestiach ustalania miejsca świadczenia usług, ustawodawca wprowadził w art. 28a VATU, odmienną definicję podatnika.

W myśl art. 28a VATU, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28c ust. 1 VATU, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Jednocześnie zgodnie z art. 28l VATU, w przypadku świadczenia usług wymienionych w tym przepisie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Punkt 4 tego przepisu wskazuje, że jednym z rodzajów takich usług jest przetwarzanie danych, dostarczanie informacji oraz usługi tłumaczeń.

Podsumowując, na podstawie art. 28l pkt 4 VATU, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o jego rodzinie i przodkach – w jego ocenie – mieszczą się w pojęciu „dostarczania informacji”.

Ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują co prawda pojęcia „dostarczać”. Zatem – wobec braku ustawowej definicji – należy posłużyć się słownikiem językowym. Odwołując się zatem do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod red. prof. Stanisława Dubisza Wydawnictwo PWN: „dostarczać” oznacza „dawać”, „udzielać”, natomiast „informacja” to „wiadomość”, „wskazówka”, „pouczenie jak coś zrobić”.

Korelacja powyższych dwóch pojęć prowadzi do wniosku, że dostarczanie informacji to przekazywanie, przedstawianie, udzielanie wiadomości oraz wskazówek, co odpowiada czynnościom jakie dokonuje Wnioskodawca. Poszukuje on i gromadzi bowiem wszystkie możliwe wiadomości i wskazówki, które mogą dać Klientowi odpowiedź jak wyglądały dzieje jego rodziny.

Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie „istotą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest dostarczenie Usługobiorcy informacji oraz danych, mających na celu odpowiedź na postawione pytanie badawcze” (interpretacja indywidualna z 31 sierpnia 2012 r. Nr lPPP3/443-594/12-2/KC).

Można bez cienia wątpliwości postawić tezę, że zebrane przez Wnioskodawcę informacje pozwalają odpowiedzieć na pytania Klienta: „kim byli moi przodkowie”, „czy mam jeszcze żyjących krewnych”. Co więcej, zebrane i przekazane Klientowi informacje pozwalają Klientowi na ubieganie się o potwierdzenie polskiego obywatelstwa.

Z uwagi, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie dostarczania informacji są świadczone na rzecz osób mających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską, to na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek rozliczania podatku VAT w związku z ich świadczeniem.

Mając powyższe na względzie, w świetle art. 28l VATU, świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Taką kwalifikację wprost przyjął Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2021 r., znak 0113-KDIPT1-2.4012.755.2021.1.KT stwierdzając, iż:

„W ocenie tut. organu »Usługi dostarczania informacji« obejmują dostarczanie wiedzy i informacji każdego typu i w każdej formie. Informacja może dotyczyć różnych kwestii, np. liczb, faktów, danych. Dostarczanie informacji może również polegać na zbieraniu i przekazywaniu wiadomości, zdjęć i komentarzy. Faktycznym celem świadczenia usług przez Wnioskodawcę jest dostarczenie Klientowi informacji o przodkach i żyjących krewnych Klienta. Mając na uwadze powyższe, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej należy uznać za usługi dostarczania informacji. W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne w zakresie określania miejsca świadczenia usług, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V »Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług«.

W myśl art. 28a VATU, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących poza terytorium Unii Europejskiej. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących poza terytorium Unii Europejskiej jest – zgodnie z art. 28l pkt 4 VATU – miejsce, w którym ww. osoby fizyczne posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tj. w kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Tym samym usługi dostarczania informacji świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski”.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU, uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, nie wlicza się świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa powyżej.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 VATU, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

A contrario, nie stanowi sprzedaży w rozumieniu VATU, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług poza terytorium kraju, a więc dostawa towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską.

Powyższa wykładnia przepisów VATU, jest również potwierdzana przez organy podatkowe, m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 30 marca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ, a także w wielokrotnie już przytaczanej interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2021 r., znak 0113-KDIPT1

-2.4012.755.2021.1.KT.

Miejscem świadczenia usług w zakresie dostarczania informacji podmiotom niebędącym podatnikami w rozumieniu art. 28a VATU, posiadającym stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W związku z tym, ww. usługi – jak już wskazywano – nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego, Wnioskodawca do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 VATU, powinien wliczać jedynie wartości czynności, które podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. Nie będą to zatem usługi opisane w stanie faktycznym świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Powyższe stanowisko jest aprobowane przez organy podatkowe. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w jednej ze swoich interpretacji potwierdził, że: „nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...)” (interpretacja indywidualna z 6 grudnia 2019 r. Nr 0112-KDIL2-3.4012.583.2019.1.IP).

Potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca znajduje również, w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.472.2019.1.PJ.

Mając powyższe na względzie, do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU, uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT, nie wlicza się świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślenia wymaga, iż taką kwalifikację wprost przyjął Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2021 r., znak 0113-KDIPT1 -2.4012.755.2021.1.KT, stwierdzając, iż: „Świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji, nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13 VATU. Zatem przepis ten nie ma zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji. Jak już wskazano w niniejszej interpretacji art. 2 pkt 22 VATU, zawiera zamknięty katalog czynności, które ustawa uznaje za sprzedaż. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 VATU, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...). W związku z tym, przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 VATU, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. Natomiast nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 VATU, nie wlicza kwot z tytułu usług dostarczania informacji, świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28l pkt 4 VATU i które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski”.

W konsekwencji Wnioskodawca oczekuje potwierdzenia przedstawionego przez niego stanowiska, które odpowiada stanowisku Organu podatkowego wyrażonemu w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2021 r., znak 0113-KDIPT1-2.4012.755.2021.1.KT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi poszukiwań genealogicznych i dostarczania Klientom informacji o ich przodkach i żyjących krewnych, a zatem informacji o ich pochodzeniu i korzeniach. Z usług Wnioskodawcy korzystają klienci indywidualni.

Świadczenie ww. usług odbywa się w następujący sposób.

Do Wnioskodawcy zgłasza się Klient przedstawiając mu swoje oczekiwania oraz informacje, które posiada i które mogą przydać się do dalszego poszukiwania. Są to przykładowo informacje o udziale członka rodziny w jednej z historycznych wojen czy informacje o przynależności etnicznej przodków. Najczęściej są to informacje bardzo szczątkowe pozwalające jedynie na ustalenie np. regionu Polski, w którym niegdyś żyli członkowie rodziny Klienta.

Po przyjęciu zlecenia, Wnioskodawca przystępuje do poszukiwań wszelkich dostępnych informacji o rodzinie Klienta. Wnioskodawca przeszukuje dokumenty w archiwach państwowych, diecezjalnych i parafialnych. Ponadto przeszukuje internetowe bazy danych oraz dokonuje poszukiwań w bibliotekach, muzeach, biurach cmentarnych i we wszystkich miejscach, w których może znaleźć dokumenty dotyczące rodziny Klienta.

Zdarza się, że poszukiwania genealogiczne prowadzą na cmentarz. W takiej sytuacji Wnioskodawca udaje się w to miejsce w celu odnalezienia nagrobków oraz informacji jakie na nich widnieją. Wnioskodawca zbiera również informacje bezpośrednio od mieszkańców miejscowości, do których prowadzą odnalezione dokumenty.

Zdarza się również, że informacje, do których dotarł Wnioskodawca wskazują, że jego krewni żyją. Wnioskodawca umawia wówczas spotkanie ze znalezionymi członkami rodziny i przyjeżdża do nich wraz z Klientem.

Ponadto, zdarza się, że Klient chce aktywnie uczestniczyć w samych poszukiwaniach. Wówczas Klient (czasami wraz z rodziną) przyjeżdża do Polski i udaje się wraz z Wnioskodawcą w miejsca poszukiwań informacji o historii jego rodziny, odwiedzane są wówczas miejsca zbiorów dokumentów, a także cmentarze oraz miejscowości rodzinne.

W trakcie poszukiwań, Wnioskodawca na bieżąco przekazuje Klientowi informacje jakie uzyskał i ustala z nim dalsze kierunki poszukiwań.

Po zakończeniu poszukiwań, Wnioskodawca przygotowuje końcowy raport, w którym umieszcza wszystkie informacje jakie uzyskał w trakcie poszukiwań wraz z ich analizą i kopią odnalezionych dokumentów.

Istotą działań Wnioskodawcy jest więc dogłębna i całościowa interpretacja zebranych w toku poszukiwań dokumentów pozwalająca na wypracowanie wniosków, które następnie przekazywane są Klientowi.

Przekazane Klientowi informacje mogą pozwolić Klientowi na ubieganie się o potwierdzenie polskiego obywatelstwa. Jeżeli głównym celem Klienta jest zebranie dokumentów potwierdzających jego obywatelstwo to Wnioskodawca skupia się na pozyskaniu wszelkich dostępnych dokumentów. Nie zbiera wówczas informacji o przodkach Klienta, chyba że Klient zdecyduje się na rozszerzenie poszukiwań o informacje o swojej rodzinie.

Wnioskodawca w momencie składania wniosku jest zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, tj. ze względu na nieprzekroczenie kwoty 200 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy świadczenie usług dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Regulacje prawne w zakresie określania miejsca świadczenia usług, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powołanych przepisów ustawy wynika, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 28l pkt 4 ustawy:

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi dostarczania informacji, na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „dostarczać”. Zatem – wobec braku w ustawie definicji „dostarczać” – należy posłużyć się znaczeniem językowym.

Zgodnie z definicją zawartą w uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod red. Prof. Stanisława Dubisza: „dostarczyć” oznacza „dawać”, „udzielać” natomiast „informacja” to „wiadomość”, „wskazówka”, „pouczenie jak coś zrobić”.

Zatem usługi dostarczania informacji obejmują dostarczanie wiedzy i informacji każdego typu i w każdej formie. Informacja może dotyczyć różnych kwestii np. liczb, faktów, danych. Dostarczanie informacji może również polegać na zbieraniu i przekazywaniu wiadomości, zdjęć i komentarzy.

Faktycznym celem świadczenia usług przez Wnioskodawcę jest dostarczenie Klientowi informacji o przodkach i żyjących krewnych Klienta.

Mając na uwadze powyższe, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej należy uznać za usługi dostarczania informacji.

Zgodnie z art. 28l pkt 4 ustawy, miejscem świadczenia (opodatkowania) ww. usług jest miejsce, w którym ww. osoby fizyczne niebędące podatnikami posiadają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tj. w kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Tym samym, usługi dostarczania informacji świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Podsumowując, w świetle art. 28l pkt 4 ustawy, świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji, o których mowa powyżej, na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza Unią Europejską, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy do limitu 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wlicza się kwoty uzyskane z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy:

Według art. 113 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy:

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi dostarczania informacji, nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy. Zatem przepis ten nie ma zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostarczania informacji.

Wskazać należy, że powołany art. 2 pkt 22 ustawy, zawiera zamknięty katalog czynności, które ustawa uznaje za sprzedaż.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym, przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. Natomiast nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza kwot uzyskanych z tytułu usług dostarczania informacji, świadczonych na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, dla których miejsce świadczenia, jak wskazano powyżej, ustalane jest na podstawie art. 28l pkt 4 ustawy i które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (stanu faktycznego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).