Interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.1.2024.4.MKA
Temat interpretacji
W analizowanej sprawie to Państwo są podmiotem, który będzie dokonywał czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatnego świadczenia usług na rzecz kontrahentów. W konsekwencji, to Państwo będą mieli obowiązek wystawienia faktur z tytułu wykonanych usług najmu.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 26 lutego 2024 r. (wpływ 4 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka, dalej jako „Wnioskodawczyni”, prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem NIP: (...) i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.), dalej: „ustawa o CIT”. Przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawczyni stanowi wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (kod PKD 68.20.Z). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni świadczy usługi najmu powierzchni biurowej oraz sal konferencyjno-szkoleniowych.
Wnioskodawczyni planuje utworzenie i przystąpienie do spółki jawnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: spółka jawna) poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego. Drugim wspólnikiem w spółce jawnej będzie osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy. Każdemu ze wspólników przysługiwać będzie prawo do 50% udziału w zyskach spółki jawnej. Celem pokrycia wkładu umówionego Wnioskodawczyni wniesie do spółki jawnej wierzytelności niewymagalne z umów o świadczenie usług przez Wnioskodawczynię, które nie będą jeszcze zafakturowane, a usługi - w dniu wniesienia wkładu - nie będą wykonane. Przedmiotem wkładu będą zatem wyłącznie indywidualnie oznaczone wierzytelności niewymagalne o zapłatę czynszu najmu wynikające z umów zawartych z najemcami. Treść umów będzie zawierać szczegółowe określenie wzajemnych świadczeń oraz ich wycenę (stawkę czynszu najmu, okres rozliczeniowy, ewentualnie wynagrodzenie dodatkowe). Wnioskodawczyni nie będzie w żaden sposób ograniczona w rozporządzaniu przysługującymi jej prawami podmiotowymi wynikającymi z opisanych stosunków prawnych. W dniu wniesienia wkładu, umowy z kontrahentami będą już zawarte, ale nie będą jeszcze wykonane, ponieważ wkład zostanie wniesiony przed rozpoczęciem świadczenia usługi najmu. Wierzytelności niewymagalne będące przedmiotem wkładu będą posiadały konkretną wartość ekonomiczną, która zostanie określona w umowie spółki.
Spółka jawna złoży w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania, formularz CIT-15J zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1a ustawy o CIT. Nie będą nadto istniały przesłanki do uznania wierzytelności za zagrożone nieściągalnością.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Spółka, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zakres działalności spółki jawnej będzie częściowo pokrywał się z zakresem działalności dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni będzie kontynuowała własną działalność po wniesieniu wkładu do spółki jawnej.
Faktury zostaną wystawione na usługobiorców z tytułu wykonanych przez Wnioskodawczynię usług najmu.
Faktury będą dotyczyły usług świadczonych przez Wnioskodawczynię po utworzeniu i przystąpieniu do spółki jawnej.
Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)
Czy Wnioskodawczyni pomimo wniesienia wierzytelności niewymagalnych do spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego będzie zobowiązana do wystawienia faktur VAT w terminie zgodnym z ustawą, gdy wierzytelności staną się wymagalne poprzez wykonanie przedmiotowych usług najmu?
Państwa stanowisko w sprawie
Wedle stanowiska Wnioskodawczyni, mimo wniesienia wierzytelności niewymagalnych do spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego, Wnioskodawczyni będzie obowiązana do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług.
Jak stanowi przepis art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931), dalej „ustawa o podatku od towarów i usług”, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Cytowany przepis odsyła do art. 106a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisy działu XI tej ustawy stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium: państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika (lit. a), państwa trzeciego (lit. b).
W przypadku, gdy podatnik wykonał jedną z opisanych w treści przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynności na rzecz innego podmiotu (np. osoby fizycznej niebędącej podatnikiem), wówczas obowiązek wystawienia faktury na podstawie omawianej regulacji nie wystąpi (jednak podatnik w myśl art. 106b ust. 3 ww. ustawy może być zobowiązany do wystawienia faktury, jeżeli nabywca inny niż wymieniony w art. 106b ust. 1 pkt 1 tej ustawy przedstawi w stosownym czasie takie żądanie).
Zdaniem Wnioskodawczyni to po jej stronie wystąpi obowiązek wystawienia faktury na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 albo art. 106b ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku wniesienia wierzytelności niewymagalnych do spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego zmieni się bowiem jedynie podmiot będący wierzycielem, a zmianie nie ulegnie treść samego zobowiązania umownego, nie nastąpi nadto rozwiązanie umowy ani zwrot środków na rzecz usługobiorcy. Nowym wierzycielem będzie spółka jawna, ale to Wnioskodawczyni wyświadczy kontrahentowi (usługobiorcy) usługę i tym samym dokona czynności opodatkowanej podatkiem - świadczenia usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z 2 września 2022 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.340.2022.4.MP.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.
W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
W świetle art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy:
Faktura powinna zawierać:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.
Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.
Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).
Podstawą do dokonania cesji wierzytelności jest art. 509 ww. ustawy Kodeks cywilny.
Stosownie do treści art. 509 § 1 tej ustawy:
Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
W myśl art. 509 § 2 cyt. ustawy:
Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.
Z kolei art. 510 § 1 ww. ustawy stanowi, że:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Zatem wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności. W wyniku przelewu wierzytelności prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności, przy czym sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie.
We wniosku wskazali Państwo, że są zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przeważającą działalnością gospodarczą Spółki stanowi wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (kod PKD 68.20.Z). W ramach prowadzonej działalności świadczą Państwo usługi najmu powierzchni biurowej oraz sal konferencyjno-szkoleniowych.
Planują Państwo utworzenie i przystąpienie do spółki jawnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego. Drugim wspólnikiem w spółce jawnej będzie osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy. Każdemu ze wspólników przysługiwać będzie prawo do 50% udziału w zyskach spółki jawnej. W celu pokrycia umówionego wkładu, wniosą Państwo do spółki jawnej wierzytelności niewymagalne z umów o świadczenie usług, które nie będą jeszcze zafakturowane, a usługi - w dniu wniesienia wkładu - nie będą wykonane. Przedmiotem wkładu będą zatem wyłącznie indywidualnie oznaczone wierzytelności niewymagalne o zapłatę czynszu najmu wynikające z umów zawartych z najemcami. Treść umów będzie zawierać szczegółowe określenie wzajemnych świadczeń oraz ich wycenę (stawkę czynszu najmu, okres rozliczeniowy, ewentualnie wynagrodzenie dodatkowe).
Zakres działalności spółki jawnej będzie częściowo pokrywał się z zakresem działalności dotychczas prowadzonej przez Państwa. Będą Państwo kontynuowali własną działalność po wniesieniu wkładu do spółki jawnej. Faktury zostaną wystawione na usługobiorców z tytułu wykonanych przez Państwa usług najmu. Faktury będą dotyczyły usług świadczonych przez Państwa po utworzeniu i przystąpieniu do spółki jawnej.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy pomimo wniesienia wierzytelności niewymagalnych do spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego będą Państwo zobowiązani do wystawienia faktur w terminie zgodnym z ustawą, gdy wierzytelności staną się wymagalne poprzez wykonanie przedmiotowych usług najmu.
Z cytowanego wyżej przepisu art. 106b ust. 1 ustawy wynika, że fakturę wystawia się m.in. w przypadku dokonania sprzedaży (tj. odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług), a wystawia ją (co do zasady) podmiot wykonujący daną czynność (podatnik) dla nabywcy towarów lub usługobiorcy.
W analizowanej sprawie to Państwo są podmiotem świadczącym usługi na rzecz najemców (usługobiorców), z którymi łączą Państwa zawarte umowy. W dniu wniesienia wkładu, umowy z kontrahentami będą już zawarte, ale nie będą jeszcze wykonane, ponieważ wkład zostanie wniesiony przed rozpoczęciem świadczenia usługi najmu. Wierzytelności niewymagalne będące przedmiotem wkładu będą posiadały konkretną wartość ekonomiczną, która zostanie określona w umowie spółki. Nie będą Państwo w żaden sposób ograniczeni w rozporządzaniu przysługującymi prawami podmiotowymi wynikającymi z opisanych stosunków prawnych.
Będą Państwo kontynuowali własną działalność po wniesieniu wkładu do spółki jawnej i realizując zawarte z kontrahentami umowy, to Państwo będą świadczyli na ich rzecz usługi najmu. Z okoliczności sprawy wynika, że zmieni się jedynie podmiot będący wierzycielem, a zmianie nie ulegnie treść samego zobowiązania umownego i nie nastąpi rozwiązanie umowy, ani zwrot środków na rzecz usługobiorców.
Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie to Państwo są podmiotem, który będzie dokonywał czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatnego świadczenia usług na rzecz kontrahentów. W konsekwencji, to Państwo będą mieli obowiązek wystawienia faktur z tytułu wykonanych usług najmu.
Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).