Prawo do 100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim. Prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosek z 31 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1509/20;

i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

·prawa do 100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim,

·prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego

jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 grudnia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·prawa do 100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim,

·prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy, Miasto jest podstawową jednostką lokalnego samorządu terytorialnego, powołaną dla organizacji życia publicznego na swoim terytorium. Miasto, w związku z obowiązkiem wykonywania zadań wynikających z ustawy o samorządzie wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując wskazane zadania, Miasto działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Miasto (...) wykonuje jednocześnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, czynności zwolnione, a także czynności niepodlegające opodatkowaniu.

Miasto wykonując zadania własne obejmujące sprawy związane z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb mieszkańców np. prowadzenie targowiska miejskiego, w oparciu o zawarte umowy cywilnoprawne, jest podatnikiem prowadzącymi działalność gospodarczą podlegającą VAT. Miasto na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej wystawia faktury VAT za dzierżawę nieruchomości gruntowej stanowiącej teren targowiska miejskiego. Wystawiane faktury są opodatkowane podatkiem VAT co wiąże się z odprowadzaniem podatku należnego do Urzędu Skarbowego.

Prowadzenie targowiska miejskiego związane jest z ponoszeniem wydatków bieżących oraz różnych wydatków inwestycyjnych. Zgodnie z podpisaną umową o roboty budowlane z dn. 03.01.2019 r. Miasto (...) wykonało inwestycję polegającą na (...) i poniosło wydatki zgodne z wystawionymi fakturami VAT. Dotychczas Miasto nie odliczyło VAT naliczonego przy zakupie towarów oraz usług związanych z dokonaną inwestycją.

W związku z prowadzoną działalnością, opodatkowaną podatkiem VAT, Miasto poniosło wydatki inwestycyjne i ponosi wydatki bieżące związane z utrzymaniem targowiska miejskiego na którym pobierana jest również oplata targowa. Targowisko wykorzystywane jest wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej a opłatę targową nie można traktować w kategoriach realizacji celów innych niż prowadzenie działalności gospodarczej.

Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dn. 21 listopada 2019 r. I SA/RZ693/19 należy wskazać że, utrzymanie Targowiska Miejskiego należy do zadań własnych gminy, jednak nie oznacza to że wywiązując się z realizacji zadania własnego jednostka samorządu terytorialnego działa wyłącznie w ramach realizacji zadań publicznych jako organ władzy.

Według wyroku sądu WSA w Rzeszowie z dn. 21 listopada 2019 r. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej (społeczności lokalnej) może być realizowane także w ramach działalności gospodarczej (por. uchwałę Sądu Najwyższego z 24 lipca 2013 r. III CZP 43/13) i nierzadko się zdarza, że właśnie w takiej formie to następuje.

„Skoro bowiem zaspakajanie przez gminę potrzeb lokalnej społeczności w tym względzie opiera się o zawarte umowy cywilnoprawne, gmina jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, a działalność gospodarcza na gruncie ustawy VAT nic musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku (por. m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z: 31 marca 2016 r. I FSK 1736/14, 20 kwietnia 2016 r. I FSK 2032/14, 22 grudnia 2016 r. I FSK 1370/15 i I FSK 1437/15, 29 sierpnia 2017 r., I FSK 1148/15, 8 listopada 2017 r. I FSK 1737/15, 30 sty cznia 2018 r. I FSK 110/16 i I FSK 349/16, 21 kwietnia 2016 r. I FSK 1902/14, 8 lutego 2018 r. I FSK 391/16.

Na pytania postawione w wezwaniu o treści:

1)Należy wskazać jakie bieżące wydatki na utrzymanie targowiska ponosi/będzie ponosił Wnioskodawca.

2)Należy wskazać, na kogo są/będą wystawione faktury dotyczące budowy wiaty oraz bieżącego utrzymania targowiska.

3)Do jakich czynności służą/będą służyły Gminie efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska tj. czy do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

4)Czy efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są/będą wykorzystywane przez Gminę do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

5)W sytuacji, gdy efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są/będą wykorzystywane przez Gminę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

6)Czy w ramach działalności gospodarczej efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są/będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

7)W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są/będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy Wnioskodawca ma obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

8)Należy wskazać, co jest/będzie przedmiotem dzierżawy (np. wiata, cały plac targowy).

9)Należy wskazać, na jaki okres została/zostanie zawarta umowa dzierżawy Infrastruktury będącej przedmiotem wniosku?

10)Czy Wnioskodawca refakturuje/będzie refakturował koszty bieżącego utrzymania targowiska na dzierżawcę targowiska?

11)Czy Wnioskodawca refakturuje/będzie refakturował koszty budowy wiaty na targowisku na dzierżawcę targowiska?

12)W jakich granicach kształtuje się/będzie kształtował się czynsz dzierżawny całego targowiska/wiaty i czy kwota tego czynszu będzie znacząca dla Gminy?

13)W jakiej relacji pozostaje/będzie pozostawał czynsz z tytułu odpłatnej dzierżawy targowiska/wiaty do wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu? Proszę podać wielkość udziału.

14)Przy uwzględnieniu jakich czynników gmina dokonała/dokona kalkulacji czynszu dzierżawnego targowiska/wiaty?

15)Czy wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę wiaty?

16)Czy wysokość czynszu dzierżawnego targowiska/wiaty skalkulowana jest/będzie z uwzględnieniem realiów rynkowych?

17)Czy po oddaniu w dzierżawę Infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu- wiaty, Wnioskodawca korzysta/będzie korzystał z Infrastruktury? Jeśli tak, to należy wskazać na jakich zasadach Wnioskodawca korzysta/będzie korzystał w ww. Infrastruktury, na podstawie jakiej umowy oraz czy odpłatnie czy nieodpłatnie?

18)Do jakich czynności dzierżawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał Infrastrukturę-wiatę, tj. czy do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

19)Czy Dzierżawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał przedmiotową Infrastrukturę-wiatę do realizacji zadań własnych Gminy? Jeśli tak, to należy wskazać, jakie zadania są/będą realizowane i w jaki sposób oraz czy odpłatnie czy nieodpłatnie?

20)Czy są/będą osoby/grupy osób/inne podmioty (jakie?), które są/będą uprawnione do korzystania z powstałej Infrastruktury-wiaty nieodpłatnie? Jeśli tak, to na jakiej podstawie osoby/podmioty korzystają/będą korzystać z ww. Infrastruktury-wiaty nieodpłatnie?

Udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1.

Wnioskodawca w ramach zawartej umowy(…) zleca prowadzenie Targowiska Miejskiego w (...) a w szczególności:

·(...)

2.        

Faktury dotyczące budowy wiaty oraz faktury związane z bieżącym utrzymaniem targowiska są wystawione i będą wystawiane na:

Nabywca: Miasto (...), pl. 1, (...) (...), NIP (...), Odbiorca:

Urząd Miejski w (...), pl. 1, (...) (...).

3.        

Wiata na targowisku jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Cała powierzchnia targowiska i wszystko co się na niej znajduje (w tym wiata targowa), przeznaczone jest do zawierania umów cywilnoprawnych tj. do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Na targowisku występują następujące czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT:

·dzierżawa gruntu pod pawilony handlowe,

·najem pawilonów handlowych,

·rezerwacja stoisk handlowych,

·odpłatność za korzystanie z miejsc parkingowych.

Targowisko i znajdująca się na nim infrastruktura zostały wybudowane do prowadzenia działalności gospodarczej. Na targowisku nie występuje sprzedaż zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT. Pobieranie opłaty targowej, mającej charakter publicznoprawny, jest niezależne od należności cywilnoprawnych za usługi świadczone przez targowisko. Zatem efekty poniesionej inwestycji - wiata targowa, a także towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska służą czynnościom cywilnoprawnym podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

4.        

Efekty Inwestycji - wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania targowiska są i będą wykorzystywane przez Gminę do działalności gospodarczej, w rozumieniu art.15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

5.        

Efekty inwestycji - Wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są i będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

6.        

Efekty poniesionej inwestycji - wiata targowa a także towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska służą wyłącznie czynnościom cywilnoprawnym podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Na targowisku miejskim pobierana jest opłata targowa, o której mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Pobieranie opłaty nie świadczy jednak o wykorzystywaniu targowiska na inny cel niż prowadzona działalność gospodarcza. Pobieranie opłaty targowej nie jest następstwem realizacji inwestycji w postaci budowy targowiska. Inwestycja realizowana była po to aby udostępniać jego powierzchnię i infrastrukturę dla potrzeb handlujących i kupujących w ramach zawartych umów cywilnoprawnych i czerpać dochody z dzierżawy i najmu. Opłata targowa zaś jest należnością za sprzedaż a nie za korzystanie z targowiska.

7.        

W ramach działalności gospodarczej efekty inwestycji - Wiata na targowisku oraz towary i usługi nabywane w ramach bieżącego utrzymania powstałego targowiska są i będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

8.        

Przedmiotem dzierżawy jest nieruchomość gruntowa Miasta (...), stanowiąca teren Targowiska Miejskiego w (...) położona przy zbiegu ul. (…) i ul. (…), wraz z wbudowaną infrastrukturą techniczną zgodnie z kartoteką (ewidencją) środków trwałych Gminy Miasto (...), tj. wiatą targową i nawierzchnią z kostki brukowej pod wiatą targową, z naniesionymi (umieszczonymi) obiektami budowlanymi.

9.        

Umowa dzierżawy obowiązuje w okresie od 01.01.2018 r. do 31.12.2020 r. Przetarg na kolejny trzyletni okres dzierżawy tj. od 01.01.2021 r. do 31.12.2023 r. będzie ogłoszony w IV kwartale br.

10.     

Wnioskodawca nie refakturuje i nie będzie refakturował kosztów bieżącego utrzymania targowiska na dzierżawcę targowiska. Utrzymanie targowiska objęte jest odrębną umową.

11.     

Wnioskodawca nie refakturuje ani nie będzie refakturował kosztów budowy wiaty na targowisku na dzierżawcę targowiska.

12.     

Wnioskodawca nie refakturuje i nie będzie refakturował kosztów bieżącego utrzymania targowiska na dzierżawcę targowiska. Utrzymanie targowiska objęte jest odrębną umową.

13.     

Wysokość miesięcznego czynszu dzierżawnego zgodnie z zawartą umową dzierżawy targowiska: (…) zł brutto, natomiast łączne wydatki poniesione na wybudowanie wiaty targowej: (…) zł. Czynsz ulegnie zmianie w drodze kolejnego przetargu, który będzie ogłoszony w IV kwartale br.

14.     

Kalkulacja czynszu dzierżawnego targowiska uwzględniała realia rynkowe i ceny prowadzenia targowiska w latach poprzednich.

15.     

Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę wiaty w dłuższej perspektywie czasowej.

16.     

Kalkulacja czynszu dzierżawnego targowiska uwzględniała realia rynkowe i ceny prowadzenia targowiska w latach poprzednich.

17.     

Po oddaniu w dzierżawę infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu-wiaty Wnioskodawca nie będzie korzystał z ww. infrastruktury.

18.     

Dzierżawca wykorzystuje Infrastrukturę-wiatę targową wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów usług.

19.     

Dzierżawca nie będzie wykorzystywał Infrastruktury-wiaty targowej do realizacji zadań własnych Gminy. Pobieranie opłaty targowej, mającej charakter publicznoprawny, jest niezależne od należności cywilnoprawnych za usługi świadczone przez targowisko.

19.

Nie ma i nie będzie osób, które są albo będą uprawnione do korzystania z powstałej Infrastruktury- wiaty nieodpłatnie.

Pytania

1)Czy Miasto (...) będzie miało możliwość pełnego zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim?

2)Czy Miastu (...) będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczania VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego?

Państwa stanowisko w sprawie

Dokonując czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ściśle związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Miastu (...) powinno przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Miasto ponosząc wydatki inwestycyjne i wydatki bieżące związane z prowadzeniem targowiska miejskiego działa w charakterze czynnego podatnika VAT, który rozlicza podatek należny oraz naliczony w miesięcznych deklaracjach VAT-7. Czynnościami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą jest dzierżawa nieruchomości gruntowej Miasta (...) stanowiącego teren targowiska miejskiego.

Miasto (...) w obszarze swej działalności samorządowej występuje w roli przedsiębiorcy i podatnika VAT a pobierana opłata targowa nie świadczy o wykorzystywaniu targowiska na inny cel niż prowadzona działalność gospodarcza. Opłata targowa jest należna z mocy samego prawa i jest ściśle powiązana z dokonywaniem czynności sprzedaży - bez względu na miejsce tej sprzedaży. Pobieranie od wielu lat opłaty targowej nie jest następstwem realizacji dokonywanych inwestycji i nie jest należnością za korzystanie z targowiska ale jest opłatą za samą sprzedaż.

W orzecznictwie sądów administracyjnych w tym zakresie WSA wyraża pogląd, że nawet jeżeli prowadzenie targowiska jest czynnością, która zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym służy do zaspokojenia potrzeb lokalnej społeczności i należy do zadań własnych gminy, to - biorąc pod uwagę art. 15 ust. 6 ustawy VAT - sposób realizacji tego zadania może wiązać się z podejmowaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gmina w tym obszarze działalności samorządowej występuje bowiem w roli przedsiębiorcy i podatnika podatku VAT.

Powyższe argumenty świadczą o tym że w opisanym we wniosku stanie faktycznym Miastu (...) powinno przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT, z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione w związku z budową wiaty targowej i wydatki bieżące, które są bezpośrednio związane z prowadzoną przy wykorzystaniu targowiska działalnością gospodarczą.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 11 marca 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT1-3.4012.880.2019.2.ALN w zakresie:

·prawa do 100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim,

·prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego.

i uznałem Państwa stanowisko w ww. zakresie za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 12 marca 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

9 kwietnia 2020 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skarga wpłynęła do mnie 14 kwietnia 2020 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenie na Państwa rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 5 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1509/20 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej 30 listopada 2023 r.

18 grudnia 2023 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20 wraz z aktami sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

•prawa do 100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim,

•prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego.

jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1509/20.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, zgodnie którym:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei, na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy:

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2e ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:

W przypadku natomiast, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:       

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 90 ust. 5 ustaw:

W myśl art. 90 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

W ww. rozporządzeniu zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 509 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym:

W wyroku w przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wskazał, że:

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku w tej sprawie stwierdził, że:

Zgodzić się należało z Sądem pierwszej instancji, że pobór opłaty targowej nie ma wpływu na wykonywanie przez gminę zadań własnych, do których należy m.in. utrzymanie targowisk i nie można przyjąć, że gmina wykorzystuje nieruchomość w postaci targowiska w celu poboru z mocy prawa opłaty targowej.

W świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłata targowa jest nieekwiwalentnym zobowiązaniem podatkowym powstającym z mocy prawa z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, tj. dokonywania sprzedaży na targowisku. Opłata ta nie jest zatem należna z tytułu wykorzystywania targowiska. Obowiązek ponoszenia opłaty targowej przez podmioty prowadzące sprzedaż w miejscu wskazanym przez prowadzącego targowisko nie jest wykorzystywaniem targowiska na inne cele niż prowadzenie działalności gospodarczej w ujęciu art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Ponadto NSA wskazał, że:

Sąd pierwszej instancji, uchylając zaskarżoną interpretację, prawidłowo stwierdził, że Gmina ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z przebudową i utrzymaniem targowiska i nie dopuścił się naruszenia przepisów prawa materialnego tj. art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Uwzględniając zatem całokształt przedstawionych okoliczności sprawy oraz treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1509/20,należy stwierdzić, że przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do:

·100% zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi związanymi z budową wiaty na targowisku miejskim,

·odliczenia 100% podatku VAT naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami bieżącymi dotyczącymi prowadzenia targowiska miejskiego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnej interpretacji z 11 marca 2020 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 235/20 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2023 r. sygn. akt I FSK 1509/20.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).