Uznanie cesji za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia oraz podstawa opodatkowania z tytułu cesji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2024 r. wpłynął Państwo wniosek z 15 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania cesji za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia oraz podstawy opodatkowania z tytułu cesji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca ma siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie jest podatnikiem zwolnionym z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest:

• PKD 41 10 Z REALIZACJA PROJEKTÓW BUDOWLANYCH ZWIĄZANYCH ZE WZNOSZENIEM BUDYNKÓW.

Wnioskodawca zawarł w dniu … października 2021 r. umowę przedwstępną (dalej: „Umowa Przedwstępna”) sprzedaży nieruchomości położonej w …, stanowiącej działkę nr 1 o powierzchni … ha, dla której Sąd Rejonowy w …, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą … (dalej: „Nieruchomość”).

Nieruchomość jest niezabudowana, tj. nie są na niej posadowione żadne budynki ani budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U.2023.682 t. j. z 12 kwietnia 2023 r.).

Zgodnie z Umową Przedwstępną, nabywca Nieruchomości będzie prowadził na niej inwestycję mieszkaniową wielorodzinną (dalej: „Inwestycja”).

W Umowie przedwstępnej, właściciel Nieruchomości upoważnił Spółkę do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z wyłączeniem złożenia wniosku i uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę).

W świetle Umowy przedwstępnej, umowa przenosząca własność Nieruchomości ma zostać zawarta po spełnieniu określonych warunków, w tym objęciu Nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego bądź uzyskaniu warunków zabudowy, co umożliwi kupującemu Nieruchomość prowadzenie Inwestycji.

Na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości Spółka wpłaciła określoną kwotę na rzecz właściciela Nieruchomości, przy czym strony postanowiły w Umowie Przedwstępnej, że część tej kwoty stanowi zaliczkę a pozostała część jest zadatkiem (dalej łącznie wspomniana zaliczka i zadatek: „Przedpłata”).

Zgodnie z Umową przedwstępną, Wnioskodawca jest uprawniony do wskazania (przeniesienia praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej) w swoje miejsce dowolnego podmiotu, który zawrze umowę przyrzeczoną sprzedaży Nieruchomości na warunkach określonych w Umowie Przedwstępnej.

Przy czym, przeniesienie to jest skuteczne względem właściciela Nieruchomości pod warunkiem, że wskazany nabywca przejmie na siebie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Przedwstępnej oraz przystąpi do umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości i wykona ją na warunkach określonych w Umowie Przedwstępnej.

Obecnie Spółka planuje dokonać przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej (dalej: „Cesja”) na rzecz innego zarejestrowanego podatnika VAT czynnego (dalej: „Nabywca”).

Właściciel Nieruchomości złożył dnia … listopada 2023 r. oświadczenie w formie aktu notarialnego z którego wynika, że wyraził zgodę na Cesję.

Umowa Cesji będzie odrębnie wskazywać następujące dwie kwoty, które Nabywca będzie zobowiązany uiścić na rzecz Spółki:

·kwotę za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy przedwstępnej (kwota brutto z tego tytułu określona w Umowie Cesji jako „cena sprzedaży”, dalej: „Cena”) oraz kwotę równą kwocie Przedpłaty (dalej: „Zwrot Przedpłaty”).

Do momentu Cesji Spółka nie wykorzystywała ani nie będzie wykorzystywać Nieruchomości do działalności zwolnionej z VAT.

Wnioskodawca występuje z niniejszym Wnioskiem, aby potwierdzić kwalifikację Cesji, Ceny oraz Zwrotu Przedpłaty z perspektywy podatku VAT.

Pytania

1)Czy Cesja będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, które nie będzie zwolnione z VAT?

2)Czy podstawę opodatkowania Cesji stanowić będzie wyłącznie Cena, pomniejszona o kwotę należnego podatku (natomiast Zwrot Przedpłaty nie będzie stanowić dla Spółki podstawy opodatkowania z tytułu jakiejkolwiek dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz Nabywcy)?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Cesja będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, które nie będzie zwolnione z VAT.

2)Podstawę opodatkowania Cesji stanowić będzie wyłącznie Cena, pomniejszona o kwotę należnego podatku (natomiast Zwrot Przedpłaty nie będzie stanowić dla Spółki podstawy opodatkowania z tytułu jakiejkolwiek dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz Nabywcy).

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, iż przepisy o VAT nie odnoszą się bezpośrednio do zagadnienia, w jaki sposób kwalifikować transakcje polegające na odpłatnym przeniesieniu praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, a w szczególności, czy w takim przypadku występuje świadczenie usług czy też dostawa towarów.

Tym niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż (cesja) praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości powinna być traktowana jako świadczenie usług.

Wskutek takiej transakcji, nabywca uzyskuje bowiem wymierną korzyść, która polega jednak nie na nabyciu prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel (co stanowiłoby dostawę towarów) ale prawa do nabycia nieruchomości w późniejszym terminie (o ile spełnione zostaną określone warunki wskazane w umowie przedwstępnej).

W dalszej kolejności, zdaniem Spółki, należy przeanalizować, czy ww. świadczenie usług będzie podlegało jakiemukolwiek zwolnieniu z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, do cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości nie znajdzie zastosowania żadne ze zwolnień określonych dla świadczenia usług wskazanych w przepisach o VAT, w szczególności wymienionych w art. 43 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Cesja stanowiłaby odpłatne świadczenie usług, do którego nie miałoby zastosowania żadne zwolnienie z VAT.

Ww. podejście traktujące cesję praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, jako świadczenie usług nie korzystające ze zwolnienia z VAT, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor”).

Tytułem przykładu, Wnioskodawca pragnie wskazać następujące interpretacje:

·z 25 sierpnia 2023 r., 0111-KDIB3-1.4012.475.2023.1.KO;

·z 26 sierpnia 2022 r., 0111-KDIB3-1.4012.476.2022.2.IK;

·z 21 maja 2021 r., 0114-KDIP1-1.4012.186.2021.1.RR;

·z 24 kwietnia 2020 r., 0111-KDIB3-1.4012.16.2020.2.IK;

·z 19 sierpnia 2019 r., 0111-KDIB3-1.4012.388.2019.1.JCZ;

·z 1 marca 2018 r., 0114-KDIP1-1.4012.33.2018.1.AM;

·z 30 listopada 2017 r., 0111-KDIB3-3.4012.107.2017.1.WR.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Cesja będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, które nie będzie zwolnione z VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest, co do zasady, wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków.

poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, aby ustalić podstawę opodatkowania sprzedaży (cesji) praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, należy przeanalizować, czy strony umowy cesji odrębnie ustaliły:

·kwotę zapłaty za samą cesję

oraz

·kwotę zwrotu wpłaty uiszczonej na poczet ceny sprzedaży nieruchomości.

W takim bowiem przypadku, w ocenie Wnioskodawcy, tylko pierwszy z ww. elementów (kwota zapłaty za samą cesję) stanowi wynagrodzenie za świadczenie przez cedenta na rzecz cesjonariusza.

Z kolei kwoty odpowiadającej uiszczonym do tej pory przez cedenta przedpłatom na poczet ceny sprzedaży nie można kwalifikować jako wynagrodzenia na gruncie podatku VAT, gdyż stanowi jedynie zwrot kosztów poniesionych przez cedenta w związku z planowaną transakcją sprzedaży nieruchomości (której ostatecznie cedent nie będzie stroną).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie opisanego stanu faktycznego, jedynie Cena będzie stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług polegające na Cesji. W zamian bowiem za zapłatę Ceny, Nabywca uzyskuje konkretne przysporzenie, polegające na wstąpieniu w prawa i obowiązki z Umowy Przedwstępnej (prawo do nabycia Nieruchomości w późniejszym czasie po spełnieniu warunków określonych w Umowie Przedwstępnej).

Z kolei kwota Zwrotu Przedpłaty, którą jest obciążany Nabywca, nie może stanowić podstawy opodatkowania jakiejkolwiek dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających VAT. W tym bowiem zakresie, w ocenie Wnioskodawcy, Nabywca dokonuje na rzecz Spółki jedynie zwrotu wydatków koniecznych poniesionych do tej pory przez Spółkę w związku z zawarciem Umowy Przedwstępnej.

Wnioskodawca zaznacza, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej Dyrektora dotyczącej podstawy opodatkowania cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 21 marca 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.29.2023.2.MŻ Dyrektor potwierdził, iż w przypadku tego typu transakcji odmiennie należy traktować:

·z jednej strony – tzw. dodatkowe wynagrodzenie za samą cesję uprawnień z umowy przedwstępnej (stanowiące podstawę opodatkowania świadczenia usług);

·a z drugiej – kwotę odpowiadającą zaliczkom zapłaconym przez cedenta na poczet ceny nieruchomości (która nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT, będąc jedynie zwrotem koniecznych wydatków poniesionych pierwotnie przez cedenta).

Jak wskazano w ww. interpretacji:

„Jak wynika z wniosku z tytułu cesji Zainteresowana zobowiąże się do zapłaty na Państwa rzecz określonego w cesji wynagrodzenia za wstąpienie w prawa i obowiązki z Umów przedwstępnych oraz Umowy wykończeniowej w Państwa miejsce. Innymi słowy, będzie to cena, jaką Zainteresowana zapłaci za zakup praw i obowiązków z Umów przedwstępnych i Umowy wykończeniowej. Natomiast odrębnym postanowieniem umownym uzgodniono, że Przejmująca zobowiązana jest/będzie do zwrotu wpłat na poczet nabycia Nieruchomości, które zostały uprzednio uiszczone przez Państwa (wpłaty na rachunek powierniczy, na depozyt notarialny czy wpłaty z tytułu Umowy wykończeniowej).

Takie odrębne uregulowanie kwestii zwrotu tych wpłat w umowie cesji świadczy o tym, że nie może być ono uznawane za integralną część wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umów przedwstępnych i Umowy wykończeniowej. W przedstawionym opisie sprawy „zapłatą” z tytułu sprzedaży rozumianej jako przeniesienie praw i obowiązków z Umów przedwstępnych Umowy wykończeniowej jest/będzie wyłącznie kwota wynagrodzenia za dokonanie cesji.”

„Tym samym, właśnie ta kwota wynagrodzenia wskazana przez strony w Umowie cesji stanowić będzie podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT, natomiast zwrot ww. wpłat – jako niestanowiący wynagrodzenia za możliwość przejęcia praw i obowiązków wynikających z Umów przedwstępnych oraz Umowy wykończeniowej, a jedynie zwrot koniecznych wydatków, które dotychczas musiały zostać poniesione – nie będzie powiększać podstawy opodatkowania, w przypadku opisanej transakcji przeniesienia praw i obowiązków z Umów przedwstępnych i Umowy wykończeniowej.”

Analogiczne stanowisko Dyrektor wyraził w interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.294.2023.2.MŻ:

„Przeniesienie przez cedenta praw i obowiązków określonych w przedwstępnej umowie sprzedaży na rzecz innego podmiotu (cesjonariusza) jest świadczeniem, które zgodnie z Państwa wskazaniem było dokonane za odpłatnością. Jak sami Państwo wskazaliście w opisie sprawy transakcja polegająca na cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej dotycząca gruntu na rzecz nabywców obejmowała pełnię praw i obowiązków wynikających z tej umowy, w tym prawo do wpłaconej przez Państwa na rzecz Sprzedających kwoty zaliczki. Kwota należnego Państwu od nabywców wynagrodzenia z tytułu zbycia praw do nieruchomości była kwotą niezależną od kwoty zapłaconej przez Państwa na rzecz Sprzedających. W ramach tej transakcji gospodarczej cedent (tu Państwo) zrealizował świadczenie polegające na umożliwieniu cesjonariuszowi (nabywcy) wstąpienie w prawa i obowiązki określone w umowie cesji, dzięki czemu cesjonariusz uzyskał wymierną korzyść (nabył prawa i obowiązki cedenta, wynikające z przedmiotowej umowy przedwstępnej), w zamian za co zobowiązał się do zapłaty na Państwa rzecz określonej płatności (wynagrodzenia).”

„W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy oraz wskazane w opisie okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokonanie przez Państwa cesji praw i obowiązków do umowy przedwstępnej kupna-sprzedaży gruntu stanowi usługę świadczoną przez Państwa na rzecz nabywców za wynagrodzeniem, którym w opisanym przypadku jest należność otrzymana za cesję w ustalonej wysokości (tj. kwota należnego Państwu wynagrodzenia z tytułu zbycia praw do nieruchomości gruntowej) i nie stanowi – wbrew Państwa twierdzeniu – dostawy towaru w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.”

Podobne podejście zaprezentowane zostało w interpretacji indywidualnej z 30 stycznia 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.674.2022.2.MŻ.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania Cesji stanowić będzie wyłącznie Cena, pomniejszona o kwotę należnego podatku (natomiast Zwrot Przedpłaty nie będzie stanowić dla Spółki podstawy opodatkowania z tytułu jakiejkolwiek dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz Nabywcy).

Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Jak wynika z powołanych przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT – co do zasady – podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ustawy o VAT wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. Innymi słowy, pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu za odpłatnością.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

-odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z opisu sprawy wynika, że mają Państwo siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny. Zawarli Państwo … października 2021 r. Umowę Przedwstępną sprzedaży Nieruchomości niezabudowanej położonej w …, stanowiącej działkę nr 1 o powierzchni … ha. W Umowie Przedwstępnej, właściciel Nieruchomości upoważnił Państwa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane (z wyłączeniem złożenia wniosku i uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę). W świetle Umowy Przedwstępnej, umowa przenosząca własność nieruchomości ma zostać zawarta po spełnieniu określonych warunków, w tym objęciu Nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego bądź uzyskaniu warunków zabudowy, co umożliwi kupującemu Nieruchomość prowadzenie Inwestycji. Zgodnie z Umową przedwstępną, są Państwo uprawnieni do wskazania (przeniesienia praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej) w swoje miejsce dowolnego podmiotu, który zawrze umowę przyrzeczoną sprzedaży Nieruchomości na warunkach określonych w Umowie Przedwstępnej. Przy czym, przeniesienie to jest skuteczne względem właściciela Nieruchomości pod warunkiem, że wskazany nabywca przejmie na siebie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Przedwstępnej oraz przystąpi do umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości i wykona ją na warunkach określonych w Umowie Przedwstępnej. Obecnie planują Państwo dokonać przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej na rzecz innego zarejestrowanego podatnika VAT czynnego (Nabywcy). Właściciel Nieruchomości złożył dnia … listopada 2023 r. oświadczenie w formie aktu notarialnego z którego wynika, że wyraził zgodę na Cesję.

Na tle wyżej zaprezentowanego opisu sprawy, Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy cesja praw i obowiązków wynikająca z Umowy Przedwstępnej będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, i czy nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Zgodnie z art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przedmiotem przelewu jest prawo majątkowe, nie zaś „towar”. Inaczej mówiąc, przedmiotem cesji jest konkretna wierzytelność, czyli dające się precyzyjnie określić prawo majątkowe.

Mając na uwadze powyższe przepisy, sama instytucja cesji jako umowa prawa cywilnego dotyczy wyłącznie praw, a nie konkretnego towaru, nawet, jeżeli dostawa tego towaru jest niejako „efektem końcowym” scedowanego zobowiązania.

Przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umowy na rzecz innego podmiotu będzie świadczeniem usług, za które cedent otrzyma wynagrodzenie ustalone przez strony transakcji.

Dodatkowo należy zauważyć, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

I tak, zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w myśl którego:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Z treści powyższego zapisu wynika, że właściwa umowa sprzedaży może być poprzedzona umową przedwstępną. Poprzez umowę przedwstępną strony zobowiązują się do zawarcia w przyszłości przyrzeczonej umowy. Umowa przenosząca własność (sprzedaż) ma charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 ustawy Kodeks cywilny zasada jednoczesnego wykonania świadczeń, tj. przeniesienia własności nieruchomości i zapłacenia sprzedawcy ceny. Jednakże przepis ten przewiduje również wyjątki, z których najważniejsze znaczenie ma umowa pomiędzy stronami, albowiem w granicach zasady swobody umów ustanowionej w art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny strony mogą ustalić, że przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży kupujący może zapłacić część lub całość ceny.

W tym miejscu zauważyć należy, że „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdził się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Konstruując definicję dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług, ustawodawca w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług posłużył się celowo zwrotem „rozporządzania towarem jak właściciel”, wskazując, że dostawa towarów nie jest tożsama z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego. Tym samym, przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować, czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel, a taka możliwość pojawia się dopiero z chwilą przekazania towaru.

Tak w piśmiennictwie i orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych, jak i w orzecznictwie TSUE podkreśla się ten właśnie faktyczny, ekonomiczny element jako istotny z punktu widzenia skutków podatkowych, wskazując, że pojęcia takie, jak „wydanie towaru”, czy „wykonanie usługi” należy rozumieć jako czynności faktyczne, pamiętając o autonomii prawa podatkowego, zwłaszcza w stosunku do prawa cywilnego. Wydania rzeczy nie można zatem utożsamiać z przeniesieniem własności rzeczy.

W analizowanej sprawie należy zauważyć, że aby czynność mogła zostać uznana za dostawę towarów musi dojść do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem w takim samym stopniu jak właściciel. Istotna zatem jest możliwość rozporządzania towarem w sensie faktycznym, rzeczywistym. Nawiązując natomiast do cywilistycznej regulacji cesji (przelewu) wierzytelności w świetle art. 509 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w następstwie której dotychczasowy wierzyciel (Cedent) przenosi wierzytelność ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej (Cesjonariusza) należy wskazać, że skutkiem cesji jest zasadniczo podmiotowe przekształcenie stosunku zobowiązaniowego. W miejsce dotychczasowego wierzyciela (zbywcy wierzytelności) wchodzi bowiem inny podmiot (Cesjonariusz), niezwiązany istniejącym dotychczas węzłem obligacyjnym. Natomiast pozycja dłużnika oraz samo świadczenie w następstwie cesji nie ulega zmianie, dłużnik jest bowiem nadal zobowiązany spełnić to samo świadczenie, tylko na rzecz innego podmiotu (Cesjonariusza).

Należy zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której między Państwem – Cedentem a Cesjonariuszem – Nabywcą dojdzie jedynie do przeniesienia praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej z tytułu nabycia Nieruchomości niezabudowanej o nr 1.

Jak wynika z opisu sprawy przeniesienia praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej jest skuteczne względem właściciela nieruchomości pod warunkiem, że wskazany Nabywca przejmie na siebie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Przedwstępnej oraz przystąpi do umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości i wykona ją na warunkach określonych w Umowie Przedwstępnej. Zatem wynika z tego, że nie dojdzie do zawarcia nowego stosunku zobowiązaniowego, nastąpi tylko zmiana strony nabywcy. Przeniesienie przez Cedenta – Państwa praw i obowiązków określonych w przedwstępnej umowie sprzedaży na rzecz Cesjonariusza – Nabywcy jest świadczeniem, które będzie czynnością odpłatną. Jak wynika z opisu sprawy Umowa Cesji będzie odrębnie wskazywać następujące dwie kwoty, które Nabywca będzie zobowiązany uiścić na Państwa rzecz, tj. kwotę za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej (kwota brutto z tego tytułu określona w Umowie Cesji jako „cena sprzedaży”) oraz kwotę równą kwocie Przedpłaty (część kwoty wpłaconej przez Państwa na rzecz Właściciela Nieruchomości stanowiąca zaliczkę i część kwoty stanowiącej zadatek).

Podkreślić należy, że cesja to pewien rodzaj umowy. Jedna ze stron – Cedent zobowiązuje się do zbycia praw i obowiązków – druga natomiast – Cesjonariusz – do ich nabycia. Wynagrodzenie ustalone przez Strony na rzecz Cedenta z tytułu zbycia prawa do nieruchomości jest kwotą niezależną od kwoty wpłaconego zadatku przez Cedenta. W ramach tej transakcji gospodarczej Cedent zrealizuje świadczenie polegające na umożliwieniu innemu podmiotowi – Cesjonariuszowi wstąpienie w prawa i obowiązki określone w umowie cesji, dzięki czemu Nabywca jako Cesjonariusz uzyska wymierną korzyść (nabędzie prawa i obowiązki Cedenta, wynikające z umowy przedwstępnej), w zamian za co zobowiąże się do zapłaty na rzecz Cedenta (Państwa) ustalonego w określonej kwocie wynagrodzenia.

Podejmą Państwo określone działania, za które otrzymają ustalone wynagrodzenie. Z kolei Nabywca stanie się niewątpliwie beneficjentem tego działania – będzie bezpośrednim odbiorcą świadczenia odnoszącym korzyść o charakterze majątkowym, gdyż przejdą na niego wskazane w umowie cesji prawa i obowiązki wynikające z Umowy Przedwstępnej dot. nabycia Nieruchomości niezabudowanej nr 1. Pomiędzy Nabywcą a Państwem powstanie zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT będzie świadczeniem usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlegać będzie w myśl art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT właściwą stawką podatku VAT dla przedmiotu usługi.

Należy zauważyć, że ani przepisy, ani też rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla czynności przeniesienia praw i obowiązków (cesji umowy).

W szczególności do opisanej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy o VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

Jak wskazano w niniejszej interpretacji dokonanie przez Państwa cesji praw i obowiązków z Umowy Przedwstępnej na nabycie Nieruchomości będzie stanowiło usługę świadczoną przez Państwa na rzecz Cesjonariusza (Nabywcy) za wynagrodzeniem, a nie dostawę towaru w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tym samym zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Podsumowując powyższe, czynność dokonania cesji praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej na nabycie Nieruchomości, do której dojdzie między Nabywcą a Państwem stanowi świadczenie usługi, o którym mowa w art. 8 ustawy o VAT i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ustawy o VAT, właściwą dla przedmiotu usługi stawką podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii podstawy opodatkowania należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy o VAT:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy o VAT:

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy o VAT odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Kluczowa dla zrozumienia konstrukcji podstawy opodatkowania jest zatem analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług.

W orzeczeniu C-427/98 (Komisja Europejska v. Republika Federalna Niemiec) Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że wynagrodzenie (kwota należna w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT) jest wartością subiektywną, a więc wartością faktycznie otrzymaną w danym przypadku. W szczególności, niedopuszczalna jest sytuacja, gdy podstawa opodatkowania byłaby wyższa od kwoty, którą podatnik ostatecznie otrzymuje.

Pojęcie kwoty należnej z tytułu sprzedaży łączy się ściśle z pojęciem „wynagrodzenie”, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy. O wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Mając na uwadze konstrukcję normatywną podstawy opodatkowania, wyrażoną w przytoczonych powyżej art. 29a ust. 1 i 6 ustawy o VAT, należy podkreślić, że podstawą opodatkowania jest w istocie kwota należna, co istotne, pomniejszona o należny z tytułu danej usługi podatek.

Jak wynika z wniosku z tytułu cesji Nabywca zobowiąże się do zapłaty na Państwa rzecz kwotę za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy przedwstępnej (kwota brutto z tego tytułu określona w Umowie Cesji jako „cena sprzedaży”). Innymi słowy, będzie to cena, jaką Nabywca zapłaci za zakup praw i obowiązków z Umowy przedwstępnej. Ponadto uzgodniono, że Nabywca zobowiązany będzie do zwrotu Przedpłaty (kwoty stanowiącej zaliczkę i zadatek), która została uprzednio uiszczona przez Państwa na rzecz właściciela Nieruchomości. Takie odrębne uregulowanie kwestii zwrotu tych wpłat w umowie cesji świadczy o tym, że nie będzie mogło być ono uznawane za integralną część wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej. „Ceną sprzedaży” z tytułu sprzedaży rozumianej jako przeniesienie praw i obowiązków z Umowy przedwstępnych będzie wyłącznie kwota wynagrodzenia za dokonanie cesji.

Tym samym, właśnie ta kwota wynagrodzenia wskazana przez strony w Umowie cesji jaką Nabywca zapłaci za zakup praw i obowiązków z Umowy przedwstępnej, stanowić będzie podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT, natomiast zwrot Przedpłaty – jako niestanowiący wynagrodzenia za możliwość przejęcia praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej, a jedynie zwrot koniecznych wydatków, które dotychczas musiały zostać przez Państwa poniesione – nie będzie powiększać podstawy opodatkowania, w przypadku opisanej transakcji przeniesienia praw i obowiązków z Umowy przedwstępnej.

Reasumując, w rozpatrywanym przypadku, zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania będzie kwota (cena/wynagrodzenie) ustalona w umowie cesji należna Państwu z tytułu przeniesienia na Nabywcę praw i obowiązków wynikających z Umowy Przedwstępnej, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W związku z powyższym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.