Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 i nr 2.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W … r. otrzymał Pan razem z Pana siostrą od Pana mamy na współwłasność ziemię rolną, oznaczoną ówcześnie jako działki nr 3 i 4, o łącznej powierzchni ... ha.

W … r. dokonał Pan razem z Pana siostrą zniesienia współwłasności ziemi rolnej ówcześnie jako działki nr 3 i 4 o łącznej powierzchni ... ha.

Podczas zniesienia współwłasności otrzymał Pan działkę nr 3 o obszarze ... ha, a Pana siostra działkę nr 4 o obszarze … ha. Nie mógł się Pan wtedy podzielić z siostrą „po równo” ponieważ nie można było działki podzielić tak, aby Pan i Pana siostra otrzymali podobny wielkościowo obszar i w takim celu wydzielił Pan razem z Pana siostrą drogę wewnętrzną i zarazem Pana siostra darowała Panu część swojej działki.

Pana siostra również chciałaby sprzedać swoją działkę, zatem zgodnie z prawem zobowiązani byli Państwo do wydzielenia drogi wewnętrznej, aby Pana siostra mogła oddać Panu część działki ustaloną przed laty, a zarazem mieć możliwość sprzedaży własnej działki.

W … r. dokonał Pan podziału działki nr 3 na 5 mniejszych działek, z czego 3 z nich darował Pan żonie i dzieciom a dwie zostawił Pan sobie.

Jest Pan właścicielem dwóch niezabudowanych działek gruntu: nr 1 i 2 położonych w ..., obręb ewidencyjny nr …, o powierzchni odpowiednio ... m² i … m², dla których prowadzona jest księga wieczysta.

Dla przedmiotowych nieruchomości nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego, zostały jedynie ustalone warunki zabudowy na realizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej obejmującej budynek mieszkalny, ponieważ miał Pan w planach budowę na jednej z nich domu na własne cele mieszkaniowe, ale ze względów zdrowotnych jest Pan zmuszony zrezygnować z budowy domu.

Jest Pan osobą fizyczną, nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, jest Pan emerytem. Nie jest Pan i nigdy Pan nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT.

Nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe działki stanowią Pana majątek prywatny, osobisty. W celu zbycia działek nie angażuje Pan środków pieniężnych. Działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nigdy nie były w żaden sposób użytkowane, ani udostępniane do użytkowania osobom trzecim. Działki te, będące Pana majątkiem osobistym nie były nigdy wykorzystywane do celów zarobkowych. Majątek osobisty, który Pan posiada nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Nie prowadzi Pan działań marketingowych i nie inwestuje w te nieruchomości. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zamierza Pan przeznaczyć na cele osobiste mieszkaniowe.

Żeby pozyskać nabywcę dla planowanej sprzedaży zamierza Pan osobiście zrobić zdjęcie, opatrzyć je opisem i zamieścić w lokalnych portalach ogłoszeniowych. Chciałby Pan sprzedać działki jednocześnie.

Posiada Pan jeszcze jedną niezabudowaną działkę gruntu oznaczoną nr 6 o powierzchni … m². Działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie występował Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Planuje Pan jej sprzedaż, ale niestety do chwili obecnej nie znalazł Pan kupca. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej nr UNP: …, z dnia … r. ww. działka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług.

Wobec braku chętnego kupca dla tej działki oraz własnego stanu zdrowia podjął Pan decyzję o sprzedaży także 2 działek będących przedmiotem niniejszego pisma, ponieważ ma Pan pilną potrzebę zakupu mieszkania na potrzeby własne. Ma Pan nadzieję, że 2 małe działki uda się Panu sprzedać szybciej niż tą jedną większą.

Na dzień sprzedaży działek 1 i 2:

‒nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,

‒nie będzie wydanych warunków zabudowy, ewentualnie wystąpi o nie przyszły nabywca działek.

Pytanie

Czy sprzedaż na przestrzeni 2 lat działek gruntu 1 i 2, opisanych w punkcie G pkt 61 w stanie faktycznym, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji gdy sumaryczna wartość transakcji przekroczy 200.000 złotych (słownie: dwieście tysięcy złotych)?

Pana stanowisko w sprawie

Transakcja sprzedaży dwóch niezabudowanych działek gruntu stanowić będzie działania w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Rozporządzenie majątkiem osobistym nie będzie samodzielnym wykonaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynność sprzedaży nie ma charakteru zorganizowanego, ani ciągłego (jest Pan właścicielem wyłącznie 3 działek), ponadto nie cechuje się Pan profesjonalizmem, ponieważ teren nie został uzbrojony i nie ponosił Pan żadnych kosztów celem przygotowania gruntu do sprzedaży. Wobec powyższego Pana zdaniem przedmiotowa transakcja sprzedaży będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, nawet gdy wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł.

Sprzedaż działek będzie stanowiła czynności okazjonalne, będące zwykłym wyzbywaniem się majątku osobistego przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nigdy nie dokonał Pan jeszcze sprzedaży żadnej nieruchomości i poza 3 obecnie posiadanymi nie ma już Pan niczego co mógłby Pan w przyszłości zbyć.

W kontekście powyższych rozważań nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Ten kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko wyzbywa się majątku osobistego.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza strefą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Pana wątpliwości dotyczą niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 i nr 2.

Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie podejmował/będzie podejmował Pan w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności, będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy w ... roku otrzymał Pan razem z siostrą na współwłasność działki nr 3 i 4. W ... r. dokonał Pan zniesienia współwłasności działki nr 3. Następnie, w ... r. wydzielił Pan z działki nr 3 pięć działek – tj. m.in. działki nr 1 i 2, będące przedmiotem wniosku. Jest Pan osobą fizyczną, nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, jest Pan emerytem. Nie jest Pan i nigdy Pan nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT. Przedmiotowe działki stanowią Pana majątek prywatny, osobisty. W celu zbycia działek nie angażuje Pan środków pieniężnych. Działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nigdy nie były w żaden sposób użytkowane, ani udostępniane do użytkowania osobom trzecim. Działki te, będące Pana majątkiem osobistym nie były nigdy wykorzystywane do celów zarobkowych. Majątek osobisty, który Pan posiada nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pan działań marketingowych i nie inwestuje w te nieruchomości. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zamierza Pan przeznaczyć na cele osobiste mieszkaniowe. Żeby pozyskać nabywcę dla planowanej sprzedaży zamierza Pan osobiście zrobić zdjęcie, opatrzyć je opisem i zamieścić w lokalnych portalach ogłoszeniowych. Na dzień sprzedaży działek 1 i 2 nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie będzie wydanych warunków zabudowy, ewentualnie wystąpi o nie przyszły nabywca działek.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Pana niezabudowanych działek nr 1 i nr 2, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia tychże działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wyżej wyjaśniłem, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że z tytułu sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 i nr 2 nie będzie działał Pan w charakterze podatnika VAT, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana niezabudowanych działek nr 1 i nr 2 nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan nie uzyska statusu podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, przedmiotowa transakcja sprzedaży działek nr 1 i nr 2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nawet w sytuacji, gdy sumaryczna wartość transakcji sprzedaży przekroczy 200.000,00 zł.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).