Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości i prawo kupującego do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie pytań nr 1, 2, 3, 4 i 8 oraz nieprawidłowe w zakresie pytań nr 5, 6 i 7.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek wspólny z 2 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości i prawa kupującego do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 8 stycznia 2024 r. (wpływ 10 stycznia 2024 r.) oraz pismem z 14 lutego 2024 r. (wpływ 21 lutego 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

E.R.;

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

E.R. (zwany dalej również jako „Wnioskodawca 1” lub „Sprzedający”) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą „(…)”. Zgłoszonym przez niego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest PKD:

• 49.41.Z Transport drogowy towarów (działalność przeważająca),
• 43.99.Z Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek,
• 77.12.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,
• 77.32.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych,
• 77.39.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Faktycznym przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę 1 działalności gospodarczej są usługi dźwigowe (rozładunkowe, załadunkowe, montażowe), usługi transportowe, w tym przy użyciu HDS (hydraulicznych dźwigów samochodowych), świadczenie usług pomocy drogowej, wynajem maszyn i urządzeń budowlanych oraz wynajem kontenerów sanitarnych i mieszkaniowych.

Wnioskodawca 1 rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 1 lutego 1988 roku. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 stycznia 1995 roku. Zatrudnia obecnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedną osobę na umowę o pracę.

W dniu 2 marca 2006 r. Wnioskodawca 1 nabył od syndyka masy upadłościowej udział wynoszący 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości przy ulicy (…) stając się współużytkownikiem wieczystym tej nieruchomości oraz współwłaścicielem wzniesionych na tej nieruchomości budynków i budowli. Udział ten nabył on na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej oraz na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W umowie nabycia prawa współużytkowania wieczystego tej nieruchomości został również określony sposób korzystania z tej nieruchomości (podział nieruchomości do korzystania - podział quoad usum), na podstawie którego był uprawniony do korzystania z połowy tej nieruchomości od strony ulicy (…). Do korzystania z drugiej połowy tej nieruchomości (prawa jej wieczystego użytkowania) była uprawniona osoba trzecia (niezwiązana z niniejszą sprawą), która nabyła wraz z nim pozostały udział wynoszący 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości. Powyższe nabycie nie było objęte podatkiem od towarów i usług - było opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Cena nabycia została przez Wnioskodawcę 1 zapłacona ze środków własnych.

W 2010 roku w ramach porządkowania spraw związanych z przedmiotową nieruchomością i jej użytkowaniem wieczystym doszło do podziałów geodezyjnych, w wyniku których teren, który Wnioskodawca 1 użytkował na podstawie wyżej opisanego podziału quoad usum stał się działką ewidencyjną nr 2 o powierzchni 2.051 m kw., a teren użytkowany przez osobę trzecią (która nabyła wraz z Wnioskodawcą 1 pozostały udział w użytkowaniu wieczystym przedmiotowej nieruchomości i nie jest związana z niniejszą sprawą) stał się działką ewidencyjną nr 1 o powierzchni 2.050 m kw. W dniu 7 lutego 2011 r. została zawarta umowa zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności budynków, w wyniku której Wnioskodawca 1 stał się (na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) wyłącznym użytkownikiem wieczystym działki nr 2 o powierzchni 2.051 m kw. położonej przy ulicy (…) oraz wzniesionych na niej budynków i budowli. W dniu zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności budynków działka nr 2 była zabudowana budynkiem magazynu o konstrukcji z blachy stalowej, budynkiem stróżówki, ogrodzona z trzech części oraz częściowo utwardzona. Nieruchomość powyższa była i jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę 1 w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (jako baza, w której stacjonują dźwigi i inne maszyny budowlane wykorzystywane na potrzeby jego działalności gospodarczej). Adres ten (….) był zgłoszony przez Wnioskodawcę 1 jako dodatkowe miejsce wykonywanej działalności gospodarczej w ewidencji działalności gospodarczej.

W 2012 r. na podstawie:

• ostatecznej decyzji nr (…) z dnia 8 sierpnia 2011 roku ustalającej warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku biurowego z częścią socjalną, na terenie działki ew. nr 2 oraz
• ostatecznej decyzji nr (…) z dnia 19 marca 2012 roku zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku usługowo-mieszkalnego przy ulicy (…), na terenie działki o nr ew. 2,

Wnioskodawca 1 rozpoczął budowę budynku usługowo-mieszkalnego na działce nr 2 obejmującego 3 kondygnacje nadziemne. Zgodnie z projektem budowlanym budynek ten obejmował 306,80 m kw. powierzchni użytkowej usługowej (biurowej), tj. 60,8% całości powierzchni użytkowej budynku, oraz 202,95 m kw. powierzchni użytkowej mieszkalnej, tj. 39,81% całości powierzchni użytkowej budynku. Budowa ta odbywała się systemem gospodarczym (duży udział własnej pracy), a do dnia wystąpienia z niniejszą interpretacją jest fizycznie ukończona, przy czym budynek nie został oddany do użytkowania na podstawie pozwolenia na użytkowanie. Budynek został już ujawniony w ewidencji gruntów. Budynek miał być wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 działalności gospodarczej. Koszty budowy budynku nie były dotychczas kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek naliczony (VAT) od zakupu niektórych materiałów wykorzystanych do budowy budynku był odliczany częściowo od podatku należnego (VAT) w działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1.

W wypisie z kartoteki budynków oraz na mapie ewidencyjnej zaznaczone są wszystkie budynki istniejące na nieruchomości, tj.

• budynek stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw.,
• magazyn z blachy o powierzchni zabudowy 143 m kw. oraz
• wybudowany przez Wnioskodawcę 1 budynek usługowo-mieszkalny o powierzchni zabudowy 239 m kw.

W dniu 2 czerwca 2021 r. Wnioskodawca 1 zawarł ze spółką A., a obecnie - po przekształceniu - (…) (zwanej dalej również jako „Wnioskodawca 2”, „Kupujący” lub „Deweloper”) umowę przedwstępną sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną - zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży miało nastąpić do dnia 2 czerwca 2023 r. Cena sprzedaży została określona na kwotę 8.615.000,00 zł, na co składała się:

• cena sprzedaży prawa własności wybudowanego przez Wnioskodawcę 1 budynku usługowo-mieszkalnego, tj. 3.487.500,00 zł oraz
• cena prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz istniejących już wcześniej na gruncie budynków i budowli, tj. 5.127.500,00 zł.

W powyższej umowie przedwstępnej zapewniono Deweloperowi prawo do dysponowania powyższą nieruchomością przy ulicy (…) na cele budowlane w celu uzyskania przez niego stosownych decyzji administracyjnych umożliwiających rozpoczęcie realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego i rozbiórki istniejących obiektów. Deweloper uzyskał również pełnomocnictwa do pozyskiwania dokumentów związanych z nieruchomością, jak również prawo do korzystania z parteru budynku usługowo-mieszkalnego w razie potrzeby. Deweloper korzysta z parteru budynku usługowo-mieszkalnego od czerwca 2023 roku.

W dniu 31 maja 2023 roku został zawarty aneks do powyższej umowy przedwstępnej, w wyniku którego m.in. przesunięto termin zawarcia umowy przyrzeczonej o 2 lata, tj. do dnia 2 czerwca 2025 r., jak również doprecyzowano cenę sprzedaży ustalając, że na cenę będzie składała się:

• cena sprzedaży prawa własności wybudowanego przez Wnioskodawcę 1 budynku usługowo-mieszkalnego, tj. 2.987.500,00 zł,
• cena sprzedaży prawa własności magazynu z blachy stalowej, tj. 300.000,00 zł,
• cena sprzedaży prawa własności budynku stróżówki, tj. 100.000,00 zł,
• cena sprzedaży prawa własności innych urządzeń na nieruchomości (ogrodzenie, utwardzenie), tj. 100.000,00 zł oraz
• cena prawa użytkowania wieczystego gruntu, tj. 5.127.500,00 zł.

Część ceny została już zapłacona (30%), a pozostała część zostanie zapłacona przez Kupującego przy zawarciu umowy przyrzeczonej.

Kupujący nie jest zainteresowany budynkiem usługowo-mieszkalnym wybudowanym przez Wnioskodawcę 1 na nieruchomości, ani pozostałymi budynkami i budowlami istniejącymi na nieruchomości, lecz zamierza po nabyciu nieruchomości dokonać rozbiórki istniejących budynków i budowli, a następnie przeprowadzić własne przedsięwzięcie deweloperskie z lokalami mieszkalnymi na sprzedaż. Umowa przedwstępna upoważnia Kupującego do występowania o wymagane pozwolenia (w tym na rozbiórkę budynku) już w trakcie trwania umowy przedwstępnej. Na dzień składania niniejszego wniosku Kupujący uzyskał już pozwolenie na budowę własnego przedsięwzięcia deweloperskiego oraz na rozbiórkę istniejącej obecnie na działce zabudowy.

Przychody z tytułu wykonywanej przez Wnioskodawcę 1 działalności gospodarczej są opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych od dnia 1 stycznia 2022 r. Wcześniej były opodatkowane tzw. podatkiem liniowym. Od przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca 1 opłaca podatek od nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, a przed przejściem na ryczałt opłaty z tytułu użytkowania wieczystego były kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy 1. Do 31 grudnia 2021 roku Wnioskodawca 1 prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR), a od momentu przejścia na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych prowadzi ewidencję przychodów.

Przychód ze zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie opodatkowany przez Wnioskodawcę 1 ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jako przychód ze sprzedaży składnika majątkowego prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca 1 jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przy czym nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, ani nie dokonywał takich transakcji prywatnie w ostatnich latach (poza prywatną sprzedażą jednego lokalu mieszkalnego w 2022 r.).

Poza budową budynku usługowo-mieszkalnego Wnioskodawca 1 nie dokonywał na przedmiotowej nieruchomości nakładów inwestycyjnych, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej istniejących budynków czy budowli.

Po sprzedaży przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego Wnioskodawca 1 zamierza kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą w innym miejscu.

W umowie przedwstępnej sprzedaży z dnia 2 czerwca 2021 r. strony ustaliły, że Sprzedający wystąpi z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług albo podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a po uzyskaniu stosownej interpretacji strony opodatkują tę transakcję zgodnie z uzyskaną interpretacją indywidualną, przy czym jeśli strony będą miały możliwość wyboru opodatkowania - wybiorą opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług. W aneksie z dnia 31 maja 2023 roku strony doprecyzowały, że wystąpią ze wspólnym wnioskiem o wydanie powyższej interpretacji indywidualnej, która potwierdzi czy planowana przez strony transakcja sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy też jest od niego zwolniona (i opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych).

W zawartej umowie przedwstępnej strony ustaliły, że w przypadku uznania, iż transakcja podlega opodatkowaniu VAT i nie korzysta ze zwolnienia ustalona w umowie cena zostanie uznana za cenę netto i będzie powiększona o należny podatek od towarów i usług. W takim przypadku Sprzedający wystawi również prawidłową fakturę dokumentującą sprzedaż z wykazaną kwotą VAT.

Wnioskodawca 2 jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Ad. 1.

Na moment planowanej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli - przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. A w związku z tym przenoszone składniki majątkowe nie będą wyodrębnione w prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 działalności na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

Ad. 2.

Nabywca (Wnioskodawca 2) nie będzie mógł prowadzić działalności gospodarczej (kontynuować w tym samym zakresie działalność Wnioskodawcy 1) wyłącznie w oparciu o wniesione do niego składniki majątkowe. Aby podjąć/wykonywać działalność wykonywaną w zakresie, w jakim wykonuje ją Wnioskodawca 1 - Wnioskodawca 2 musiałby podjąć szereg działań faktycznych i prawnych w tym zakresie, a w szczególności nabyć samochody, maszyny i inne urządzenia niezbędne do prowadzenia takiej działalności, zatrudnić odpowiednio wykwalifikowanego pracownika lub pracowników do ich obsługi, zdobyć pozwolenia administracyjne oraz zawrzeć stosowne umowy na świadczenie usług z ich wykorzystaniem.

Ad. 3.

W zakresie wskazania, jakie budowle (w rozumieniu definicji wynikającej z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.)) znajdują na działce nr 2 poinformowano, że są to poniższe budowle:

• ogrodzenie terenu,
• brama wjazdowa oraz
• utwardzenie placu (terenu) płytami betonowymi oraz kostką chodnikową.

Ad. 4.

W zakresie wskazania, czy przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży Kupujący (Deweloper) rozpocznie rozbiórkę wszystkich istniejących na działce obiektów (budynków i budowli) poinformowano, że przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży rozpocznie się rozbiórka:

• budynku magazynu o konstrukcji z blachy stalowej,
• rozbiórka budynku usługowo-mieszkalnego (w zakresie okien i grzejników),
• rozbiórka utwardzenia placu z płyt betonowych oraz kostki chodnikowej,
• rozbiórka bramy wjazdowej.

W uzupełnieniu z 14 lutego 2024 r. (data wpływu 21 lutego 2024 r.) wskazano, że rozbiórka budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. nie rozpocznie się przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży.

Ad. 5.

W zakresie wskazania, od kiedy Wnioskodawca 1 zaczął wykorzystywać nabytą nieruchomość (działkę nr 2 ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami) w swojej działalności gospodarczej poinformowano, że od dnia przekazania nabytej nieruchomości protokołem zdawczo-odbiorczym, tj. od dnia 8 kwietnia 2006 roku.

Ad. 6.

Pozostała część wybudowanego budynku usługowo-mieszkalnego (oprócz parteru, z którego korzysta Deweloper), nie jest w jakikolwiek sposób wykorzystywana przez Wnioskodawcę 1 (np. na potrzeby jego własnej działalności gospodarczej).

Ad. 7.

Od momentu rozpoczęcia korzystania przez Dewelopera z parteru budynku usługowo-mieszkalnego, do momentu sprzedaży (zawarcia przyrzeczonej umowy), nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Deweloper korzysta z parteru budynku od czerwca 2023 roku. Pod koniec grudnia 2023 roku Deweloper wyznaczył datę zawarcia umowy przyrzeczonej na dzień 29 marca 2024 roku. W związku z powyższym do momentu zawarcia umowy przyrzeczonej - Deweloper nie będzie korzystał z parteru budynku dłużej niż 10 miesięcy.

Ad. 8.

Działka nr 2 była wykorzystywana wyłącznie przez Wnioskodawcę 1 w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 9.

Decyzja nr (…) z 19 marca 2012 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę budynku usługowo-mieszkalnego została wydana wyłącznie na Wnioskodawcę 1 (nie na obojga małżonków). Również wyłącznie na Wnioskodawcę 1 została wydana poprzedzająca ją decyzja o warunkach zabudowy.

Ad. 10.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę 1 będzie dokumentować sprzedaż całej działki nr 2 wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami.

Ad. 11.

Wnioskodawca 2 przeprowadzi na nieruchomości własne przedsięwzięcie deweloperskie (dokona rozbiórki istniejących obiektów oraz wybuduje budynek mieszkalny z lokalami mieszkalnymi na sprzedaż). Na dzień składania niniejszej odpowiedzi Wnioskodawca 2 dysponuje już pozwoleniem na budowę umożliwiającym mu realizację przedsięwzięcia deweloperskiego na nieruchomości.

Pytania

1)Czy w związku z planowaną sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli Wnioskodawca 1 będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tych transakcji?

2)Czy planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

3)Czy w przypadku uznania Wnioskodawcy 1 za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, planowaną sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli należy potraktować jako dostawę terenów budowlanych czy też jako dostawę budynków i budowli?

4)Czy w przypadku uznania Wnioskodawcy 1 za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a planowanej transakcji jako dostawy budynków i budowli, z podstawy opodatkowania nie należy wyodrębniać wartości gruntu?

5)Czy w przypadku uznania Wnioskodawcy 1 za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a planowanej transakcji jako dostawy budynków, dostawy te należy potraktować jako dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia?

6)Czy w przypadku uznania Wnioskodawcy 1 za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a planowanej transakcji jako dostawy budynków poza pierwszym zasiedleniem – Wnioskodawca 1 może wybrać opodatkowanie tych dostaw podatkiem od towarów i usług?

7)Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować do planowanej transakcji w przypadku uznania Wnioskodawcy 1 za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

8)Czy w przypadku uznania, że planowana transakcja podlega opodatkowaniu VAT, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT wynikającego z prawidłowo wystawionej i doręczonej faktury?

Pana stanowisko w sprawie

1)Wnioskodawca 1 z tytułu planowanej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

2)Planowana przez Wnioskodawcę 1 sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

3)Planowana przez Wnioskodawcę 1 sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie będzie stanowić dostawę budynków i budowli, a nie dostawę terenów budowlanych.

4)W przypadku planowanej przez Wnioskodawcę 1 sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie nie należy wyodrębniać wartości gruntu.

5)W przypadku planowanej przez Wnioskodawcę 1 sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie dostawy te należy potraktować jako dostawy dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia (w odniesieniu do budynku usługowo-mieszkalnego) oraz dostawy nie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia (w odniesieniu do budynku stróżówki, budynku magazynu z blachy stalowej oraz pozostałych budowli).

6)W przypadku dostawy nie dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia (tj. w odniesieniu do budynku stróżówki, budynku magazynu z blachy stalowej oraz pozostałych budowli) strony mogą wybrać opodatkowanie tych dostaw podatkiem od towarów i usług.

7)W przypadku dostawy budynku usługowo-mieszkalnego dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia należy zastosować stawkę VAT 23%, a w przypadku dostawy niedokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia (tj. w odniesieniu do budynku stróżówki, budynku magazynu z blachy stalowej oraz pozostałych budowli) należy zastosować zwolnienie, a w przypadku wyboru przez strony opodatkowania tych dostaw podatkiem od towarów i usług stawkę 23%.

8)W sytuacji, gdy planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT wynikającego z prawidłowo wystawionej i doręczonej faktury VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.; dalej - „ustawa o VAT”) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - jest zaś wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie ulega wątpliwości, że sprzedaż przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą - czynnego podatnika podatku od towarów i usług, składników majątkowych swojego przedsiębiorstwa wykorzystywanych (jak również w przypadku wybudowanego budynku usługowo-mieszkalnego - składników majątkowych wybudowanych w celu wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej) przy prowadzeniu działalności gospodarczej spełnia wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT przesłankę „wszelkiej działalności producentów, handlowców lub usługodawców”, a tym samym stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W związku z powyższym z planowaną przez Wnioskodawcę 1 sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli wybudowanych na tym gruncie, Wnioskodawca 1 będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie nie może być uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż nie prowadzi do sprzedaży (zbycia) innych - wymienionych powyżej w definicji przedsiębiorstwa - składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1, w tym w szczególności maszyn i urządzeń, wiedzy, umów itd., które pozwalałyby nabywcy prowadzić przedsiębiorstwo, które prowadzi Wnioskodawca 1. Co więcej zarówno Wnioskodawca 1 nie zamierza zaprzestać prowadzenia swojej działalności gospodarczej po sprzedaży przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, jak również Kupujący - po ich nabyciu - nie będzie kontynuował dotychczas prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 działalności na przedmiotowej nieruchomości. Kupujący zamierza wyburzyć istniejące budynki oraz wybudować na nieruchomości przedsięwzięcie deweloperskie z lokalami mieszkalnymi na sprzedaż.

W związku z powyższym planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, choć stanowiących istotny składnik majątkowy przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę 1, nie stanowi zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, do której nie stosowałoby się przepisów ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli stanowi sprzedaż składników majątkowych przedsiębiorstwa i podlega przepisom ustawy o VAT.

Ad. 3.

Chociaż celem Kupującego jest wyburzenie istniejących zabudowań na gruncie i realizacja własnego przedsięwzięcia deweloperskiego, planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli nie może abstrahować od faktu, że w momencie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli grunt ten będzie zabudowany 3 budynkami, ogrodzony i częściowo utwardzony. W świetle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. (I FSK 1436/13) ocena czynności w aspekcie jej skutków ekonomicznych nie może sprowadzać się do elementów subiektywnych, występujących po stronie jednej ze stron danej dostawy, czy też usługi. Skutki ekonomiczne czynności, czy też zdarzenia muszą mieć charakter obiektywny, odnoszący się do obu kontrahentów, być znane wszystkim, a nie tylko stronom czynności. Pewność stosowania prawa wymaga, aby konsekwencje podatkowe czynności były następstwem zobiektywizowanych skutków ekonomicznych zdarzenia, które są jasne i widoczne dla wszystkich, a nie tylko istnieją w świadomości lub intencjach stron dostawy lub usługi. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że jeśli przedmiotem transakcji jest zabudowany grunt, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotem dostawy będzie budynek, niezależnie od tego czy dla stron przedstawia on jakąś wartość. Jest to skutek o charakterze obiektywnym i widocznym dla wszystkich uczestników obrotu gospodarczego. W zakresie skutków czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma żadnego znaczenia cel ekonomiczny nabycia tej działki istniejący po stronie kupującego. To czy nabywca w przyszłości, po dokonaniu dostawy zamierza zburzyć budynki oraz budowle i wznieść nowy budynek, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności w aspekcie tej daniny publicznoprawnej. W przypadku dostawy zabudowanego gruntu, to czy nabywca zamierza w przyszłości dokonać rozbiórki nie ma żadnego znaczenia dla klasyfikacji tej czynności w aspekcie przepisów prawa o podatku od towarów i usług.

Reasumując, niezależnie od tego, jaki Kupujący ma cel nabycia przedmiotowych działek gruntu, są one działkami zabudowanymi i z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotem transakcji będzie dostawa budynków i budowli.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jednakże zgodnie z art. 29a ust. 9 powyższego przepisu nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Wyjątek wskazany w art. 29a ust. 9 ustawy o VAT dotyczy czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu. Mając na uwadze, że oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste (ustanowienie użytkowania wieczystego) jest w kodeksie cywilnym czynnością odrębną w stosunku do przeniesienia (zbycia) użytkowania wieczystego, a ponadto w myśl zasady, że wyjątki należy interpretować ściśle - należy stwierdzić, że do planowanej transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli znajdujących się na gruncie będzie miał zastosowanie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, a tym samym z podstawy opodatkowania nie będzie wyodrębniać się wartości gruntu. Oznacza to, że czynność ta opodatkowana jest w całości według stawki podatku właściwej dla dostawy budynków lub budowli. Zarówno w odniesieniu do budynków lub budowli trwale związanych z gruntem, jak i do tego gruntu zastosowanie znajduje zatem stawka podatku właściwa dla obiektu budowlanego posadowionego na tym gruncie.

Ad. 5.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nowo wybudowanego budynku usługowo-biurowego budynek ten będzie sprzedany wraz z prawem użytkowania wieczystego Kupującemu (spółka deweloperska), który będzie jego pierwszym użytkownikiem. W konsekwencji będą miały zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia. Dodatkowo w czerwcu 2023 roku parter tego budynku został udostępniony Deweloperowi do korzystania na jego potrzeby na podstawie postanowień umowy przedwstępnej. W odniesieniu do pozostałych budynków i budowli były one użytkowane od momentu ich nabycia, a jednocześnie nie były ponoszone na nie nakłady stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. W konsekwencji będą miały zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące dostawy niedokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ad. 6.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług „Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części”.

Z powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia dla dostawy budynków dokonywanej poza pierwszym zasiedleniem (lub 2 lata po nim), o ile obie strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni oraz złożą przed dniem dokonania dostawy zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca 1 może wybrać opodatkowanie, o ile druga strona jest podatnikiem VAT czynnym, a przed dokonaniem dostawy obie strony złożą oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynków.

Ad. 7.

Budynek usługowo-mieszkalny jest budynkiem, w którym powierzchnia użytkowa usługowa stanowi 60,8% całości powierzchni użytkowej budynku, w którym nie wyodrębniono również lokali mieszkalnych, w związku z tym nie może się on zaliczać do obiektów należących do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym objętym obniżoną stawką VAT w wysokości 8%. W konsekwencji do dostawy budynku usługowo-mieszkalnego będzie miała zastosowanie stawka podstawowa VAT, tj. 23%.

Pozostałe budynki (budynek stróżówki oraz magazyny z blachy stalowej) oraz budowle (ogrodzenie, utwardzenie) to budynki i budowle, co do których pomiędzy ich zasiedleniem a dostawą upłynął okres ponad 2 lat i w stosunku co do których nie były dokonywane dodatkowe nakłady o wartości co najmniej 30% wartości tych obiektów, a w związku z tym podlegają one zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 10 i 10a ustawy o VAT. W przypadku zaś wyboru przez strony opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług - na podstawie przepisów art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT - budynki te i budowle nie będą zaliczać się do obiektów należących do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym objętych obniżoną stawką VAT w wysokości 8%. W konsekwencji do dostawy pozostałych budynków i budowli - w przypadku wyboru przez strony opodatkowania transakcji VAT - będzie miała zastosowanie stawka podstawowa VAT, tj. 23%.

Ad. 8.

W sytuacji, gdy planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli na tym gruncie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT wynikającego z prawidłowo wystawionej i doręczonej faktury VAT. Wnioskodawca 1 powinien wystawić fakturę dokumentującą transakcję z wykazaną prawidłową kwotą VAT. W takim przypadku Wnioskodawca 2 ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę 1. Spełnione bowiem będą warunki odliczenia określone w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Należy bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca 2 dokonał nabycia, w ramach transakcji opodatkowanej VAT, w celu prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy”. Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy o VAT: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w (...) ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny”. Zgodnie z art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych”.

Oznacza to, że Wnioskodawcy 2 przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktury w terminach wynikających z art. 86 ust. 10, art. 86 ust. 10b pkt 1 oraz art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań nr 1, 2, 3, 4 i 8 jest prawidłowe oraz w zakresie pytań nr 5, 6 i 7 jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

(…)

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy:

1)Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2)Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadne jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym TSUE stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1-2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne np. w akcie notarialnym dokumentującym nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w ww. art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik VAT.

Jak wskazano we wniosku, prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą „(…)”. Faktycznym przedmiotem wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej są usługi dźwigowe (rozładunkowe, załadunkowe, montażowe), usługi transportowe, w tym przy użyciu HDS (hydraulicznych dźwigów samochodowych), świadczenie usług pomocy drogowej, wynajem maszyn i urządzeń budowlanych oraz wynajem kontenerów sanitarnych i mieszkaniowych. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 stycznia 1995 roku.

2 marca 2006 r. nabył Pan od syndyka masy upadłościowej udział wynoszący 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości przy ulicy (…) stając się współużytkownikiem wieczystym tej nieruchomości oraz współwłaścicielem wzniesionych na tej nieruchomości budynków i budowli. Udział ten nabył Pan na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej oraz na cele prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. W umowie nabycia prawa współużytkowania wieczystego tej nieruchomości został również określony sposób korzystania z tej nieruchomości (podział nieruchomości do korzystania - podział quoad usum), na podstawie którego był Pan uprawniony do korzystania z połowy tej nieruchomości od strony ulicy (…).

W 2010 roku w ramach porządkowania spraw związanych z przedmiotową nieruchomością i jej użytkowaniem wieczystym doszło do podziałów geodezyjnych, w wyniku których teren, który użytkował Pan na podstawie wyżej opisanego podziału quoad usum, stał się działką ewidencyjną nr 2 o powierzchni 2.051 m kw. 7 lutego 2011 r. została zawarta umowa zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności budynków, w wyniku której stał się Pan (na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) wyłącznym użytkownikiem wieczystym ww. działki oraz wzniesionych na niej budynków i budowli.

Nieruchomość powyższa była i jest wykorzystywana przez Pana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jako baza, w której stacjonują dźwigi i inne maszyny budowlane wykorzystywane na potrzeby jego działalności gospodarczej). Adres ten był zgłoszony przez Pana jako dodatkowe miejsce wykonywanej działalności gospodarczej w ewidencji działalności gospodarczej.

W 2012 r. na podstawie odpowiednich decyzji rozpoczął Pan budowę budynku usługowo-mieszkalnego na ww. działce.

Budowa ta odbywała się systemem gospodarczym (duży udział własnej pracy), a do dnia wystąpienia z interpretacją jest fizycznie ukończona, przy czym budynek nie został oddany do użytkowania na podstawie pozwolenia na użytkowanie. Budynek został już ujawniony w ewidencji gruntów. Budynek miał być wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

2 czerwca 2021 r. zawarł Pan z Deweloperem umowę przedwstępną sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną - zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży miało nastąpić do dnia 2 czerwca 2023 r.

Pod koniec grudnia 2023 roku Deweloper wyznaczył datę zawarcia umowy przyrzeczonej na dzień 29 marca 2024 roku.

Pana wątpliwości dotyczą uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującymi się na nim budynkiem i budowlami.

W przedmiotowej sprawie nie można uznać, że opisane we wniosku składniki majątkowe spełniają kryteria uznania ich za „majątek prywatny”, tj. taką część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jest mieniem, wykorzystywanym dla zaspokojenia potrzeb własnych. Ww. okoliczności wskazują, że planowana sprzedaż dotyczy składników majątkowych wykorzystywanych przez Pana, czynnego podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działka nr 2 (wraz ze znajdującymi na niej budowlami) służyła jako baza, w której stacjonowały dźwigi i inne Pana maszyny budowlane. Także wybudowany przez Pana budynek usługowo-mieszkalny miał być wykorzystywany przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym w związku planowaną sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków i budowli będzie Pan podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującym działalności gospodarczą wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że pomimo faktu, że nabycie nieruchomości - 1/2 części w prawie użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości przy ulicy (…), nastąpiło w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, to planowaną sprzedaż należy traktować jako transakcję opodatkowaną podatkiem od towarów i usług po Pana stronie.

We wniosku wskazał Pan bowiem, że działka nr 2 (powstała w wyniku porządkowania spraw związanych z nabytą ww. nieruchomością) była wykorzystywana wyłącznie przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie decyzja nr (…) z 19 marca 2012 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę budynku usługowo-mieszkalnego została wydana wyłącznie na Pana (nie na obojga małżonków). Również wyłącznie na Pana została wydana poprzedzająca ją decyzja o warunkach zabudowy. Ponadto faktura wystawiona przez Pana będzie dokumentować sprzedaż całej działki nr 2 wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i budowlami.

Zatem w przedmiotowej sprawie w związku z planowaną sprzedażą prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy i dostawa ta będzie u Pana stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również uznania ww. transakcji za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której nie stosuje się przepisów ustawy.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wymagane jest więc, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sarl TSUE stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever, „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą.

Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

Opisany we wniosku zespół składników nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak bowiem wskazano we wniosku, na moment planowanej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli - przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W związku z tym przenoszone składniki majątkowe nie będą wyodrębnione w prowadzonej przez Pana działalności na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

Jednocześnie jak wyjaśniono powyżej, dla uznania, że zbywane składniki stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa (lub przedsiębiorstwo) istotne znaczenie ma ocena, czy są one zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W zaistniałej sytuacji ww. warunek również nie jest spełniony. Jak wskazano we wniosku, Nabywca (Wnioskodawca 2) nie będzie mógł prowadzić działalności gospodarczej (kontynuować w tym samym zakresie Pana działalności) wyłącznie w oparciu o wniesione do niego składniki majątkowe. Aby podjąć/wykonywać działalność wykonywaną w zakresie, w jakim wykonuje ją Pan, Wnioskodawca 2 musiałby podjąć szereg działań faktycznych i prawnych w tym zakresie, a w szczególności nabyć samochody, maszyny i inne urządzenia niezbędne do prowadzenia takiej działalności, zatrudnić odpowiednio wykwalifikowanego pracownika lub pracowników do ich obsługi, zdobyć pozwolenia administracyjne oraz zawrzeć stosowne umowy na świadczenie usług z ich wykorzystaniem.

Zatem w rozpatrywanej sprawie składniki majątkowe - prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli, nie będą stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do planowanej transakcji sprzedaży nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Planowana sprzedaż nie będzie zatem wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy planowaną sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli należy potraktować jako dostawę terenów budowlanych, czy jako dostawę budynków i budowli.

Jak wynika z wniosku, Kupujący nie jest zainteresowany budynkiem usługowo-mieszkalnym wybudowanym przez Pana na nieruchomości, ani pozostałymi budynkami i budowlami istniejącymi na nieruchomości, lecz zamierza dokonać rozbiórki istniejących budynków i budowli, a następnie przeprowadzić własne przedsięwzięcie deweloperskie z lokalami mieszkalnymi na sprzedaż. Umowa przedwstępna upoważnia Kupującego do występowania o wymagane pozwolenia (w tym na rozbiórkę budynku) już w trakcie trwania umowy przedwstępnej. Na dzień składania wniosku Kupujący uzyskał już pozwolenie na budowę własnego przedsięwzięcia deweloperskiego oraz na rozbiórkę istniejącej obecnie na działce zabudowy.

W uzupełnieniu z 8 stycznia 2024 r. sprecyzował Pan, że przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży rozpocznie się rozbiórka:

• budynku magazynu o konstrukcji z blachy stalowej,
• rozbiórka budynku usługowo-mieszkalnego (w zakresie okien i grzejników),
• rozbiórka utwardzenia placu z płyt betonowych oraz kostki chodnikowej,
• rozbiórka bramy wjazdowej.

Natomiast w uzupełnieniu z 14 lutego 2024 r. wskazał Pan, że rozbiórka budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. nie rozpocznie się przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży.

Należy zauważyć, że zakwalifikowanie gruntu jako niezabudowanego albo zabudowanego nie może pomijać obiektywnych okoliczności faktycznych, w szczególności faktu, że na danym gruncie na moment dostawy znajdują się trwale z nim związane budynki i budowle. Klasyfikacja przedmiotu transakcji powinna być dokonana na podstawie istniejącego na moment dokonania czynności stanu faktycznego, a nie w oparciu o ewentualne zamiary nabywcy wobec nabywanego gruntu, w szczególności gdy zamiar ten może wynikać z uzyskanych decyzji.

W tym zakresie należy wskazać na stanowisko NSA wyrażone w wyroku z 7 listopada 2013 r. o sygn. I FSK 1436/13. W wyroku tym NSA podkreślił, że:

„w zakresie skutków tej czynności [dostawy gruntu zabudowanego] na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma żadnego znaczenia cel ekonomiczny nabycia tej działki istniejący po stronie kupującego. To czy nabywca w przyszłości, po dokonaniu dostawy zamierza zburzyć budynki oraz budowle i wznieść nowy budynek, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności w aspekcie tej daniny publicznoprawnej”.

Zgodnie ze stanowiskiem NSA wyrażonym w powyższym wyroku:

„nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności wyłączonej spod zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT tylko z tych względów, że nabywca zamierza wyburzyć budynki oraz budowle i wznieść na tym terenie nowy budynek”.

W celu rozstrzygnięcia kwalifikacji sprzedawanych działek należy także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08, który stanowi, że:

„W świetle powyższych rozważań na zadane pytania odpowiedzieć należy, że art. 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki” (pkt 44).

Także NSA w wydanym wyroku z 19 czerwca 2015 r. sygn. akt I FSK 818/14 stwierdził, że:

„(...) skoro rozbiórka budynków nawet nie rozpoczęła się przed dokonaniem dostawy, to wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną, a nie sam grunt. Zgodzić się należy z konkluzją, że dla oceny charakteru takiej transakcji nie ma znaczenia fakt, że została wydana decyzja udzielająca pozwolenia na budowę, dla realizacji którego konieczna była rozbiórka istniejących na działkach obiektów. Słusznie sąd I instancji podkreślił, że bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności na gruncie podatku VAT jest okoliczność, że nabywca w przyszłości, po dokonaniu dostawy zamierza zburzyć budynki i wznieść nowe (...)”.

Należy podkreślić, że dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek czy też budowlę, teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek podjętych prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku lub budowli, teren na którym taki obiekt się uprzednio znajdował, staje się gruntem niezabudowanym.

W konsekwencji, w sprawie opodatkowania dostawy gruntów zabudowanych budynkami przeznaczonymi do rozbiórki istotny jest fakt, czy rozbiórka budynków zostanie dokonana (bądź rozpocznie się) przed planowaną dostawą.

Jak wskazano we wniosku, przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży rozpocznie się rozbiórka:

• budynku magazynu o konstrukcji z blachy stalowej,
• rozbiórka budynku usługowo-mieszkalnego (w zakresie okien i grzejników),
• rozbiórka utwardzenia placu z płyt betonowych oraz kostki chodnikowej,
• rozbiórka bramy wjazdowej;

natomiast rozbiórka budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. nie rozpocznie się przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży.

Tym samym z uwagi na rozpoczęcie rozbiórki ww. budynków - magazynu o konstrukcji z blachy stalowej i budynku usługowo-mieszkalnego oraz budowli – utwardzenia placu z płyt betonowych oraz kostki chodnikowej i bramy wjazdowej, obiekty te przestaną spełniać kryteria przewidziane dla budynków i budowli, a tym samym fakt, że będą one się znajdować na ww. działce nie wpłynie na jej kwalifikację jako gruntu zabudowanego. Należy jednak mieć na uwadze, że przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży nie rozpocznie się rozbiórka znajdującego się na działce budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. Z tego tytułu planowaną sprzedaż nieruchomości - działki gruntu będącej w użytkowaniu wieczystym należy potraktować jako dostawę gruntu zabudowanego ww. budynkiem stróżówki, a nie jako dostawę terenów budowlanych (gruntów przeznaczonych pod zabudowę).

Stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dalsze Pana wątpliwości dotyczą sposobu rozliczenia opisanej transakcji (braku wyodrębnienia z podstawy opodatkowania wartości gruntu).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl z art. 29a ust. 9 ustawy:

Przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości dotyczą uznania dostawy budynków i budowli za dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia oraz poza nim.

Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3, planowaną sprzedaż nieruchomości - działki gruntu będącej w użytkowaniu wieczystym należy potraktować jako dostawę gruntu zabudowanego budynkiem stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. Powyższe wynika z faktu, że pozostałe obiekty znajdujące się na działce, tj. budynki w postaci magazynu o konstrukcji z blachy stalowej i budynku usługowo-mieszkalnego oraz budowle w postaci utwardzenia placu z płyt betonowych i kostki chodnikowej oraz bramy wjazdowej, z uwagi na rozpoczęcie ich rozbiórki przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży, przestaną spełniać kryteria przewidziane dla budynków i budowli.

Tym samym analizę dostawy jako dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia lub poza nim należy odnosić wyłącznie do wskazanego budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw.

We wniosku wskazano, że w dniu zniesienia współużytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności budynków działka nr 2 była zabudowana budynkiem magazynu o konstrukcji z blachy stalowej, budynkiem stróżówki, ogrodzona z trzech części oraz częściowo utwardzona. Nieruchomość powyższa była i jest wykorzystywana przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej (jako baza, w której stacjonują dźwigi i inne maszyny budowlane wykorzystywane na potrzeby jego działalności gospodarczej) - od dnia przekazania nabytej nieruchomości protokołem zdawczo-odbiorczym, tj. od dnia 8 kwietnia 2006 roku.

Poza budową budynku usługowo-mieszkalnego nie dokonywał Pan na przedmiotowej nieruchomości nakładów inwestycyjnych, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej istniejących budynków czy budowli.

Tym samym dostawa budynku stróżówki o powierzchni zabudowy 17 m kw. nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia - do jego pierwszego zasiedlenia doszło bowiem w momencie rozpoczęcia w 2006 r. wykorzystywania go w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i od tego czasu nie doszło do kolejnego pierwszego zasiedlenia z uwagi na fakt, że nie ponosił Pan wydatków przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynku.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia można było objąć i objęto wyłącznie kwestię pierwszego zasiedlenia budynku stróżówki, a Pana stanowisko dotyczy wszystkich znajdujących się na działce obiektów, stanowisko w zakresie pytania nr 5 uznano za nieprawidłowe.

Dalsze Pana wątpliwości dotyczą możliwości wyboru opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy budynków i budowli, która nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowe jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak rozstrzygnięto powyżej, dostawa budynku stróżówki nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia - do jego pierwszego zasiedlenia doszło w momencie rozpoczęcia w 2006 r. wykorzystywania go w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i od tego czasu nie doszło do kolejnego pierwszego zasiedlenia z uwagi na fakt, że nie ponosił Pan wydatków przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynku. Dostawa ta (planowana na 29 marca 2024 r.) nie będzie zatem także odbywać się w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Spełnione są przesłanki zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla ww. budynku stróżówki.

Jeśli zatem strony opisanej transakcji (Pan i Wnioskodawca 2) podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku i złożą zgodne oświadczenie, spełniające warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa ww. budynku będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podobnie jak wyżej, ponieważ strony mogą wybrać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wyłącznie dostawę budynku stróżówki, a nie pozostałych wymienionych przez Pana obiektów, stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest nieprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również wysokości stawki podatku zastosowanej do ww. transakcji.

Jak rozstrzygnięto powyżej, dostawa budynku stróżówki o pow. 17 m kw. może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast jeśli strony transakcji podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku i złożą zgodne oświadczenie, spełniające warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług - właściwą stawką tego podatku.

Z uwagi na fakt, że opodatkowana podatkiem od towarów i usług (właściwą stawką podatku) jest wyłącznie dostawa budynku stróżówki, a nie dostawa również wskazanych przez Pana budynku usługowo-mieszkalnego, budynku magazynu z blachy stalowej oraz pozostałych budowli, stanowisko w zakresie pytania nr 7 jest nieprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę 2 podatku naliczonego wynikającego z prawidłowo wystawionej i doręczonej faktury.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca 2 jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca 2 przeprowadzi na nieruchomości własne przedsięwzięcie deweloperskie (dokona rozbiórki istniejących obiektów oraz wybuduje budynek mieszkalny z lokalami mieszkalnymi na sprzedaż). Na dzień składania niniejszej odpowiedzi Wnioskodawca 2 dysponuje już pozwoleniem na budowę umożliwiającym mu realizację przedsięwzięcia deweloperskiego na nieruchomości.

Tym samym spełniona jest przesłanka pozytywna warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego - będzie tego dokonywał zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, a nabyte towary będą związane z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że formułując pytanie w zakresie prawa do odliczenia wskazał Pan ogólnie na prawidłowo wystawioną i doręczoną fakturę. Z rozstrzygnięć w zakresie pytań nr 3 i 7 wynika, że planowaną sprzedaż nieruchomości należy potraktować jako dostawę gruntu zabudowanego budynkiem stróżówki o pow. 17 m kw. i jeśli strony transakcji podejmą decyzję o rezygnacji ze zwolnienia od podatku oraz złożą zgodne oświadczenie, spełniające warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, to dostawa ta będzie opodatkowana właściwą stawką podatku.

Tym samym w sytuacji, gdy wystawiona przez Pana faktura będzie uwzględniać ww. fakt dotyczący określenia przedmiotu transakcji, a transakcja ta (jak rozstrzygnięto powyżej) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, nie zaistnieją ww. przesłanki negatywne z art. 88 ustawy, wyłączające wskazane prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w sytuacji niezaistnienia innych przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy, Wnioskodawcy 2 będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT wynikającego z prawidłowo wystawionej i doręczonej faktury, w terminach wynikających z ww. art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy.

Stanowisko w zakresie pytanie nr 8 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja w odpowiedzi na pytanie nr 7 potwierdza wyłącznie opodatkowanie dostawy budynku stróżówki o pow. 17 m kw. właściwą stawką podatku; w zakresie wysokości tej stawki będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan E.R. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).