Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 30 stycznia 2024 r. (wpływ 1 lutego 2024 r.) oraz pismem z 30 stycznia 2024 r. (wpływ 15 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Podatnik we wrześniu 2012 r. nabył nieruchomość – działka zabudowana budynkiem mieszkalnym. Przy zakupie nie był odliczony podatek VAT. W dacie zakupu 50% budynku zostało wprowadzone do majątku firmy. Wartość początkowa środka trwałego – (...) zł, amortyzacja liniowa, stawka amortyzacji  2,5%.

Do 1 lipca 2023 r. 50% budynku było wykorzystywane do celów mieszkaniowych Podatnika; 50% do celów prowadzenia działalności gospodarczej – wynajem pokoi. Na koniec roku 2022 wartość inwentarzowa wynosiła (...) zł, dotychczasowe odpisy amortyzacyjne – (...) zł.

1 lipca 2023 r. Przedsiębiorca wycofał środek trwały (50% budynku) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. Po wycofaniu środka trwałego budynek w całości (100%) jest wykorzystywany do celów mieszkalnych Podatnika. Podatnik planuje sprzedać całą nieruchomość.

Przychody uzyskane z przedmiotowej sprzedaży budynku mieszkalnego potraktuje jako odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym.

Podatnik jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym do VAT od 2 listopada 2012 r.

Budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (usługi hotelowe). W ciągu ostatnich dwóch lat Podatnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, stanowiących conajmniej 30% jego wartości. W związku z zakupem przedmiotowego budynku mieszkalnego nie przysługiwało Podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą od 14 października 2011 r. Działalność została zawieszona z dniem 1 lipca 2023 r. i jest zawieszona do chwili obecnej. Podatnik do końca roku 2022 prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, a od stycznia 2023 r. prowadzi ewidencję przychodów na ryczałcie.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych stanowiącą Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przedmiotowy budynek został sklasyfikowany z nr 1110.

Podatnik oprócz wskazanej działalności uzyskuje dochody podlegające opodatkowaniu – emerytura.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wynika ze względu na pogorszony stan zdrowia. Podatnik nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

• przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD) 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania
• wykonywana działalność gospodarcza (kod PKD) 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania.

Wnioskodawca zakupił przedmiotowy budynek z przeznaczeniem części (50%) na cele mieszkaniowe i części (50%) na wynajem pokoi. Wnioskodawca planuje sprzedać przedmiotowy budynek mieszkalny na rynku lokalnym. Budynek ten Wnioskodawca planuje sprzedać w bieżącym roku.

Wnioskodawca wcześniej dokonywał sprzedaży następujących nieruchomości:

1)lokal mieszkalny nabyty w roku 2009 w drodze darowizny od matki,

• lokal mieszkalny nabyty w celu zamieszkania,
• zamieszkiwany przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży,
• lokal mieszkalny sprzedany w 2012 r., a środki z jego sprzedaży zostały przeznaczone na zakup przedmiotowej nieruchomości;

2)lokal mieszkalny nabyty w roku 2006, w drodze „umowy zamiany”,

• lokal mieszkalny nabyty w celu zamieszkania,
• lokal był zamieszkiwany przez mamę Wnioskodawcy, aż do jej śmierci,
• lokal sprzedany w 2017 r., a środki zostały przeznaczone na zakup innego lokalu mieszkalnego;

3)działka rekreacyjna nabyta w roku 2016 w drodze spadku po matce,

• działka była przeznaczona dla celów własnych,
• działka została sprzedana w 2016 r., a środki częściowo zostały przeznaczone na remont części mieszkalnej przedmiotowej nieruchomości.

Poza ww. nieruchomościami Wnioskodawca nie posiada i nie sprzedawał żadnych innych nieruchomości.

W związku z nabyciem opisanej we wniosku nieruchomości nie była wystawiona faktura VAT. Część budynku (50%) została wycofana z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego z dniem zawieszenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonał rozliczenia czynności wycofania środka trwałego z działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowy budynek/nieruchomość zakupił w całości jako osoba prywatna, czyli bez VAT-u.

Wnioskodawca będzie poszukiwał nabywcy przedmiotowej nieruchomości na rynku lokalnym. Nie będą podejmowane działania przygotowujące nieruchomość do sprzedaży. Wnioskodawca nie będzie również udzielał kupującemu pełnomocnictwa, ani żadnego innego umocowania prawnego do działania w swoim imieniu.

50% budynku było wykorzystywane do celów osobistych mieszkaniowych Wnioskodawcy, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przez cały okres posiadania przedmiotowej nieruchomości.

50% budynku było wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej - wynajem pokoi, czyli wyłącznie ta część była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (usługi hotelowe).

Pytanie

Podatnik nie wykaże podatku VAT od sprzedaży tej nieruchomości, ponieważ nie odliczył VAT przy jej zakupie. Czy powyższe stanowisko Podatnika jest prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

Podatnik nie powinien zapłacić podatku VAT, gdyż nie odliczał VAT przy zakupie tej nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem, w świetle powołanych powyżej przepisów grunty, jak również budynki, budowle lub ich części, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

 Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów, w tym gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również udziałów w nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży nieruchomości angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W opisie sprawy wskazał Pan, że jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2 listopada 2012 r. We wrześniu 2012 r. nabył Pan nieruchomość - działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym. W związku z zakupem nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatu naliczonego - nie był odliczony podatek VAT, nie była wystawiona faktura VAT. W dacie zakupu 50% budynku zostało wprowadzone do majątku firmy i było wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej - wynajem pokoi. Wyłącznie ta część budynku była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (usługi hotelowe). Pozostałe 50% budynku było natomiast wykorzystywane do Pana celów osobistych mieszkaniowych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przez cały okres posiadania przedmiotowej nieruchomości.

Pana działalność gospodarcza została zawieszona z dniem 1 lipca 2023 r. i jest zawieszona do chwili obecnej. Część budynku (50%) została wycofana z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego z dniem zawieszenia przez Pana działalności gospodarczej. Nie dokonał Pan rozliczenia czynności wycofania środka trwałego z działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowy budynek/nieruchomość zakupił Pan w całości jako osoba prywatna, czyli bez VAT-u. Po wycofaniu środka trwałego, budynek w całości (100%) jest wykorzystywany do Pana celów mieszkalnych. Planuje Pan sprzedać całą nieruchomość na rynku lokalnym. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wynika ze względu na pogorszony stan zdrowia. Nie będzie Pan podejmował działań przygotowujących nieruchomość do sprzedaży. Nie będzie Pan również udzielał kupującemu pełnomocnictwa, ani żadnego innego umocowania prawnego do działania w swoim imieniu.

Wcześniej dokonywał Pan sprzedaży następujących nieruchomości:

1)lokal mieszkalny nabyty w roku 2009 w drodze darowizny od matki, lokal nabyty w celu zamieszkania, zamieszkiwany przez Pana do dnia sprzedaży, sprzedany w 2012 r., a środki z jego sprzedaży zostały przeznaczone na zakup przedmiotowej nieruchomości,

2)lokal mieszkalny nabyty w roku 2006, w drodze „umowy zamiany”, lokal nabyty w celu zamieszkania, lokal był zamieszkiwany przez Pana mamę, aż do jej śmierci, lokal sprzedany w 2017 r., a środki zostały przeznaczone na zakup innego lokalu mieszkalnego,

3)działka rekreacyjna nabyta w roku 2016 w drodze spadku po matce, działka była przeznaczona dla celów własnych, działka została sprzedana w 2016 r., a środki częściowo zostały przeznaczone na remont części mieszkalnej przedmiotowej nieruchomości.

Poza ww. nieruchomościami nie posiada Pan i nie sprzedawał Pan żadnych innych nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży, spełni Pan przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich jest realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W odniesieniu do transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, tj. całości działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nie będzie Pan występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wynika to z faktu, że 50% budynku było wykorzystywane przez Pana do celów osobistych, mieszkaniowych przez cały okres posiadania, natomiast pozostałe 50% budynku zostało wycofane z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego. Budynek w całości (100%) jest obecnie wykorzystywany do Pana celów mieszkalnych (prywatnych).

Ponadto, będzie Pan poszukiwał nabywcy przedmiotowej nieruchomości na rynku lokalnym. Nie będą podejmowane działania przygotowujące nieruchomość do sprzedaży. Nie będzie Pan również udzielał kupującemu pełnomocnictwa, ani żadnego innego umocowania prawnego do działania w swoim imieniu. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Co prawda dokonywał Pan wcześniej sprzedaży kilku nieruchomości, jednak z wniosku wynika, że nie była to sprzedaż w celach zarobkowych. W związku z zakupem przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - nie był odliczony podatek VAT, nie była wystawiona faktura VAT.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy opisanej we wniosku nieruchomości wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W tej sprawie takich przesłanek brak. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka Pana aktywność, w przedmiocie zbycia opisanej nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Sprzedaż nieruchomości można więc uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedaży tej dokona Pan w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Sprzedaż przez Pana opisanej we wniosku nieruchomości zabudowanej można więc uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy opisanej nieruchomości będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego transakcja zbycia ww. nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).