Opodatkowanie wprowadzania do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji; ustalenie, czy wartość depozytu prosumenckiego stanowi podstawę opodatkowania oraz ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-opodatkowania wprowadzania do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe;

-ustalenia, czy wartość depozytu prosumenckiego stanowi podstawę opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe;

-ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wprowadzania do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); ustalenia, czy wartość depozytu prosumenckiego stanowi podstawę opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2); ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie oznaczone nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 marca 2024 r. (wpływ 14 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X jest czynnym podatnikiem VAT, i na podstawie umowy cywilnoprawnej (Aneks nr 1 do Umowy Sprzedaży energii Elektrycznej wraz z usługą dystrybucji „Umowy kompleksowej” (...)) przyłączyła do sieci Y mikroinstalację o wielkości mocy 40kW. Tym samym od 11 lipca 2023 r. jest też prosumentem energii odnawialnej i wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji, w celu zużycia jej wyłącznie na potrzeby własne.

Rozliczenia z dostawcą energii prowadzone są w modelu net-billingu. W miesięcznych okresach rozliczeniowych na fakturach VAT wystawianych przez dostawcę energii elektrycznej, Spółka otrzymuje informację o ustalonej na indywidualnym koncie kwocie depozytu prosumenckiego, który w całości i na bieżąco rozlicza/potrąca ze zobowiązaniem wynikającymi z tytułu zakupu energii od dostawcy za dany miesiąc.

Uzupełnienie oraz doprecyzowanie opisu sprawy

1.Instalacja, w której wytwarzacie Państwo energię elektryczną, stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz.1436 ze zm., dalej: „ustawa o OZE”).

2.W związku z przyłączeniem do sieci OSD od 11 lipca 2023 r. otrzymaliście Państwo status Prosumenta energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy o OZE.

3.Na podstawie aneksu nr 1 do umowy sprzedaży energii elektrycznej, potwierdzającego zgłoszenie przyłączenia Państwa mikroinstalacji do sieci, Sprzedawca energii (Y) zobowiązał się do rozliczania wartości energii elektrycznej odnawialnej wytworzonej i wprowadzonej przez Państwa do sieci OSD.

W tym celu prowadzi dla Państwa indywidualne konto, na którym ewidencjonuje ilości i wartości energii elektrycznej wytworzonej, wprowadzonej oraz pobranej do/z sieci. W tym wartość środków należną Prosumentowi za energię wprowadzoną do sieci. Ustala kwotę tzw. depozytu prosumenckiego.

W miesięcznych okresach rozliczeniowych Sprzedawca energii (Y) dokonuje rozliczenia wartości energii wprowadzonej do sieci w stosunku do wartości energii pobranej z sieci w celu zużycia na potrzeby własne. Ustalony w wyniku rozliczenia depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań Prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od Y. Praktycznie rozliczenie sprowadza się do dokonania przez Państwa potrącenia z kwoty do zapłaty na rzecz Y podanej na fakturze kwoty należnego nam depozytu prosumenckiego. W przypadku naszych rozliczeń nie występuje kumulowanie i przechowywanie należnych środków (depozytu prosumenckiego) przez okres najbliższych 12 miesięcy zgodnie z ustawą o OZE.

Po Państwa stronie pozostaje obowiązek informowania sprzedawcę energii (Y) o przyłączeniu i zmianach w obrębie mikroinstalacji.

4.Rozliczenie w ramach modelu net-bilingu polega na sumarycznym bilansowaniu, tj. ustalaniu przez Sprzedawcę energii różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa do sieci OSD oraz wartości energii pobranej przez Państwa z tej sieci. Rozliczenie (bilansowanie) wykonywane jest w każdej godzinie. Dla danej godziny ustalana jest różnica pomiędzy sumą z wszystkich faz ilości energii pobranej z sieci (wyrażonej w kWh), a sumą ze wszystkich faz ilości energii wprowadzonej do sieci (wyrażoną w kWh).

5.Aneks nr 1 regulujący zasady przyłączenia mikroinstalacji do sieci nie reguluje terminu płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci.

Pytania

1.Czy wartość wytworzonej w mikroinstalacji i „oddanej” energii elektrycznej jest czynnością podlegająca opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT?

2.Czy wartość ustalonego depozytu prosumenckiego w świetle opisanego stanu faktycznego jest kwotą należną (do zapłaty), będąca podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT? (pytanie ostateczne sformułowane w piśmie z 8 marca 2024 r.)

3.Czy moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii wytworzonej z mikroinstalacji, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, wyznacza granicznie dzień potrącenia wzajemnych wierzytelności?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Tak, sprzedaż energii elektrycznej (wytworzonej z mikroinstalacji) do sieci w systemie net-billingu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT stawką podstawową, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

2.Potrącana comiesięcznie kwota depozytu prosumenckiego jest kwotą należną (do zapłaty) Spółce za wprowadzoną do sieci energię elektryczną, i stanowi podstawę opodatkowania VAT (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 marca 2024 r.).

Kwota depozytu jest wówczas kwotą zawierającą w sobie podatek VAT.

3.Tak, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19 ust. 7 ustawy o VAT moment powstania obowiązku podatkowego – wobec braku jakichkolwiek regulacji umownych w zakresie dat wystawiania faktur i terminów płatności w aneksie nr 1 do „Umowy kompleksowej” – powstaje granicznie w dniu potrącenia wzajemnych wierzytelności, który to dzień staje się wówczas dniem upływu terminu płatności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

-opodatkowania wprowadzania do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji – jest prawidłowe;

-ustalenia, czy wartość depozytu prosumenckiego stanowi podstawę opodatkowania – jest nieprawidłowe;

-ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym z przepisów nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1436 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy o OZE:

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Stosownie do art. 4 ust. 2b ustawy o OZE:

Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Stosownie do art. 4 ust. 11 ustawy o OZE:

W oparciu o art. 4b ust. 1 i ust. 2 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4c ust. 1 - 6 ustawy o OZE:

W myśl art. 40 ust. 1 - 1aa ustawy o OZE:

W zakresie, w jakim powołane przepisy dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wejdą one w życie 2 lipca 2024 r.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT, i na podstawie umowy cywilnoprawnej (aneksu nr 1 do Umowy Sprzedaży energii Elektrycznej wraz z usługą dystrybucji „Umowy kompleksowej” nr (…)) przyłączyliście Państwo do sieci Przedsiębiorstwa energetycznego mikroinstalację o wielkości mocy 40 kW. Tym samym od 11 lipca 2023 r. jesteście Państwo prosumentem energii odnawialnej i wytwarzacie Państwo energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji, w celu zużycia jej wyłącznie na potrzeby własne. Rozliczenia z dostawcą energii prowadzone są w modelu net-billingu. W miesięcznych okresach rozliczeniowych na fakturach wystawianych przez dostawcę energii elektrycznej, otrzymujecie Państwo informację o ustalonej na indywidualnym koncie kwocie depozytu prosumenckiego, który w całości i na bieżąco rozlicza/potrąca ze zobowiązaniem wynikającymi z tytułu zakupu energii od dostawcy za dany miesiąc. Instalacja, z której wytwarzacie Państwo energię elektryczną, stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o OZE. W związku z przyłączeniem do sieci OSD od 11 lipca 2023 r. otrzymaliście Państwo status prosumenta energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy o OZE. Na podstawie aneksu nr 1 do umowy sprzedaży energii elektrycznej, potwierdzającego zgłoszenie przyłączenia Państwa mikroinstalacji do sieci, Sprzedawca energii zobowiązał się do rozliczania wartości energii elektrycznej odnawialnej wytworzonej i wprowadzonej przez Państwa do sieci OSD. W tym celu prowadzi dla Państwa indywidualne konto, na którym ewidencjonuje ilości i wartości energii elektrycznej wytworzonej, wprowadzonej oraz pobranej do/z sieci. W tym wartość środków należną Prosumentowi za energię wprowadzoną do sieci. Ustala kwotę tzw. depozytu prosumenckiego.

W miesięcznych okresach rozliczeniowych Sprzedawca energii dokonuje rozliczenia wartości energii wprowadzonej do sieci w stosunku do wartości energii pobranej z sieci w celu zużycia na potrzeby własne. Ustalony w wyniku rozliczenia depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań Prosumenta z tytułu zakupu energii elektrycznej od Przedsiębiorstwa energetycznego. Praktycznie rozliczenie sprowadza się do dokonania przez Państwa potrącenia z kwoty do zapłaty na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego podanej na fakturze kwoty należnego Państwu depozytu prosumenckiego. W przypadku Państwa rozliczeń nie występuje kumulowanie i przechowywanie należnych środków (depozytu prosumenckiego) przez okres najbliższych 12 miesięcy zgodnie z ustawą o OZE.

Rozliczenie w ramach modelu net bilingu polega na sumarycznym bilansowaniu, tj. ustalaniu przez Sprzedawcę energii różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa do sieci OSD oraz wartości energii pobranej przez Państwa z tej sieci. Rozliczenie (bilansowanie) wykonywane jest w każdej godzinie. Dla danej godziny ustalana jest różnica pomiędzy sumą z wszystkich faz ilości energii pobranej z sieci (wyrażonej w kWh), a sumą ze wszystkich faz ilości energii wprowadzonej do sieci (wyrażoną w kWh).

Aneks nr 1 regulujący zasady przyłączenia mikroinstalacji do sieci nie reguluje terminu płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci.

Mają Państwo w pierwszej kolejności wątpliwości, czy wartość wytworzonej w mikroinstalacji i „oddanej” energii elektrycznej jest czynnością podlegająca opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa o podatku od towarów i usług definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

Jak już więc wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C‑219/12.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak już więc wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE C-219/12.

Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec przedsiębiorstwa energetycznego i tego przedsiębiorstwa wobec prosumenta (co wynika z art. 4c ust. 3 ustawy o OZE), pozostaje bez wpływu na określenie odpłatnego charakteru dokonywanej przez Państwa dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji.

W okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem dokonują Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji za wynagrodzeniem na podstawie umowy cywilnoprawnej, która została zawarta z przedsiębiorstwem energetycznym.

W konsekwencji, wprowadzając wyprodukowaną w instalacji OZE energię do sieci energetycznej dokonują Państwo, jako prosument i czynny podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem wprowadzenie przez Państwa energii elektrycznej do sieci w systemie net-billing na podstawie zawartej Umowy, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Mają Państwo także wątpliwości, czy wartość ustalonego depozytu prosumenckiego w świetle opisanego stanu faktycznego jest kwotą należną (do zapłaty), będąca podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Jak wynika z przepisów ustawy o OZE, w przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej (o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE) jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego zgodnie z cyt. art. 4b ust. 1 ustawy o OZE, tj. jako iloczyn sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne oraz rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 5 ustawy o OZE, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Wskazany powyżej przepis art. 4b ust. 1 ustawy o OZE wyznacza wartość kwoty należnej prosumentowi za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej określając ją jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego i rynkowej ceny energii elektrycznej. Kwotę tą należy uznać za wynagrodzenie należne Państwu za dostawę energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowa dla konstrukcji podstawy opodatkowania jest analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) jest wartością należną za wytworzenie i wprowadzenie przez Prosumenta energii do sieci.

Z przepisów ustawy o OZE wynika również, że depozyt prosumencki pokazujący wartość środków należną prosumentowi za energię wprowadzoną do sieci (ilość energii i wartość tej energii), przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta. Jak wynika z treści art. 4c ust. 4 ustawy o OZE, wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.

Zatem wartość depozytu prosumenta jest przeznaczana na rozliczenie zobowiązań prosumenta, a zatem będzie pomniejszać kwotę podlegającą zapłacie przez prosumenta w danym okresie rozliczeniowym. Depozyt zapisany na koncie prosumenckim służy więc do regulowania zobowiązań, natomiast nie wpływa na kwestię ustalania podstawy opodatkowania.

Jak już wskazano, w przypadku wytworzenia przez Państwa energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii i wprowadzenia jej do sieci elektroenergetycznej, dokonujecie Państwo dostawy tej energii, za którą przysługuje Państwu wynagrodzenie określone jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego (tj. ilości energii elektrycznej wprowadzonej w poszczególnych godzinach do sieci przez prosumenta – po zbilansowaniu międzyfazowym) i rynkowej ceny energii elektrycznej. Depozyt prosumencki, pokazujący wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię wprowadzoną do sieci (ilość energii i wartość tej energii), jak wynika z powyższych przepisów, może pomniejszyć kwotę zobowiązania prosumenta wobec sprzedawcy energii elektrycznej z tytułu zakupu tej energii od sprzedawcy. Przeznaczenie depozytu prosumenta na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy tej energii, nie powoduje, że nie dochodzi do dostawy energii elektrycznej przez prosumenta na rzecz sprzedawcy energii elektrycznej.

Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec przedsiębiorstwa energetycznego (co wynika z art. 4c ust. 3 ustawy o OZE) i tego przedsiębiorstwa wobec prosumenta, pozostaje bez wpływu na określenie wysokości podstawy opodatkowania.

Zatem kwotę należną dla Państwa (prosumenta) z tytułu dostawy energii elektrycznej, która jest wyprodukowana za pomocą instalacji OZE, będzie stanowić wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez Państwa po zbilansowaniu międzyfazowym i rynkowej ceny energii elektrycznej. Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) – jak stwierdzono powyżej – jest wartością należną Państwu z tytułu rozliczenia wprowadzonej do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji OZE, obejmującą całość należnego Państwu świadczenia od Przedsiębiorstwa energetycznego, którą – w celu określenia podstawy opodatkowania – należy pomniejszyć o kwotę występującego dla tej dostawy podatku należnego. Wskazuje to, że ww. wartość (iloczyn energii wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) stanowi kwotę brutto z tytułu dostawy wprowadzonej przez Państwa energii elektrycznej wytworzonej w instalacji OZE, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT.

Podsumowując, podstawą opodatkowania, jaką powinni Państwo określić z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie rozliczeniowym stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

W konsekwencji podstawą opodatkowania, jaką powinni Państwo określić z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie rozliczeniowym, nie jest wartość depozytu prosumenckiego, gdyż nie jest ona kwotą należną z tytułu dostawy przez Państwa energii elektrycznej, a służy do regulowania Państwa zobowiązań za energię pobraną z sieci. Podstawę opodatkowania u Państwa jako prosumenta z tytułu wprowadzenia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług, bez pomniejszenia jej o wartość rozliczenia depozytu prosumenckiego.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Kolejne Państwa pytanie dotyczy ustalenia, czy moment powstania obowiązku podatkowego z tyt. sprzedaży energii wytworzonej z mikroinstalacji, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, wyznacza granicznie dzień potrącenia wzajemnych wierzytelności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy:

Jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Z okoliczności sprawy wynika, że Umowa nie określa terminu na wystawienie faktur za sprzedaż energii.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy z tytułu energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przedsiębiorstwa energetycznego powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast gdy Państwo nie wystawili faktury lub wystawili ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Zatem obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, natomiast gdy nie wystawili Państwo faktury lub wystawili ją Państwo z opóźnieniem obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawienie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 o treści: „Tak, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19 ust. 7 ustawy o VAT moment powstania obowiązku podatkowego – wobec braku jakichkolwiek regulacji umownych w zakresie dat wystawiania faktur i terminów płatności w aneksie nr 1 do „Umowy kompleksowej” – powstaje granicznie w dniu potrącenia wzajemnych wierzytelności, który to dzień staje się wówczas dniem upływu terminu płatności” należało uznać je nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności ustalenia stawki podatku dla sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).