Interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.27.2024.1.RMA
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej usługi nadzoru inwestorskiego w zakresie przebudowy skrzyżowania.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej usługi. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina Miejska (…) w latach 2020-2023 realizowała inwestycję – budowa skrzyżowania bezkolizyjnego w ciągu ul. (…) wraz z likwidacją przejazdu kolejowego. Inwestycja była realizowana przy współudziale spółki (…) na podstawie zawartej przez Strony 1 lipca 2019 roku umowy (…), która określała zasady finansowania inwestycji. 17 lutego 2021 r. Gmina Miejska (…) oraz (…) jako Zamawiający zawarły umowę z (…) Sp. z o.o. na usługę polegającą na sprawowaniu czynności kompleksowego nadzoru inwestorskiego przy realizacji ww. zadania inwestycyjnego. W umowie wskazano, że usługa w zakresie nadzoru będzie finansowana w całości przez Gminę, następnie w związku z przedłużeniem realizacji inwestycji, zawarto aneks do umowy, który określił łączne wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy na kwotę (…) zł, z tym że Gmina sfinansowała kwotę (…) zł, a (…) pozostałą część czyli (…) zł.
Dodatkowo 18 grudnia 2023 roku został podpisany aneks do umowy (…) zawartej między Gminą a (…) zwiększający finansowanie inwestycji po stronie (…) w zakresie nadzoru inwestorskiego poprzez odsprzedaż części poniesionych kosztów przez Gminę na rzecz (…) Sp. z o.o. Wystawiona została przez Gminę faktura VAT na (…) na kwotę (...) zł netto plus należny podatek VAT 23% w kwocie (...) zł.
Gmina od nakładów inwestycyjnych na zadanie budowa skrzyżowania bezkolizyjnego w ciągu (…) wraz z likwidacją przejazdu kolejowego nie odliczała podatku od towarów i usług naliczonego, ponieważ inwestycja nie miała służyć czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W czasie trwania inwestycji nastąpiła zmiana przeznaczenia części nakładów na nadzór, nie będą one stanowiły nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Gminę, ponieważ zostały sprzedane (…). Powstanie poza działalnością niepodlegającą VAT (inwestycja drogowa – zadanie własne Gminy), działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Gmina stoi na stanowisku, iż odsprzedając część usługi nadzoru inwestorskiego na rzecz (…) będzie mogła dokonać korekty kwoty podatku naliczonego i odliczyć część podatku VAT naliczonego w kwocie równej (...) zł od faktur VAT otrzymanych od (…) Sp. z o.o. Gmina będzie mogła dokonać korekty kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, który mówi, że w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje i niewykorzystywanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których nastąpiła ta zmiana.
Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.), zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Gmina prowadzi działalność zarówno niepodlegającą VAT, zwolnioną z VAT oraz opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Pytanie
Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w kwocie (...) zł (kwota odpowiadająca VAT należnemu z faktury wystawionej na rzecz (…)) z faktur zakupu usługi nadzoru inwestorskiego od (…) Sp. z o.o. w okresie 2022-2023 rok w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej usługi?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego. Na mocy art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy są spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli takich których następstwem jest wystąpienie podatku należnego. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel bądź rezultat takiej działalności. Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. W przedstawianym przypadku Gmina wykonywała czynności na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej.
Zatem odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Dodatkowo zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego.
W niniejszej sprawie należy wskazać, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ponadto jak mówi art. 8 ust. 2a, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Oznacza to, że koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę.
Zgodnie z art. 91 ust. 7 gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru i usługi stosuje się przepisy art. 91 ust. 1-6, tj. korektę podatku naliczonego.
Zmiana przeznaczenia części poniesionych nakładów inwestycyjnych – usługi nadzoru nastąpiła przed zakończeniem inwestycji, nie było wprowadzenia do ewidencji środków trwałych uzyskanych nakładów inwestycyjnych, dlatego zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od usług nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Reasumując Gmina stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w kwocie (...) zł (kwota odpowiadająca VAT należnemu z faktury wystawionej na rzecz (…)) z faktur wystawionych przez (…) Sp. z o.o. w okresie 2022-2023 rok w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej usługi. Gmina w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia usługi, tj. grudzień 2023 roku dokona korekty podatku VAT naliczonego na plus, tj. o kwotę (...) zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.
- odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających podatkowi.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części przysługuje podatnikowi pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Zasady dokonywania korekty kwoty podatku naliczonego wskazano w art. 91 ustawy.
Państwa problem dotyczy możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości (...)zł z faktur zakupu usługi nadzoru inwestorskiego od (…) Sp. z o.o., odpowiadającej podatkowi należnemu z faktury wystawionej na rzecz (…) w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej usługi.
Aby rozstrzygnąć ww. kwestię w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy zasadnie opodatkowali Państwo odsprzedaż na rzecz (…) części poniesionych kosztów w zakresie nadzoru inwestorskiego na rzecz (…) Sp. z o.o., poprzez wystawienie na rzecz (…) faktury na kwotę (...) zł netto plus należny podatek VAT w kwocie (...)zł.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii;
22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w myśl art. 7 ustawy.
Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. w sprawie C‑154/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA ETS, które zapadło na tle przepisów Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.
Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.
Zatem za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uważane mogą być takie sytuacje, w których:
- istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
- wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
- istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
- odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
- istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powyższego przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. w przypadku gdy czynności takie są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że w pozostałym zakresie, np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, nie występują jako podatnicy podatku VAT.
Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.
Wobec powyższych przepisów, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Trzeba przy tym zauważyć, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
Z wniosku nie wynika, że w niniejszej sprawie dojdzie do przeniesienia przez Państwa na rzecz (…) prawa do rozporządzania jak właściciel zrealizowaną inwestycją – budową skrzyżowania bezkolizyjnego w ciągu ul. (…) wraz z likwidacją przejazdu kolejowego. Tym samym nie można uznać, że w opisanej sprawie ma miejsce dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Jednocześnie wskazać należy, że nie świadczą Państwo na rzecz (…) odpłatnych usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, w związku z podpisaniem aneksu do umowy zwiększającego finansowanie inwestycji po stronie (…) w zakresie nadzoru inwestorskiego i odsprzedaż przez Państwa części poniesionych kosztów na rzecz (…) Sp. z o.o. W opisanej sprawie brak jest świadczenia wzajemnego pomiędzy stronami umowy, a jedynie umownie określony i zmieniony w formie aneksu obowiązek partycypacji w kosztach całego przedsięwzięcia.
Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, w latach 2020-2023 realizowali Państwo inwestycję – budowa skrzyżowania bezkolizyjnego w ciągu ul. (…) wraz z likwidacją przejazdu kolejowego. Inwestycja była realizowana przy współudziale spółki (…) na podstawie zawartej przez Strony umowy. 17 lutego 2021 r. Państwo oraz (…) jako Zamawiający zawarły umowę z (…) Sp. z o.o. na usługę polegającą na sprawowaniu czynności kompleksowego nadzoru inwestorskiego przy realizacji ww. zadania inwestycyjnego. W umowie wskazano, że usługa w zakresie nadzoru będzie finansowana w całości przez Państwa, następnie w związku z przedłużeniem realizacji inwestycji, zawarto aneks do umowy, który określił łączne wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy na kwotę (…) zł, z tym że Państwo sfinansowali kwotę (…) zł, a (…) pozostałą część, czyli (…) zł. Dodatkowo 18 grudnia 2023 roku został podpisany aneks do umowy zwiększający finansowanie inwestycji po stronie (…) w zakresie nadzoru inwestorskiego poprzez odsprzedaż części poniesionych kosztów przez Państwa na rzecz (…) Sp. z o.o.
Zatem nie otrzymali Państwo wynagrodzenia w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot poniesionych kosztów. Zasady wspólnej realizacji opisanego przedsięwzięcia nie wskazują na to, aby (…) otrzymywała od Państwa jakiekolwiek korzyści (świadczenie zwrotne) w związku z przekazaniem Państwu opisanych środków finansowych. W rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło świadczenie usług w zamian za wynagrodzenie.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że - jak wskazali Państwo w opisie sprawy – Państwa zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Zatem nie działają Państwo jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, lecz korzystają z wyłączenia od podatku na podstawie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy.
A zatem skoro (…) zgodnie z zawartym aneksem do umowy zobowiązały się do zwiększenia finansowania inwestycji w zakresie nadzoru inwestorskiego, a czynność ta - jak wynika z opisu sprawy - jest jedynie elementem współdziałania w ramach wspólnego przedsięwzięcia, to otrzymane przez Państwa środki finansowe nie stanowią wynagrodzenia za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.
Tym samym z uwagi na brak związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (otrzymana bowiem przez Państwa kwota od (…) nie jest wynagrodzeniem za dostawę towarów lub świadczenie usług), w myśl art. 86 ust. 1 ustawy nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w kwocie (...) zł z faktur zakupu usługi nadzoru inwestorskiego od (…) Sp. z o.o., poprzez dokonanie korekt na zasadach określonych w art. 91 ustawy.
Stanowisko jest zatem nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).