Korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT usług polegających na realizacji nagrań i występowania w nich.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT usług polegających na realizacji nagrań i występowania w nich.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lutego 2023 r. (wpływ 22 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (uzupełniony pismem z 19 lutego 2024 r.)

Wnioskodawca (dalej również jako: „Podatnik”) prowadzi pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 6 marca 2014 roku. Kody PKWiU, które dotyczą prowadzonej przez niego działalności to 59.20 usługi w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych, 47.00.64 sprzedaż detaliczna nagrań dźwiękowych i audiowizualnych. Niniejszy wniosek dotyczy usług w zakresie nagrań dźwiękowych, sklasyfikowanych pod kodem PKD 59.20.Z.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na ten moment wystawia faktury z VAT, natomiast zastanawia się nad stosowaniem zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest absolwentem akademii muzycznej, członkiem ZAIKS oraz STOART.

Produkuje on nagrania muzyczne - nieraz działa jako producent, a nieraz również jako osoba występująca na nagraniu. Zastanawia się, czy występując osobiście na nagraniu, może stosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Wnioskodawca jest wynagradzany w formie honorarium, które dokumentuje wystawiona faktura.

W piśmie będącym odpowiedzią na wezwanie, odpowiedzieli Państwo na pytania Organu w następujący sposób:

Na pytanie: „Czy świadcząc opisane we wniosku usługi, polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich, działa Pan jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509)?”

Odpowiedział Pan: „Świadcząc opisane we wniosku usługi, polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich, Wnioskodawca będzie działał jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.”

Na pytanie: „Czy będące przedmiotem wniosku usługi polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich stanowią usługi kulturalne? Proszę wskazać czynniki, które decydują o kulturalnym charakterze tych usług.”

Odpowiedział Pan: „Są to usługi kulturalne. Za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Nagrywając nagrania muzyczne, Wnioskodawca sam w nim występuje (komponuje muzykę, śpiewa). Utwór jest tym, co powstaje dzięki jego pracy, jest wytworem jego myśli, działalności i inwencji twórczej. Po nagraniu utworu dzieli się tym utworem z innymi osobami. Będzie to zatem usługa kulturalna.”

Na pytanie: „Czy wykonane przez Pana usługi polegające na realizacji nagrań i występowania w nich przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego?”

Odpowiedział Pan: „Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Wnioskodawca jest znanym skrzypkiem i kompozytorem, a jego utwory są szeroko znane przez publiczność.”

Na pytanie: „Z kim (z jakim usługobiorcą) zawiera Pan umowy na świadczenie ww. usług polegających na realizacji nagrań i występowania w nich oraz na kogo wystawia Pan faktury?”

Odpowiedział Pan: „Faktury będą wystawiane na rzecz Fundacji P. i na rzecz innych podmiotów.”

Na pytanie: „W jaki sposób przebiega rozliczenie wykonania usługi: czy dla zamawiającego wystawia Pan fakturę obejmującą łączną wartość Pana honorarium?”

Odpowiedział Pan: „Faktury będą obejmowały łączną wartość honorarium.”

Na pytanie: „Czy w wyniku zrealizowania opisanych usług polegających na realizacji nagrań i występowaniu w nich powstanie „utwór” w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeżeli tak to czy Pana nazwisko/pseudonim będą uwidocznione i podane do publicznej wiadomości na egzemplarzach utworu?”

Odpowiedział Pan: „W wyniku zrealizowania opisanych usług polegających na realizacji nagrań i występowaniu w nich powstanie utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na egzemplarzach utworu będą podawane dane Wnioskodawcy, takie jak imię i nazwisko.”

Na pytanie: „Czy w ramach wykonywanych przez Pana usług przekazuje lub udziela Pan licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca w ramach wykonywanej usługi będzie przekazywał prawa autorskie lub udzielał do nich licencji i pobierał z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium.”

Na pytanie: „Czy świadcząc opisane we wniosku usługi, wykonuje Pan usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?”

Odpowiedział Pan: „Świadcząc opisane we wniosku usługi Wnioskodawca nie wykonuje usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.”

Na pytanie: „Czy w wyniku świadczenia przez Pana usług polegających na realizacji nagrań i występowaniu w nich, powstają gotowe (nagrane) nośniki?”

Odpowiedział Pan: „Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz kontrahentów usługi polegające na nagrywaniu utworów i występowaniu w nich. Jeśli powstaną gotowe nośniki to będą one produkowane przez kontrahentów, nie jest to zadanie Wnioskodawcy.”

Pytanie

Czy świadczone przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem usługi polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich (usługi sklasyfikowane pod PKWiU 59.20) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie (przeformułowane pismem z 19 lutego 2023 r.)

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 33 pkt b) ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 pkt b ustawy o VAT jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wnioskodawca spełnia natomiast obie przesłanki.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności”. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

„Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury”.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Wnioskodawca jest znanym skrzypkiem i kompozytorem. Tworzy utwory muzyczne, które docierają do szerokiej publiczności, zatem upowszechnia on kulturę i zarazem świadczy usługi kulturalne.

Jednocześnie, analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy:

„Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”

Świadcząc usługi realizacji nagrań i występowania w nich Wnioskodawca sam występuje (komponuje muzykę, śpiewa). Nagranie jest tym, co powstaje dzięki jego pracy, jest wytworem jego myśli, działalności i inwencji twórczej.

Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Pod ochroną pozostaje na podstawie art. 85 ust. 1 tej ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Z treści przepisów ww. ustawy można wywieść, że twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Skoro Wnioskodawca tworzy nagrania muzyczne na których sam występuję to znaczy to, że jest autorem utworów muzycznych, które spełniają definicję „utworu” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Uznać zatem należy, że Wnioskodawca jest „twórcą” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca jest wynagradzany w formie honorarium, które dokumentować będzie wystawiona faktura.

Zdaniem Wnioskodawcy zatem spełnia on zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową wskazaną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT i dzięki temu może korzystać ze zwolnienia z VAT w zakresie realizacji nagrań i występowania w nich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”,

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy,

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy,

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy,

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 87),

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Pana za wynagrodzeniem usługi polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust 1 pkt 33 lit. b ustawy VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Jest Pan absolwentem akademii muzycznej, znanym skrzypkiem i kompozytorem, Pana utwory są szeroko znane przez publiczność. Jest Pan członkiem ZAIKS oraz STOART. Świadcząc opisane we wniosku usługi kulturalne, polegające na realizacji nagrań i występowaniu w nich, będzie Pan dział jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wykonywane przez Pana usługi przyczynią się do upowszechniania dorobku kulturalnego.

W wyniku zrealizowania opisanych usług polegających na realizacji nagrań i występowaniu w nich powstanie utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na egzemplarzach utworu będą podawane Pana dane, takie jak imię i nazwisko. W ramach wykonywanej usługi będzie Pan przekazywał prawa autorskie lub udzielał do nich licencji i pobierał z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium. Świadcząc opisane we wniosku usługi nie wykonuje Pan usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Będzie Pan świadczył na rzecz kontrahentów usługi polegające na nagrywaniu utworów i występowaniu w nich. Jeśli powstaną gotowe nośniki to będą one produkowane przez kontrahentów, nie jest to Pana zadanie.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, w ramach świadczonych przez Pana usług polegających na realizacji nagrań i występowania w nich będzie Pan stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z Fundacją P. i innymi podmiotami. Opisane usługi będzie Pan świadczył jako artysta wykonawca, będzie Pan działał jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, za realizowane usługi będzie Pan otrzymywał wynagrodzenie w formie honorarium. Spełniona będzie zatem przesłanka podmiotowa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Ponadto, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy, dotyczący usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, gdyż usługi wymienione w ww. artykule dotyczą usług, których przedmiotem są gotowe (nagrane) nośniki takie jak płyty CD czy DVD. Z kolei, jak wynika z opisu sprawy, świadczy Pan jedynie usługi kulturalne oraz wnosi swój twórczy i artystyczny wkład w powstanie dzieła (utworu) w rozumieniu powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Pana usługi polegające na realizacji nagrań i występowania w nich będą stanowiły usługi kulturalne, do których nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 19 ustawy, a które będzie Pan świadczył jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi te będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.