Zwolnienie z podatku VAT przekazania nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.871.2023.3.AB

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 18 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.871.2023.3.AB

Temat interpretacji

Zwolnienie z podatku VAT przekazania nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT przekazania nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu.

Uzupełnili go Państwo 14 lutego 2024 r. i 12 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Szpital w (...) sp. z o.o. (dalej: „Szpital” lub „Wnioskodawca”), jako spółka utworzona przez Powiat (...), prowadzi niepubliczny zakład opieki zdrowotnej w formie zakładu leczniczego wpisanego do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą pod numerem (...), gdzie świadczy usługi medyczne zwolnione z podatku VAT - usługi w zakresie opieki medycznej służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane w ramach działalności leczniczej jako podmiot leczniczy, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej; „ustawa o VAT”) są zwolnione z VAT.

Ponadto, poza działalnością medyczną Spółka prowadzi również w niewielkim zakresie działalność podlegającą opodatkowaniu VAT w obszarze m.in. wynajmu nieruchomości (pojedyncze pomieszczenia w nieruchomości) oraz sporządzania kserokopii dokumentacji medycznej. Udział sprzedaży opodatkowanej VAT wynosi poniżej 2% wartości całkowitej sprzedaży Spółki.

Szpital jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 15.07.2013 r., posiadającym na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej. 100% udziałowcem Spółki jest Powiat (...). Spółka dla celów VAT rozlicza się miesięcznie. Spółka powstała w wyniku przekształcenia Samodzielnego Publicznego Zakładu (SPZ) w spółkę prawa handlowego tj. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na mocy art. 69 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r., poz. 991 t.j.).

 Organem dokonującym przekształcenia był organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego. W wyniku przekształcenia SPZ przeniósł na własność Spółki nieruchomości gruntowe, obejmujące Działkę gruntu nr (...) o powierzchni 908 m2, dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr KW (...), zabudowaną budynkiem starego szpitala, wybudowanym ok. 1900 r.;

Działkę gruntu (...) i (...) o łącznej powierzchni 8.905,00 m2, dla których Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (...), zabudowanych: Budynkiem głównym szpitala, wybudowanym w 1975 r. (...), Budynkiem łącznika (łączącym budynek główny szpitala z budynkiem starego szpitala), wybudowanym w 2012 r. (...),  Budynkiem kotłowni, wybudowanym w 1975 r. (...), Budynkiem stacji trafo, wybudowanym w 1975 r. (...), Budynkiem gospodarczym, wybudowanym w 1975 r. (...), Drogą pożarową utwardzoną kostką brukową, oddaną do użytkowania w 2013r. (...), Ogrodzeniem zewnętrznym, oddanym do użytkowania w 2013 r. (...), Budynkiem prosektorium, wybudowanym w 1980 r. (...). - (dalej łącznie: „Nieruchomości”).

Po wybudowaniu ww. budynków zostały one oddane do użytkowania. Na dzień poprzedzający dzień przekształcenia jednorazowo została określona wartość rynkowa wnoszonych aportem Nieruchomości znajdujących się w tym dniu w posiadaniu SPZ. Wniesienie do SPZ Nieruchomości nastąpiło w oparciu o akty notarialne z dnia 26.06.2013 r. Przekształcenie podmiotu nastąpiło w dniu wpisu Spółki do krajowego rejestru przedsiębiorców tj. w dniu 15.07.2013 r.

Spółce nabywającej nieruchomości nie przysługiwało z tego tytułu prawo do odliczenia podatku VAT. Na podstawie uchwały nr SPZ Rady Miejskiej w (...) z dnia 21.11.2001 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru stare miasto z otoczeniem, działka (...) oznaczona jest symbolami planu: 2-UZ (przeznaczenie podstawowe), 2-MN, U, natomiast działki nr (...) i (...) oznaczone są symbolem planu: 2-UZ. Oznaczenie 2-UZ to usługi zdrowia, oznaczenie 2-MN to tereny mieszkaniowe o niskiej intensywności zabudowy, oznaczenie U - to tereny usługowe.

W związku z powyższym Nieruchomości stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, zabudowane ww. budynkami i budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 2 i art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz.U.2023.682 t.j.) - (dalej: „Prawo budowlane”). W trakcie użytkowania Nieruchomości służących działalności medycznej w zakresie ratowania życia i zdrowia, Spółka dokonała ich ulepszeń w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2022.2587 t.j.) - (dalej: „ustawa o CIT), a w szczególności budynku głównego szpitala i budynku starego szpitala. Ulepszeń dokonywano sukcesywnie od 15.07.2013r do 31.12.2022 r.

Szczegółowo Spółka wskazuje, iż poniosła wydatki na ulepszenie budynków znajdujących się na działkach nr (...), (...) i (...) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które w przypadku:

   - budynku starego szpitala, znajdującego się na działce gruntu nr (...) przekroczyły 30% wartości początkowej w listopadzie 2022 r. (kolejne ulepszenia dokonywane w grudniu 2022 r. nie przekroczyły wartości początkowej nieruchomości, zaktualizowanej o poprzednie ulepszenia);

   - budynku głównego szpitala, znajdującego się na działce gruntu nr (...) przekroczyły 30% wartości początkowej w październiku 2020 r. (kolejne ulepszenia nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, zaktualizowanej o poprzednie ulepszenia).

W stosunku do pozostałych budynków i budowli znajdujących się na działkach (...), (...) oraz (...) nie ponoszono nakładów na ulepszenia w rozumieniu ustawy o CIT. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego w stosunku do Nieruchomości, jak również z tytułu poniesienia wydatków na ulepszenie Nieruchomości, w związku z wykorzystywaniem Nieruchomości do działalności zwolnionej z podatku VAT. Po dokonaniu ulepszeń wyżej wskazanych budynków były one użytkowane na potrzeby działalności Spółki, zwolnionej z podatku VAT.

W dniach 5.04.2023 r. oraz 30.05.2023 r. Spółka zawarła dwie umowy pożyczki przeznaczone na cele związane z działalnością statutową Szpitala, pożyczkodawcą był Powiat (...) - równocześnie jedyny udziałowiec Spółki. W związku z brakiem możliwości spłacenia zaciągniętych pożyczek w tej samej formie w jakiej zostały udzielone, strony uzgodniły, że w celu zwolnienia się z zobowiązania wynikającego z zawartych umów pożyczek, dłużnik (Szpital) wykona świadczenie zamienne (art. 453 Kodeksu cywilnego) tj. dokona zbycia Nieruchomości na rzecz udzielającego mu pożyczki wspólnika tj. Powiatu (...). W dniu 27.10.2023 r. Szpital i Powiat (...) zawarły umowę przeniesienia własności Nieruchomości w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego na rzecz Powiatu (...) w miejsce świadczenia pieniężnego (datio in solutum) w kwocie udzielonych przez Powiat (...) pożyczek wynikających z zawartych umów pożyczek z dnia 5.04.2023 r. oraz 30.05.2023 r. (dalej: „Umowy pożyczki”) wraz z odsetkami od dnia udzielenia pożyczek do dnia ich spłaty tj. 27.10.2023 r. Zgodnie z treścią aktu notarialnego z 27.10.2023 r. różnica powstała pomiędzy wartością Nieruchomości przeniesionych na własność przez Spółkę na rzecz Powiatu (...), wynikająca z operatów sporządzonych przez rzeczoznawcę majątkowego 16.03.2023 r., a wartością zobowiązania pieniężnego wynikającego z Umów pożyczek została rozliczona poprzez przeniesienie własności udziałów Powiatu w Spółce o proporcjonalnej wielkości i wartości na rzecz Spółki w celu ich umorzenia- tj. Powiat (...) w miejsce świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu ww. kwoty różnicy/nadwyżki, przeniósł na rzecz Spółki udziały, a Spółka nabyła udziały własne od Powiatu (...) w celu ich umorzenia (datio in solutum). W dniu 6.11.2023 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie obniżenia kapitału zakładowego Spółki poprzez umorzenie udziałów bez zwrotu wkładów wniesionych na pokrycie udziałów.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Poprzednikowi Spółki tj. Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi (SPZ) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku starego szpitala. Poprzednik Spółki tj. Samodzielny Publiczny Zakład (SPZ) nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, budynku starego szpitala, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek starego szpitala był wykorzystywany przez poprzednika tj. Samodzielny Publiczny Zakład (SPZ) na działalność statutową zwolnioną od podatku, jak również częściowo na parterze był dzierżawiony innym podmiotom leczniczym na prowadzenie działalności medycznej, przy czym udział sprzedaży opodatkowanej w SPZ z tego tytułu zawsze nie przekraczał 2% sprzedaży SPZ, a ulepszenia nie dotyczyły tych powierzchni dzierżawionych.

Pytanie

Czy wskazana w stanie faktycznym transakcja wykonania świadczenia zamiennego w celu zwolnienia się z długu w postaci zbycia na rzecz udzielającego pożyczki Nieruchomości, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług odpowiednio w przypadku w jakim obejmować będzie: działkę gruntu nr (...), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; działki gruntu nr (...) oraz (...), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, transakcja wykonania świadczenia zamiennego w celu zwolnienia się z długu w postaci zbycia na rzecz udzielającego pożyczki Nieruchomości będzie zwolniona od podatku od towarów i usług odpowiednio w przypadku w jakim obejmować będzie:

- działkę gruntu nr (...), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”);

- działki gruntu nr (...) oraz (...), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Odnośnie opodatkowania gruntu, na którym dany obiekt się znajduje, zastosowanie znajdzie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie praw do rozporządzania towarami jak właściciel. Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności, wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego (datio in solutum), stanowi zatem odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu na gruncie VAT. Pomiędzy Stronami istnieje bowiem więź o charakterze zobowiązaniowym, a zatem istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażoną w pieniądzu, którą stanowi udzielona pożyczka. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy. W związku z powyższym, należy uznać, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, że w zdecydowanej większości działalność ta jest zwolniona od podatku VAT i dla tej działalności nabyte zostały uprzednio nieruchomości. Przy czym, już z samego celu gospodarczego, który przyświeca powstaniu spółek prawa handlowego - związek nabycia nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą nie może budzić wątpliwości.

W związku z planowaną transakcją datio in solutum, w ramach której Spółka przeniesie własność Nieruchomości obejmujących działki zabudowane o nr (...), (...) i (...) na Powiat (...), Spółce będzie zatem przysługiwał status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl regulacji art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. - ilekroć w przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1) wybudowaniu lub

2) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem zarówno zgodnie z przepisami ustawy o VAT, Dyrektywą 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa TSUE, pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własne. Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Należy również zwrócić uwagę, iż ustawa o VAT w art. 43 ust. 10 i ust. 11 przewiduje możliwość rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, o ile dokonujący dostawy i nabywca:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

 a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

 b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

       - w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

       - dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu wskazać należy, że brak prawa do odliczenia w momencie nabycia może dotyczyć nieruchomości na przykład nabytych w okresie, w których VAT w ogóle nie obowiązywał (np. przed 1993 r.) lub gdy obiekt został nabyty w ogóle bez podatku naliczonego. Ponadto, należy wskazać, iż ustawodawca odnosi się nie do podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli, lub ich części, ale posługuje się szerszym sformułowaniem „w stosunku” do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pozwala to na przyjęcie, iż ustawodawca odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale także takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzającym wykonanie usługi lub dostawę towarów (np. materiały budowlane).

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy stanie się bezzasadne. Podkreślić należy, że ww. przepisy, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT odnoszą się jedynie do dostawy budynków, budowli i ich części. Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „budynku”.

W tym zakresie należy odnieść się do Prawa budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Analiza przepisów ustawy o VAT, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy wskazać, że na działkach objętych transakcją przeniesienia własności Nieruchomości na rzecz Powiatu w drodze datio in solutum, znajdują się budynki/budowle lub ich części, w stosunku do których:

 a) doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia, ponieważ Szpital poniósł wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczały 30% ich wartości początkowej, a pomiędzy ponownym pierwszym zasiedleniem a opisaną w stanie faktycznym transakcją na rzecz Powiatu (...) nie upłynął okres dłuższy niż 2 lata - dotyczy budynku starego szpitala znajdującego się na działce nr (...).

 b) doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia, ponieważ Szpital poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej, a pomiędzy ponownym pierwszym zasiedleniem a opisaną w stanie faktycznym transakcją na rzecz Powiatu (...) upłynął okres dłuższy niż 2 lata - dotyczy budynku głównego szpitala znajdujące się na działce nr (...),

 c) nie doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia, ponieważ Szpital nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a opisaną w stanie faktycznym transakcją na rzecz Powiatu (...) upłynął okres dłuższy niż 2 lata - dotyczy budynku prosektorium, wybudowanego w 1980 r., znajdującego się na działce gruntu nr (...) oraz pozostałych budynków i budowli znajdujących się na działce nr (...), a niewymienionych w lit. b powyżej tj. budynku łącznika wybudowanego w 2012 r., budynku kotłowni wybudowanego w 1975 r., budynku stacji trafo wybudowanego w 1975 r., budynku gospodarczego wybudowanego w 1975r., drogi pożarowej utwardzonej kostką brukową, oddanej do użytkowania w 2013 r., ogrodzenia zewnętrznego oddanego do użytkowania w 2013 r.,

 d) Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości, jak również prawo to nie przysługiwało w związku z poniesieniem wydatków na ich ulepszenie.

Tym samym przedstawiona w stanie faktycznym transakcja w zakresie w jakim dotyczy:  działki nr (...), na której znajduje się budynek starego szpitala, nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie upłynął okres dłuższy niż 2 lata od ponownego pierwszego zasiedlenia. Jednocześnie w związku z faktem, że w stosunku do ww. budynku Szpitalowi z tytułu jego nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zastosowanie znajduje zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT; działki nr (...), korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż upłynął okres dłuższy niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia/ponownego pierwszego zasiedlenia; działki nr (...), na której znajduje się budynek prosektorium, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż Spółka nie dokonywała na ww. budynku ulepszeń w rozumieniu podatku dochodowego, a od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji przeniesienie własności Nieruchomości w trybie datio in solutum podlega zwolnieniu z podatku VAT. W tym na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT także dostawa gruntów, na których posadowione są budynki i budowle również korzysta z ww. zwolnienia od podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do

rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, nieruchomość (zarówno zabudowana jak i niezabudowana), będąc rzeczą, spełnia zawartą w tym przepisie definicję towaru, a jej zbycie jest traktowane jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do  rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na  przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do  faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w  rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od  towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i  usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez  względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 powołanej powyżej ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub  usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w  szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o  statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług – oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w  takim charakterze.

Należy też zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od  towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Na podstawie art. 3531 Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Ustawodawca przy założeniu zasady swobody umów nie stawia przeszkód, aby dłużnik zwolnił się ze zobowiązania przez spełnienie innego świadczenia, jeżeli również taka jest wola wierzyciela.

Zgodnie bowiem z art. 453 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Z powyższego przepisu wynika, że wierzyciel może zgodzić się przyjąć – zamiast świadczenia, które dłużnik powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania – inne świadczenie zaoferowane przez dłużnika w celu zwolnienia się ze zobowiązania (świadczenie w miejsce wypełnienia „datio in solutum”). Przesłankami wygaśnięcia zobowiązania są porozumienia stron oraz rzeczywiste spełnienie świadczenia przez dłużnika.

Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.

Należy podkreślić, że celem datio in solutum jest wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 ustawy Kodeks cywilny stanowi zatem odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów/świadczenie usługi podlega opodatkowaniu tym podatkiem, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz/lub świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniach 5 kwietnia 2023 r. oraz 30 maja 2023 r. zawarli Państwo dwie umowy pożyczki przeznaczone na cele związane z działalnością statutową Szpitala, pożyczkodawcą był Powiat - równocześnie jedyny Państwa udziałowiec. W związku z brakiem możliwości spłacenia zaciągniętych pożyczek w tej samej formie w jakiej zostały udzielone, strony uzgodniły, że w celu zwolnienia się z zobowiązania wynikającego z zawartych umów pożyczek, dłużnik (Państwo) wykona świadczenie zamienne (art. 453 Kodeksu cywilnego) tj. dokona zbycia Nieruchomości na rzecz udzielającego mu pożyczki wspólnika tj. Powiatu. W dniu 27 października 2023 r. Państwo i Powiat zawarli umowę przeniesienia własności Nieruchomości w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego na rzecz Powiatu w miejsce świadczenia pieniężnego (datio in solutum) w kwocie udzielonych przez Powiat pożyczek wynikających z zawartych umów pożyczek z dnia 5 kwietnia 2023 r. oraz 30 maja 2023 r. wraz z odsetkami od dnia udzielenia pożyczek do dnia ich spłaty tj. 27 października 2023 r.

Stwierdzić tym samym należy, iż  istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu, którą stanowią udzielone pożyczki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przeniesienie własności nieruchomości zabudowanych – działek nr (...), (...) i (...) w zamian za zwolnienie ze zobowiązań wynikających z udzielonych pożyczek, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami (nieruchomościami) jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Dokonując tej transakcji będą Państwo występować w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, przeniesienie przez Państwa na rzecz wspólnika (Powiatu) nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, traktować należy jak dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Zasady zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli i ich części znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który stanowi że:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na  potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na  potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w  najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o  którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

 a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do  obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

 b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do  których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

 Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie uprawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że w celu zwolnienia się z długu przeniosą Państwo na rzecz wspólnika, nieruchomości zabudowane nr (...), nr (...) i nr (...). Działka nr (...) zabudowana jest budynkiem starego szpitala, wybudowanym ok. 1900 r. Działka gruntu (...) zabudowana jest budynkiem głównym szpitala, wybudowanym w 1975 r., budynkiem łącznika (łączącym budynek główny szpitala z budynkiem starego szpitala), wybudowanym w 2012 r., budynkiem kotłowni, wybudowanym w 1975 r.  budynkiem stacji trafo, wybudowanym w 1975 r., Budynkiem gospodarczym, wybudowanym w 1975 r., drogą pożarową utwardzoną kostką brukową, oddaną do użytkowania w 2013 r., Ogrodzeniem zewnętrznym, oddanym do użytkowania w 2013 r. Natomiast działka nr (...) zabudowana jest budynkiem prosektorium, wybudowanym w 1980 r. Po wybudowaniu ww. budynków zostały one oddane do użytkowania. Nieruchomości stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, zabudowane ww. budynkami i budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 2 i art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane. Z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT. Ponieśli Państwo wydatki na ulepszenie budynków znajdujących się na działkach nr (...), (...) i (...) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które w przypadku budynku starego szpitala, znajdującego się na działce gruntu nr (...) przekroczyły 30% wartości początkowej w listopadzie 2022 r. (kolejne ulepszenia dokonywane w grudniu 2022 r. nie przekroczyły wartości początkowej nieruchomości, zaktualizowanej o poprzednie ulepszenia); budynku głównego szpitala, znajdującego się na działce gruntu nr (...) przekroczyły 30% wartości początkowej w październiku 2020 r. (kolejne ulepszenia nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, zaktualizowanej o poprzednie ulepszenia). W stosunku do pozostałych budynków i budowli znajdujących się na działkach (...), (...) oraz (...) nie ponoszono nakładów na ulepszenia w rozumieniu ustawy o CIT. Ponadto nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego w stosunku do Nieruchomości, jak również z tytułu poniesienia wydatków na ulepszenie Nieruchomości, w związku z wykorzystywaniem Nieruchomości do działalności zwolnionej z podatku VAT. Po dokonaniu ulepszeń wyżej wskazanych budynków były one użytkowane na potrzeby działalności Spółki, zwolnionej z podatku VAT.

Rozstrzygając kwestię, będącą przedmiotem Państwa zapytania, w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość zwolnienia od podatku dostawy budynków i budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że przeniesienie budynków i budowli znajdujących się na działce nr (...) w zamian za zwolnienie z długu tj. budynku głównego szpitala, budynku łącznika, budynku kotłowni, budynku stacji trafo, budynku gospodarczego, drogi pożarowej utwardzonej kostką brukową, ogrodzeniem zewnętrznego oraz budynku prosektorium znajdującego się na działce (...) jak wynika z opisu sprawy nie zostanie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków i budowli minie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem spełnione zostaną przesłanki wymagane dla zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w konsekwencji do przeniesienia ww. budynków i budowli w ramach opisanej transakcji znajdzie zastosowanie ww. zwolnienie od podatku.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji, jak budynki lub budowle na nim posadowione.

Zatem dostawa (przeniesienie działek w zamian za zwolnienie z długu) działek nr (...) i nr (...), na którym znajdują się ww. budynki i budowle - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast odnosząc się do dostawy - przeniesienia budynku starego szpitala znajdującego się na działce nr (...) w zamian za zwolnienie z długu stwierdzić należy, że dostawa tego budynku nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wynika z opisu wydatki na ulepszenie ww. budynku przekroczyły 30% wartości początkowej w listopadzie 2022 r., a po dokonaniu ulepszeń budynek był oddany do użytkowania na potrzeby Państwa działalności. Tym samym doszło zasiedlenia przedmiotowego budynku po ulepszeniach przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynku. Tak więc, został spełniony pierwszy warunek umożliwiający zwolnienie budynku starego szpitala na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Natomiast nie zostanie spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą w budynku starego szpitala nie minie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa budynku starego szpitala (przeniesienie budynku w zamian za zwolnienie z długu) nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy dostawie budynku starego szpitala na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że będą mieli Państwo prawo do zastosowania zwolnienia przy dostawie budynku starego szpitala na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż nie przysługiwało Państwu jak i Państwa poprzednikowi (Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi) prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku starego szpitala. Ponadto Państwa poprzednik nie poniósł wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym budynku starego szpitala, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Państwo co prawda ponieśli nakłady na ulepszenie budynku starego szpitala przewyższające 30% jego wartości początkowej, jednak od przedmiotowych ulepszeń nie mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym dostawa (przeniesienie starego budynku szpitala w zamian za zwolnienie z długu) podlega zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji, jak budynek na nim posadowiony.

Zatem dostawa (przeniesienie działki w zamian za zwolnienie z długu) działki nr (...) , na której znajduje się budynek starego szpitala - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są  przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.