Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.656.2023.2.ESD
Temat interpretacji
Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2024 r. (wpływ 11 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, nieprowadzącym pozarolniczej działalność gospodarczej i niebędący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ani rolnikiem ryczałtowym.
Wnioskodawca jest właścicielem gruntu o wielkości (…) ha.
Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość tytułem darmym w drodze darowizny w roku 2016, w ramach czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz nie posiadał on prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego nabycia.
Wnioskodawca postanowił dokonać w roku 2022 podziału działki na 14 mniejszych i 13 przeznaczyć na sprzedaż. Numery 13 działek będących przedmiotem wniosku (…).
Działki nie posiadają, i w momencie sprzedaży nie będą posiadały, przyłączy mediów oraz energii elektrycznej. Jednakże przyłącze mediów oraz energii elektrycznej jest doprowadzone do działki nr (…), która stanowi drogę dojazdową do pozostałych działek.
Nie jest planowane poczynienie nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do pozostałych działek będących przedmiotem sprzedaży.
Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.
Dla obszaru położenia nieruchomości został wydany plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na budowę mieszkaniową. Wnioskodawca planuje zbyć działki niezabudowane powstałe po podziale. Dla dokonania zbycia przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca złoży ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości.
Nie jest planowane udzielenie żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem przedmiotowych nieruchomości, czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji.
Poza sprzedażą działek powstałych po podziale i będących przedmiotem złożonego wniosku Wnioskodawca nie planuje w dającej się określić przyszłości zbycia innych nieruchomości.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych podatkiem od towarów i usług.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
1.Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłączenie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Czynności pośrednictwa nieruchomości polegają na umówieniu strony sprzedającej nieruchomość ze stroną nabywającą. Czynności te polegają na zebraniu i promocji ofert. Usługi te polegają również na doradztwie i wsparciu klientów na każdym etapie transakcji oraz na pomocy w sporządzeniu właściwych dokumentów.
2.W odpowiedzi na pytanie: „Czy biuro pośrednictwa otrzymało/otrzyma od Pana pełnomocnictwo do działania w imieniu, w związku z planowaną sprzedażą działek? Jeśli tak, prosimy wskazać Pana jego zakres (np. występowanie przed organami władzy publicznej, podejmowanie działań praktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składanie wniosków, odbiór decyzji i postanowień itp.)”; wskazał Pan: Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłączenie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Nie udzielono pełnomocnictwa i takie pełnomocnictwo nie zostanie udzielone do działania w imieniu podatnika.
3.Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłączenie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Biuro nie będzie zawierało żadnych umów w imieniu Wnioskodawcy.
4.Wnioskodawca nie miał wpływu oraz nie z jego inicjatywy wydano plan zagospodarowania przestrzennego. Wpływ Wnioskodawcy na przeznaczenie przedmiotowych działek polega wyłączenie na podjęciu decyzji o ich zbyciu.
5.Na pytanie o treści: „Z czyjej inicjatywy nastąpiło przyłączenie mediów oraz energii elektrycznej do działki nr (…) stanowiącej drogę dojazdową? Czy to Pan wystąpił z wnioskami o przyłączenie tych mediów do drogi nr (…)? Jeśli nie Pan, to kto i na podstawie jakiego tytułu prawnego?”, wskazał Pan: Sama działka (…) nie posiada przyłączy energetycznych, oraz innych mediów. Działka ta ma możliwość dokonania przyłączy do instalacji z sieci znajdujących się na sąsiadujących nieruchomościach należących do gminy. Same przełącza znajdują się przy granicy działki w związku z czym nie był wymagany tytuł prawny do przedmiotowych działek w celu dokonania przyłącza. Właścicielem instalacji na sąsiednich działkach nie jest Wnioskodawca.
6.W związku z doprecyzowaniem zdarzenia przyszłego w odpowiedzi na powyższe pytanie nowi nabywcy nie będą mieli możliwości przyłącza z działki (…), a będą mogli dokonać przyłącza do swoich działek za pośrednictwem działki (…).
7.Droga dojazdowa do działek nie jest utwardzona.
8.W odpowiedzi na pytanie: „Czy przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku, zostały/będą wydane pozwolenia na budowę? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpi wydanie ww. pozwoleń?”, wskazał Pan: Nie. Wnioskodawca dokona sprzedaży wyłączenie gruntów niezabudowanych.
9.Przy sprzedaży nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji. Umowy nie będą jednak zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej. Umowy mają jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Umowy nie będą zawierane przed notariuszem. Nie będą również udzielane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy oraz po zawarciu umowy nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe nieruchomości.
10.Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę.
11.Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Grunty nie zaspokajały żadnych Pana potrzeb. Były one jedynie w posiadaniu Wnioskodawcy.
12.Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie prowadził na przedmiotowych nieruchomościach działalności rolnej.
13.Wnioskodawca w żadnym istotnym, w tym również istotnym dla niniejszej sprawy okresie nie dokonywał żadnej sprzedaży nieruchomości, w tym żadnych nieruchomości gruntowych. Nie nabywał zatem innych działek, które następnie były przedmiotem sprzedaży.
Pytania
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych nieruchomości będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług, tj. czy Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika podatku od towarów i usług?
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego sprzedaż działek przez Wnioskodawcę będzie sprzedażą opodatkowaną VAT, czy niepodlegającą VAT? (pytanie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 11 marca 2024 r. – wpływ 11 marca 2024 r.)
Wnioskodawca w części E. Przedmiot wniosku w poz. 56. Przepisy prawa podatkowego wskazał art. 15 u.p.t.u.
Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 11 marca 2024 r.)
Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm. – dalej jako ustawa), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, za tereny budowlane uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Należy stwierdzić, że przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę będą tereny budowlane, o których mowa w powyższym przepisie, z uwagi na wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.
Z kolei art. 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalnością gospodarczą w rozumieniu podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z „nabyciem” przedmiotowej nieruchomości, dla której został sporządzony plan zagospodarowania przestrzennego nie można uznać go za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu powyższych przepisów prawa.
Wnioskodawca poza złożeniem oferty w biurze nieruchomości i podziałem nieruchomości na mniejsze działki nie dokonywał aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażowała środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców.
Nie należy zatem uznawać go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu z uwagi na brak takich cech czynności, jakie nosi działanie profesjonalnego podmiotu oraz brak zaangażowanych aktywów, jakie zaangażowałby przedsiębiorca.
Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania rejestracji dla celów podatku od towaru i usług oraz nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego oraz wykazania przedmiotowych sprzedaży w przekazanych JPK_VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca zwracam się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu z uwagi na brak takich cech czynności, jakie nosi działanie profesjonalnego podmiotu oraz brak zaangażowanych aktywów, jakie zaangażowałby przedsiębiorca.
Konsekwencją niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest brak konieczności rejestracji do celów VAT, złożenia JPK_VAT oraz naliczenia podatku należnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”,
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.`
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy,
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy,
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku prywatnego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
W kwestii podlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży będzie Pan podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co będzie skutkowało koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że nieprowadzi Pan pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Jest Pan właścicielem gruntu, który nabył Pan w drodze darowizny w roku 2016, w ramach czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz nie posiadał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego nabycia. Postanowił Pan, dokonać podziału działki na 14 mniejszych i 13 przeznaczyć na sprzedaż. Działki nie posiadają i w momencie sprzedaży nie będą posiadały przyłączy mediów oraz energii elektrycznej. Działka nr (…) stanowi drogę dojazdową do pozostałych działek, droga nie jest utwardzona. Sama działka (…) nie posiada przyłączy energetycznych oraz innych mediów. Działka ta ma możliwość dokonania przyłączy do instalacji z sieci znajdujących się na sąsiadujących nieruchomościach należących do gminy. Nie planuje Pan ponosić nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości, czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do pozostałych działek będących przedmiotem sprzedaży. Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Działki objęte zakresem wniosku nie były wykorzystywane przez Pana, nie zaspokajały żadnych potrzeb, są jedynie w Pana posiadaniu. Nie prowadził Pan na działkach działalności rolniczej. Dla obszaru położenia nieruchomości został wydany plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na budowę mieszkaniową. Jak Pan wskazał nie miał Pan wpływu na wydanie przedmiotowego planu. W celu zbycia przedmiotowych nieruchomości, złożył Pan ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Biuro nie będzie zawierało żadnych umów w Pana imieniu. Umowa z biurem dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Nie zamierza Pan udzielić żadnego pełnomocnictwa do działania w jakikolwiek sposób, w sprawach związanych ze zbyciem działek, czy pozyskaniu jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji. Dopuszcza Pan zawieranie umów przedwstępnych przy sprzedaży nieruchomości. Umowy przedwstępne będą miały charakter rezerwacyjny, nie będą zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej. Umowy mają jedynie na celu wskazanie przybliżonego terminu podpisania umowy ostatecznej. Nie będą również udzialane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy.
Pana wątpliwości dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży wydzielonych działek.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.
W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach tej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmie Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana w stosunku do nieruchomości należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jak bowiem wynika z opisu sprawy – jedyną aktywność jaką Pan podjął w stosunku do działek, było ich wydzielenie z większej działki. Złożył Pan oferty sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Oferta ogranicza się – jak Pan wskazał – wyłącznie do pośrednictwa w sprzedaży, a biuro nie będzie umocowane do zawierania pełnomocnictw do działania w Pana imieniu.
W konsekwencji dokonując sprzedaży wydzielonych działek, o których mowa w opisie sprawy, będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu będzie pozbawiał Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży nieruchomości, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Skoro planowana sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym transakcja ta nie będzie opodatkowana tym podatkiem.
Podsumowując, nie będzie Pan występował w charakterze podatnika przy sprzedaży wydzielonych działek, a czynność ta nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Pana stanowisko zgodnie, z którym sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu, należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku – pytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte zakresem zadanego pytania nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii konieczności rejestracji do celów VAT, złożenia JPK_VAT oraz naliczenia podatku należnego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).