Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.637.2023.4.KF
Temat interpretacji
Odliczenie podatku VAT od faktur dokumentujących zakupy gadżetów reklamowych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu Gadżetów i momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania Gadżetów w Wariancie 2 oraz nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku do naliczenia podatku VAT od nieodpłatnych przekazań Gadżetów i momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania Gadżetów w Wariancie 1.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących zakupy Gadżetów Reklamowych oraz braku obowiązku do naliczenia podatku VAT od nieodpłatnych przekazań Gadżetów w Wariancie 1 i Wariancie 2 oraz obowiązku podatkowego.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 lutego 2024 r. (wpływ 5 lutego 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka z branży (...). Spółka prowadzi działalność w zakresie (...) Ponadto, Spółka realizuje kompleksowe usługi informatyczne (...) (dalej: Usługi). Odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę są zarówno podmioty polskie, jak i zagraniczne (dalej: Klienci). Spółka realizuje także projekty wewnętrzne, prowadzone na potrzeby własne, polegające m.in. na tworzeniu i rozwoju oprogramowania, co przyczynia się do zwiększenia efektywności i konkurencyjności Spółki (dalej: Projekt Wewnętrzny). Efekty Projektów Wewnętrznych mogą zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej Spółki oraz w zakresie świadczenia Usług na rzecz Klientów.
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski.
Spółka opodatkowuje swoje dochody 19% stawką podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT). Dodatkowo, Spółka korzysta z preferencyjnego opodatkowania IP Box, zgodnie z przepisami art. 24d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2022 poz. 2587 z dnia 13 grudnia 2022 r., dalej: Ustawa o CIT).
Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2023 poz. 1570, dalej: ustawa o VAT).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę (dalej: Pracownicy), jak również współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: Freelancerzy). Współpraca z Freelancerami opiera się zazwyczaj na długoterminowych umowach o stałą współpracę. Freelancerzy są zaangażowani w realizację Usług na rzecz Klientów Spółki lub w realizację Projektów Wewnętrznych (dalej łącznie: Projekt).
Ze względu na złożony charakter świadczonych przez Spółkę Usług, Freelancerzy zwykle stanowią stały element zespołów, które odpowiedzialne są za realizację Projektów. Zespoły Projektowe kompletowane są z uwzględnieniem niezbędnych kompetencji i umiejętności poszczególnych osób, zazwyczaj składają się one zarówno z Pracowników, jak i Freelancerów (dalej: Zespół Projektowy).
Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że Freelancerzy nie stanowią Klientów Spółki, nie są także odbiorcami świadczonych przez Spółkę Usług.
Spółka aktualnie planuje wdrożyć działania o charakterze motywacyjno-marketingowym. Ww. działania mają na celu zwiększenie atrakcyjności pracy w Spółce/współpracy ze Spółką przez Freelancerów, być jednym z elementów tworzenia dobrej atmosfery w Spółce, wspierać identyfikację Pracowników i Freelancerów ze Spółką, zaś z drugiej strony mają na celu reklamę Spółki oraz rozpowszechnienie jej wizerunku na szerszą skalę.
W ramach programu Spółka planuje przekazywać nieodpłatnie Pracownikom oraz Freelancerom gadżety reklamowe, m.in. koszulki, bluzy, czapki „z daszkiem”, kurtki typu softshell, stroje sportowe, bidony na wodę, kubki, plecaki, torby etc.
Wszystkie tego typu gadżety będą miały naniesione w sposób widoczny i trwały logo Spółki, a także będą wykonane w barwach zgodnych z identyfikacją wizualną Spółki (dalej: Gadżety Reklamowe, Gadżety).
Spółka będzie nabywała Gadżety od zewnętrznych dostawców. Zakup Gadżetów będzie udokumentowany fakturami, wystawionymi na Spółkę.
Gadżety będą przekazywane danym Pracownikom/Freelancerom między innymi w następujących okolicznościach:
- przed lub w trakcie wydarzeń firmowych (podczas spotkań integracyjnych, pikników organizowanych przez Spółkę);
- przed lub w trakcie wydarzeń sportowych, w których Spółka bierze udział (np. turnieje sportowe, biegi, wyprawy);
- podczas akcji specjalnych np. projektów charytatywnych jako odzież funkcyjna, identyfikacja członków zespołu;
- jako nagrody indywidualne lub nagrody zespołowe, przyznawane jako uznanie osiągnięć/uczczenie sukcesu poszczególnych Pracowników i/lub Freelancerów lub poszczególnych Zespołów Projektowych lub jako podziękowanie za szczególny wkład w realizację Projektu (wg. uznania Lidera Zespołu Projektowego/bezpośredniego przełożonego etc.);
- jako upominki okolicznościowe - np. z okazji świąt Bożonarodzeniowych i innych;
- jako uhonorowanie jubileuszu pracy w Spółce, np. z okazji 10-lecia pracy w Spółce;
- jako uhonorowanie ważnych wydarzeń w życiu Pracowników lub Freelancerów (np. urodzenie dziecka);
- jako nagroda w wygranej w wewnętrznych konkursach firmowych;
- jako nagroda za wykazanie się ponadprzeciętną aktywnością i zaangażowaniem w życie Spółki - Spółka za podejmowanie przez Pracowników/Freelancerów poszczególnych rodzajów aktywności (np. za wpis na blogu Spółki, za polecenie pracownika, za promocję firmy w social mediach, za reprezentowanie Spółki na zawodach sportowych, za propozycje uprawnień procesów w Spółce) przyznaje Pracownikom/Freelancerom wewnątrzfirmowe „odznaki”/punkty, które następnie będzie można „wymienić” na Gadżety, zgodnie z Wariantem 1 lub 2.
Dokumentacja zdjęciowa z wydarzeń firmowych czy eventów sportowych, w tym dokumentacja zdjęciowa Pracowników/Freelancerów z Gadżetami Reklamowymi jest często wykorzystywana w kampaniach reklamowych (online, offline) oraz na profilach społecznościowych prowadzonych na potrzeby Spółki (np. ...), co także ma służyć reklamie i rozpowszechnieniu wizerunku Spółki. Spółka zachęca Pracowników/Freelancerów do udostępniania własnych zdjęć z wykorzystaniem przekazanych im Gadżetów Reklamowych. Zdjęcia te także mogą zostać wykorzystane w mediach społecznościowych lub na portalach wewnętrznych w Spółce. Spółka zachęca również Pracowników/Freelancerów do dzielenia się takimi zdjęciami na własnych kontach społecznościowych.
O przekazaniu Pracownikom/Freelancerom Gadżetów będzie decydował w szczególności:
- Lider Zespołu Projektowego lub/i bezpośredni przełożony;
- ogólna polityka firmy (np. dotycząca przekazania Pracownikom/Freelancerom Gadżetów w związku z jubileuszem pracy w Spółce, przekazywania Gadżetów jako uhonorowanie ważnych wydarzeń);
- wewnętrzne regulaminy i dokumenty, np. dotyczące zasad organizacji wewnętrznych konkursów itp.
Spółka przewiduje dwa warianty udostępniania Gadżetów Reklamowych Pracownikom i Freelancerom.
Wariant nr 1
Spółka planuje uruchomić wewnętrzną stronę internetową (platformę)/sklep, która dostępna będzie wyłącznie dla Pracowników i Freelancerów, współpracujących ze Spółką po zalogowaniu (dalej: Platforma). Na Platformie będą zaprezentowane Gadżety Reklamowe. Do każdego z Gadżetów będzie przypisana cena jednostkowa. Przekazanie Gadżetów Reklamowych Pracownikom i Freelancerom będzie odbywało się poprzez udostępnienie Vouchera (dalej: Voucher). Voucher to unikalny kod, składający się z liter/cyfr/znaków specjalnych, który będzie uprawniał Pracownika lub Freelancera do złożenia zamówienia na określone Gadżety.
Voucher może upoważniać do złożenia zamówienia wyłącznie na jeden określony Gadżet (np. na kurtkę lub koszulkę) lub do złożenia zamówienia na określoną kwotę (wówczas Pracownik lub Freelancer samodzielnie decyduje jakie Gadżety chce zamówić).
W przypadku, gdyby zamówienie Pracownika/Freelancera będzie przekraczało kwotę przekazanego mu Vouchera, wówczas różnica będzie mogła zostać dopłacona przez Pracownika/Freelancera z własnych środków pieniężnych.
O przekazaniu Pracownikowi/Freelancerowi Vouchera będzie decydował, tak jak zostało wskazane wyżej w szczególności:
- Lider Zespołu Projektowego lub/i bezpośredni przełożony;
- ogólna polityka firmy (np. dotycząca przekazania Pracownikom/Freelancerom Gadżetów w związku z jubileuszem pracy w Spółce, przekazywania Gadżetów jako uhonorowanie ważnych wydarzeń);
- wewnętrzny regulamin w Spółce, np. dotyczący organizacji wewnętrznych konkursów i „nagród”.
Zamówione Gadżety Pracownik/Freelancer będzie mógł odebrać w biurze lub otrzymać kurierem na wskazany przez siebie adres (takie rozwiązanie może być wygodniejsze, np. w sytuacji pracy zdalnej, pracy z miejsca wskazanego przez Klienta Spółki lub świadczenia usług poza biurem Spółki).
Pracownicy oraz Freelancerzy będą mogli także dokonać zakupu za własne środki pieniężne poszczególnych Gadżetów Reklamowych.
Wariant nr 2
Gadżety będą przekazywane nieodpłatnie Pracownikom oraz Freelancerom bez pośrednictwa opisanej w Wariancie 1 Platformy. W takim wariancie przekazanie Gadżetów Reklamowych będzie odbywało się bezpośrednio, np. podczas spotkań firmowych, akcji specjalnych itp.
Przekazanie Gadżetów poza Platformą opisaną w Wariancie 1 będzie wynikało z trudności technicznych związanych z obsługą danego rodzaju przekazań z wykorzystaniem Platformy lub ze względów praktycznych (np. wydanie koszulek podczas spotkania integracyjnego).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Niekiedy przekazywane Gadżety Reklamowe mogą przekraczać kwotę 20 lub 100 zł, tj. nie wszystkie przekazywane Gadżety będą prezentami o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.
Niezależnie od wartości przekazywanych Gadżetów, Spółka będzie miała możliwość prowadzenia ewidencji, pozwalającej na monitorowanie wartości przekazanych Voucherów i ich realizacji oraz pozwalającej na ustalenie tożsamości obdarowanych osób.
Spółka nie wyklucza przekazywania Pracownikom lub Freelancerom Voucherów przed wydarzeniami sportowymi lub innymi akcjami specjalnymi. Wówczas Vouchery mogą uprawniać Pracowników/Freelancerów do odbioru konkretnego Gadżetu, np. koszulki sportowej, stroju sportowego etc., które będą użyte podczas wydarzenia.
Pracownicy/Freelancerzy występują zarówno jako zawodnicy, reprezentujący Spółkę, jak i osoby prywatne. Jeśli jednak występują jako osoby prywatne, wówczas wybierając koszulkę /strój/akcesoria z logo Spółki, w ocenie Spółki służy to rozpowszechnieniu wizerunku Spółki.
Wydarzenia te mogą być zarówno organizowane przez Spółkę jako wewnątrzfirmowe wydarzenia, niekiedy Spółka decyduje się na zorganizowanie własnej drużyny np. w dobroczynnych biegach, niekiedy zaś Spółka decyduje się wspierać indywidualne inicjatywy Pracowników/Freelancerów (np. udział w triathlonie lub maratonie).
Wydarzenia sportowe, w które Spółka się angażuje to zwykle duże, znane eventy (np. maratony, półmaratony, biegi triathlonowe, biegi z przeszkodami) organizowane w miastach, gdzie Spółka ma siedziby. W tego typu Wydarzeniach bierze udział bardzo wiele osób z branży IT, inżynierii, które potencjalnie mogą być zainteresowane pracą w Spółce. Obecność na Wydarzeniu osób ubranych w stroje z logo to w opinii Spółki promocja Spółki jako pracodawcy oraz rozpowszechnienie wizerunku Spółki wśród potencjalnych Klientów.
Oprócz Wydarzeń sportowych, Pracownicy/Freelancerzy Spółki biorą udział w branżowych konferencjach czy meetupach IT. Ubrania i gadżety z logo firmy, które mają na tego typu spotkaniach to również, zdaniem Spółki, reklama Spółki w grupie potencjalnych pracowników i Klientów.
Znana będzie wartość jednego Vouchera w momencie jego udostępnienia Pracownikom/ Freelancerom. Tak jak zostało to przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, Vouchery mogą uprawniać Pracowników/Freelancerów do odbioru wybranych przez siebie Gadżetów w określonej kwocie (wówczas przekazany Pracownikowi/Freelancerowi Voucher jest na określoną kwotę) albo mogą uprawniać Pracowników/Freelancerów do odbioru określonego Gadżetu (np. stroju sportowego lub kurtki o znanej Spółce wartości).
Wskazany we wniosku katalog Gadżetów, które mogą być przekazywane Pracownikom/ Freelancerom jest katalogiem otwartym, niemniej jednak wszystkie przekazywane Gadżety będą miały logo Spółki i będą miały cel reklamowy. Spółka nie przewiduje przekazywania Pracownikom/Freelancerom w ramach Voucherów nieodpłatnych świadczeń w formie usług.
Gadżety, które mógł odebrać za Voucher nabywca będą opodatkowane jedną stawką podatku VAT.
Będzie znana wartość Vouchera i wartość podatku należnego Vouchera. Jak zostało wyżej wskazane będzie to albo Voucher uprawniający do wyboru Gadżetów w określonej kwocie albo Voucher uprawniający do odbioru konkretnego Gadżetu. W pierwszym przypadku (Voucher „kwotowy”), w momencie przekazania Vouchera Spółka nie będzie miała wiedzy czy Pracownik/Freelancer wykorzysta cały Voucher (czy jego część lub w ogóle go nie wykorzysta). W przypadku Vouchera uprawniającego do odbioru konkretnego Gadżetu to Pracownik/Freelancer decyduje czy chce wykorzystać Voucher.
Spółka będzie samodzielnie generowała unikalne kody, które będą uprawniały Pracowników/Freelancerów do odbioru danego Gadżetu.
Pytania
1. Czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek VAT od faktur dokumentujących zakupy Gadżetów Reklamowych? (we wniosku jako pytanie nr 2)
2. Jeśli stanowisko Spółki odnoszące się do pytania nr 2 zostanie uznane za poprawne, czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT Spółka będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT od nieodpłatnych przekazań w odniesieniu do nieodpłatnych przekazań opisanych w Wariancie 1 i 2? (we wniosku jako pytanie nr 3)
3. O ile stanowisko Spółki odnoszące się do pytania nr 2 zostanie uznane za nieprawidłowe, czy Spółka powinna naliczyć VAT od nieodpłatnych przekazań Gadżetów w Wariancie 1 i 2 w momencie przekazania Gadżetów reklamowych czy w momencie przekazania Voucherów? (we wniosku jako pytanie nr 4)
Państwa stanowisko w sprawie
1. Spółka stoi na stanowisku, że będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących zakup Gadżetów Reklamowych.
2. Spółka stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązana do naliczenia VAT od nieodpłatnych przekazań Gadżetów Reklamowych.
3. W przypadku, gdyby stanowisko Spółki zostało uznane za nieprawidłowe, Spółka stoi na stanowisku, że VAT od nieodpłatnych przekazań powinien zostać naliczony w momencie faktycznego przekazania Gadżetów.
Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kluczowy dla prawa do odliczenia VAT jest zatem związek z czynnościami opodatkowanymi, przy czym istotne jest to, że związek ten nie musi być bezpośredni. Jak wskazuje J. Matarewicz: „Prawo do odliczenia VAT naliczonego musi być skorelowane z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez podatnika. Związek z tą działalnością nie musi mieć charakteru bezpośredniego, gdyż wystarczający jest związek pośredni.” (tak: J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023, art. 86.)
O związku pomiędzy zakupami (podatkiem naliczonym) a sprzedażą opodatkowaną wypowiedział się także TSUE w wyroku z 21 lutego 2013 r. (C-104/12, Finanzamt Kóln-Nord v. Wolfram Becker). W wyroku tym stwierdzono m.in., że oceny istnienia bezpośredniego związku między konkretną transakcją a całością działalności podatnika w celu ustalenia, czy towary i usługi są wykorzystywane „do celów zawieranych transakcji podlegających opodatkowaniu” tego podatnika, należy dokonywać na podstawie istoty nabywanych przez podatnika towarów lub usług.
Jak wskazano powyżej, zakup Gadżetów Reklamowych ma pełnić dwojaką funkcję. Z jednej strony ma pełnić funkcję motywacyjną, integracyjną wśród Pracowników oraz Freelancerów Spółki, zaś z drugiej pełnić będzie funkcję reklamową, w celu rozpowszechnienia identyfikacji wizerunku Spółki.
Warto zauważyć, że zarówno wydatki ponoszone na programy motywacyjne Pracowników, jak i wydatki ponoszone na reklamę oraz rozpowszechnienie wizerunku Spółki uznawane są za związane z czynnościami opodatkowanymi w sposób pośredni.
W opinii Spółki wydatki poniesione na Gadżety Reklamowe należy uznać za związane z czynnościami opodatkowanymi ponieważ z jednej strony pozytywnie wpływają one na identyfikacje ze Spółką Pracowników oraz Freelancerów związanych ze Spółka umowami o stałą współpracę, mają wpływ na dobrą atmosferę w pracy, a z drugiej przyczyniają się do rozpowszechnienia wizerunku Spółki na rynku. Rozpoznawalność wizualna wpływa dodatnio na rozpoznawalność marki wśród szerokiego, nieograniczonego grona odbiorców, co może mieć wymierne skutki w rozważaniu przez Klientów wyboru Spółki jako partnera biznesowego.
Spółka nadto wskazuje, że część z Gadżetów będzie przeznaczone na cele sprzedaży wśród Pracowników/Freelancerów, zaś część na nieodpłatne przekazania opisane w treści niniejszego wniosku. Spółka w momencie zakupu Gadżetów nie będzie potrafiła ocenić jaka ilość Gadżetów zostanie nieodpłatnie przekazana, a jaka sprzedana za wynagrodzenie.
Uzasadnienie do pyt nr 2:
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Powyższy przepis zrównuje zatem, w pewnych określonych przepisem sytuacjach, odpłatną dostawę towarów z nieodpłatnymi wydaniami towarów. Warunkiem dla opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów jest:
1) prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, związanego z nabyciem lub wytworzeniem przekazywanych towarów;
2) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz innych osób, wskazanych w dyspozycji analizowanego przepisu lub wszelkie inne darowizny.
Warto nadmienić, że ustawa nie definiuje pojęcia „na cele osobiste”. Wobec braku definicji legalnej ww. pojęcia, należy przyjąć, że „na cele osobiste” oznacza cele wyłącznie prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą lub niezwiązane z wykonywaniem obowiązków pracowniczych.
Przykazywane przez Spółkę Gadżety nie są powszechnie dostępne, są opatrzone logo Spółki oraz nie mogą zostać nabyte na „wolnym rynku”. Nie mają w ocenie Spółki charakteru rozrywkowego, czy zaspokajającego podstawowe potrzeby życiowe, a ich przekazanie ma na celu realizację celów marketingowych oraz motywacyjnych.
Przekazywane towary są wybierane przez Pracowników lub Freelancerów albo przez Spółkę spośród zamkniętego katalogu Gadżetów Reklamowych. Tego rodzaju towary, zdaniem Spółki, nie są przekazywane na cele osobiste Pracowników i Freelancerów, lecz przede wszystkim przyczyniają się do rozpowszechnienia wizerunku Spółki, a także wpływają pozytywnie na identyfikację Pracowników i Freelancerów ze Spółką.
Interpretując art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje się także na cel przekazań - wg A. Bartosiewicza istotne są motywacje dokonującego przekazania. Dla zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przyczyną nieodpłatnego przekazania ma być wyłącznie chęć dokonania przysporzenia na rzecz obdarowanego (causa donandi) (A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XVII, Warszawa 2023, art. 7.).
Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego, celem programu motywacyjno - reklamowego nie jest obdarowanie Pracowników lub Freelancerów prezentami/ upominkami, które mają być wykorzystane wyłącznie w sferze prywatnej na cele rekreacyjne Pracowników i/lub Freelancerów.
Przekazywane przez Spółkę towary, jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, są opatrzone logo Spółki oraz barwami identyfikującymi Spółkę. Celem nieodpłatnych przekazań jest z jednej strony utrzymanie i poprawa dobrej atmosfery w Spółce wśród jej Pracowników i Freelancerów, uhonorowanie pewnych ważnych wydarzeń lub sukcesów, z drugiej zaś reklama i rozpowszechnienie wizerunku Spółki.
Jak zostało to wskazane powyżej, niezależnie od okoliczności, które spowodowały wydanie Gadżetu Reklamowego, głównym celem Spółki jest promocja jej marki, pod którą sprzedawane są usługi oferowane przez Spółkę poprzez zwiększenie rozpoznawalności jej logo. Cel ten jest realizowany bez względu na to, czy odbiorca Gadżetu reklamowego używa tego Gadżetu przykładowo po uprzednim jego otrzymaniu z powodu wygranej w konkursie, urodzenia dziecka, czy z powodu uczestnictwa w wydarzeniu organizowanym przez Spółkę. Okoliczności wydania realizują cel motywacyjny Spółki, tj. wpływają na zwiększenie identyfikacji Pracowników/Freelancerów ze Spółką. Natomiast cel marketingowy Spółki realizowany jest niezależnie od okoliczności wydania Gadżetów Reklamowych.
Wobec powyższego, zdaniem Spółki, przekazywanie Gadżetów Reklamowych pozostaje poza dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z uwagi na poniższe:
- Cel przekazań, jakim nie jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia na rzecz Pracowników i / lub Freelancerów, co zwiększa ich identyfikację ze Spółką lecz głównie rozpowszechnienie wizerunku Spółki;
- Przekazywane towary stanowią Gadżety Reklamowe, tj. każdorazowo opatrzone są w logo oraz kolorami identyfikacji wizualnej Spółki.
Spółka pragnie wskazać także na wyrok TSUE z dnia 17 listopada 2022 r. sygn: C-607/20. W sentencji ww. wyroku wskazano, że nieodpłatne przekazywanie pracownikom bonów w ramach wprowadzonego przez podatnika programu motywacyjnego „ma na celu zwiększenie wydajności jej pracowników, a tym samym prawidłowe funkcjonowanie i rentowność przedsiębiorstwa, w związku z czym należy uznać, że to świadczenie usług nie jest dokonywane do celów innych niż działalność przedsiębiorstwa i tym samym nie jest objęte zakresem art. 26 ust. 1 lit. b) dyrektywy VAT”.
Warto przy tym nadmienić, że art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi odpowiednik art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Tym samym TSUE uznał, że nieodpłatne przekazania, które związane są z programami motywacyjnymi wewnątrz organizacji, mające na celu poprawienie funkcjonowania przedsiębiorstwa są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 26 dyrektywy 2006/112, będącego odpowiednikiem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
W związku z powyższym, mając na uwadze wskazane wyżej argumenty, Spółka stoi na stanowisku, że przekazanie Gadżetów Reklamowych na zasadach określonych w opisie zdarzenia przyszłego, nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Uzasadnienie do pytania nr 3
Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.
Art. 19a ust. 4a ustawy o VAT stanowi przepis szczególny do wskazanej wyżej zasady ogólnej, określając, że w przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, dostawę towarów uznaje się za dokonaną, a usługę uznaje się za wykonaną z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
Zgodnie z art. 2 pkt 41 ustawy o VAT poprzez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.
W pkt 43 oraz 44 wskazanego wyżej przepisu ustawodawca definiuje bony jednego i różnego przeznaczenia.
Stosownie do wskazanych wyżej przepisów bonem jednego przeznaczenia jest bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.
Bonem różnego przeznaczenia jest zaś bon inny niż bon różnego przeznaczenia.
Wydawane przez Spółkę Vouchery nie stanowią wynagrodzenia dla Spółki, lecz stanowią podstawę dla wydania nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie Gadżetu. Jak zostało wskazane wyżej, w zależności od okoliczności, Pracownicy/Freelancerzy realizując Voucher będą mogli wybrać Gadżet w określnej grupie Gadżetów albo wybrać jeden, konkretny Gadżet wskazany przez Spółkę (np. koszulki w związku z udziałem w zawodach sportowych). Skoro zatem Vouchery nie stanowią wynagrodzenia, nie mogą być one uznane za ani za bony jednego, ani za bony różnego przeznaczenia.
Spółka stoi na stanowisku, że opisane przez Spółkę zdarzenie przyszłe nie spełnia definicji Bonu, z uwagi na to, że Vouchery udostępniane przez Spółkę nie stanowią wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów, lecz uprawniają do nieodpłatnego przekazania Gadżetu Reklamowego. W konsekwencji, w odniesieniu do opisanego we wniosku Vouchera wydawanego Pracownikom/Frelancerom, nie jest spełniona definicja bonu zawarta w art. 2 pkt 41 ustawy o VAT. Tym samym, skoro opisany we wniosku Voucher nie jest bonem w rozumieniu przepisów o VAT, nie może być ani bonem jednego ani bonem różnego przeznaczenia w rozumieniu przytoczonych wyżej przepisów.
Zdaniem Spółki, w przypadku gdyby Organ Podatkowy uznał, że opisane w przedmiotowym wniosku przekazania Gadżetów Reklamowych podlegają opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, powinny one podlegać opodatkowaniu w dniu przekazania danego Gadżetu Pracownikowi/Freelancerowi, a zatem zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad 1
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku VAT naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie rozwoju oprogramowania, zarządzania infrastrukturą IT, testowania, usług wsparcia (service desk), szkoleniowych i inżynieryjnych. Ponadto, Spółka realizuje kompleksowe usługi informatyczne dotyczące projektów technologicznych, integracyjnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zatrudnia Pracowników w oparciu o umowy o pracę, jak również współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (Freelancerzy).
Spółka aktualnie planuje wdrożyć działania o charakterze motywacyjno-marketingowym. Ww. działania mają na celu zwiększenie atrakcyjności pracy w Spółce/współpracy ze Spółką przez Freelancerów, być jednym z elementów tworzenia dobrej atmosfery w Spółce, wspierać identyfikację Pracowników i Freelancerów ze Spółką, zaś z drugiej strony mają na celu reklamę Spółki oraz rozpowszechnienie jej wizerunku na szerszą skalę.
W ramach programu Spółka planuje przekazywać nieodpłatnie Pracownikom oraz Freelancerom gadżety reklamowe, m.in. koszulki, bluzy, czapki „z daszkiem”, kurtki typu softshell, stroje sportowe, bidony na wodę, kubki, plecaki, torby etc.
Wszystkie tego typu Gadżety będą miały naniesione w sposób widoczny i trwały logo Spółki, a także będą wykonane w barwach zgodnych z identyfikacją wizualną Spółki.
Spółka będzie nabywała Gadżety od zewnętrznych dostawców. Zakup Gadżetów będzie udokumentowany fakturami, wystawionymi na Spółkę.
W planowanym Wariancie 1, Spółka planuje uruchomić wewnętrzną stronę internetową (Platformę)/sklep, która dostępna będzie wyłącznie dla Pracowników i Freelancerów, współpracujących ze Spółką po zalogowaniu. Na Platformie będą zaprezentowane Gadżety Reklamowe. Do każdego z Gadżetów będzie przypisana cena jednostkowa. Przekazanie Gadżetów Reklamowych Pracownikom i Freelancerom będzie odbywało się poprzez udostępnienie Vouchera (dalej: Voucher). Voucher to unikalny kod, składający się z liter/cyfr/znaków specjalnych, który będzie uprawniał Pracownika lub Freelancera do złożenia zamówienia na określone Gadżety.
Voucher może upoważniać do złożenia zamówienia wyłącznie na jeden określony Gadżet (np. na kurtkę lub koszulkę) lub do złożenia zamówienia na określoną kwotę (wówczas Pracownik lub Freelancer samodzielnie decyduje jakie Gadżety chce zamówić).
W przypadku, gdyby zamówienie Pracownika/Freelancera będzie przekraczało kwotę przekazanego mu Vouchera, wówczas różnica będzie mogła zostać dopłacona przez Pracownika/Freelancera z własnych środków pieniężnych. Ponadto Pracownicy/Freelancerzy będą mogli także dokonać zakupu poszczególnych Gadżetów za własne środki pieniężne.
Natomiast w Wariancie 2, Gadżety będą przekazywane nieodpłatnie Pracownikom oraz Freelancerom bez pośrednictwa opisanej w Wariancie 1 Platformy. W takim wariancie przekazanie Gadżetów Reklamowych będzie odbywało się bezpośrednio, np. podczas spotkań firmowych, akcji specjalnych itp.
Niekiedy przekazywane Gadżety Reklamowe mogą przekraczać kwotę 20 lub 100 zł, tj. nie wszystkie przekazywane Gadżety będą prezentami o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy Gadżetów Reklamowych.
Z wyżej powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.
Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy zauważyć, że nabywane Gadżety będą przekazywane Pracownikom/Freelancerom nieodpłatnie bądź będą sprzedawane. Ponadto Gadżety będą wykorzystywane w celach reklamowych Spółki, poprzez uczestnictwo pracowników jako zawodników reprezentujących Spółkę w zawodach sportowych. W momencie zakupu Gadżetów Spółka nie będzie potrafiła ocenić jaka ilość Gadżetów zostanie nieodpłatnie wydana, bądź sprzedana za wynagrodzeniem.
Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Prowadzona przez Państwa działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem VAT, w związku z powyższym, w tej konkretnej sprawie, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup Gadżetów, gdyż będą one wykorzystywane potencjalnie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (sprzedaży, czy też celów reklamowych).
Ad 2 i 3
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jednakże należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych..
Na mocy art. 7 ust. 3 ustawy:
Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
W myśl art. 7 ust. 4 ustawy:
Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
1) o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.
W świetle art. 7 ust. 7 ustawy:
Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:
1) ma na celu promocję tego towaru oraz
2) nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
W myśl art. 2 pkt 41-45 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
- bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu (pkt 41);
- emisji bonu - rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu (pkt 42);
- bonie jednego przeznaczenia - rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu (pkt 43);
- bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia (pkt 44);
- transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji (pkt 45).
Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.
I tak, w myśl art. 8a ust. 1 ustawy:
Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.
Zgodnie z art. 8a ust. 2 ustawy:
Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.
Stosownie do art. 8a ust. 3 ustawy:
Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.
Na podstawie art. 8a ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.
Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy:
Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.
Ww. przepisy regulują obrót bonami na gruncie podatku VAT, nadając im charakter znaków legitymujących, które stanowią dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia do uzyskania prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy też prawa do uzyskania określonego świadczenia.
Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz.U.UE.L.2016.177.9), wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.
Jak zauważa się w ww. preambule bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, powinny określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiać obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu.
W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Zatem, gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Za bony jednego przeznaczenia będą więc uznane bony, w przypadku których w momencie ich emisji wiadomo już w jakim państwie członkowskim należałoby odprowadzić należny podatek VAT z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, których dotyczy bon, wiadomo też, jaka jest kwota należnego podatku. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Zatem bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu.
Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy Spółka przekazując nieodpłatnie Pracownikom/Freelancerom Gadżety w Wariancie 1 i Wariancie 2 będzie zobowiązana do ich opodatkowania podatkiem VAT.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w Wariancie 1 przekazywane Vouchery spełniają definicję bonów, o których mowa w art. 2 pkt 41 ustawy.
Wskazali Państwo, że Voucher będzie unikalnym kodem, który upoważniał będzie Pracownika lub Freelancera do odbioru wybranych przez siebie Gadżetów w określonej kwocie, albo do odbioru określonego Gadżetu (np. stroju sportowego lub kurtki o znanej Spółce wartości). Znana będzie wartość jednego Vouchera w momencie jego udostępnienia Pracownikom/ Freelancerom. Gadżety, które będzie mógł odebrać za Voucher nabywca będą opodatkowane jedną stawką podatku VAT. Ponadto, gdy wartość Vouchera będzie mniejsza niż wartość wybranego przez Pracownika/Freelancera Gadżetu, nabywca będzie mógł dopłacić różnicę z własnych środków pieniężnych.
Z powyższego wynika, że Voucher będzie spełniał wszystkie warunki do uznania go za bon, w myśl art. 2 pkt 41 ustawy. Jest to bowiem instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów, co oznacza, że nabywca instrumentu ma prawo do wymiany instrumentu na towar, a dostawca towaru ma obowiązek przyjąć ten instrument i wydać w zamian dany towar. Znane są również towary, które mają zostać wymienione za ten bon oraz warunki ich wymiany. W związku z tym, że w chwili emisji miejsce dostawy towarów, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku są znane, bon ten będzie bonem jednego przeznaczenia (SPV).
Wskazać należy, że opodatkowanie podatkiem VAT bonów jednego przeznaczenia, co do zasady, powstaje na zasadach przewidzianych w art. 8a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą dokonania transferu tego bonu. Jednakże, aby nieodpłatne przekazanie bonów SPV, było opodatkowanie podatkiem VAT należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z nieodpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.
Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów wskazane jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.
W tym miejscu w kontekście omawianej sprawy należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.
Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.
W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 16 października 1997 r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.
Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że:
W większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.
W drugim wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że:
Co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa.
Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy, nie można uznać, że przekazywane przez Państwa Gadżety jako:
- nagrody indywidualne lub nagrody zespołowe, przyznawane jako uznanie osiągnięć/uczczenie sukcesu poszczególnych Pracowników i/lub Freelancerów lub poszczególnych Zespołów Projektowych lub jako podziękowanie za szczególny wkład w realizację Projektu (wg. uznania Lidera Zespołu Projektowego/bezpośredniego przełożonego etc.);
- jako upominki okolicznościowe - np. z okazji świąt Bożonarodzeniowych i innych;
- jako uhonorowanie jubileuszu pracy w Spółce, np. z okazji 10-lecia pracy w Spółce;
- jako uhonorowanie ważnych wydarzeń w życiu Pracowników lub Freelancerów (np. urodzenie dziecka);
- jako nagroda w wygranej w wewnętrznych konkursach firmowych;
- jako nagroda za wykazanie się ponadprzeciętną aktywnością i zaangażowaniem w życie Spółki - Spółka za podejmowanie przez Pracowników/Freelancerów poszczególnych rodzajów aktywności (np. za wpis na blogu Spółki, za polecenie pracownika, za promocję firmy w social mediach, za reprezentowanie Spółki na zawodach sportowych, za propozycje uprawnień procesów w Spółce)
jak również przekazywane:
- przed lub w trakcie wydarzeń firmowych (podczas spotkań integracyjnych, pikników organizowanych przez Spółkę);
- przed lub w trakcie wydarzeń sportowych, w których Freelancer bądź Pracownik Spółki prywatnie bierze w nich udział;
- podczas akcji specjalnych np. projektów charytatywnych jako odzież funkcyjna, identyfikacja członków zespołu
zostaną przekazane na cele związane z Państwa działalnością gospodarczą, tylko dlatego, że będą miały naniesione logo. W przypadku przekazania Pracownikom/Freelancerom Gadżetów, potencjalne korzyści jakie Spółka może w związku z tym otrzymać mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez poszczególnych Pracowników czy Freelancerów. Należy zauważyć, że przekazywane Gadżety nie wiążą się w żaden sposób z profilem wykonywanej działalności gospodarczej. Natomiast, w naszej ocenie, koszulki, bluzy, czapki „z daszkiem”, kurtki typu softshell, stroje sportowe, bidony na wodę, kubki, plecaki, torby mają dla ich odbiorców, wbrew Państwa stanowisku, wartość konsumpcyjną, użytkową. W związku z ich otrzymaniem odbiorca zaspakaja potrzeby osobiste odbiorcy, jak również pojawia się po jego stronie przysporzenie majątkowe.
Tym samym, skoro, jak wyżej wskazano Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT związane z nabyciem tych Gadżetów, to Spółka przekazując je nieodpłatnie Pracownikom/Freelancerom (Wariant 2), w opisanych wyżej okolicznościach będzie zobowiązana, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy naliczyć podatek należny. Również w Wariancie 1 przekazując nieodpłatnie Vouchery, które jak wyżej wskazano są bonami SPV, Spółka będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego.
W okolicznościach opisanej sprawy, jedynie w odniesieniu do sytuacji, kiedy Pracownicy/Freelancerzy będą reprezentować Spółkę w zawodach sportowych, czyli de facto Spółka jako podmiot gospodarczy będzie uczestniczyła w tych zawodach sportowych, będzie można uznać, że przekazanie Gadżetów, które będą wykorzystywane przez uczestników podczas zawodów, bądź Voucherów z przeznaczeniem, że zostaną odebrane Gadżety wykorzystane podczas ww. zawodów, będzie przekazaniem na cele działalności gospodarczej. Związek ten będzie na tyle wyraźny, bezsporny i ścisły, żeby uznać, że cel przekazania Gadżetów nie ma waloru osobistego, tylko związany jest z reklamą firmy. Tym samym zarówno w stosunku do Voucherów jak również Gadżetów, które przekazane zostaną w związku z reprezentowaniem Spółki w zawodach sportowych, Spółka nie będzie musiała z tytułu ich przekazania naliczać podatku należnego.
Tym samym, oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję je za nieprawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą także momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z nieodpłatnym wydaniem Gadżetów w Wariancie 1 i Wariancie 2.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Jak wynika z art. 19a ust. 1a ustawy:
W przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 4a ustawy:
W przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, dostawę towarów uznaje się za dokonaną, a usługę uznaje się za wykonaną z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
Z powyższych przepisów art. 19a ust. 1a i 4a ustawy wynika, że opodatkowanie stosowania bonów jednego przeznaczenia nie odbywa się na zasadach ogólnych. Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, do których dochodzi na skutek transferu bonu jednego przeznaczenia, powstaje z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia. Momentem, w którym ww. dostawę towarów/świadczenie usług należy uznać dla celów VAT za dokonane, jest w każdym przypadku moment dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
W analizowanej sprawie zatem, w Wariancie 1 w stosunku do Voucherów, które zgodnie z powyższym rozstrzygnięciem będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, obowiązek podatkowy, powstanie na podstawie art. 19a ust. 1a ustawy, tj. w momencie wydania bonu jednego przeznaczenia. Natomiast w Wariancie 2 na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wydania Gadżetu.
Tym samym, stanowisko w zakresie pytania nr 3 w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania Gadżetów (Wariancie 2) uznaję za prawidłowe, a zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania Voucherów (Wariant 1) za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).